การปรนนิบัติรักษาจิตวิญญาณ

ผู้ที่ทำการเผยแผ่ศาสนาทางการแพทย์ควรจะต้อง เป็นห่วงจิตวิญญาณของคนทั้งหลายที่ตกอยู่ในความบาป พระเจ้าทรงมอบหมายให้นายแพทย์เป็นผู้ทำการประกาศ ศาสนาเช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงมอบหมายให้อาจารย์ สอนศาสนาเป็นผู้เผยแพร่ศาสนา นอกจากจะรักษาโรค ทางร่างกายแล้วแพทย์ทุก ๆ คนยังได้รับมอบหมายให้รัก ษาจิตวิญญาณด้วยMHTH 178.1

ในขณะที่นายแพทย์ต้องทำงานที่เกี่ยวกับโรคภัย และความตายเขามักจะไม่คิดถึงความสำคัญของชีวิตใน ภายหน้า โดยสาเหตุที่เขาพยายามจะช่วยคนทั้งหลายให้ พ้นจากโรคภัยไข้เจ็บทางร่างกาย เขาจึงลืมไปว่าเขาจำ เป็นที่จะต้องช่วยวิญญาณจิตที่ตกอยู่ในภัยอันตรายเหมือน กัน คนไข้ที่เขารักษาพยาบาลอาจจะต้องสูญเสียชีวิต โอกาสสุดท้ายที่คนไข้จะได้รับความรอดได้หลุดมือไปจาก เขา จิตวิญญาณดวงนี้แหละที่นายแพทย์จะต้องพบอีกที่ บัลลังก์พิพากษาของพระคริสต์MHTH 178.2

เรามักจะต้องสูญเสียพรอันประเสริฐไปบ่อย ๆ เพราะเราไม่ประกาศพระคำของพระเจ้าในโอกาสที่เราควร จะทำ ถ้าเราไม่ฉวยโอกาสประเสริฐที่พระเจ้าทรงประ ทานแก่เราโอกาสนั้นย่อมผ่านพ้นไป ที่ข้างเตียงคนป่วย เราไม่ควรจะพูดถึงหลักความเชื่อในศาสนาและสิ่งที่จะทำ ให้เกิดโต้แย้งกัน เราควรจะชี้ให้ผู้ป่วยเจ็บทรมานนั้นเห็น พระองค์ผู้ทรงเต็มพระทัยที่จะช่วยทุกคนที่มาหาพระองค์ โดยความเชื่อให้รอด จงพยายามช่วยเหลือจิตวิญญาณ ที่กำลังจะถึงซึ่งความพินาศMHTH 179.1

นายแพทย์ผู้ซึ่งทราบว่าพระคริสต์เป็นพระผู้ช่วย ให้รอดส่วนตัวของเขาเพราะเขาเองได้ถูกนำไปหาพระองค์ เป็นที่พึ่งรู้จักวิธีจะปฏิบัติต่อคนผิดบาปที่หันไปขอพระองค์ ให้ช่วย เขาสามารถจะตอบคำถามที่ว่า “ข้าพเจ้าจะต้อง ทำอย่างไรจึงจะรอดได้ ?” เขาสามารถจะเล่าเรื่อง ความรักของพระผู้ไถ่ได้ จากเหตุการณ์ที่ได้ประสพมา แล้วเขาสามารถจะกล่าวถึงอำนาจแห่งการกลับใจเสียใหม่ และความเชื่อ เขาสามารถจะอธิษฐานต่อพระเจ้าด้วย ถ้อยคำเรียบ ๆ ง่าย ๆ แต่อธิษฐานด้วยใจร้อนรน และ ช่วยสนับสนุนให้คนป่วยเจ็บทูลขอและยอมรับเอาความ เมตตากรุณาของพระผู้ช่วยให้รอด เมื่อนายแพทย์ ปรนนิบัติและทำการรักษาพยาบาลอยู่ข้างเตียงคนไข้ และ พยายามกล่าวถ้อยคำปลอบใจเขา พระยะโฮวาทรงทำ งานร่วมกับเขาและโดยอาศัยเขาด้วย เมื่อจิตใจของคน ป่วยถูกชักจูงไปหาพระผู้ช่วยให้รอด ความสงบสุขของ พระคริสต์ก็จะเข้าไปอยู่ในจิตใจของเขา พระเจ้าจะทรง โปรดช่วยเขาให้มีกำลังใจเข้มแข็งยิ่งขึ้น และเขาก็จะหาย ป่วยกลับมีร่างกายแข็งแรงเป็นปกติดังเดิมMHTH 179.2

ในการรักษาพยาบาลคนป่วยเจ็บนายแพทย์มักจะ มีโอกาสปรนนิบัติช่วยเหลือเพื่อนของคนป่วยด้วย ขณะ ที่เขาเฝ้าอยู่ข้างเตียงคนป่วย และรู้สึกว่าเขาหมดหวังที่จะ ช่วยให้สหายของเขาพ้นจากความเจ็บปวดจิตใจของเขา ก็อ่อนลง เขาจะแสดงความโศกเศร้าเสียใจที่เขาพยายาม ปิดบังคนอื่นให้นายแพทย์เห็น ในเวลานี้แหละเป็นโอกาส ของนายแพทย์ที่จะชี้ให้ผู้มีความทุกข์โศกเหล่านี้เห็น พระองค์ผู้ทรงเชิญคนที่ลำบากเหน็ดเหนื่อยมาหาพระองค์ แพทย์สามารถจะอธิษฐานเพื่อเขาและอธิษฐานร่วมกับเขา ได้ และนำความทุกข์ร้อนของเขาขึ้นกราบทูลพระผู้ทรง ปลดเปลื้องความทุกข์ และช่วยเล้าโลมใจเราให้คลายเศร้าMHTH 180.1