Mateusza 21,28-31

Nie chwalić

Jezus nie potępił tego pierwszego syna za to, że nie wykonał polecenia. Jednak w tym samym czasie nie pochwalił go. Natomiast ta grupa, która postępuje według syna, który powiedział: “Nie pójdę”, nie zasłużyła na żadne uznanie. Ów otwarty sprzeciw nie można uznać za zaletę, gdyż szczery i otwarty charakter, uświęcony przez Prawdę i świętość, będzie odważnie świadczył dla Chrystusa. Wykazany tutaj przez owego grzesznika [sprzeciw] jest obrażający i buntowniczy, bardzo bliski bluźnierstwa. Gdy człowiek nie jest obłudnikiem, to wcale nie oznacza, że nie jest grzesznikiem. Kiedy docierają do serca wezwania Ducha Świętego, naszym jedynym bezpieczeństwem jest natychmiastowa — bez ociągania, odpowiedź na nie. — Manuscript 127, 1899.BK 250.9

Koniecznym jest więcej aniżeli przyrzeczenie — Wszyscy, którzy praktycznie chcą wypełniać nauki Jezusa, powinni studiować historię Izraela, przedstawioną w tym podobieństwie. Winnica przedstawia zbór. Natomiast owi dwaj synowie przedstawiają dwie grupy mężczyzn i kobiet w świecie. Pan wzywa każdego członka Swojego zboru do pracy w Swojej winnicy. Musimy rozumieć nasz stosunek do Chrystusa. On musi przebywać w naszych sercach, abyśmy mogli przestrzegać czystości zasad, wzniosłości pobudek i moralnej prawości. Naszym zadaniem nie jest zaledwie przyrzekanie, ale wykonywanie. Szczerość i uczciwość musi nas związać z Bogiem, abyśmy mogli wypełniać Jego słowo, co do litery. Niech ci, którzy usłyszeli poselstwo posłane przez Boga, strzegą się przed naśladowaniem przykładu samouwielbiających się Żydów. Pan Bóg nie zamierza usuwać z drogi wszystko, co wywołuje pytania lub wątpliwości w pracy Jego sług. On daje nam podłoże do wiary, wystarczającej do przekonania prostolinijnego i szczerego umysłu; jednak większa ilość dowodów, niż przytoczone, nigdy nie zmienią wewnętrznej determinacji sprzeciwianiu się światła. — Manuscript 127, 1899.BK 250.10