GUÐ ER FAÐIR MINN, 12. október

Sjáið hvílíkan kœrleika faðirinn hefur auðsýnt oss að vér skulum kallast börn Guðs. 1. Jóh. 3, 1DL 291.1

Hvílíkur kærleikur, hvílíkur óviðjafnanlegur kærleikur að við sem erum syndarar og útlendingar skulum vera leidd aftur til Guðs og tekin inn í fjölskyldu hans! Við getum ávarpað hann með því hlýlega nafni: “faðir vor,” sem er tákn um kærleika okkar til hans og vottur um hlýju hans og ástúð til okkar. Og þegar sonur Guðs lítur erfingja náðarinnar “fyrirverður hann sig ekki að kalla þá bræður.” Þeir hafa jafnvel í enn nánara sambandi við Guð en englarnir sem aldrei hafa fallið.DL 291.2

Öll sú föðurelska sem komið hefur fram í mannlegum hjörtum kynslóð eftir kynslóð, öll sú blíða sem birst hefur í sálum mannanna er aðeins sem örlítil lækjarsytra í óendanlegt úthafið þegar hún er borin saman við hinn óendanlega og takmarkalausa kærleika Guðs. Mannleg tunga getur ekki tjáð hann, eigi er hægt að lýsa honum með penna. Þú getur hugleitt hann dag eftir dag allt lífið. Þú getur rannsakað ritningarnar af kappi til þess að reyna að skilja hann. Þú getur kallað til sérhvern hæfileika sem Guð hefur gefið þér til þess að leitast við að skilja kærleika og samúð hins himneska föður en samt er ávallt óendanleg vídd ókönnuð. ^{38BE, Aug. 15, 1889}DL 291.3

Guð sér í öllum börnum sínum mynd eingetins sonar svns. Hann lítur á þau í kærleika sem er meiri en svo að mannleg tunga megni að tjá hann. Hann umvefur þá örmum kærleika síns. Drottin fagnar yfir fólki sínu. ^{39Letter 30, 1892} Hann hefur leyst okkur út úr þessum kærulausa heimi og valið okkur til þess að vera meðlimir hinnar konunglegu fjölskyldu, synir og dætur hins himneska konungs. Hann býður okkur að treysta sér betur og meira en barn treystir jarðneskum föður sínum. ^{40COL, 142} Guð er okkur himneskur faðir, blíður og fullur samúðar. ^{41MS 1, 1891}DL 291.4