2 Samuela 16,10-11

Dawid uznał konieczność upokorzenia się

[Cyt. 2 Samuela 16,10-11.] Przed ludem i dowódcami wyznał on [Dawid], że kara Boża spadła na niego z powodu jego grzechu, i w dodatku dał on wrogom Boga sposobność do bluźnierstwa. Tak więc rozwścieczony Beniaminita był tym, który wykonywał część przewidzianej kary i jeśli przyjmie ją z pokorą, Pan zmniejszy jego przygnębienie i zamieni przekleństwa Szimeja w błogosławieństwo. Dawid nie okazuje tu ducha nie nawróconego człowieka, ale okazuje, że ma doświadczenie w sprawach Bożych. Pokazuje, że przyjmuje karę od Boga i w zaufaniu zwraca się do Niego, jako do swojej jedynej ufności. Bóg nagrodził pokorne zaufanie Dawida do Siebie i uratował jego życie w wyniku udaremnienia rady Achitofela. — The Spirit of Prophecy I, 383.BK 96.1