Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Προφήτες και βασιλείς

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΆΛΑΙΟ 36—Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

    Στην αρχή της ηγεμονίας του ο Σεδεκίας απολάμβανε απόλυτη εμπιστοσύνη από μέρους του βασιλιά της Βαβυλώνας και για έμπιστο σύμβουλο του είχε τον προφήτη Ιερεμία. Αν ακολουθούσε μια έντιμη στάση έναντι των Βαβυλωνίων και αν έδινε προσοχή στις αγγελίες του Κυρίου μέσω του Ιερεμία, θα είχε εξασφαλίσει το σεβασμό πολλών που κατείχαν περίοπτες θέσεις. Έτσι, θα είχε την ευκαιρία να τους μεταδώσει την επίγνωση του αληθινού Θεού. Με τον τρόπο αυτόν, οι αιχμάλωτοι εξόριστοι θα βρίσκονταν ήδη στη Βαβυλώνα σε προνομιούχο θέση και θα απολάμβαναν πολλές ελευθερίες. Το όνομα του Θεού θα έχαιρε εκτίμησης σε μέρη μακρινά, ενώ εκείνοι που είχαν απομείνει στη γη Ιούδα, θα είχαν αποφύγει τις τρομερές συμφορές που τους βρήκαν στο τέλος.PG 301.1

    Μέσω του Ιερεμία, ο Σεδεκίας και όλος ο λαός του Ιούδα, συμπερι-λαμβανομένων και εκείνων που είχαν απαχθεί και μεταφερθεί στη Βαβυλώνα, νουθετήθηκαν να υποταγούν ήρεμα στην προσωρινή ηγεσία των κατακτητών τους. Ήταν πολύ σημαντικό να επιδιώξουν οι αιχμάλωτοι την ειρήνη της χώρας στην οποία είχαν φερθεί. Αυτό όμως ήταν αντίθετο με την απόκλιση της ανθρώπινης καρδιάς. Και ο Σατανάς, επωφελούμενος από τις περιστάσεις, έκανε να εμφανισθούν ψευδοπροφήτες μεταξύ του λαού τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και στη Βαβυλώνα. Αυτοί ανήγγειλαν ότι ο ζυγός της σκλαβιάς σε λίγο θα συντριβόταν και η προηγούμενη αίγλη του έθνους θα αποκαθίστατο.PG 301.2

    Το να δώσουν προσοχή σε τέτοιες βαυκαλίστηκες προφητείες, θα μπορούσε να οδηγήσει το βασιλιά και τους εξόριστους να κάνουν ορισμένες αψυχολόγητες κινήσεις και θα ανέτρεπε τα ευσπλαχνικά σχέδια του Θεού για το καλό τους. Για να μην υποκινηθεί καμιά εξέγερση και επακολουθήσει κάποια μεγάλη συμφορά, ο Κύριος διέταξε τον Ιερεμία να αντιμετωπίσει την κρίση χωρίς χρονοτριβή, ειδοποιώντας το βασιλιά του Ιούδα για το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ανταρσίας. Επίσης, στους αιχμαλώτους στάλθηκε γραπτή η νουθεσία να μην παραπλανηθούν περιμένοντας σύντομα την απολύτρωσή τους. “Ας μη απατώσιν υμάς οι προφήται υμών και οι μάντεις υμών, οι εν μέσω υμών”, τους παρότρυνε. (Ιερ. 29: 8). Πάνω σε αυτό έγινε και η μνεία του προγραμματισμού του Κυρίου να αποκαταστήσει το Ισραήλ έπειτα από εβδομήντα χρόνια αιχμαλωσίας, όπως είχε προλεχθεί από τους απεσταλμένους Του.PG 301.3

