1 Mojżeszowa 25,29-34

(Hebrajczyków 12,16-17) — Prawo pierworodztwa utraciło wartość i świętość

Ezawa ogarnęło nadzwyczajne pragnienie spożycia pewnej potrawy i tak długo dawał upust swojemu własnemu “ja”, że już nie odczuwał konieczności odmówienia sobie tego kuszącego i pożądliwego półmiska. Ta myśl opanowała jego umysł tak bardzo, że nie czynił specjalnych wysiłków, aby ukrócić swój apetyt. Pragnienie to stało się tak silne, że został przez nie całkowicie opanowany. Wyobrażał sobie, że nie wytrzyma tych okropnych dolegliwości i nawet może umrzeć, jeżeli nie otrzyma tej ulubionej potrawy. Im więcej o tym myślał, tym mocniejsze było jego pragnienie, aż pierworodztwo, które było święte, utraciło dla niego swoją wartość i świętość. Pomyślał, że chociaż je teraz sprzeda, później będzie mógł je łatwo odkupić i ponownie posiąść... Uważał, że dołoży wszelkich starań i był skłonny ponieść nawet wielkie ofiary, by je odkupić... Usilnie i ze łzami szukał pokuty. Niestety daremnie. Pogardził błogosławieństwem i Pan odebrał mu je na zawsze. — The Review and Herald, 27 kwietnia 1886.BK 24.5

Ezaw jest przykładem

Ezaw nie wiedział, kiedy zaskoczyła go ta kryzysowa sytuacja. To, co uważał za rzecz małej wagi, objawiło dominujące cechy jego charakteru. Okazał, co wybrał i jak rzeczywiście cenił to, co było święte i co należało święcie pielęgnować. Sprzedał swoje pierworodztwo, by zaspokoić niewielką zachciankę, aby uciszyć chwilowe uczucie głodu, a to zadecydowało o jego dalszym losie. Dla Ezawa większe znaczenie miała odrobina pożywienia, niż służba dla jego Mistrza. — Letter 5, 1877.BK 25.1

Ezaw przedstawia tych, którzy nie doceniają własnych przywilejów, wykupionych dla nich za nieskończenie wielką cenę, oraz tych, którzy swoje pierworodztwo sprzedają za cenę zaspokojenia apetytu czy też odniesienia korzyści. — Letter 4, 1898.BK 25.2