ΚΕΦΆΛΑΙΟ 50—ΕΣΔΡΑΣ, Ο ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Εβδομήντα περίπου χρόνια μετά την επιστροφή του πρώτου ομίλου κάτω από την καθοδήγηση του Ζοροβάβελ και του Ιησού, ο Αρταξέρξης ο Μακρόχειρας ανέβηκε στο θρόνο της Μηδοπερσίας. Το όνομα αυτού του βασιλιά συνδέεται με την Ιερή Ιστορία με μια σειρά σημαντικών γεγονότων θείας πρόνοιας. Αυτός είναι που το 457 π.Χ. εξέδωσε το τρίτο και τελευταίο διάταγμα για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ.Στο διάστημα της βασιλείας του έζησαν και εργάσθηκαν ο Έσδρας και ο Νεεμίας.PG 419.1

Η βασιλεία του είδε την επιστροφή μιας ομάδας Ιουδαίων κάτω από την κηδεμονία του Έσδρα, την αποπεράτωση του τείχους της Ιερουσαλήμ από το Νεεμία και τους συντρόφους του, την αναδιοργάνωση της λειτουργίας του αγιαστηρίου και τις μεγάλες θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις που επέφεραν ο Έσδρας και ο Νεεμίας. Στο διάστημα της μακράς βασιλείας του συχνά έδειξε εύνοια στο λαό του Θεού και στους έμπιστους και πολυάριθμους Ιουδαίους φίλους του. Στον Έσδρα και στο Νεεμία αναγνώρισε ανθρώπους ταγμένους από το Θεό για την ανάληψη ενός ιδιαίτερου έργου.PG 419.2

Η εμπειρία του Έσδρα όταν ζούσε μεταξύ των Ιουδαίων που είχαν μείνει στη Βαβυλώνα, ήταν τόσο πρωτοφανής που τράβηξε την προσοχή του βασιλιά Αρταξέρξη.Με εκείνον συζητούσε ελεύθερα για τη δύναμη του Θεού του Ουρανού και για τη θεϊκή πρόθεση να επαναφέρει τους Ιουδαίους στα Ιεροσόλυμα.PG 419.3

Γόνος των γιων του Ααρών, ο Έσδρας είχε εκπαιδευθεί για την ιεροσύνη. Επιπλέον είχε αποκτήσει γνώση για τα γραπτά των μάγων, των αστρολόγων και των σοφών του μηδοπερσικού βασιλείου. Δεν έμενε όμως ικανοποιημένος από την πνευματική του κατάσταση. Λαχταρούσε να εναρμονισθεί εντελώς με το Θεό. Πο-θούσε τη σοφία για να εκτελέσει το θεϊκό θέλημα. Για αυτό “είχεν ετοιμάσει την καρδίαν αυτού εις το να εκζητή τον νόμον του Κυρίου, και να εκτελή”. (Έσδρ. 7:10). Αυτό τον οδήγησε να επιδοθεί επιμελώς στη μελέτη της ιστορίας του λαού του Θεού, όπως ήταν καταχωρημένη στα γραπτά των προφητών και των βασιλέων. Ερεύνησε τα ιστορικά και ποιητικά βιβλία της Γραφής για να μάθει γιατί είχε ο Κύριος επιτρέψει να καταστραφεί η Ιερουσαλήμ και να φερθεί ο λαός Του αιχμάλωτος σε μια ειδωλολατρική χώρα.PG 419.4

Ο Έσδρας έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στις εμπειρίες του Ισραήλ αφότου η υπόσχεση είχε δοθεί στον Αβραάμ. Μελέτησε τη διαπαιδαγώγηση που είχε δοθεί στο όρος Σινά και στη μακρόχρονη περίοδο των περιπλανήσεων στην έρημο. Ενώ μάθαινε διαρκώς περισσότερα πράγματα για τη στάση του Θεού απέναντι στο λαό Του, κατανόησε την ιερότητα του νόμου που είδε δοθεί στο Σινά. Η καρδιά του Έσδρα έπαλλε. Αισθάνθηκε να περνά από μια νέα προσεκτική ανάνηψη, και αποφάσισε να γνωρίσει βαθιά τα κατάστιχα της ιερής ιστορίας με σκοπό να αποκτήσει τη γνώση αυτή για την ευλογία και το φως του λαού του.PG 420.1