    Με πόση τρυφερή συμπόνια πληροφορούσε ο Θεός τον αιχμάλωτο λαό Του για τα σχέδιά Του για το Ισραήλ! Ήξερε ότι αν αυτοί πείθονταν από ψευδοπροφήτες να προσβλέπουν σε μια σύντομη απελευθέρωση, η θέση τους στη Βαβυλώνα θα δυσχεραινόταν πολύ. Οποιαδήποτε διαδήλωση ή εξέγερση από μέρους τους θα προκαλούσε την επαγρύπνηση και τη σκληρότητα των χαλδαϊκών αρχών και θα οδηγούσε σε μεγαλύτερο περιορισμό των ελευθεριών τους. Αυτό θα κατέληγε στην κακουχία και στην καταστροφή, ενώ ο Θεός ήθελε να υποταχθούν σιωπηλά στη μοίρα τους και να καταστήσουν τη δουλεία τους όσο γινόταν πιο υποφερτή. Η συμβουλή Του για αυτούς ήταν:PG 302.1

    “Οικοδομήσατε οίκους και κατοικήσατε, και φυτεύσατε κήπους και φάγετε τον καρπόν αυτών ... Και ζητήσατε την ειρήνην της πόλεως, όπου Εγώ σας έκαμον να φερθήτε αιχμάλωτοι, και προσεύχεσθε υπέρ αυτής προς τον Κύριον, διότι εν τη ειρήνη αυτής θέλετε έχει ειρήνην.” (Ιερ. 29:5-7).PG 302.2

    Ανάμεσα στους ψευδείς δασκάλους της Βαβυλώνας ήταν δύο άνδρες που παρίσταναν τους άγιους, αλλά ζούσαν διεφθαρμένη ζωή. Ο Ιερεμίας είχε καταδικάσει την κακή στάση αυτών των ανθρώπων και είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο που διέτρεχαν.PG 302.3

    Αυτοί, οργισμένοι για την επίπληξη που τους έγινε, προσπάθησαν να εναντιωθούν στο έργο του πραγματικού προφήτη εξεγείροντας το λαό. Δυσφήμιζαν τα λόγια του με σκοπό να αντιδράσουν στη συμβουλή του Θεού όσον αφορά την υποταγή τους στο βασιλιά της Βαβυλώνας. Ο Θεός υπέδειξε μέσω του Ιερεμία ότι αυτοί οι ψευδοπροφήτες θα παραδίδονταν στα χέρια του Ναβουχοδονόσορ και θα φονεύονταν μπροστά στα μάτια του. Λίγο αργότερα η προφητεία αυτή εκτελέσθηκε κατά γράμμα.PG 302.4

    Μέχρι το τέλος του κόσμου θα παρουσιάζονται άνθρωποι θα ισχυρίζονται ότι είναι αντιπρόσωποι του αληθινού Θεού που θα δημιουργούν σύγχυση. Εκείνοι που προφητεύουν ψέματα, θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να μη παίρνουν την αμαρτία στα σοβαρά. Όταν φανούν τα τρομερά αποτελέσματα των κακών τους πράξεων, θα προσπαθήσουν όσο μπορούν να κάνουν υπεύθυνο των δυσχερειών τους εκείνον που τους προειδοποίησε πιστά, όπως ακριβώς οι Ιουδαίοι κατηγόρησαν τον Ιερεμία για τις κακοτυχίες τους. Με την ίδια όμως ακρίβεια που τα λόγια του Κυρίου μέσω του προφήτη Του δικαιώθηκαν στην αρχαιότητα, θα δικαιωθεί και η βεβαιότητα των αγγελιών Του στη σημερινή εποχή.PG 302.5

    Ο Ιερεμίας είχε ακολουθήσει αμετάβλητη πορεία συμβουλεύοντας υποταγή στους Βαβυλωνίους. Η συμβουλή αυτή δεν είχε δοθεί μόνο στον Ιούδα αλλά και σε πολλά από τα τριγύρω έθνη. Στο πρώτο μέρος της βασιλείας του Σεδεκία, πρε-σβευτές από τους ηγεμόνες του Εδώμ, του Μωάβ, της Τύρου και άλλων κρατών, είχαν επισκεφθεί το βασιλιά του Ιούδα για να μάθουν αν, κατά τη γνώμη του, ο καιρός ήταν κατάλληλος για ένα συνασπισμό μεταξύ τους για την καταπολέμηση του βασιλιά της Βαβυλώνας. Ενώ οι πρεσβευτές αυτοί περίμεναν απάντηση, ο λό-γος του Κυρίου ήρθε στον Ιερεμία δηλώνοντας:PG 303.1

