Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

แพทย์ผู้ประเสริฐ

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First

    ความม่ธยิสถ:กไรเส์ยสละความสุฃส่วนตว

    หลายคนดูหมิ่นเหยียบหยามคนที่มัธยัสถ์ เพราะ คิดว่าตนเหล่านั้นมีความตระหนี่ถี่เหนียวและใจแคบ แต่ ความมัธยัสถ์มีความเกี่ยวข้องกับความมีใจกว้างขวาง อย่างมากมายที่สุด ถ้าหากไม่มีความมัธยัสถ์ก็จะไม่มี ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อย่างแท้จริง เราจะต้องออมทรัพย์ ไว้เพื่อเราจะได้บริจาคทรัพย์นั้นช่วยเหลือผู้อื่นMHTH 360.1

    ไม่มีผู้ใดสามารถจะแสดงความเมตตากรุณาต่อ ผู้อื่นได้ ถ้าผู้นั้นไม่ยอมเสียสละความสุขส่วนตัว เรา สามารถจะทำงานที่พระคริสต์ทรงมอบหมายแก่เรา ให้สำ- เร็จได้โดยการดำรงชีวิตอยู่อย่างง่าย ๆ โดยการยอมเสีย สละความสุขส่วนตัวและความมัธยัสถ์ ความเย่อหยิ่งจอง หองและความทะยานใจเกี่ยวกับทางโลกจะต้องถูกกำจัด ออกจากจิตใจของเรา ในกิจการทุกอย่างที่เรากระทำเรา จะต้องดำเนินตามหลักเกณฑ์แห่งความไม่เห็นแก่ตัวเช่น เดียวกับที่พระคริสต์ได้สำแดงให้ปรากฏ ในชีวิตของพระ องค์ บนฝาผนังในบ้านของเรา, บนรูปภาพและเครื่องตบ แต่งบ้าน, เราจะต้องได้อ่านข้อความที่ว่า “จงนำคนยาก จนที่ถูกไล่ออกจากบ้านมายังบ้านของเจ้า” บนตู้เสื้อผ้า ของเรา ๆ จะต้องเห็นข้อความว่า “เมื่อเจ้าเห็นคนไม่มีผ้า นุ่งห่มแล้วให้เสื้อผ้าปิดกายเขา” เขียนไว้เหมือนด้วยนิ้ว พระหัตถ์ของพระเจ้า ในห้องรับประทานอาหารบนโต๊ะที่ เต็มไปด้วยอาหารมากมาย เราควรจะได้เห็นข้อความเขียน ไว้ว่า “มิใช่เป็นขนมปังของเจ้าให้แก่คนหิวรึ ?”MHTH 361.1

    เรามีโอกาสที่จะทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่นอย่างมาก มาย เรามักจะรู้สึกเสียใจบ่อย ๆ ที่เราไม่สามารถจะช่วย ผู้อื่นได้มากเพราะเรามีเงินทองน้อย แต่ถ้าพวกคริสเตียน พยายามพากเพียรทำงานอย่างขยันขันแข็ง เขาก็จะสามารถ หาเงินรายได้เพิ่มขึ้นอีกมากมาย ความเห็นแก่ตัวและการ ตามใจตัวเอง ทำให้เราไม่สามารถจะทำประโยชน์ให้แก่ผู้ อื่นได้MHTH 362.1

    เราได้ใช้เงินทองมากมายเพียงไร สำหรับซื้อหาสิ่ง ที่เราพอใจ สิ่งที่ทำให้เราต้องเสียความคิด, เวลาและ กำลังซึ่งเราควรจะนำไปใช้ในสิ่งที่มีประโยชน์มากยิ่งขึ้น ! เราได้ใช้เงินทองมากมายเพียงไรสำหรับจะซื้อบ้านและ เครื่องเรือนราคาแพง ๆ เราต้องเสียเงินทองมากมายสำ หรับแสวงหาความเพลิดเพลินที่เห็นแก่ตัว สำหรับซื้อ อาหารที่ฟุ่มเฟือยและไม่มีประโยชน์แก่ร่างกาย เราได้ใช้ เงินทองอย่างมากมายสำหรับซื้อของขวัญที่ไม่เป็นประ โยชน์แก่ใครเลย ทุกวันนี้ผู้ที่แสดงตนว่าเป็นคริสเตียนได้ ใช้จ่ายเงินทองซื้อหาสิ่งที่ไม่จำเป็นและเป็นอันตราย มาก กว่าที่เขาใช้เงินในการช่วยจิตวิญญาณให้รอดพ้นจากการ ทดลองMHTH 362.2

