Rozdział 13 — Ważność szkolenia w dziele Boga

Dzieło pracownika nie jest małe czy nieważne. Jeśli oddaje się jakiejś gałęzi dzieła, jego pierwszą sprawą jest mieć wzgląd na siebie a następnie na naukę. Ma badać swe własne serce i usuwać grzech, potem ma zachować wzór, Chrystusa Jezusa, zawsze przed sobą jako przykład. Nie ma czuć swobody by kształtować swe postępowanie jako najlepsze zaspokajanie swych skłonności. Jest własnością Jezusa. Wybrał wysokie powołanie i z tego całe jego przyszłe życie musi nabrać swego koloru i kształtu. Wkroczył do szkoły Chrystusa i może otrzymać poznanie Chrystusa i jego misji oraz pracę, którą ma do wykonania. Wszystkie jego siły muszą być poddane pod kontrolę wielkiego Nauczyciela. Każda zdolność umysłu, każdy organ ciała, muszą być trzymane w tak zdrowym stanie jak tylko możliwe tak aby dzieło Boga nie nosiło oznak jego ułomnego charakteru.FW 107.1

Zanim osoba jest przygotowana by stać się nauczycielem prawdy dla tych, którzy są w ciemności, musi stać się uczniem. Musi być chętna do przyjmowania rad. Nie może stawiać swych nóg na trzecim, czwartym czy piątym stopniu drabiny postępu zanim nie stanie na pierwszym stopniu. Wielu czuje że są dostosowani do dzieła, podczas gdy prawie nic o nim nie wiedzą. Jeśli takim pozwoli się rozpocząć pracę w zaufaniu do siebie, nie uda im się przyjąć tej wiedzy, którą mają przywilej otrzymać i będą skazani na walkę z wieloma trudnościami, do których są całkowicie nieprzygotowani.FW 107.2

Obecnie każdemu pracownikowi jest udzielony przywilej rozwoju a on powinien czynić wszystko by się w tym kierunku skłaniać. Kiedy tylko jest czyniony w jakimś ważnym miejscu szczególny wysiłek, powinno się ustanowić dobrze zorganizowany system pracy tak aby ci, którzy pragną zostać kolporterami i głosicielami, a także ci co są wykwalifikowani by dawać lekcje biblijne w rodzinach, mogli otrzymać konieczną naukę. Ci, którzy są pracownikami powinni być także uczniami a gdy sługa pracuje słowem i nauką, nie powinni błąkać się apatycznie wokoło jakby myśląc że nie ma niczego w wykładzie co byłoby dla nich potrzebne aby słuchali. Nie powinni mieć względu na mówcę tylko jako na oratora ale jako na posłańca Boga do ludzi. Nie należy pozwalać by osobiste preferencje i uprzedzenia wpływały na nich w słuchaniu. Gdyby wszyscy naśladowaliby przykład Korneliusza i powiedzieli: “A teraz jesteśmy wszyscy zgromadzeni przed Bogiem aby wysłuchać tego wszystkiego co ci Pan nakazał”, mieliby znacznie więcej korzyści z kazań, które słuchają.FW 107.3

Powinni być powiązani z naszymi misjami szkół kształcących dla tych, którzy są bliscy wkroczenia na pole jako robotnicy. Powinni czuć że muszą stać się terminatorami by uczyć się rzemiosła dla nawracania dusz. Praca w tych szkołach powinna być zróżnicowana. Studium Biblii powinno mieć pierwszorzędne znaczenie a w tym samym czasie powinno być systematyczne szkolenie umysłu i zasad tak aby mogli nauczyć się zbliżać do ludzi w najlepszy możliwy sposób. Wszyscy powinni uczyć się jak pracować z taktem i grzecznością w Duchu Chrystusa. Nigdy nie powinni przestać być uczniami ale powinni zawsze kontynuować kopanie do prawdy i najlepszych sposobów pracy tak jak kopaliby za ukrytym złotem.FW 108.1