    “Κάμε εις σεαυτόν δεσμά, και ζυγούς, και επίθες αυτά επί τον τράχηλόν σου. Και πέμψον αυτά προς τον βασιλέα του Εδώμ, και προς τον βασιλέα του Μωάβ, και προς τον βασιλέα των υιών Αμμών, και προς τον βασιλέα της Τύρου, και προς τον βασιλέα της Σιδώνος, διά χειρός των μηνυτών των ερχομένων εις την Ιερουσαλήμ προς τον Σεδεκίαν βασιλέα του Ιούδα.” (Ιερ. 27:2,3).PG 303.2

    Ο Ιερεμίας έλαβε εντολή να νουθετήσει τους πρέσβεις να πληροφορήσουν τους ηγέτες τους ότι ο Θεός τούς είχε παραδώσει όλους στα χέρια του Ναβουχοδονόσορ, του βασιλιά της Βαβυλώνας.Εκείνοι επρόκειτο να δουλέψουν “εις αυτόν και εις τον υιόν αυτού, και εις τον υιόν του υιού αυτού, εωσού έλθη ο καιρός της γης και αυτού.” (Ιερ. 27:7).PG 303.3

    Οι πρεσβευτές νουθετήθηκαν επιπλέον να δηλώσουν στους αρχηγούς τους ότι αν ηρνούντο να δουλέψουν στο βασιλιά της Βαβυλώνας, θα τιμωρούντο “εν μαχαίρα, και εν πείνη, και εν λοιμώ” μέχρι που θα εξολοθρεύονταν. Ιδιαίτερα έπρεπε να απορρίψουν τη διδασκαλία των ψευδοπροφητών που θα τους συμβούλευαν διαφορετικά. Ο Κύριος δήλωσε:PG 303.4

    “Μη ακούετε τους προφήτας σας, μήτε τους μάντεις σας, μήτε τους ενυπνιαστάς σας, μήτε τους μάγους σας, οίτινες λαλούσι προς εσάς, λέγοντες, Δεν θέλετε δουλεύσει εις τον βασιλέα της Βαβυλώνος. Διότι αυτοί προφητεύουσι ψεύδος προς εσάς διά να σας απομακρύνωσιν από της γης σας, και διά να σας διώξω και να απολεσθήτε. Το δε έθνος το οποίον υποβάλ- λει τον τράχηλον αυτού υπό τον ζυγόν του βασιλέως της Βαβυλώνος, και δουλεύει εις αυτόν, εκείνο θέλω αφήσει να μείνη ακόμη εν τη γη αυτού, λέγει Κύριος. Και θέλει εργάζεσθαι αυτήν και κατοικεί εν αυτή.” (Ιερ. 27:8-11).PG 303.5

    Η ελαφρότερη τιμωρία που ένας ευσπλαχνικός Θεός μπορούσε να επιβάλει σε ένα τόσο επαναστατικό λαό, ήταν η υποταγή στον αρχηγό της Βαβυλώνας. Αν παράκουγαν το διάταγμα αυτό της δουλείας, θα γνώριζαν τότε την ολοσχερή δριμύτητα της τιμωρίας Του.PG 304.1

    Η έκπληξη του συνελθόντος συμβουλίου των εθνών δεν είχε όρια όταν ο Ιερεμίας τους γνωστοποίησε το θέλημα του Θεού, φέροντας στο λαιμό του το ζυγό της υποταγής.PG 304.2

    Παρά την αποφασιστική αντίδραση, ο Ιερεμίας υποστήριζε ακλόνητα την πολιτική κατεύθυνση της υποταγής. Πρωτοστάτης μεταξύ εκείνων που τολμούσαν να εναντιωθούν στη συμβουλή του Κυρίου ήταν ο Ανανίας, ένας ψευδοπροφήτης εναντίον του οποίου ο λαός είχε προειδοποιηθεί. Νομίζοντας ότι με αυτό θα κέρδιζε την εύνοια του βασιλιά και της βασιλικής αυλής, ύψωσε φωνή διαμαρ-τυρίας, δηλώνοντας ότι ο Θεός τού είχε δώσει λόγια ενθαρρυντικά για τους Ιουδαίους. Είπε:PG 304.3

