Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Πράξεις των Αποστόλων

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1—Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑ ΤΟΥ

    Η εκκλησία είναι το καθορισμένο από το Θεό μέσο για τη σωτηρία των ανθρώπων. Διοργανώθηκε με σκοπό την υπηρεσία και η αποστολή της είναι να φέρει το Ευαγγέλιο στον κόσμο. Απ’ αρχής το σχέδιο του Θεού ήταν το πλήρωμα και η επάρκεια Του να αντανακλώνται μέσω της εκκλησίας Του. Τα μέλη της Εκκλησίας, αυτούς τους οποίους κάλεσε από το σκότος στο θαυμαστό Του φώς, οφείλουν να δείξουν στον κόσμο τη δόξα Του. Η Εκκλησία είναι ο χώρος της διαφύλαξης του πλούτου και της χάρης του Χριστού. Και με τον καιρό θα «γνωρισθή ... δια της εκκλησίας εν τοις επουρανίοις εις τας αρχάς και τας εξουσίας,» (Εφ. 3:10) η τελική και ολοκληρωτική εκδήλωση της αγάπης του Θεού.ΠΑ 1.1

    Πολλές και θαυμάσιες είναι οι υποσχέσεις που καταχωρούν οι Γραφές σχετικά με την εκκλησία. «Ο οίκος Μου θέλει ονομάζεσθαι, οίκος προσευχής δια πάντας τους λαούς» (Ησ. 56:7). «Θέλω καταστήσει ευλογίαν αυτά και τα πέριξ του όρους Μου, και θέλω καταβιβάζει την βροχήν εν τω καιρώ αυτής βροχή ευλογίας θέλει είσθαι». «Και θέλω αναστήσει εις αυτούς φυτόν ονομαστόν, και δεν θέλουσι πλέον φθείρεσθαι υπό πείνης εν τη γη και δεν θέλουσι φέρει πλέον την ύβριν των εθνών. Και θέλουσι γνωρίσει ότι Εγώ ο Κύριος ο Θεός αυτών είμαι μετ’ αυτών και αυτοί, ο οίκος Ισραήλ, λαός Μου, λέγει Κύριος ο Θεός. Και σεις, πρόβατά Μου, τα πρόβατα της βοσκής Μου, είσθε άνθρωποι και Εγώ Θεός σας, λέγει Κύριος ο Θεός» (Ιεζ. 34:26, 29-31).ΠΑ 1.2

    «Σείς είσθε μάρτυρές Μου, λέγει Κύριος, και ο δούλος Μου, τον οποίον εξέλεξα, δια να μάθητε και να πιστεύσητε εις Εμέ και και να εννοήσητε ότι Εγώ Αυτός είμαιπρο Εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει υπάρχει μετ’ Εμέ. Εγώ, Εγώ είμαι ο Κύριος και εκτός Εμού Σωτήρ δεν υπάρχει. Εγώ ανήγγειλα και έσωσα και έδειξακαι δεν εστάθη εις εσάς ξένος θεός σεις δε είσθε μάρτυρές Μου.» «Εγώ ο Κύριος σε εκάλεσα εν δικαιοσύνη, και θέλω κρατεί την χείρα σου και θέλω σε φυλάττει και θέλω σε καταστήσει διαθήκην του λαού, φώς των εθνών δια να ανοίξης τους οφθαλμούς των τυφλών, να εκβάλης τους δέσμιους εκ των δεσμών, τους καθημένους εν σκότει εκ του οίκου της φυλακής» (Ησ. 43:10-12, 42:6-7).ΠΑ 1.3

    «Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα και θέλω σε διαφυλάξει και θέλω σε δώσει εις διαθήκην των λαών, δια να ανορθώσης την γην, να κληροδοτήσης κληρονομιάς ηρημωμένας λέγων πρός τους δέσμιους, Εξέλθετε προς τους εν σκότει, Ανακαλύφθητε. Θέλουσι βοσκηθή πλησίον των οδών, και αι βοσκαί αυτών θέλουσιν είσθαι εν πάσι τοις υψηλοίς τόποις. Δεν θέλουσι πεινάσει ουδέ διψήσεν δεν θέλει προσβάλλει αυτούς ούτε καύσων ούτε ήλιος διότι ο ελεών αυτούς θέλει οδηγήσει αυτούς και δια πηγών υδάτων θέλει φέρει αυτούς. Και θέλω κάμει πάντα τα όρη Μου οδούς, και αι τρίβοι Μου θέλουσιν υψωθή. . .ΠΑ 2.1

    «Ευφραίνεσθε, ουρανοί και αγάλλου, η γη αλαλάξατε, τα όρη διότι ο Κύριος παρηγόρησε τον λαόν Αυτού και τους τεθλιμμέννους Αυτού ηλέησεν. Αλλ’ η Σιών είπεν, Ο Κύριος με εγκατέλιπε και ο Κύριός μου με ελησμόνησε. Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήση το τέκνον της κοιλίας αυτής; αλλά και εάν αύται λησμονήσωσιν, Εγώ όμως δεν θέλω σε λησμονήσει. Ιδού, επί των παλαμών Μου σε εζωγράφισατα τείχη σου είναι πάντοτε ενώπιον Μου» (Ησ. 49:8-16.).ΠΑ 2.2

