Objawienie 10,1-11

(Objawienie 14,6-12; Daniela 12,4-13) — Żadna mniej ważna osoba ale Chrystus

Ów potężny anioł, który pouczał Jana, nie był jakąś mniej ważną osobistością, ale samym Jezusem Chrystusem. Stanąwszy prawą nogą na morzu a lewą na ziemi, pokazał przez to wyraźnie, jaką rolę odegra w końcowych scenach wielkiego boju z szatanem. Zajęcie tej pozycji wskazuje na Jego najwyższą moc i władzę na całej ziemi. Z wieku na wiek bój ten przybierał na sile i stawał się coraz bardziej zdeterminowany, i tak będzie nieprzerwanie aż do końcowych scen [historii ziemi], kiedy mistrzowska działalność mocy ciemności wzniesie się na swoje szczyty. Szatan zjednoczywszy się ze złymi ludźmi, będzie chciał zwieść cały świat oraz kościoły, które nie przyjęły miłości do Prawdy. Lecz ów potężny anioł wzywa do czujności. Wręcz krzyczy wielkim głosem. Objawia moc i autorytet swojego głosu tym, którzy zjednoczyli się z szatanem, aby występować przeciwko Prawdzie.BK 484.1

Potem, gdy przebrzmiało siedem gromów, Jan — podobnie jak swego czasu Daniel — otrzymał polecenie odnośnie książeczki: “Zapieczętuj to, co powiedziało owych siedem grzmotów”. Objawienie 10,4. One odnoszą się do przyszłościowych wydarzeń, które we właściwej kolejności zostaną odsłonięte. W dniach ostatecznych [Księga] Daniela odegra swoją rolę. Jan widzi tę małą książeczkę odpieczętowaną. Wtedy proroctwa Daniela zajmą właściwe miejsce i zostaną ogłoszone światu przez pierwsze, drugie i trzecie poselstwo anielskie. Przez odpieczętowanie owej małej książeczki jest nam podane poselstwo na nasz czas.BK 484.2

Księgi Daniela i Objawienie stanowią jedność. Jedna jest proroctwem, a druga wyjaśnieniem; jedna jest księgą zapieczętowaną, a druga otwartą. Jan, mimo, że słyszał tajemnice, które wypowiadało siedem gromów, to jednak nie zostało mu polecone, aby je nie zapisał.BK 484.3

To szczególne światło wyrażone w siedmiu gromach a dane Janowi, było opisem wydarzeń, które mają miejsce pomiędzy pierwszym a drugim poselstwem anielskim. Nie posłużyłoby to najlepiej ludowi Bożemu, gdyby znał owe rzeczy, gdyż jego wiara musi koniecznie zostać wypróbowana. Najwspanialsze i najbardziej wzniosłe Prawdy muszą zostać ogłoszone zgodnie z Bożym porządkiem. Pierwsze i drugie poselstwo anielskie ma być ogłoszone, ale żadne dalsze światło nie będzie objawione, zanim te poselstwa nie spełnią swego ściśle określonego zadania. To właśnie jest przedstawione przez anioła stojącego jedną nogą na morzu, ogłaszającego pod najbardziej uroczystą przysięgą, że czasu już więcej nie będzie.BK 484.4

Ten czas, który podaje anioł na mocy tak uroczystej przysięgi, to nie koniec obecnej historii świata, ani też koniec czasu łaski, lecz koniec proroczego czasu, który ma poprzedzać przyjście naszego Pana. Oznacza to, że lud Boży nie otrzyma dalszych poselstw o jakimś ściśle określonym [proroczym] okresie czasu. Po okresie czasu od 1842-1844 nie ma sprecyzowanego i podanego proroczego czasu. To najdłuższe wyliczenie sięga jesieni 1844 roku.BK 484.5

Pozycja anioła stojącego jedną nogą na morzu a drugą na ziemi, przedstawia rozległy zasięg głoszenia poselstwa. Zostanie ono przeniesione przez wielkie morza do innych krajów i ogłoszone na całym świecie. Zrozumienie tej Prawdy o radosnym poselstwie, przedstawione jest przez zjedzenie tej małej książeczki. Prawda odnośnie czasu przyjścia naszego Pana była drogocennym poselstwem dla naszych dusz. — Manuscript 59, 1900.BK 484.6