Rozdział 4 — Prymat Słowa

Stosunek pism E. G. White do Biblii uznany w pierwszej książce — Drogi Czytelniku, polecam ci Słowo Boże jako regułę twojej wiary i praktyki. Przez to Słowo mamy być sądzeni. W tym Słowie Bóg obiecał dać widzenia w “ostatecznych dniach”; nie dla nowej reguły wiary, ale dla pocieszenia swojego ludu oraz skorygowania tych, którzy pobłądzili od prawdy Biblii. W ten sposób Bóg postąpił z Piotrem, gdy miał go posłać, aby głosił poganom. — A Sketch of the Christian Experience and Views of Ellen G. White 64 (1851). (Opublikowano ponownie w Early Writings 78.)WP3 29.1

Nie po to, by zająć miejsce Słowa — Pan pragnie, abyście studiowali wasze Biblie. Nie dał żadnego dodatkowego światła, by zajęło miejsce jego Słowa. To światło ma przyprowadzić wprawione w zakłopotanie umysły do jego Słowa, które, jeśli zostanie spożyte i przyswojone, jest życiem duszy. Wtedy widoczne będą dobre uczynki jako światło świecące w ciemności. — Letter 130, 1901.WP3 29.2

Wydobądźcie dowody z Biblii — W publicznej pracy nie uwydatniajcie i nie cytujcie tego, co napisała siostra White, jako autorytetu dla podtrzymania waszych stanowisk. Czynienie tego nie zwiększy wiary w świadectwa. Przytaczajcie wasze dowody, wyraźne i jasne, ze Słowa Bożego.WP3 29.3

“Tak mówi Pan” jest najmocniejszym świadectwem, jakie tylko możecie przedstawić ludziom. Niech nikt nie będzie uczony, by patrzeć na siostrę White, ale na potężnego Boga, który daje siostrze White pouczenia. — Letter 11, 1894.WP3 29.4

Najpierw zasady Biblii, potem świadectwa — Moim pierwszym obowiązkiem jest przedstawiać zasady Biblii. Potem, jeśli zdecydowana, sumienna reforma nie zostanie dokonana przez tych, których przypadki zostały mi przedstawione, muszę apelować do nich osobiście. — Letter 69, 1896.WP3 29.5

Dzieło E. G. White podobne do dzieła biblijnych proroków — W starożytnych czasach Bóg przemawiał do ludzi przez usta proroków i apostołów. W tych dniach przemówił do nich przez świadectwa swojego Ducha. Nigdy nie było takiego czasu, gdy Bóg żarliwiej pouczał swój lud, niż poucza go obecnie odnośnie do swojej woli i sposobu postępowania, który chciałby, aby obrali. — Testimonies for the Church V, 661.WP3 29.6

Pismo Święte i Duch Proroctwa mają tego samego Autora — Duch Święty jest autorem Pisma Świętego i Ducha Proroctwa. Nie mają być one wypaczane i przekręcane, by oznaczały to, co człowiek może chcieć, by oznaczały, aby podtrzymywały poglądy i zapatrywania człowieka, aby za wszelką cenę przeprowadzały plany człowieka. — Letter 92, 1900.WP3 30.1

Relacja pism E. White w stosunku do Biblii — mniejsze światło — Zbyt mało uwagi zwraca się na Biblię, więc Pan dał mniejsze światło, by prowadzić mężczyzn i kobiety do większego światła. — The Review and Herald, 20 styczeń 1903. (Cytowane w Colporteur Ministry 125.)WP3 30.2

Sprawdzać przez Biblię — Duch nie był dany — ani nigdy nie będzie udzielony — po to, aby podważać Biblię; ponieważ Pismo Święte wyraźnie stwierdza, że Słowo Boże jest tym wzorcem, według którego muszą być sprawdzane wszystkie nauki i doświadczenia... Izajasz oświadcza: “Do prawa i do świadectwa: jeśli nie mówią według słowa tego, to dlatego, że nie ma w nich żadnej światłości”. Izajasza 8,20 (KJV). — The Great Controversy, Introduction vii.WP3 30.3

Nie w celu udzielenia nowego światła — Brat J. wprawił umysł w zakłopotanie, starając się sprawić, by wydawało się, że światło, które Bóg dał poprzez Świadectwa jest dodatkiem do Słowa Bożego, jednak czyniąc tak przedstawił sprawę w fałszywym świetle. Bóg uznał za właściwe w ten sposób doprowadzić umysły swojego ludu do jego Słowa, aby dać im wyraźniejsze jego zrozumienie.WP3 30.4

Słowo Boże jest wystarczające dla oświecenia najbardziej zaciemnionego umysłu, i może być zrozumiane przez tych, którzy mają jakiekolwiek pragnienie jego zrozumienia. Jednak pomimo tego wszystkiego, okazuje się, że niektórzy z tych, którzy twierdzą, że czynią Słowo Boże przedmiotem swojego studium, żyją w wyraźnej opozycji wobec jego najbardziej jasnych nauk. Aby zatem nie pozostawić mężczyznom i kobietom żadnej wymówki, Bóg daje wyraźne i niedwuznaczne świadectwa, prowadzące ich z powrotem do Słowa, którego stosowania zaniedbali.WP3 30.5

Słowo Boże obfituje w ogólne zasady dla kształtowania prawidłowych nawyków życia, a świadectwa, ogólne i osobiste, zostały przewidziane po to, aby w bardziej szczególny sposób zwrócić ich uwagę na te zasady. — Testimonies for the Church V, 663-664.WP3 30.6

Świadectwa wydobywają wyraźne nauki ze Słowa — W Piśmie Świętym Bóg przedstawił praktyczne nauki, aby rządziły życiem i zachowaniem wszystkich; jednak, chociaż podał On drobiazgowe szczegóły dotyczące naszego charakteru, rozmowy i zachowania, mimo to w znacznej mierze jego nauki są lekceważone i ignorowane. Oprócz pouczenia swojego Słowa, Pan dał szczególne świadectwa swojemu ludowi, nie jako nowe objawienie, ale po to, aby mógł nam przedstawić wyraźne nauki swojego Słowa, aby błędy mogły zostać naprawione, aby właściwa droga mogła zostać wskazana, aby każda dusza mogła być bez wymówki. — Letter 63, 1893; patrz Testimonies for the Church V, 665.WP3 31.1

Ellen White uzdolniona do wyraźnego określenia, co jest prawdą, a co błędem — W tamtym czasie [po rozczarowaniu w 1844 r.] błędy atakowały nas jeden po drugim; kaznodzieje i uczeni wprowadzali nowe nauki. Badaliśmy Pismo Święte z modlitwą, a Duch Święty wprowadzał prawdę w nasze umysły. Czasami całe noce poświęcaliśmy na badanie Pisma Świętego i gorliwe proszenie Boga o prowadzenie. Grupy poświęconych mężczyzn i kobiet gromadziły się w tym celu. Moc Boża zstępowała na mnie i byłam uzdalniana do wyraźnego określenia, co jest prawdą, a co błędem.WP3 31.2

Gdy w ten sposób utwierdzone zostały punkty naszej wiary, nasze stopy zostały postawione na mocnym fundamencie. Przyjmowaliśmy prawdę punkt za punktem, pod objawieniem Ducha Świętego. Byłam zabierana w widzenie i były mi dawane wyjaśnienia. Były mi dawane ilustracje spraw niebiańskich i dotyczących świątyni, dzięki czemu byliśmy umieszczani tam, gdzie światło świeciło na nas jasnymi, wyraźnymi promieniami. — Gospel Workers 302.WP3 31.3

