1 Samuela 15,17

Bóg prowadzi pokornych i poświęconych

[Cyt. 1 Samuela 15,17.] Samuel przytoczył powód, dla którego Saul mógł zasiąść na tronie Izraela. Miał on skromne zdanie o swoich zdolnościach i chętnie dawał się pouczać. Gdy padł na niego Boży wybór, nie miał wiedzy i doświadczenia, a ponadto poza wieloma dobrymi cechami, posiadał też poważne braki w charakterze. Ale Pan dał mu Ducha Świętego za przewodnika i pomocnika, i umieścił go tam, gdzie mógł rozwijać umiejętności konieczne do rządzenia Izraelem.BK 87.2

Jednak Saul zaufał własnym siłom i własnemu osądowi, w związku z czym działał popędliwie i popełniał poważne błędy. Gdyby pozostał nadal pokorny i dał się kierować Bożą mądrością, oczekując, aż opatrzność Boża otworzy mu drogę, wówczas wypełniałby obowiązki związane z tak wysokim stanowiskiem, z powodzeniem i godnością. Pod wpływem Bożej łaski, każda dobra cecha umacniałaby się w nim, a złe cechy stopniowo traciłyby swoje wpływy.BK 87.3

Jest to praca, którą Pan proponuje wszystkim tym, którzy poświęcają się dla Niego. — The Signs of the Times, 7 września 1882, przedrukowany w The Review and Herald, 8 listopada 1887.BK 87.4

Ci, którzy uważają siebie za nieodpowiednich, otrzymają pomoc

Bez względu na to, na jakim stanowisku umieścił nas Bóg, bez względu na naszą odpowiedzialność czy grożące nam niebezpieczeństwa, powinniśmy pamiętać, że On zobowiązał samego siebie do udzielenia potrzebnej łaski każdemu, kto szczerze dąży do wywiązania się z nałożonych nań obowiązków. Ci, którzy uważają, że brak im zdolności by objąć proponowane stanowisko, a mimo to przyjmują je, bo tak każe im Bóg, to dzięki temu, że polegają na Jego mocy i mądrości, będą wzrastać z siły w siłę. Gdy przystąpią do swej pracy, prawie wszystkiego będą musieli się uczyć, ale z Chrystusem, jako nauczycielem, staną się wydajnymi pracownikami. Pan Bóg nie powierza Swego dzieła mądrym tego świata, tacy bowiem są zbyt dumni, by się uczyć. Natomiast wybiera tych, którzy zdają sobie sprawę ze swych ułomności i starają się o to, by być prowadzonymi przez niezawodną mądrość. — The Signs of the Times, 7 września 1882, przedrukowany w The Review and Herald, 8 listopada 1887.BK 87.5

Bądźcie uczuleni na małe odstępstwa

Wielu jest takich, których Bóg powołał na stanowisko w Swoim dziele z tego samego powodu co i Saula, ponieważ w swoim mniemaniu uważali siebie za maluczkich oraz mieli pokornego i gotowego do przyjmowania pouczeń ducha. W Swojej opatrzności, Bóg postawił ich tam, gdzie mogą się od Niego uczyć. Wszystkim, którzy będą przyjmować Jego pouczenia, udzieli łaski i mądrości. Jego zamiarem jest wprowadzenie ich w tak ścisłą łączność ze sobą, by szatan nie miał żadnej okazji do wypaczenia ich osądu, czy też opanowania ich sumień. Bóg pokaże im wady ich charakterów, a tych wszystkich, którzy szukają Jego pomocy, obdarzy siłą do naprawienia własnych błędów. Niezależnie w jaki grzech popadłby człowiek i jak gorzkie i silne namiętności walczyłyby w nim o panowanie, może je pokonać, jeśli będzie czujny i będzie walczył z nimi w imieniu i sile Pomocnika Izraela. Dzieci Boże powinny być niezwykle wyczulone na grzech i dlatego też, gdziekolwiek byśmy nie byli, nie możemy zlekceważyć nawet drobnostki. Jednym z najbardziej skutecznych forteli szatana jest doprowadzanie człowieka do popełniania małych grzeszków oraz stępianie jego umysłu na niebezpieczeństwa związane z małymi zaniedbaniami i przestępstwami, stanowiącymi jednak odchylenia od wyraźnie określonych wymagań Bożych. Wielu ze strachem spogląda na duże przestępstwa, natomiast grzech ukryty w małych sprawach, traktuje jako rzecz błahą, o niewielkich konsekwencjach, podczas gdy te małe grzechy niszczą pobożność w duszy. Stopy stawiane na ścieżkę prowadzącą w fałszywym kierunku, zmierzają tym samym ku szerokiej drodze, która wiedzie ku śmierci. Gdy już raz uczynimy krok wstecz, nikt nie może przewidzieć gdzie może się to skończyć...BK 87.6

Musimy pozbyć się zadufania we własne “ja”, natomiast nauczyć się całkowitego polegania na przewodnictwie i pomocy Bożej w celu poznania Jego woli i uzyskania sił do jej wykonania. — The Signs of the Times, 7 września 1882, przedrukowany w The Review and Herald, 8 listopada 1887.BK 88.1