    Η Εκκλησία είναι το φρούριο του Θεού, η πόλη του καταφυγίου Του την οποία διατηρεί μέσα σ’ έναν επαναστατημένο κόσμο. Οποιαδήποτε προδοσία της Εκκλησίας είναι προδοσία εναντίον του Θεού ο οποίος εξαγόρασε την ανθρωπότητα με το αίμα του μονογενούς Υιού Του. Απ’ αρχής η επίγεια εκκλησία σχηματίσθηκε από πιστές ψυχές. Σε κάθε γενεά ο Κύριος είχε τους φρουρούς Του που έδωσαν πιστή μαρτυρία μεταξύ των συγχρόνων τους. Αυτοί οι φρουροί έδωσαν την προειδοποιητική αγγελία και όταν κλήθηκαν να καταθέσουν τα όπλα, άλλοι συνέχισαν το έργο τους. Ο Θεός σύναψε συνθήκη μεταξύ των μαρτύρων αυτών και του Εαυτού Του, ενώνοντας την επίγεια με την επουράνια Εκκλησία. Απέστειλε τους αγγέλους Του να εξυπηρετήσουν την Εκκλησία Του και οι πύλες του Άδη δεν μπόρεσαν να δράσουν εναντίον του λαού Του.ΠΑ 2.3

    Μέσα από αιωνόβιους κατατρεγμούς, αγώνες και πνευματικό σκοτάδι, ο Θεός διαφύλαξε την Εκκλησία Του. Κανένα σύννεφο που να μη είχε προνοήσει δεν τη σκίασε ποτέ. Καμία απρόβλεπτηεχθρική δύναμη δεν ξεσηκώθηκε κατά του έργου Του. Όλα συνέβησαν όπως προλέχθηκαν. Δεν εγκατέλειψε την Εκκλησία Του, αλλά χάραξε με προφητικά διαγγέλματα τα μελλοντικά γεγονότα και εκπλήρωσε όλα εκείνα που το πνεύμα ενέπνευσε τους προφήτες να πουν. Όλες οι προθέσεις Του θα εκτελεστούν. Ο νόμος Του συνδέεται με το θρόνο Του και καμία δύναμη του πονηρού δεν είναι σε θέση να τον καταλύσει. Η αλήθεια εμπνέεται και προστατεύεται από το Θεό και θα θριαμβεύσει παρόλη την αντίδραση.ΠΑ 3.1

    Κατά τους αιώνες του πνευματικού σκότους, η Εκκλησία του Θεού υπήρχε σαν μία πόλη κτισμένη επάνω σε λόφο. Σε κάθε εποχή, καθώς οι γενεές διαδέχονταν η μία την άλλη, οι αγνές ουράνιες διδαχές αποκαλύπτονταν μέσα στα όριά τους. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται αδύναμη και ελαττωματική, η Εκκλησία είναι το μοναδικό αντικείμενο επάνω στο οποίο ο Θεός συγκεντρώνει κατά ένα ιδιαίτερο τρόπο το βαθύτερο ενδιαφέρον Του. Αποτελεί την παραστατική σκηνή της χάρης Του μέσω της οποίας ευχαριστείται να αποκαλύπτει τη δύναμή τηςμεταβολής τωνκαρδιών που κατέχει.ΠΑ 3.2

    «Με τι να ομοιώσωμεν την βασιλείαν του Θεού; » ρωτούσε ο Χριστός, «ή με ποίαν παραβολήν να παραβάλωμεν αυτήν;» (Μαρκ. 4:30). Δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα επίγεια βασίλεια για παράδειγμα. Δεν εύρισκε στην κοινωνία τίποτε με το οποίο να τη συγκρίνει. Τα βασίλεια του κόσμου κυβερνούν με την ανιούσα κατεύθυνση της φυσικής δύναμης. Από τη βασιλεία του Χριστού όμως έχει εκτοπισθεί κάθε σαρκικό όπλο, κάθε εξαναγκαστικό όργανο. Η βασιλεία αυτή αποβλέπει στην εξύψωση και στον εξευγενισμό της ανθρωπότητας. Η Εκκλησία του Θεού είναι η βασιλική αυλή της αγιασμένης ζωής, γεμάτη από ποικίλα δώρα και προικισμένη με το Άγιο Πνεύμα. Τα μέλη της πρέπει να βρίσκουν την ευτυχία τους στην ευτυχία εκείνων που προσπαθούν να βοηθήσουν και να ευλογήσουν.ΠΑ 3.3