    “Ούτως είπεν ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, λέγων, Συνέτριψα τον ζυγόν του βασιλέως της Βαβυλώνος. Εν τω διαστήματι δύο ολοκλήρων ετών θέλω επαναφέρει εις τον τόπον τούτον πάντα τα σκεύη του οίκου του Κυρίου, τα οποία Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς της Βαβυλώνος έλαβεν εκ του τόπου τούτου, και έφερεν αυτά εις την Βαβυλώνα. Και εις τον τόπον τούτον θέλω επαναφέρει, λέγει Κύριος, Ιεχονίαν τον υιόν του Ιωακείμ τον βασιλέα του Ιούδα, και πάντας τους αιχμαλώτους του Ιούδα οίτινες εφέρθησαν εις την Βαβυλώνα. Διότι θέλω συντρίψει τον ζυγόν του βασιλέως της Βαβυλώνος.” (Ιερ. 28:24).PG 304.4

    Ο Ιερεμίας παρουσία των ιερέων και του λαού, τους παρακαλούσε ένθερμα να υποταχθούν στο βασιλιά της Βαβυλώνας για το ορισμένο από το Θεό χρονικό διάστημα. Ανέφερε στους άνδρες του Ιούδα τις προφητείες του Ωσηέ, του Αββακούμ, του Σοφονία και άλλων, των οποίων οι επιπλήξεις και οι προειδοποιήσεις ήταν όμοιες με τις δικές του. Ανέφερεεπίσης γεγονότα που είχαν μεσολαβήσει ως αποτέλεσμα των προφητειών της θεϊκής ανταπόδοσης για την εμμονή στην αμαρτία. όπως τους είχε κάνει γνωστό με τους απεσταλμένους Του, στο παρελθόν οι τιμωρίες του Θεού είχαν επέλθει στους αμετανόητους σε ακριβή εκπλήρωση του σκοPG 304.5

    πού Του.όπως τους είχε κάνει γνωστό με τους απεσταλμένους Του.PG 305.1

    Ο Ιερεμίας πρότεινε καταλήγοντας: “Ο προφήτης όστις προφητεύει περί ειρήνης, όταν ο λόγος του προφήτου εκπληρωθή, τότε θέλει γνωρισθή ο προφήτης, ότι αληθώς απέστειλεν αυτόν ο Κύριος.” (Ιερ. 28:9). Αν ο λαός τουΙσραήλ αποτολμούσε να κάνει αυτό, η μελλοντική εξέλιξη των πραγμάτων θα έδινε την οριστική απόδειξη για το ποιος ήταν ο πραγματικός προφήτης.PG 305.2

    Τα λόγια του Ιερεμία που συνιστούσαν υποταγή, διέγειραν στον Ανανία μια τολμηρή πρόκληση για την αξιοπιστία της δοθείσης εξαγγελίας. Παίρνοντας το συμβολικό ζυγό που ο Ιερεμίας έφερε στον τράχηλό του, ο Ανανίας τον έσπασε λέγοντας:PG 305.3

    “Ούτω λέγει Κύριος, Κατά τούτον τον τρόπον θέλω συντρίψει τον ζυγόν του Ναβουχοδονόσορ βασιλέως της Βαβυλώνος από του τραχήλου πάντων των εθνών, εν τω διαστήματι δύο ολοκλήρων ετών.”PG 305.4

    “Και ο προφήτης Ιερεμίας υπήγε την οδόν αυτού.” (Ιερ. 28: 11).PG 305.5

    Ήταν φανερό ότι ο προφήτης δεν μπορούσε να κάνει τίποτε περισσότερο, παρά να αποσυρθεί από τη σκηνή του ανταγωνισμού. Στον Ιερεμία όμως δόθηκε άλλη μια αγγελία.PG 305.6