Ο Έσδρας προσπάθησε να προετοιμάσει την καρδιά του για το έργο που πίστευε ότι έμελλε να κάνει. Αναζήτησε με επιμονή το Θεό για να μπορέσει να γίνει ένας συνετός δάσκαλος του Ισραήλ. Ενώ μάθαινε να παραχωρεί τη σκέψη και το θέλημά του στο θεϊκό έλεγχο, εισχώρησαν στη ζωή του οι αρχές της πραγματικής αγιοσύνης, η οποία στα μετέπειτα χρόνια άσκησε διαπλαστική επιρροή όχι μόνο στους νέους που ζητούσαν την καθοδήγησή του, αλλά και σε όλους τους άλλους που έρχονταν σε επαφή μαζί του.PG 420.2

Ο Θεός εξέλεξε τον Έσδρα να είναι όργανο για το καλό του Ισραήλ, ώστε να μπορέσει να αποτίσει τιμή στην ιεροσύνη, η δόξα της οποίας είχε εκλείψει κατά μέγα βαθμό στο διάστημα της αιχμαλωσίας. Ο Έσδρας εξελίχθηκε σε άτομο καταπληκτικής μάθησης και έγινε “γραμματεύς έμπειρος εις τον νόμον του Μωυσέως”. (Έσδρ. 7:6). Τα προσόντα αυτά τον κατέστησαν διαπρεπή άνδρα στο μηδοπερσικό βασίλειο.PG 420.3

Ο Έσδρας έγινε το φερέφωνο του Θεού, εκπαιδεύοντας τους γύρω του σε σχέση με τις αρχές που διέπουν τον ουρανό. Κατά τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, είτε κοντά στην αυλή του βασιλείου της Μηδοπερσίας είτε στα Ιεροσόλυμα, το κύριο έργο του ήταν αυτό του δασκάλου. Ενώ μετέδιδε στους άλλους τις αλήθειες που είχε μάθει, αύξανε η ικανότητά του για εργασία. Έγινε ευλαβής και ζηλωτής. Η μαρτυρία του Θεούήταν για τον κόσμο η δύναμη της βιβλικής αλήθειας να εξευγενίζει την καθημερινή ζωή.PG 420.4

Οι προσπάθειες του Έσδρα να ανακινήσει το ενδιαφέρον για τη μελέτη των PG 420.5

Γραφών μονιμοποιήθηκε χάρη στο επίπονο και ισόβιο έργο του στο να διατηρήσει και να αυξήσει τα ιερά συγγράμματα. Συγκέντρωσε όλα τα αντίγραφα του νόμου που μπόρεσε να βρει, τα αντέγραψε και τα διένειμε. Ο αμιγής λόγος που με αυτό τον τρόπο πολλαπλασιαζόταν και περνούσε στα χέρια του λαού, κατέληξε σε γνώση ανεκτίμητης αξίας.PG 420.6

Η πεποίθηση του Έσδρα ότι ο Θεός επρόκειτο να κάνει ένα έξοχο έργο για το λαό Του, τον οδήγησε να μιλήσει στον Αρταξέρξη για την επιθυμία του να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ με σκοπό να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για τη μελέτη του λόγου του Θεού. Έτσι, θα βοηθούσε τους αδελφούς του να ανοικοδομήσουν την αγία πόλη.PG 421.1

