Mateusza 9,17

(Marka 2,22; Łukasza 5,37-38) — Nowe naczynia dla nowego wina

Dzieło Jezusa polegało na objawianiu charakteru Ojca i rozwijaniu Prawdy, którą osobiście wypowiadał przez proroków i apostołów; jednak ona nie bywała przyjmowana przez świętoszkowatych i uczonych mężów. Jezus, ta Droga, Prawda i Życie zmuszony był ominąć obłudnych faryzeuszy i wybrać na Swoich uczni niewykształconych rybaków i pokornych mężów. Ci, którzy nigdy nie przebywali u rabinów, nigdy nie zasiadali w szkołach prorockich, nigdy nie byli członkami wysokich rad, i których serca nie były przepełnione własnymi ideami — tych przyjął do Siebie i wykształcił dla Swojego dzieła. Właśnie tych uczynił nowymi naczyniami dla nowego wina Swojego Królestwa. To były owe dzieci, którym Ojciec mógł objawić duchowe rzeczy; jednak kapłani, przywódcy, uczeni w Piśmie i faryzeusze, którzy uważali siebie za depozytariuszy poznania i wiedzy, nie przyjęli zasad chrześcijaństwa, których później nauczali apostołowie Jezusa. Cały łańcuch Prawd został dany ogniwo po ogniwie tym, którzy uznali swój brak wykształcenia i byli chętni uczyć się od swojego Wielkiego Nauczyciela.BK 240.6

Jezus wiedział, że nie będzie mógł pomóc uczonym w Piśmie i faryzeuszom, jeżeli nie pozbędą się swojego wysokiego mniemania o sobie. Dlatego wybrał nowe naczynia dla Swojego nowego wina nauk, i uczynił rybaków i niewykształconych wierzących heroldami Swojej Prawdy w celu przekazywania jej światu. Pomimo tego, że Jego nauki wydawały się ludowi jako nowe, to jednak nie były one nowymi, lecz były objawieniem tego, co już od początków było nauczane. Jego celem było, by uczniowie otrzymali prostą, nie fałszowaną Prawdę, jako drogowskaz na drogę ich życia. Niczego nie mieli dodawać do Jego słów, ani też narzucać jakiegoś znaczenia Jego wypowiedziom. Nie mieli też nadawać mistycznej interpretacji prostym naukom Pisma Świętego, ani też wyciągać teologicznych myśli w celu podbudowania ludzkich teorii. Poprzez mistyczne wykładanie wyraźnego Słowa Bożego, umniejsza się znaczenie świętych i istotnych Prawd, a nadaje większego znaczenia ludzkim teoriom. W ten sposób kierować się będzie człowieka do odrzucania przykazań Bożych, a uczenia się nauk i przykazań ludzi, i do zachowywania ich tradycji. — The Review and Herald, 2 czerwca 1896.BK 241.1