    “Ύπαγε και ειπέ προς τον Ανανίαν, λέγων, Ούτω λέγει Κύριος, Συ συνέτριψας τους ζυγούς τους ξυλίνους, αλλ’αντί τούτων θέλεις κάμει ζυγούς σιδηρούς. Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, Ζυγόν σιδηρούν έθεσα επί τον τράχηλον πάντων τούτων των εθνών, διά να δουλεύωσιν εις τον Ναβουχοδονόσορ τον βασιλέα της Βαβυλώνος, και θέλουσι δουλεύσει εις αυτόν ... Τότε είπεν Ιερεμίας ο προφήτης προς τον Ανανίαν τον προφήτην, Άκουσον τώρα, Ανανία, δεν σε απέστειλεν ο Κύριος, αλλά συ κάμνεις τον λαόν τούτον να ελπίζει εις το ψεύδος. Διά τούτο, ούτω λέγει Κύριος, Ιδού Εγώ θέλω σε απορρίψει από προσώπου της γης. Εν τούτω τω έτει θέλεις αποθάνει, διότι ελάλησας στασιασμόν κατά του Κυρίου.” “Και απέθανεν Ανανίας ο προφήτης εν εκείνω τω έτει, τον έβδομον μήνα.” (Ιερ. 28:13-17).PG 305.7

    Ο ψευδοπροφήτης είχε ενισχύσει τη δυσπιστία του λαού προς τον Ιερεμία και την αγγελία του. Με ασέβεια είχε αυτοανακηρυχθεί απεσταλμένος του Κυρίου και υπέστη τη συνέπεια να πεθάνει. Ο Ιερεμίας τον πέμπτο μήνα προείπε το θάνατο του Ανανία, και η εκπλήρωση της προφητείας τον έβδομο μήνα απέδειξε τα λόγια του αληθινά.PG 305.8

    Ο αναβρασμός που προκάλεσαν οι παραστάσεις των ψευδοπροφητών, εξέθεσε το Σεδεκία ως ύποπτο προδοσίας. Τότε, χάρις μόνο σε μια ταχεία και αποφασιστική από μέρους του κίνηση, επιτράπηκε να συνεχίσει τη βασιλεία του ως υποτελής. Η ευκαιρία για την κίνηση αυτή παρουσιάσθηκε όταν λίγο μετά την επιστροφή των πρεσβευτών από τα Ιεροσόλυμα στα γειτονικά τους έθνη, ο βασιλιάς του Ιούδα, συνοδευόμενος από το Σεραΐα, έναν “κοιτωνάρχη”, πήγε για σημαντική αποστολή στη Βαβυλώνα. (Ιερ. 51: 59). Κατά την επίσκεψη αυτή, ο Σεδεκίας ανανέωσε την ένορκη υποταγή του στο Ναβουχοδονόσορ.PG 306.1

    Μέσω του Δανιήλ και άλλων Εβραίων αιχμαλώτων, ο βαβυλώνιος μονάρχης είχε αποκτήσει τη γνώση για τη δύναμη και την ύπατη εξουσία του αληθινού Θεού. Και όταν ο Σεδεκίας υποσχέθηκε άλλη μια φορά να παραμείνει πιστός, ο Ναβουχοδονόσορ απαίτησε από αυτόν να επισημοποιήσει την υπόσχεση αυτή ορκιζόμενος στο όνομα του Κυρίου, του Θεού του Ισραήλ. Αν ο Σεδεκίας είχε σεβασθεί αυτή την ανανέωση της ένορκης συνθήκης του, η αφοσίωσή του θα είχε κάνει βαθιά εντύπωση στη σκέψη πολλών οι οποίοι παρακολουθούσαν τη στάση εκείνων που ισχυρίζονταν ότι σέβονται το όνομα του Θεού των Εβραίων και υπολήπτονται την τιμή Του.PG 306.2