Όταν ο Έσδρας εκδήλωσε την ακλόνητη εμπιστοσύνη του στο Θεό του Ισραήλ ως τον απέραντα ικανό να διαφυλάξει και να φροντίσει το λαό Του, ο βασιλιάς έδειξε βαθύ ενδιαφέρον. Κατάλαβε καλά ότι οι Ισραηλίτες επέστρεφαν στην Ιερουσαλήμ για να μπορέσουν να λατρεύσουν τον Κύριο. Και είχε τόση εμπιστοσύνη στην α-κεραιότητα του Έσδρα, ώστε του έδειξε περίσσεια εύνοια αποδεχόμενος το αίτημά του, επιδαψιλεύοντας πολύτιμα δώρα για την υπηρεσία του ναού. Τον κατέστησε ιδιαίτερο αντιπρόσωπο του μηδοπερσικού βασιλείου και του παραχώρησε εκτεταμένες εξουσίες για την πραγματοποίηση των προθέσεων που είχε στην καρδιά του.PG 421.2

Το διάταγμα του Αρταξέρξη του Μακρόχειρα για την αποκατάσταση και ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμήταν το τρίτο που εκδόθηκε από το τέλος της εβδομηντάχρονης αιχμαλωσίας. Υπήρξεπολύ βαρυσήμαντο για τις εκφράσεις που αναφέρονται στο Θεό του Ουρανούγια την αναγνώριση των επιτευγμάτων του Έσδρα και για τη γενναιοδωρία των επιδομάτων που χορηγήθηκαν στον υπόλοιπο λαό του Θεού. Ο Αρταξέρξης αναφέρει τον Έσδρα ως “τον ιερέα, τον γραμματέα, γραμματέα των λόγων των εντολών του Κυρίου και των διαταγμάτων Αυτού προς τον Ισραήλ”, “γραμματέα του νόμου του Θεού του ουρανού”. Ο βασιλιάς, από κοινού με τους συμβούλους του, προσέφερε “αυτοπροαιρέτως εις τον Θεόν του Ισραήλ, του οποίου το κατοικητήριον είναι εν Ιερουσαλήμ”. Επιπλέον ανέλαβε να μεριμνήσει για τις ποικίλες βαριές δαπάνες, δίνοντας εντολή να καλυφθούν τα έξοδα “εκ του βασιλικού θησαυροφυλακίου”. (Έσδρ. 7:11.12.15.20).PG 421.3

Ο Αρταξέρξης δήλωσε στον Έσδρα:PG 421.4

“Πέμπεσαι παρά του βασιλέως και των επτά συμβούλων αυτού, διά να επισκεφθής την Ιουδαίαν και Ιερουσαλήμ, κατά τον εν τη χειρί σου νόμον του Θεού σου.” Και παρακάτω δίνει την εντολή: “Παν ότι είναι προστεταγμένον παρά του Θεού του ουρανού, ας γείνη μετά σπουδής διά τον οίκον του Θεού του ουρανού, διά να μη έλθη οργή επί του βασιλέως και των υιών αυτού.” (Έσδρ. 7:14,23).PG 421.5

Χορηγώντας την άδεια της επιστροφής στους Ισραηλίτες, ο Αρταξέρξης μερίμνησε για την αποκατάσταση των μελών του ιερατείου στα προηγούμενα έθιμα και προνόμιά τους. Δήλωσε: “Γνωστοποιείται εις εσάς, ότι εις ουδένα εκ των ιερέων και Λευιτών, ψαλτωδών, θυρωρών, Νεθινείμ και υπηρετών τούτου του οίκου του Θεού δεν θέλει είσθαι νόμιμον να επιβληθή φόρος, τελώνιον, ή διαγώγιον επ’αυτούς.” Έλαβε επίσης πρόνοια για το διορισμό κρατικών λειτουργών που θα διοικούσαν το λαό με δικαιοσύνη, σύμφωνα με τον ιουδαϊκό νομικό κώδικα. Έδωσε την κατεύθυνση:PG 422.1

