Daniela 6,10

Nieugięta uczciwość jest jedynym bezpieczeństwem

Dla ludzi na wysokich stanowiskach, bez względu na to czy ściągną na siebie pochwały czy nagany — kroczenie po drodze bezwzględnej uczciwości, będzie niezwykle trudne. A jednak jest to jedynie pewny kierunek postępowania. Wszelkie nagrody, jakie mogą otrzymać za zaprzedanie swojego honoru, będą niczym tchnienie nieczystych warg lub śmiecie, które spłoną w ogniu. Ci, którzy posiadają moralną odwagę do sprzeciwienia się występkom i błędom swoich bliźnich — a tacy są i świat ich szanuje — będą za to zbierać nienawiść, zniewagi i obelżywe kłamstwa. Być może, iż zostaną oni zrzuceni ze swych wysokich stanowisk, ponieważ nie dali się kupić czy zaprzedać, nie dali się też zwieźć łapówkami lub groźbami oraz nie splamili swoich rąk nieprawością. Będzie się wydawało, iż wszystko sprzysięgło się przeciwko nim, jednak Bóg wycisnął na Swoim własnym dziele Swoją pieczęć. Oni mogą być oceniani przez swoich bliźnich za słabych, zniewieściałych, niezdolnych do wywiązania się ze swoich urzędów, jednak Wszechmocny Pan ocenia ich zupełnie inaczej. Ci, którzy nimi pogardzają, nie wiedzą co czynią. I gdy na tak prawych ludzi, jeszcze za ich życia, czy też nad ich grobami przetaczają się burze oszczerstw i obelg, to Pan Bóg wyraża dla nich swe pełne uznanie, mówiąc “dobrze uczyniłeś”. Głupota i nikczemność [prześladowców, naśmiewców, szyderców] w najlepszym razie przyniosą jedynie życie pełne niepokoju i niezadowolenia, a w końcu ciernistą poduszkę śmierci. Jakże wielu, patrząc wstecz na swój własny sposób postępowania i jego skutki, zmuszonych jest własnymi rękami zadać koniec swemu haniebnemu życiu. A ponadto wszystko to oczekuje na sąd i ów ostateczny, nieunikniony wyrok: “Idźcie ode mnie precz.” — The Signs of the Times, 2 lutego 1882.BK 208.4