    Ο βασιλιάς του Ιούδα όμως λησμόνησε το μεγάλο του προνόμιο να τιμήσει το όνομα του ζώντος Θεού. Για το Σεδεκία έχει καταχωρηθεί:PG 306.3

    “Έπραξε πονηρά ενώπιον Κυρίου του Θεού αυτού. Δεν εταπεινώθη ενώπιον Ιερεμίου του προφήτου, λαλούντος εκ στόματος του Κυρίου. Και έτι απεστάτησεν εναντίον του βασιλέως Ναβουχοδονόσορ, όστις ώρκωσεν αυτόν εις τον Θεόν. Και εσκλήρυνε τον τράχηλον αυτού, και επεισμάτωσε την καρδίαν αυτού, ώστε να μη επιστρέψη εις Κύριον τον Θεόν του Ισραήλ.” (Ιερ. 36:12,13).PG 306.4

    Ενώ ο Ιερεμίας εξακολουθούσε να δίνει τη μαρτυρία του στη χώρα του Ιούδα, ο προφήτης Ιεζεκιήλ εμφανίσθηκε μεταξύ των αιχμαλώτων στη Βαβυλώνα για να προειδοποιήσει και να παρηγορήσει τους εξόριστους. Έτσι,επικύρωσε το λόγο του Κυρίου που μετέδιδε ο Ιερεμίας. Στα υπόλοιπα χρόνια της βασιλείας του Σεδεκία, ο Ιεζεκιήλ είχε σαφέστατα αποδείξει την ανοησία του να δίνει εμπιστοσύνη στις ψεύτικες προρρήσεις που έκαναν τους αιχμαλώτους να ελπίζουν ότι σύντομα θα επανέρχονταν στην Ιερουσαλήμ. Καθοδηγήθηκε επίσης να πει, χρησιμο-PG 306.5

    ποιώντας ποικιλία συμβόλων και επιβλητικών μηνυμάτων, την πολιορκία και την ολοσχερή καταστροφή της Ιερουσαλήμ.PG 307.1

    Τον έκτο χρόνο της ηγεμονίας του Σεδεκία, ο Κύριος σε όραμα φανέρωσε στον Ιεζεκιήλ μερικά από τα βδελύγματα που διαπράττονταν στην Ιερουσαλήμ, μέσα από την πύλη του οίκου του Κυρίουμέχρι ακόμη και στο ενδότερο της αυλής. Οι αίθουσες με τις παραστάσεις και τα είδωλα, “παν ομοίωμα ερπετών, και βδελυκτών ζώων, και πάντα τα είδωλα του οίκου Ισραήλ”, όλα αυτά πέρασαν με γρήγορη συνεκδοχή μπροστά από τα έκπληκτα μάτια του προφήτη. (Ιεζ. 8:10).PG 307.2

    Εκείνοι που όφειλαν να είναι οι πνευματικοί αρχηγοί του λαού, “οι πρεσβύτεροι του οίκου Ισραήλ”, εβδομήντα τον αριθμό, παρουσιάσθηκαν να λιβανίζουν μπροστά στις ειδωλολατρικές παραστάσεις που είχαν εισχωρήσει μέσα σε κρυφές αίθουσες, εντός του ιερού χώρου της αυλής του ναού. “Ο Κύριος δεν μας βλέπει”, βαυκαλίζονταν οι άνδρες του Ιούδα, ενώ καταγίνονταν με τις ειδωλολατρικές πράξεις τους. “Ο Κύριος εγκατέλιπε την γην”, δήλωναν βλάσφημα. (Ιεζ. 8:11,12).PG 307.3

    Ακόμη υπήρχαν “μεγαλύτερα βδελύγματα” να παρατηρήσει ο προφήτης. Στα πρόθυρα της πύλης που οδηγούσε στο εσωτερικό της αυλής, του παρουσιάσθηκαν γυναίκες “θρηνούσαι τον Οαμμούζ” και “εις την εσωτέραν αυλήν του οίκου του Κυρίου, ... εν τη θύρα του ναού του Κυρίου, μεταξύ της στοάς και του θυσιαστηρίου, περίπου εικοσιπέντε άνδρες με τα νώτα αυτών προς τον να-όν του Κυρίου, και με τα πρόσωπα αυτών προς ανατολάς, προσεκύνουν τον ήλιον κατά ανατολάς.” (Ιεζ. 8:13-16).PG 307.4