“Και συ, Έσδρα, κατά την εν σοι του Θεού σου σοφίαν, κατάστησον κριτάς και δικαστάς, διά να κρίνωσι πάντα τον λαόν τον πέραν του ποταμού, πάντας τους ειδότας τους νόμους του Θεού σου, και να διδάσκετε τους μη ειδότας. Και πας όστις δεν κάμνει τον νόμον του Θεού σου, και τον νόμον του βασιλέως, ας εκτελήται ταχέως κρίσις επ’αυτόν, είτε εις θάνατον, είτε εις εξορίαν, ή εις δήμευσιν υπαρχόντων, ή εις φυλακήν.” (Έσδρ. 7: 24-26).PG 422.2

Έτσι λοιπόν, “κατά την επ’αυτόν αγαθήν χείρα του Θεού του”, ο Έσδρας είχε πείσει το βασιλιά να προμηθευσει τον λαό του Ισραήλ, τουςιερείς και τουςΛευίτες για την επιστροφή.Όσοιβρίσκονταν στο μηδοπερσικό βασίλειο μπορουσαν “αυτοπροαιρέτως να αναβώσιν εις Ιερουσαλήμ”. (Έσδρ. 7:9,13). Δόθηκε η ευκαιρία και πάλι στα τέκνα της διασποράς να επιστρέφουν στη γη, με την κατοχή της οποίας ήταν συνδεμένες οι υποσχέσεις προς τον οίκο Ισραήλ. Το διάταγμα αυτό προξένησε μεγάλη χαρά σε εκείνους που είχαν μελετήσει μαζί με τον Έσδρα τις προθέσεις του Θεού, τις αναφερόμενες στο λαό Του. Ο Έσδρας αναφώνησε: “Ευλογητός Κύριος ο Θεός των πατέρων ημών, όστις έδωκε τοιαύτα εις την καρδίαν του βασιλέως, διά να δοξάσει τον οίκον του Κυρίου, τον εν Ιερουσαλήμ. Και έκαμε να εύρω έλεος ενώπιον του βασιλέως και των συμβούλων αυτού, και πάντων των αρχόντων του βασιλέως των δυνατών.” (Έσδρ. 7:27,28).PG 422.3

Στην έκδοση του διατάγματος αυτού από τον Αρταξέρξη, η πρόνοια του Θεού γίνεται ολοφάνερη. Μερικοί το διέκριναν αυτό με χαρά και επωφελήθηκαν από το προνόμιο να επιστρέφουν κάτω από τόσο ευνοϊκές συνθήκες. Ο τόπος για τη γενική συγκέντρωση είχε ανακοινωθεί, και στην καθορισμένη ημερομηνία, εκείνοι που ήθελαν να επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ συνάχθηκαν για το μακρινό τους ταξίδι . Ο Έσδρας λέει: “Συνήθροισα αυτούς παρά τον ποταμόν, τον ρέοντα προς Ααβά, και εκεί κατεσκήνωσαν τρεις ημέρας.” (Έσδρ. 8:15).PG 422.4

Ο Έσδρας περίμενε ότι ένα μεγάλο πλήθος θα επέστρεφε στην Ιερουσαλήμ, αλλά ο αριθμός που ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση ήταν απογοητευτικά μικρός. Πολλοί που είχαν αποκτήσει σπίτια και αγρούς, δεν είχαν την επιθυμία να θυσιάσουν τα κτήματά τους. Αγαπούσαν την άνεση και την καλοζωία, ενώ ήταν υπερευχαριστημένοι να μείνουν εκεί όπου ήταν. Το παράδειγμά τους έφερε εμπόδιο σε άλλους, οι οποίοι διαφορετικά θα μπορούσαν να αποφασίσουν να συμμετέχουν στην μοίρα εκείνων που βάδιζαν με πίστη.PG 423.1

