Efezjan 4,30

(Kolosan 2,10; Objawienie 7,2-3; 14,1-4; patrz komentarz EGW do Ezechiela 9,2-4; Dzieje Apostolskie 2,1-4.41) — Dojść do celu doskonałości

Potężna moc Ducha Świętego dokonuje całkowitej przemiany w charakterze człowieka, czyniąc go nowym stworzeniem w Chrystusie Jezusie. Gdy człowiek jest napełniony Duchem Świętym, to im dotkliwiej jest doświadczany i testowany, tym bardziej wyraźnie okazuje, że jest przedstawicielem Chrystusa. Pokój mieszkający w jego duszy uwidacznia się na obliczu. Słowa i czyny wyrażają miłość Zbawiciela. Nie ma w nim dążenia do zajmowania wysokich stanowisk. Wyrzekł się własnego “ja”. Imię Chrystusa jest wypisane na wszystkim, co mówi i robi.BK 397.4

Możemy rozmawiać o błogosławieństwach Ducha Świętego, ale póki nie będziemy gotowi na Jego przyjęcie, cóż nam pomogą nasze uczynki? Mężczyźni i kobiety czy dążycie ze wszystkich sił do osiągnięcia wzrostu w Chrystusie? Czy dążymy do osiągnięcia Jego pełni i stale mamy przed oczami ów cel — doskonałość Jego charakteru? Gdy lud Pański dosięgnie ów cel, zostanie zapieczętowany na swoich czołach. Napełniony Duchem, będzie doskonały w Chrystusie, a zapisujący anioł ogłosi: “Dokonało się.” — The Review and Herald, 10 czerwca 1902.BK 397.5