    Και τότε η ένδοξη εκείνη Ύπαρξη που συνόδευε τον Ιεζεκιήλ στο καταπληκτικό αυτό όραμα της ασέβειας σε τόπους ιερούς στη χώρα του Ιούδα, ρώτησε τον προφήτη:PG 307.5

    “Είδες, υιέ ανθρώπου; Μικρόν είναι τούτον εις τον οίκον του Ιούδα, να κάμνωσι τα βδελύγματα τα οποία ούτοι κάμνουσιν ενταύθα; ώστε εγέμισαν την γην από καταδυναστείας, και εξέκλιναν διά να Με παροργίσωσι. Και ιδού βάλλουσι τον κλάδον εις τους μυκτήρας αυτών. Και Εγώ λοιπόν θέλω φερθή μετ’οργής. Ο οφθαλμός Μου δεν θέλει φεισθή, ουδέ θέλω ελεήσει, και όταν κράξωσιν εις τα ώτα Μου μετά φωνής μεγάλης, δεν θέλω εισακούσι αυτούς.” (Ιεζ. 8:17,18).PG 307.6

    Μέσω του Ιερεμία ο Θεός είχε δηλώσει για τους ασεβείς ανθρώπους που αλαζονικά τολμούσαν να παρουσιασθούν στο λαό, χρησιμοποιώνταςτο όνομά Του: “Ο προφήτης και ο ιερεύς εμολύνθησαν. Ναι, εν τω οίκω Μου εύρηκα τας ασεβείας αυτών.” Στην τρομερή αποδο κιμασία του Ιούδα, όπως αναφέρεται στην τελευταία αφήγηση του χρονικογράφου της βασιλείας του Σεδεκία, η κατηγορία της παραβίασης της ιερότητας του ναού επαναλαμβάνεται. Ο ιερός συγγραφέας ανέφερε: “Πάντες προσέτι οι πρώτοι των ιερέων και ο λαός ηθέτησαν καθ’υπερβολήν κατά πάντα τα βδελύγματα των ε-θνών, και εμίαναν τον οίκον του Κυρίου, τον οποίον ηγίασεν εν Ιερουσαλήμ.” (Ιερ. 23:11, Β.',Χρον. 36:14).PG 307.7

    Η ημέρα του αφανισμού του βασιλείου του Ιούδα πλησίαζε γοργά. Ο Κύριος δεν μπορούσε πια να τους δώσει ελπίδα ότι οι πιο σκληρές από τις τιμωρίες Του μπορούσαν να αναβληθούν. Ρωτάει: “Σεις θέλετε μείνει λοιπόν ατιμώρητοι; Δεν θέλετε μείνει ατιμώρητοι.” (Ιερ. 25:29).PG 308.1

    Και αυτά ακόμη τα λόγια αντιμετωπίσθηκαν με περιφρονητικούς χλευασμούς.PG 308.2

    “Αι ημέραι μακρύνονται και πάσα η όρασις εχάθη” έλεγαν οι αμετανόητοι. Μέσω του Ιεζεκιήλ όμως αυτή η άρνηση του βέβαιου λόγου της προφητείας επικρίνεται αυστηρά. Ο Κύριος ανήγγειλε:PG 308.3

    “Θέλω κάμει την παροιμίαν ταύτην να παύση, και πλέον δεν θέλουσι παροιμιάζεσθαι αυτήν εν τω Ισραήλ, αλλ’ειπέ προς αυτούς, Πλησιάζουσιν αι ημέραι και η εκπλήρωσις πάσης οράσεως. Διότι δεν θέλει είσθαι πλέον ουδεμία όρασις ψευδής, ουδέ μάντευμα κολακευτικόν, εν μέσω του οίκου Ισραήλ. Διότι Εγώ είμαι ο Κύριος, Εγώ θέλω λαλήσει, και ο λόγος τον οποίον θέλω λαλήσει, θέλει εκτελεσθή. Δεν θέλει πλέον μακρυνθή, διότι εν ταις ημέραις υμών, οίκος αποστάτης, θέλω λαλήσει λόγον και εκτελέσει αυτόν, λέγει Κύριος ο Θεός.”PG 308.4

