Mateusza 5,13-14

(Mateusza 15,9; 22,29) — Pokorni ludzie są solą ziemi

W Swoich naukach Jezus przyrównywał Swoich naśladowców do najbardziej prostych rzeczy. Przyrównywał ich do soli i światła. Mówił: “Wy jesteście solą ziemi”, lub “Wy jesteście światłością świata”. Słowa te były skierowane do kilku ubogich, pokornych rybaków. Co prawda kapłani i rabini byli obecni w gronie tych słuchaczy, ale słowa te ich nie dotyczyły. Z całego ich nauczania, z całej ich domniemanej wiedzy na temat przepisów o tajemniczości prawa i z wszelkich roszczeń znajomości wiedzy o Bogu, dowiedli, że w ogóle Go nie znają. Tym przewodnikom Wyrocznia Boga powierzyła [te Prawdy], jednak Jezus oświadczył, że są niebezpiecznymi nauczycielami. Powiedział do nich, że nauczają przykazań ludzkich. “Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej.” Odwróciwszy się od nich, powiedział do poniżanych rybaków: “Wy jesteście solą ziemi”. — The Review and Herald, 22 sierpnia 1899.BK 236.4

Światłość nie pochodząca sama z siebie

Światłość, promieniująca od tych, którzy przyjmują Jezusa, nie pochodzi od nich. Cała pochodzi jedynie i tylko od Światłości i Życia świata. To Jezus roznieca to światło i to tak, jak rozpala ogień [gorliwości], który wszyscy powinni używać w Jego służbie. Jezus jest światłością, życiem, świętością i uświęceniem dla wszystkich wierzących, a Jego światło jest przyjmowane i dalej podawane w dobrych uczynkach. Tak więc na wiele różnych sposobów Jego łaska jest czynna jako sól ziemi; i obojętnie gdzie dotrze ta sól, czy do rodziny, czy do zboru, będzie zachowującą siłą do ratowania wszystkiego, co dobre, i niszczącą wszystko, co złe. — The Review and Herald, 22 sierpnia 1899.BK 236.5