2 Koryntian 3,12-15

(Patrz komentarz EGW do 2 Mojżeszowa 34,29-33) — Zasłona niewiary

[Cyt. 2 Koryntian 3,12-15.] Żydzi odrzucili Jezusa jako Mesjasza i nie mogli dostrzec, że ich ceremonie stały się bezsensowne oraz, że ofiary straciły swoje znaczenie. Zasłona, którą sami sobie nałożyli przez swoją upartą niewiarę, nadal tkwi przed ich umysłami. Ona zostałaby usunięta, gdyby przyjęli Chrystusa, który jest sprawiedliwością Zakonu.BK 372.6

W chrześcijańskim świecie również wielu ma zasłonę na swoich oczach i sercach. Oni nadal nie widzą końca tego, co ustało. Nie widzą, że był to tylko zakon ceremonialny, który został zniesiony wraz ze śmiercią Jezusa. Uważają, że to moralny Zakon został przybity do krzyża. Naprawdę wielka jest ta zasłona, zaciemniająca ich zrozumienie. Serca wielu z nich toczą wojnę z Bogiem. Nie są poddani Jego Zakonowi. Tylko wtedy, jeśli dojdą do harmonii z Prawem Jego rządów, Chrystus może im pomóc. Oni mogą mówić o Chrystusie jako o swoim Zbawicielu ale przy końcu czasów On im powie: nie znam was, bo z powodu przestępstwa Mojego świętego Zakonu nie okazaliście prawdziwej skruchy przed Bogiem, dlatego też nie możecie posiadać prostej wiary we Mnie, gdyż Moją misją było wywyższenie Zakonu Bożego...BK 372.7

Zakon moralny nigdy nie był ani symbolem, ani cieniem. Istniał już przed stworzeniem człowieka i będzie istniał tak długo, jak długo istnieje tron Boży. Bóg nie mógł zmienić czy zamienić ani jednego nakazu ze Swego Zakonu po to, by ratować człowieka, a to dlatego, że Zakon jest fundamentem Jego rządów. Zakon jest niezmienny i nie do zamiany, nieskończony i wieczny. Po to by człowiek mógł być zbawiony a honor Zakonu utrzymany, Syn Boży musiał ofiarować Siebie, jako zapłatę za grzech. Ten, który nie znał grzechu, stał się za nas grzechem. Za nas zmarł na Golgocie. Jego śmierć objawia cudowną miłość Bożą do człowieka i niezmienność Jego Zakonu. — The Review and Herald, 22 kwietnia 1902.BK 373.1