Niech wszyscy początkujący w dziele decydują by nie spocząć aż staną się pracownikami pierwszej klasy. Jeśli chcą to osiągnąć, ich umysły nie mogą dryfować za okolicznościami i podążać za impulsem ale muszą być przymocowane do kwestii mając za zadanie krańcowe wysiłki by pojąć prawdę w jej wszystkich aspektach.FW 108.2

Zdolni ludzie pracowali w wielkich niedogodnościach ponieważ ich umysły nie były zdyscyplinowane do pracy. Widząc potrzebę pracowników, wpadli w otchłań i chociaż mogli wykonać wiele dobrego, w wielu przypadkach nie uczynili dziesiątej części tego co mogli uczynić gdyby mieli właściwe wyszkolenie na początku.FW 108.3

Wielu rozważających by oddać siebie w służbę Bogu nie czuje potrzeby szczególnego szkolenia. Ale to właśnie ci są w największej potrzebie gruntownego drylu. Jest tak, kiedy mają niewielką znajomość siebie i dzieła, do którego czują się najlepiej wykwalifikowani. Kiedy wiedzą więcej, czują swą ignorancję i nieefektywność. Gdy poddają swe serca dokładnemu badaniu, zobaczą w sobie tak wiele niepodobieństwa do charakteru Chrystusa że zawołają: Któż jest godzien tych rzeczy? i w głębokiej pokorze będą codziennie zmagać się by znaleźć się w bliskim związku z Chrystusem. Przez krzyżowanie siebie umieszczają swe nogi na drodze, którą On ich może prowadzić.FW 109.1

Jest niebezpieczeństwo że niedoświadczony pracownik dążąc do wykwalifikowania się do dzieła będzie czuł się kompetentny do zajęcia każdej pozycji kiedy to różne wiatry nauk wieją wokół niego. Tego nie może czynić bez wystawienia na niebezpieczeństwo swej własnej duszy. Gdy próby i pokusy przychodzą na niego, Pan da moc do przezwyciężenia ich, ale gdy ktoś staje na drodze pokusy, często zdarza się że szatan przez swych agentów wzmacnia jego uczucia w sposób mącący i niepokojący umysł. Poprzez związek z Bogiem i dokładne badanie Pism pracownik powinien stać się bardziej dokładnie ugruntowany zanim regularnie wstąpi do dzieła nauczania innych. Jan, umiłowany uczeń, był wygnany na pustą wyspę Patmos aby mógł być oddzielony od wszelkich zmagań a nawet od pracy, którą kochał, aby Pan mógł komunikować się z nim i otworzyć przed nim końcowe sceny ziemskiej historii. To na pustkowiu Jan Chrzciciel uczył się poselstwa, które miał nieść by przygotować drogę dla Nadchodzącego.FW 109.2

Ale ponad wszystko inne powinno być wyciśnięte na jednostkach, które zdecydowały się stać sługami Boga, że muszą być nawróconymi ludźmi. Serce musi być czyste. Pobożność jest podstawą dla tego i przyszłego życia. Człowiek bez silnego cnotliwego charakteru z pewnością nie będzie zaszczytem dla sprawy prawdy. Młodzież, która rozważa pracę razem z Bogiem, powinna być czysta w sercu. Na obliczu, w ustach nie powinno być przebiegłości. Myśli powinny być czyste. Świętość życia i charakteru jest rzadką rzeczą ale pracownik musi to mieć albo nie może podjąć jarzma wraz z Chrystusem. Chrystus mówi: “Beze mnie nic nie uczynicie”. Jeśli ci, którzy mają na celu pracować dla dobra innych i dla zbawienia swych bliźnich, polegają na swej własnej mądrości — upadną. Jeśli przyjmują skromne patrzenie na siebie, wtedy to wystarcza by wierzyć w Boga i oczekiwać jego pomocy. Nie polegaj na swej własnej mądrości. Na wszystkich swych drogach uznaj Go a On pokieruje twymi krokami. Wtedy mamy przywilej być kierowani przez mądrego Doradcę a coraz większe zrozumienie jest dane prawdziwemu szczeremu poszukiwaczowi prawdy i wiedzy.FW 109.3

