จงมีความเห็นอกเห็นใจผู้ที่มีภาระอันหนัก

หลายคนไม่มีภาระอันหนักที่จะต้องรับผิดชอบ เขาไม่เคยได้รับความทุกข์ลำบาก เมื่อเห็นผู้อื่นได้รับทุกข์ เขาก็ไม่มีความเห็นอกเห็นผู้ที่ได้รับทุกข์มากนัก เขาไม่มี ความเข้าใจว่า ผู้ที่มีภาระอันหนักนั้น ต้องทำงานมาก เพียงไร เขาไม่เข้าใจในเรื่องทุกข์ร้อนของผู้อื่นเช่นเดียว กับที่เด็ก ๆไม่มีความเข้าใจในเรื่องทุกข์ร้อนของบิดามารดา เด็กอาจะสงสัอที่พ่อแม่มีความทุกข์ร้อน และคิดว่าไม่จำ เป็นอะไรที่พ่อแม่จะต้องมีความทุกข์ร้อน แต่เมื่อเด็กเติบ โตขึ้น มีความเจนจัดต่อชีวิตมากยิ่งขึ้น เมื่อเด็กมีภาระ ของตนเองในชีวิตที่จะต้องรับผิดชอบ เด็กย่อมจะหวนระ ลึกถึงชีวิตของพ่อแม่ และเข้าใจสิ่งที่เขาไม่เข้าใจ ใน ครั้งก่อนที่ยังเป็นเด็ก ๆ ความทุกข์ยากที่เขาได้รับในชีวิต ได้ช่วยสอนเขาให้เข้าใจความทุกข์ร้อนของบิดามารดาMHTH 841.2

ไม่มีใครเข้าใจกิจการของผู้ที่มีภาระอันหนัก หลายคนไม่มีใครเข้าใจว่า เขาต้องทำงานหนักมากเพียง ไร จนกระทั่งเขาต้องสิ้นชีวิตลง เมื่อผู้อื่นต้องรับภาระ นั้นแทนเขาต่อไป และต้องประสพความยากลำบากเช่น เดียวกัน จึงสามารถจะเข้าใจได้ว่า เขาต้องได้รับความ ยากลำบากมากเพียงไร ในการงานที่ทำ เขาไม่หาเหตุ จับผิดคนอื่นเหมือนอย่างแต่ก่อน สิ่งที่เขาได้เรียนรู้ในชีวิต ทำให้เขามีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น พระเจ้าโปรดให้เรา มีความรับผิดชอบต่าง ๆ กัน เมื่อเราทำผิดพระเจ้ามีอำ นาจที่จะแก้ไข หรือช่วยแนะนำสั่งสอนมิให้เราทำผิดอีก เราควรระมัดระวังในการที่จะตัดสินผู้อื่น เพราะหน้าที่นี้ หาใช่หน้าที่ของเราไม่แต่เป็นหน้าที่ของพระเจ้าMHTH 842.1

ความประพฤติของดาวิดที่แสดงต่อซาอูล เป็นบท เรียนสอนเราทั้งหลาย โดยคำสั่งของพระเจ้า ซาอูลได้ รับแต่งตั้งให้เป็นกษัตริย์ของพวกยิศราเอง เพราะเหตุที่ ซาอูลไม่ยอมเชื่อฟังคำพระเจ้า จึงได้ประกาศว่า แผ่นดิน ยิศราเอลจะถูกแย่งไปเสียจากซาอูล แต่ดาวิดได้แสดง ความสุภาพอ่อนน้อม และอดทนอย่างมากมาย เมื่อซาอูล ปฏิบัติต่อท่านอย่างโหดร้ายทารุณ ซาอูลให้ทหารติดตาม ดาวิดไปในป่า เพื่อจะจับมาฆ่าเสีย ซาอูลได้หลงเข้าไป ในถ้ำที่ดาวิดซ่อนตัวอยู่กับพวกสหาย โดยไม่มีผู้ใดติดตาม ไปด้วย “พวกของท่านแจ้งว่า” วันนี้เป็นวันกำหนดที่ พระยะโฮวาทรงตรัสแก่ท่านว่า เราจะมอบสัตรูไว้ในอำ นาจของเจ้า ให้เจ้าทำแก่เขาตามชอบใจ ฝ่ายดาวิดก็ ลุกขึ้นแอบมาตัดชายเสื้อนอกของซาอูลขาด ภายหลังดาวิด ก็เสียใจเพราะเหตุที่ได้ตัดชายเสื้อของซาอูลนั้น ท่านจึง พูดแก่พรรคพวกของตนว่า “ขอพระยะโฮวาทรงห้ามอย่า ให้ข้าพเจ้าทำอย่างนี้ต่อเจ้านายของตน ผู้ที่พระยะโฮวา ทรงชโลมไว้ คือ เหยียดมือออกต่อสู้ท่านผู้ที่พระยะโฮวา ทรงชโลมไว้”MHTH 843.1

พระผู้ช่วยให้รอดตรัสสั่งเราว่า “อย่ากล่าวโทษ เขาเพื่อเขาจะไม่กล่าวโทษท่าน เพราะว่าท่านทั้งหลายจะ กล่าวโทษเขาอย่างไร เขาจะกล่าวโทษท่านอย่างนั้น และ ท่านจะตวงให้เขาด้วยทะนานอันใด เขาจะตวงให้ท่านด้วย ทะนานอันนั้น” จงจำไว้ว่าอีกไม่นานนัก พระยะโฮวาจะ ทรงพิจารณาพิพากษาตามเหตุการณ์ ที่มีบันทึกไว้ในสมุด ทะเบียนประจำชีพของท่าน จงจำไว้ด้วยว่าพระองค์ทรง ตรัสว่า “เหตุฉะนั้นดูกรท่านคนใด ๆ ที่กล่าวโทษผู้อื่น ท่านไม่มีข้อที่จะแก้ตัวได้ ด้วยว่าในข้อที่ท่านกล่าวโทษผู้ อื่นนั้น ท่านก็ได้ปรับโทษตัวท่านเอง เพราะว่าท่านที่ กล่าวโทษเขาก็ยังพระพฤติอยู่เหมือนกันกับเขา”MHTH 844.1