Sędziów 2,2

(2 Koryntian 6,14-18) — Szkodliwe skutki łączenia się ze światem

Nie jest bezpieczne dla chrześcijanina dobierać sobie towarzystwo ludzi, którzy nie mają łączności z Bogiem i których postępowanie jest dla Niego przykre. Jednakże, wielu wyznających chrześcijaństwo, odważa się wchodzić na ten zakazany teren. Wielu zaprasza do swoich domów znajomych, którzy są pyszni, lekkomyślni i bezbożni. Jakże często przykład i wpływ tych niewierzących gości pozostawia trwałe ślady w umysłach dzieci. Wywierane w ten sposób wpływy, stają się podobne do tych, których skutkiem było wiązanie się Żydów z bezbożnymi Chananejczykami.BK 68.6

Bóg obarcza rodziców odpowiedzialnością za lekceważenie Jego nakazów, które dotyczą odłączenia siebie i swoich rodzin od tych bezbożnych wpływów. Musimy żyć w tym świecie, ale nie musimy do niego należeć. Nie wolno nam godzić się z jego praktykami i modą. Przyjaźń z bezbożnymi stanowi o wiele większe niebezpieczeństwo aniżeli ich wrogość. Ona zwiodła i zniszczyła już tysiące ludzi, którzy, gdyby otrzymali odpowiedni, święty przykład, mogli stać się dziećmi Bożymi. W ten sposób umysły wielu młodych ludzi stają się podatne na błędną religię, próżność, bezbożność, pychę, niemoralność, a ich serca nie ochraniane Bożą łaską, stopniowo stają się zepsute. Prawie niezauważalnie młodzież zaczyna miłować niemoralną atmosferę, otaczającą bezbożnych. Źli aniołowie gromadzą się wokół niej i w efekcie traci ona smak tego, co jest czyste, subtelne i szlachetne.BK 69.1

Rodzice, uważający się za chrześcijan, obdarzają największym szacunkiem swoich świeckich i bezbożnych gości; poświęcają im wiele uprzejmej uwagi, podczas gdy oni ukierunkowują oraz odwracają od stateczności i religijności ich własne dzieci. Być może młodzież ta akurat usiłuje prowadzić religijne życie, lecz rodzice zapraszają kusiciela do swego domu, a ten zarzuca na nią swą zgubną sieć. Później starzy i młodzi angażują się w wątpliwego rodzaju zabawy i podniecają się doczesnymi przyjemnościami.BK 69.2

Wielu sądzi, że w imię uprzejmości musi poczynić pewne ustępstwa wobec swych niewierzących znajomych i przyjaciół. Co prawda nie zawsze jest łatwo rozpoznać tę subtelną granicę, ale mimo tego wiedzmy, że jedno ustępstwo wywołuje następne, aż w końcu ci, którzy byli wiernymi naśladowcami Chrystusa, dostosowują się w życiu i charakterze do zwyczajów świata. Wówczas łączność z Bogiem zostaje zerwana i w rezultacie stają się oni chrześcijanami tylko z imienia. A gdy przychodzi na nich czas próby, wtedy okazuje się, że ich nadzieja nie ma oparcia na Bożym fundamencie, ponieważ siebie i swoje dzieci wcześniej sprzedali wrogowi. — The Signs of the Times, 2 czerwca 1881.BK 69.3

Przyjaźń ze światem albo przychylność Boża?

Wśród wybranego, ludu Bożego, znajdują się mężowie zajmujący odpowiedzialne stanowiska lecz będący jednocześnie na granicy obojętności i powrotu do dawnych przyzwyczajeń. Ich pobożność zanika z chwilą, gdy przychodzi pokusa. By zaskarbić sobie przyjaźń świeckich [osób], podejmują ryzyko utracenia przychylności Bożej. Pan jednakże oczyszcza Swój lud tak, jak oczyszcza się srebro. Coraz bardziej intensywne jest owo “obrabianie”, w wyniku czego jego serce albo całkowicie podda się Bogu, albo też zatwardzi się w nieposłuszeństwie i buncie przeciwko Niemu. — The Signs of the Times, 2 czerwca 1881.BK 69.4