Powodem, dla którego nie mamy więcej mężów o rozległych horyzontach i szerokiej wiedzy jest to że ufają swej własnej skończonej mądrości i kształtują dzieło po swojemu zamiast pozwolić by było kształtowane po Bożemu. Nie modlą się żarliwie i nie zachowują otwartej łączności pomiędzy Bogiem a swymi duszami aby mogli rozpoznać Jego głos. Posłańcy światła przyjdą z pomocą tym, którzy czują że są słabi bez ochrony nieba. Słowo Boga musi być studiowane bardziej i wprowadzane w życie i do charakteru ukształtowanych według standardu sprawiedliwości, którą Bóg dał w swym słowie. Wtedy umysł będzie poszerzony, wzmocniony i uzdolniony do uchwycenia rzeczy wiecznych. Gdy świat jest beztroski i obojętny na poselstwo ostrzeżenia i miłosierdzia dane w Biblii, lud Boga widzący zbliżający się koniec powinien być bardziej zdecydowany i bardziej poświęcony, pracować bardziej gorliwie aby mógł pokazać chwałę Tego, który wyprowadził ich z ciemności do swego cudownego światła. Wiedza jest mocą dla dobra albo dla zła. Religia Biblii jest jedynym strażnikiem dla ludzkich istot. Wiele uwagi jest dane dla młodzieży w tym wieku aby wchodziła do pomieszczenia z gracją, by tańczyła i grała na instrumentach muzykę. Ale to wykształcenie przeszkadza im poznać Boga i odpowiedzieć na Jego wezwania. Wykształcenie trwające wiecznie jest prawie całkowicie zaniedbane jako staromodne i niepożądane. Wykształcenie dzieci by podjęły dzieło budowy charakteru odnośnie ich obecnego dobra, pokoju i szczęścia, by prowadzić ich stopy na ścieżce danej odkupionym Pana by nią podążali, jest uznawane nie za modne a zatem nieistotne. Po to aby twoje dzieci weszły do miasta Boga jako zwycięzcy, muszą być wychowane w bojaźni Boga i zachowywaniu przykazań obecnego życia. To o tych Jezus wypowiedział błogosławieństwo: “Błogosławieni są ci, którzy czynią Jego przykazania, aby mogli mieć prawo do drzewa żywota i mogli wejść do bram miasta”.FW 110.1

Błogosławieństwo jest wygłoszone dla tych, którzy są zaznajomieni z objawioną wolą Boga w jego słowie. Biblia jest wielkim czynnikiem w rękach jej Autora by wzmacniać intelekt. Otwiera ogród umysłu na pielęgnowanie przez niebiańskiego Ogrodnika. Jest tak dlatego ponieważ tak mało uwagi poświęca się temu co Bóg mówi i czego Bóg wymaga, jest tak niewielu, którzy niosą brzemię pracy misyjnej, tak niewielu tych co poddają się pod dyscyplinę oddając służbie każdą moc by była wyszkolona i wzmocniona do wyższej służby dla Boga.FW 111.1

Równocześnie zbyt słabe wysiłki czyni się by połączyć tych w naszych szkołach różnych narodowości, którzy mogą otrzymać wykształcenie i stać się wyszkolonymi do pracy tak szlachetnej, tak wywyższonej i tak daleko sięgającej swym wpływem. Dni ignorancji Boga trwają. Ale świeci narastające światło, światło i przywileje zrozumienia prawdy Biblii są obfite jeśli tylko pracownicy otworzą oczy na zrozumienie ich. Prawda musi być rozpowszechniana, zagraniczne i krajowe misje nawołują poprzez chrześcijańskie charaktery by zaangażować się w misyjne przedsięwzięcia. Misje w naszych miastach w kraju i zagranicą wzywają mężczyzn, którzy są pobudzeni Duchem Chrystusa, którzy będą pracować jak Chrystus pracował. — The Review and Herald, 14 czerwiec 1887.FW 111.2