Όταν ο Έσδρας είδε τη συγκεντρωμένη ομήγυρη, έμεινε κατάπληκτος που δε βρήκε ούτε ένα γόνο των Λευιτών. Πού ήταν τα μέλη της φυλής που είχαν χωρισθεί για την ιερή υπηρεσία του ναού; Στην κλήση: “Ποιος είναι με το μέρος του Κυρίου;” οι Λευίτες έπρεπε να απαντήσουν από τους πρώτους. Στο διάστημα της αιχ-μαλωσίας και αργότερα τους είχαν παραχωρηθεί πολλά προνόμια. Είχαν απολαύσει πλήρη ελευθερία να καλύψουν τις πνευματικές ανάγκες των εξόριστων αδελφών τους. Είχαν οικοδομηθεί συναγωγές στις οποίες οι ιερείς διεύθυναν τη λατρεία του Θεού και δίδασκαν το λαό. Η τήρηση του Σαββάτου και η εκτέλεση των ιδιαζόντων στην ιουδαϊκή πίστη ιεροτελεστιών ήταν ανεμπόδιστη.PG 423.2

Ενώ όμως τα χρόνια κυλούσαν μετά το τέλος της αιχμαλωσίας, οι περιστάσεις άλλαξαν, και πολλές καινούριες ευθύνες είχαν επωμισθεί οι αρχηγοί του Ισραήλ. Ο ναός της Ιερουσαλήμ είχε ανοικοδομηθεί και εγκαινιασθεί. Έτσι,χρειάζονταν περισσότεροι ιερείς για την εκτέλεση της ιερουργίας του. Υπήρχε μια επείγουσα ανάγκη για ανθρώπους του Θεού που να εργασθούν ως δάσκαλοι του λαού. Και φυσικά οι Ιουδαίοι που παρέμειναν στη Βαβυλώνα, διέτρεχαν τον κίνδυνο να τους αφαιρεθεί η θρησκευτική ελευθερία τους.PG 423.3

Με τον προφήτη Ζαχαρία καθώς και με την πρόσφατη πείρα τους στους χαλεπούς καιρούς της Εσθήρ και του Μαροδοχαίου, οι Ιουδαίοι της Μηδοπερσίας είχαν πολύ καλά ειδοποιηθεί να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Είχε έρθει ο καιρός όπου ήταν επικίνδυνο για αυτούς να εξακολουθούν να παραμένουν ανάμεσα στις ειδωλολατρικές επιδράσεις. Ενόψει των μεταβολών αυτών, οι ιερείς της Βαβυλώνας θα έπρεπε να έχουν αμέσως διακρίνει στην έκδοση του διατάγματος μια ιδιαίτερη κλήση να επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ.PG 423.4

Ο βασιλιάς και οι άρχοντές του είχαν κάνει με το παραπάνω το καθήκον τους ανοίγοντας το δρόμο της επιστροφής. Είχαν εφοδιάσει άφθονα τα μέσα, αλλά πού ήταν οι άνθρωποι; Οι απόγονοι του Λευί απέτυχαν σε μια εποχή όπου η επιρροή της απόφασης να συνοδεύσουν τους αδελφούς τους θα είχε οδηγήσει και άλλους να μιμηθούν το παράδειγμά τους. Η περίεργη αδιαφορία τους είναι μια θλιβερή αποκάλυψη της στάσης των Ισραηλιτών της Βαβυλώνας, όσον αφορά στην πρόθεση του Θεού για το λαό Του.PG 423.5

Μια ακόμη φορά ο Έσδρας έκανε έκκληση στους Λευίτες, στέλνοντάς τους μια επείγουσα πρόσκληση να ενωθούν με τον όμιλό του. Για να δώσει έμφαση στη σπουδαιότητα της άμεσης ενέργειας, έστειλε την έγγραφη έκκλησή του με αρκετούς από “τους άρχοντάς” του και άνδρες “συνετούς” . (Έσδρ. 7:28, 8:16).PG 424.1