    Και πάλι ο Ιεζεκιήλ έδωσε τη μαρτυρία του:PG 308.5

    “Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ λέγων, Υιέ ανθρώπου, ιδού, ο οίκος Ισραήλ λέγουσιν, η όρασις, την οποίαν ούτος βλέπει, εκτείνεται εις ημέρας πολλάς, και προφητεύει περί χρόνων μακρών. Διά τούτο ειπέ προς αυτούς, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, Ουδείς των λόγων Μου θέλει πλέον μακρυνθή, αλλ’ο λόγος τον οποίον ελάλησα, θέλει εκτελεσθή, λέγει Κύριος ο Θεός.” (Ιεζ. 12:21-28)PG 308.6

    Μεταξύ εκείνων οι οποίοι οδηγούσαν στη γρήγορη καταστροφή του έθνους τους, πρώτοςήταν ο βασιλιάς Σεδεκίας. Εγκαταλείποντας εντελώς τις εντολές του Κυρίου τις οποίες είχε δώσει Αυτός στους προφήτες Του, λησμόνησε το χρέος της ευγνωμοσύνης που όφειλε στο Ναβουχοδονόσορ. Τότε, παραβίασε τον επίσημο όρκο υποταγής που είχε κάνει στο όνομα “Κυρίου του Θεού του Ισραήλ”. Ο βασιλιάς του Ιούδα επαναστάτησε εναντίον των προφητών, εναντίον του ευεργέτη του και εναντίον του Θεού του. Βασιζόμενος στη ματαιοδοξία της δικής του σοφίας, στράφηκε για βοήθεια στον παλιό εχθρό που διατάραξε την τάξη του Ισραήλ, “εξαποστείλας πρέσβεις εαυτού εις την Αίγυπτον, διά να δώσωσιν ίππους και λαόν πολύν.”PG 308.7

    Ρώτησε ο Κύριος για αυτόν που είχε με τόση χυδαιότητα προδώσει κάθε ιερή παρακαταθήκη:PG 309.1

    “Θέλει ευοδωθή; θέλει διασωθή ο πράττων ταύτα; ο παραβαίνων την συνθήκην, θέλει διασωθή; Ζω Εγώ, λέγει Κύριος ο Θεός, βεβαίως εν τω τόπω του βασιλέως του βασιλεύσαντος αυτόν, του οποίου τον όρκον κατεφρόνησε, και του οποίου την συνθήκην παρέβη, μετ’αυτού εν μέσω της Βαβυλώνος θέλει τελευτήσει. Και δεν θέλει κάμει υπέρ αυτού ουδέν εν τω πολέμω ο Φαραώ, με το δυνατόν στράτευμα και με το μέγα πλήθος . . . Διότι κατεφρόνησε τον όρκον παραβαίνων την συνθήκην. Και ιδού, επειδή, αφού έδωκε την χείρα αυτού, έπραξε ταύτα, δεν θέλει διασωθή.” (Ιεζ. 17:15-18).PG 309.2

    Για τον βέβηλο και ασεβή ηγεμόνα η ημέρα των τελικών λογαριασμών είχε τώρα φθάσει. Ο Κύριος διέταξε: “Σήκωσον το διάδημα και αφαίρεσον το στέμμα”. Δεν επρόκειτο στο εξής να επιτραπεί στον Ιούδα να έχει βασιλιά παρά μόνο όταν ο ίδιος ο Χριστός θα εγκαθίδρυε τη βασιλεία Του. Έλεγε το θεϊκό διάταγμα για το στέμμα του Δαβίδ: “Θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθη Εκείνος εις ον ανήκει, και εις Τούτον θέλω δώσει αυτό.” (Ιεζ. 21:25-27).PG 309.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents