Niebezpieczni doradcy

Interesy sprawy Bożej nie mają być powierzane ludziom, którzy nie mają związku z niebem. Ci, którzy są niewierni Bogu, nie mogą być bezpiecznymi doradcami. Nie mają tej mądrości, która pochodzi z góry. Nie można im powierzać sądzenia w kwestiach związanych ze sprawą Bożą, kwestiach od których zależne są tak wielkie skutki. Jeśli pójdziemy za ich osądem, z pewnością zostaniemy wprowadzeni w bardzo trudne miejsca i opóźnimy dzieło Boże.WP3 270.1

Ci, którzy nie są związani z Bogiem, związani są z wrogiem Boga i chociaż mogą być uczciwi w radzie, jakiej udzielają, to sami są zaślepieni i zwiedzeni. Szatan wkłada sugestie w umysł i słowa w usta, które są całkowicie przeciwne umysłowi i woli Boga. W ten sposób działa przez nich, by zwabić nas na fałszywe ścieżki. On wprowadzi w błąd, uwikła i zrujnuje nas, jeśli będzie mógł.WP3 270.2

W starożytności wielkim grzechem dla ludu Bożego było zdradzić się wrogom i odkryć przed nimi czy to swoje zakłopotanie, czy to swój dobrobyt. W starożytnej ekonomii grzechem było złożyć ofiarę na niewłaściwym ołtarzu. Grzechem było ofiarować kadziło zapalone niewłaściwym ogniem.WP3 270.3

Zagraża nam mieszanie świętego z pospolitym. Święty ogień od Boga ma być używany w naszych wysiłkach. Prawdziwym ołtarzem jest Chrystus; prawdziwym ogniem jest Duch Święty. To jest nasze natchnienie. Tylko wtedy, gdy Duch Święty prowadzi i kieruje człowiekiem, może być on bezpiecznym doradcą. Jeśli odwracamy się od Boga i od jego wybranych, aby pytać przy obcych ołtarzach, to otrzymamy odpowiedź zgodną z naszymi uczynkami.WP3 270.4

Wykażmy całkowite zaufanie do naszego Przywódcy. Szukajmy mądrości ze Źródła mądrości. W każdej wprawiającej w zakłopotanie lub ciężkiej sytuacji niech lud Boży porozumie się co do rzeczy, której pragną, a potem niech zjednoczą się w zanoszeniu modlitwy do Boga i nie ustają w proszeniu o pomoc, jakiej potrzebują. Mamy uznawać Boga w każdej naszej radzie, a potem, gdy go prosimy, mamy wierzyć, że otrzymujemy te błogosławieństwa, których szukamy. — Manuscript 196, 1898.WP3 270.5