Jakuba 2,21-26

(Rzymian 3,31) — Zbawiająca wiara to coś więcej niż tylko zwyczajne wierzenie

Ap. Jakub dostrzegł niebezpieczeństwo, jakie może zaistnieć przy przedstawianiu tematu usprawiedliwienia przez wiarę, dlatego pokazuje, że prawdziwa wiara nie może istnieć bez odpowiednich uczynków. Przytacza tu doświadczenie Abrahama. Mówi on: “Widzisz, że wiara współdziałała z uczynkami jego i że przez uczynki stała się doskonała.” Tak więc prawdziwa wiara wykonuje w wierzącym prawdziwe uczynki. Wiara i posłuszeństwo przynosi mocne i wartościowe doświadczenie.BK 442.5

Istnieje jednak wiara, która nie jest zbawiającą wiarą. Słowo Boże oświadcza, że diabli też wierzą, ale drżą. Ta wiara, która nie wykonuje uczynków miłości i nie oczyszcza duszy, nie usprawiedliwi żadnego człowieka... Abraham uwierzył Bogu. Skąd wiemy, że uwierzył? Jego uczynki świadczą o charakterze jego wiary, a jego wiara została mu zaliczona za sprawiedliwość.BK 442.6

W naszych dniach potrzebujemy wiary Abrahama aby oświecała ciemności gromadzące się wokół nas, które zasłaniają przyjemne promienie Bożej miłości i hamują duchowy wzrost. Nasza wiara powinna owocować w dobre uczynki i dlatego też wiara bez uczynków jest martwa. Każdy spełniony obowiązek, każda ofiara dokonana w imieniu Jezusa przynosi nadzwyczaj sowitą nagrodę. Przez każdy spełniony obowiązek przemawia Bóg i daje Swoje błogosławieństwo. — The Signs of the Times, 19 maja 1898.BK 442.7