Ενώ οι ταξιδιώτες εξακολουθούσαν να παραμένουν με τον Έσδρα, οι έμπιστοι αυτοί αγγελιοφόροι έσπευδαν με την παράκληση “να πέμψωσι προς ημάς λειτουργούς διά τον οίκον του Θεού ημών”. (Έσδρ. 8:17). Η έκκληση βρήκε απήχηση. Μερικοί που δίσταζαν, πήραν την τελική απόφαση να επιστρέψουν. Σαράντα περίπου ιερείς και διακόσιοι Νεθινείμ κατέφθασαν στο στρατόπεδο. Εκείνοιήταν άνδρες στους οποίους μπορούσε ο Έσδρας να στηριχθεί ότι ήταν συνετοί ιερουργοί και κατάλληλοι δάσκαλοι και βοηθοί.PG 424.2

Όλα ήταν τώρα έτοιμα για την αναχώρηση. Μπροστά τους είχαν ένα ταξίδι που θα διαρκούσε μερικούς μήνες. Εκτός από τους πολλούς θησαυρούς για το ναό και τη λειτουργία του, οι άνδρες συνοδεύονταν από τις γυναίκες τους, τα παιδιά τους και τα υπάρχοντά τους. Ο Έσδρας ήξερε ότι εχθροί καραδοκούσαν στο δρόμο, έτοιμοι να λεηλατήσουν και να αφανίσουν αυτόν και τη συνοδεία του. Παραταύτα δεν είχε ζητήσει από το βασιλιά τη βοήθεια ένοπλων δυνάμεων, διότι όπως εξηγεί, “ησχύνθην να ζητήσω παρά του βασιλέως δύναμιν και ιππείς διά να βοηθήσωσιν ημάς εναντίον του εχθρού καθ’οδόν, επειδή είχομεν ειπεί προς τον βασιλέα λέγοντες, Η χειρ του Θεού ημών είναι προς το αγαθόν επί πάντας τους ζητούντας Αυτόν, το δε κράτος Αυτού επί πάντας τους εγκαταλείποντας Αυτόν”. (Έσδρ. 8:22).PG 424.3

Στην υπόθεση αυτή ο Έσδρας και οι συνοδοί του διέβλεπαν μια ευκαιρία να μεγαλύνουν το όνομα του Κυρίου μπροστά στους ειδωλολάτρες. Η πίστη στη δύναμη του ζώντος Θεού θα ενισχυόταν αν οι ίδιοι οι Ισραηλίτες εκδήλωναν ανεπιφύλακτη πίστη στο θεϊκό Οδηγό τους. Αποφάσισαν λοιπόν να θέσουν εντελώς την εμπιστοσύνη τους σε Αυτόν. Δε θα ζητούσαν στρατιωτική φρουρά. Δε θα έδιναν στους ειδωλολάτρες την ευκαιρία να αποδώσουν στην ανθρώπινη δύναμη τη δόξα που ανήκει αποκλειστικά στο Θεό. Δε θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να βάλουν στη σκέψη των ειδωλολατρών φίλων τους καμιά απολύτως αμφιβολία όσον αφορά την ειλικρίνειά τους για την εξάρτηση του λαού Του από το Θεό. Θα αποκτούσαν δύναμη όχι με τα πλούτη ή με την ισχύ ή την επιρροή των ειδωλολατρών, αλλά με τη χάρη του Θεού. Μόνο έχοντας πάντα μπροστά στα μάτια τους το νόμο του Κυρίου και τηρώντας αυτόν, θα μπορούσαν να προστατευθούν.PG 424.4

Αυτή η γνώση των όρων με βάση των οποίων θα μπορούσαν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν την ευμενή εκδήλωση του Θεού, προσέδωσε περισσότερη από τη συνηθισμένη επισημότητα στη λειτουργία της καθιέρωσης που ο Έσδρας και η συνοδεία του έκαναν πριν να ξεκινήσουν. Ο Έσδρας διηγείται για την εμπειρία αυτή: “Τότε εκήρυξα εκεί νηστείαν, παρά τον ποταμόν Ααβά, όπως ταπεινωθέντες ενώπιον του Θεού ημών, ζητήσωμεν παρ’ Αυτού ευθείαν οδόν δι’ημάς, και διά τα τέκνα ημών, και διά τα υπάρχοντα ημών.” “Ενηστεύσαμεν λοιπόν και ικετεύσαμεν τον Θεόν ημών περί τούτων, και έγεινεν ίλεως εις ημάς.” (Έσδρ 8: 21.23).PG 425.1

