2 Mojżeszowa 21,1-6

Troska o dobro sług

Pan Bóg pragnie, aby zatroszczono się o dobre samopoczucie sług. Polecił Izraelitom, aby wobec nich byli miłosierni i nie zapominali o tym, że kiedyś sami byli sługami. Pouczył ich, aby zważali na prawa osób zatrudnianych w służbie. W żadnym wypadku nie powinni ich obrażać, ani stawiać im zawyżonych wymagań, jak to czynili wobec nich egipscy gnębiciele. Mają ich traktować łagodnie i ze współczuciem. Pan Bóg pragnie, aby sami wstawili się w ich położenie i postępowali wobec nich tak, jak w podobnych okolicznościach sami chcieliby być traktowani przez innych.BK 39.1

Z powodu ubóstwa, niektóre [dzieci] zostały sprzedane w niewolę przez swoich rodziców. Inni znowu, z powodu popełnianych przestępstw zostali przez sąd sprzedani do niewoli. Ale nawet ci, na podstawie Bożego polecenia, nie mieli dłużej przebywać w niewoli niż siedem lat. Po upływie tego czasu, każdy sługa miał otrzymać wolność, chyba, że sam zdecydował, by nadal służyć swojemu panu. W ten sposób Bóg chroni sprawy poniżanych i gnębionych oraz zaleca kultywowanie szlachetnego ducha dobroczynności i zachęca wszystkich do pielęgnowania umiłowanego [prawa] do wolności, ponieważ Pan uczynił ich wolnymi. Każdy, kto odmówi komuś wolności, mimo, że jest ona jego przywilejem, zostaje napiętnowany; jest pozbawiony honoru i okryty hańbą. Tak więc Bóg zachęca do pielęgnowania wzniosłego i szlachetnego ducha, a nie ducha przemocy i niewolniczej pracy.BK 39.2

Bóg pragnie, by chrześcijanie respektowali wolność, którą dał im w tak cudowny sposób. W Chrystusie są usankcjonowane prawa nienaruszalności każdego człowieka. Człowiek nie powinien być własnością innego człowieka. Bóg wykupił ludzkość. Żaden ludzki duch i żadna ludzka władza nie powinny kontrolować niczyjego sumienia. W oczach Boga zamożność i stanowisko nie upoważniają do wynoszenia się jednych nad drugimi. Człowiek jest wolny w wyborze służby dla Boga, w miłości do Pana i w przestrzeganiu wszystkich Jego przykazań. — Manuscript 126, 1901.BK 39.3