Aby naprawić błąd i sprecyzować prawdę — W dzienniku [Chociaż pani White od czasu do czasu prowadziła dziennik swojego doświadczenia, nie do niego jednak w pierwszym rzędzie odnosi się, używając określenia “dziennik”. Jej pisma często spisywane były w liniowanych niezapisanych księgach, z których ponad dwadzieścia znajduje się obecnie w skarbcu The White Estate, i wiele manuskryptów, które ukazały się w kartotece, odnaleźć można zapisane najpierw w tych księgach. Niektóre z manuskryptów w kartotece noszą ogólny nagłówek “dziennik”, używany w tym szczególnym znaczeniu. Należy pamiętać, że określenie to używane jest przez nią w “Testimonies” w odniesieniu do jej pism w formie manuskryptu (patrz Testimonies for the Church VIII, 206, gdzie mówi: “W moim dzienniku znajduję następujący zapis sprzed roku”, a z tego, co następuje dalej jasne jest, że odnosi się do kwestii świadectwa).], który prowadziłam we wszystkich moich podróżach zapisałam wiele rzeczy, które — jeśli będzie to konieczne — powinny ukazać się przed ludem, nawet gdybym nie napisała kolejnej linijki. Pragnę, aby to, co uważam za godne uwagi ukazało się, ponieważ Pan dał mi wiele światła, które pragnę, aby lud posiadał; ponieważ jest to pouczenie, jakie dał mi Pan dla jego ludu. Jest to światło, jakie powinni posiadać, linijka za linijką, przepis za przepisem, trochę tu i trochę tam. Ma to obecnie ukazać się przed ludem, ponieważ zostało dane po to, aby naprawić błędy posiadające pozory słuszności i sprecyzować, co jest prawdą. Pan objawił wiele rzeczy, wskazując prawdę, mówiąc następująco: “To jest droga, którą macie chodzić!” Izajasza 30,21. — Letter 127, 1910.WP3 31.4

Świadectwa nigdy nie pozostają w sprzeczności z Biblią — Biblia musi być waszym doradcą. Studiujcie ją oraz świadectwa, jakie dał Bóg, ponieważ one nigdy nie pozostają w sprzeczności z jego Słowem. — Letter 106, 1907.WP3 32.1

Jeśli Świadectwa nie mówią według tego słowa Bożego, odrzućcie je. Chrystus i Belial nie mogą być połączeni. — Testimonies for the Church V, 691.WP3 32.2

Cytując siostrę White — Jakże Pan może błogosławić tych, którzy okazują ducha mówiącego “Nic mnie to nie obchodzi”, ducha, który prowadzi ich do kroczenia wbrew światłu, które dał im Pan? Nie proszę was jednak byście wzięli moje słowa. Odłóżcie na bok siostrę White. Nie cytujcie ponownie moich słów, jak długo żyjecie, dopóki nie będziecie mogli okazać posłuszeństwa Biblii. [Ellen White spotykała się z przywódcami kościoła jako grupą po raz pierwszy w ciągu dziesięciu lat. Sytuacje zarówno w Generalnej Konferencji, jak i w naszych instytucjach osadzonych w Battle Creek w wielu przypadkach sięgnęły kryzysu. Świadectwa wzywające do powrotu do biblijnych zasad zostały przyjęte teoretycznie, jednak żadna rzeczywista poprawa nie miała miejsca.WP3 32.3

Większość delegatów przybywających na sesję Generalnej Konferencji, która miała rozpocząć się następnego ranka, rozumiała, że muszą nastąpić zmiany. Na rozpoczynającym spotkaniu Ellen White zgani przywódców organizacji i wezwie do reorganizacji Generalnej Konferencji. Jej ciężarem było to, aby zmiany, których trzeba było dokonać, oparte były na zasadach Biblii, a nie jedynie na słowie Ellen White. W tym przemówieniu oświadczyła:WP3 32.4

“Bóg powiedział mi, że moje świadectwo musi zostać zaniesione na tę konferencję i że nie mogę próbować zmuszać łudzi do tego, by w nie uwierzyli. Moim dziełem jest pozostawić prawdę ludziom, a ci, którzy cenią światło z nieba przyjmą prawdę.” — Manuscript 43, 1901.WP3 32.5

Rada miała przyjść przez nią jako posłankę Pana i należało zważyć na tę radę, dogłębne dzieło musiało być jednak wykonane, dzieło oparte na zasadach przedstawionych w Słowie Bożym. — Kompilatorzy.] Gdy uczynicie Biblię waszym pożywieniem, waszym pokarmem i waszym napojem, gdy uczynicie jej zasady składnikami waszego charakteru, wtedy będziecie lepiej wiedzieli, jak przyjąć radę od Boga. Wywyższam przed wami dzisiaj drogocenne Słowo. Nie powtarzajcie tego, co powiedziałam, mówiąc: “Siostra White powiedziała to” i “Siostra White powiedziała tamto”. Dowiedzcie się co mówi Pan, Bóg Izraela, a potem czyńcie to, co On nakazuje. — Manuscript 43, 1901. (Zaczerpnięte z przemówienia skierowanego do przywódców kościoła w wieczór poprzedzający otwarcie sesji Generalnej Konferencji w 1901 r.)WP3 33.1