Μολαταύτα, η ευλογία του Θεού δεν καθιστούσε άσκοπη την άσκηση σύνεσης και πρόβλεψης. Σαν ιδιαίτερη προφύλαξη για την ασφάλεια του ιερού θησαυρού, ο Έσδρας ξεχώρισε “δώδεκα εκ των αρχόντων των ιερέων” - άνδρες των οποίων η πιστότητα και η αφοσίωση είχαν αποδειχθεί, και είπε: “Εζύγισα εις αυτούς το αργύριον, και το χρυσίον, και τα σκεύη, την προσφοράν του οίκου του Θεού ημών, την οποίαν προσέφερεν ο βασιλεύς και οι σύμβουλοι αυτού, και πας ο παρευρεθείς Ισραήλ.” Αυτοί οι άνθρωποι είχαν σοβαρά ενταλθεί να φερθούν σαν άγρυπνοι φρουροί του θησαυρού ο οποίος είχε ανατεθεί στη φροντίδα τους. Ο Έσδρας δήλωσε: “Σεις είσθε άγιοι εις τον Κύριον, και τα σκεύη άγια, και το αργύριον και το χρυσίον αυτοπροαίρετος προσφορά εις Κύριον τον Θεόν των πατέρων σας. Προσέχετε και φυλάπετε αυτά, εωσού ζυγίσετε έμπροσθεν των αρχόντων των ιερέων και Λευιτών, και των αρχόντων των πατριών του Ισραήλ, εν Ιερουσαλήμ, εντός των οικημάτων του οίκου του Κυρίου.” (Έσδρ. 8: 24,25,28,29).PG 425.2

Η φροντίδα που έλαβε ο Έσδρας προνοώντας για τη μεταφορά και την ασφάλεια του θησαυρού του Κυρίου, διδάσκει ένα άξιο για μελέτη μάθημα. Μόνο εκείνοι των οποίων η εντιμότητα ήταν αποδειγμένη, είχαν επιλεγεί και είχαν σαφώς νουθετηθεί για την υπευθυνότητα που έφεραν. Για τον προσδιορισμό πιστών επιτρόπων που να υπηρετήσουν ως ταμίες των αγαθών του Κυρίου, ο Έσδρας αναγνώρισε την ανάγκη και την αξία της τάξης και της διοργάνωσης που αφορά το έργο του Θεού.PG 425.3

Στο διάστημα της ολιγοήμερης καθυστέρησης των Ισραηλιτών στον ποταμό, κάθε εφοδιασμός είχε ολοκληρωθεί για το μακρινό ταξίδι. Ο Έσδρας γράφει: “Εσηκώθημεν από του ποταμού Ααβά την δωδεκάτην του πρώτου μηνός, διά να υπάγωμεν εις Ιερουσαλήμ. Και η χειρ του Θεού ημών ήτο εφ’ημάς, και ηλευθέρωσεν ημάς εκ χειρός εχθρού, και ενεδρεύοντος εν τη οδώ.” (Έσδρ. 8:31).PG 426.1

Περίπου τέσσερες μήνες διήρκησε το ταξίδι. Το πλήθος που συνόδευε τον Έσδρα, ανερχόταν συνολικά σε μερικές χιλιάδες.Επειδήσυμπεριλαμβανόντουσαν και γυναικόπαιδα, απαιτούσε βραδυπορία. Όλοι όμως είχαν ασφαλώς προφυλαχθεί. Οι εχθροί τους εμποδίστηκαν να τους βλάψουν. Το ταξίδι τους ήταν επιτυχημένο, και την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα του εβδόμου χρόνου της βασιλείας του Αρταξέρξη, έφθασαν στα Ιεροσόλυμα.PG 426.2