    หลายคนที่แสดงตนว่าเป็นคริสเตียนได้ใช้เงินซื้อ ผ้าราคาแพง โดยไม่คำนึงถึงคนยากจนที่ไม่มีเงินแม้แต่จะ ซื้อหาเสื้อผ้าอย่างธรรมดาที่สุดMHTH 363.1

    พี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า ถ้าจะแต่งกายตาม ตามหลักเกณฑ์ที่มีปรากฏในพระคัมภีร์ ท่านก็จะมีเงินทอง เหลือมากมายพอที่จะช่วยพี่น้องที่ยากจนกว่าท่านได้ มิใช่ แต่จะมีเงินทองเท่านั้น แต่ท่านยังมีเวลาด้วย และเวลา เป็นสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด มีหลายคนที่ท่านสามารถจะ ช่วยเหลือได้โดยคำแนะนำ, โดยสติปัญญาและฝีมือ จง สอนคนเหล่านั้นให้รู้จักแต่งกายเรียบ ๆ แต่สวยงามน่าดู ผู้หญิงหลายคนไม่ได้ไปประชุมในโบสถ์ของพระเจ้าเพราะ รู้สึกว่าเครื่องแต่งกายของตนเก่า และสกปรกมอมแมม เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับเครื่องแต่งกายของคนอื่น หลาย คนรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเพราะเรื่องความแตกต่างกันในเครื่อง แต่งกายนี้ และเพราะเหตุนี้หลายคนได้ถูกชักจูงให้เห็นว่า ศาสนาของพระคริสต์เป็นศาสนาที่ไม่แท้ และมีจิตใจแข็ง กระด้าง ไม่ยอมรับเอากิตติคุณประเสริฐMHTH 363.2

    พระคริสต์ทรงสั่งให้เรา “เก็บเศษอาหารที่ยัง เหลืออยู่ เพื่อมิให้มีสิ่งใดต้องสูญเสียไป” ขณะที่มนุษย์ หลายพันคนต้องตายเพราะอดอยากเนื่องจากกันดารอาหาร ถูกฆ่าตาย และตายเพราะโรคร้ายอยู่ทุก ๆ วัน ผู้เชื่อถือ ในพระเยซูจะต้องคอยระมัดระวังมิให้สิ่งหนึ่งสิ่งใดต้องสูญ เสียไป และไม่ใช้จ่ายในสิ่งที่ไม่จำเป็นซึ่งเขาสามารถจะนำ ไปทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่นได้MHTH 364.1

    เป็นการผิดที่จะใช้เวลาและความคิดของเราให้ หมดเปลืองไปโดยไร้ประโยชน์ เราต้องสูญเสียเวลาทุก ๆ ชั่วขณะที่เรานำไปใช้แสวงหาความสุขให้ตัวเอง ถ้าเรา ถือว่าเวลาของเรามีคุณค่าและใช้เวลานั้นให้เกิดประโยชน์ ราก็จะมีเวลาทำทุกอย่างที่เราต้องการทำสำหรับตัวเอง และคนอื่น ๆ ในโลกด้วย ในการใช้เงินทอง, ใช้เวลา กำลัง, และโอกาสที่จะทำอะไร ๆ ขอให้คริสเตียนทุก ๆ คนยอมให้พระเจ้าเป็นผู้นำของเขา “แต่ถ้าผู้ใดในพวกท่าน ขาดสติปัญญาก็ให้คนนั้นขอต่อพระเจ้า ผู้ทรงโปรดประ ทานให้แก่คนทั้งปวงด้วยเต็มพระทัยและมิได้ทรงติว่า แล้ว ก็จะได้ทรงประทานให้แก่ผู้นั้น”MHTH 364.2