    Θαυμάσιο έργο προτίθεται να επιτελέσει μέσω της εκκλησίας Του ο Κύριος για τη δόξα του ονόματος Του. Μία απεικόνιση του έργου αυτού μας προσφέρει το όραμα του Ιεζεκιήλ που αναφέρει για τα ιαματικά νερά του ποταμού: «Τα ύδατα ταύτα εξέρχονται προς την ανατολικήν γην και καταβαίνουσιν εις την πεδινήν και εισέρχονται εις την θάλασσαν και όταν εκχυθώσιν εις την θάλασσαν, τα ύδατα αυτής θέλουσιν ιαθή. Και παν έμψυχον έρπον, εις όσα μέρη ήθελον επέλθει ούτοι οι ποταμοί, θέλει ζή. . . Πλησίον δε του ποταμού επί του χείλους αυτού εντεύθεν και εντεύθεν, θέλουσιν αυξάνεσθαι δένδρα παντός είδους δια τροφήν, των οποίων τα φύλλα δεν θέλουσι μαραίνεσθαι και ο καρπός αυτών δεν θέλει εκλείψεινέος καρπός θέλει γεννάσθαι καθ’ έκαστον μήνα, διότι τα ύδατα αυτού εξέρχοται από του αγιαστηρίου και ο καρπός αυτών θέλει είσθαι δια τροφήν και το φύλλον αυτών δια ιατρείαν»(Ιεζ.47:8-12). Ανέκαθεν ο Θεός εργάστηκε χρησιμοποιώντας το λαό Του για να φέρει ευλογία στον κόσμο. Στο αρχαίο αιγυπτιακό έθνος ο Θεός κατέστησε τον Ιωσήφ μία πηγή ζωής. Χάρη στην ακεραιότητα του Ιωσήφ διατηρήθηκε η ζωή ολοκλήρου εκείνου του λαού. Εξαιτίας του Δανιήλ ο Θεός έσωσε τη ζωή όλων των σοφών της Βαβυλώνας. Οι σωτήριες αυτές ενέργειες χρησιμοποιούνται σαν παραδείγματα. Απεικονίζουν τις πνευματικές ευλογίες που προσφέρονταν στον κόσμο με την επαφή με το Θεό τον οποίο λάτρευαν ο Ιωσήφ και ο Δανιήλ. Κάθε άτομο στου οποίου την καρδιά κατοικεί ο Χριστός, κάθε άτομο που εκδηλώνει την αγάπη Του στον κόσμο, γίνεται συνεργάτης του Θεού για την ευλογία της ανθρωπότητας. Καθώς δέχεται χάρη από το Σωτήρα να μεταδώσει στους άλλους, ολόκληρη η ύπαρξή του αναμεταδίδει τα κύματα της πνευματικής ζωής.ΠΑ 4.1

    Ο Θεός εξέλεξε το λαό του Ισραήλ για να αποκαλύψει το χαρακτήρα Του στους ανθρώπους. Επιθυμούσε να τους κάνει πηγές σωτηρίας για τον κόσμο. Σε αυτούς είχαν ανατεθεί οι χρησμοί του ουρανού, η αποκάλυψη του θελήματος του Θεού. Στην αρχή της ιστορίας του Ισραήλ, τα έθνη του κόσμου, ζώντας μέσα στη διαφθορά, είχαν χάσει την επίγνωση του Θεού. Κάποτε Τον είχαν γνωρίσει αλλά επειδή δεν Τον «εδόξασαν ως Θεόν ουδέ ευχαρίστησαν, αλλ’ εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών. . . εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία.» (Ρωμ. 1:21.) Και όμως λόγο της μεγάλης ευσπλαχνίας Του ο Θεός δεν τους εξολόθρευσε. Είχε σκοπό να τους προσφέρει μία ευκαιρία να Τον γνωρίσουν και πάλι μέσω του εκλεκτού λαού Του. Με τα μαθήματα που προσέφερε η υπηρεσία των θυσιών, ο Χριστός έμελλε να υψωθεί στα μάτια όλων των εθνών ώστε όλοι όσοι απέβλεπαν σ’ Αυτόν να μπορούν να ζήσουν. Ο Χριστός αποτελούσε το θεμέλιο του ιουδαϊκού θρησκευτικού συστήματος. Ολόκληρο το σύστημα των τύπων και συμβόλων δεν ήταν παρά μία συμπτυγμένη προφητεία του Ευαγγελίου, μία παραστατική εικόνα με την οποία συνυφαίνονταν οι υποσχέσεις της απολύτρωσης.ΠΑ 5.1

    Αλλά ο λαός του Ισραήλ έχασε τη συναίσθηση των ανωτέρων αυτών προνομίων που απολάβαινε σαν αντι-προσωπευτικός του Θεού λαός. Λησμόνησαν οι Ισραηλίτες το Θεό και απέτυχαν στην εκπλήρωση της ιερής αποστολής τους. Οι ευλογίες που δέχονταν δεν έφεραν καμία ευλογία στον κόσμο. Όλα τους τα προνόμια τα χρησιμοποιούσαν για τον αυτοδοξασμό τους. Είχαν αποξενωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο για να μπορέσουν να αποφύγουν τον πειρασμό. Τις απαγορευτικές διατάξεις που είχε ορίσει ο Θεός σχετικά με τις επαφές τους με τους ειδωλολάτρες είχαν ως στόχο τηνπροφύλαξη από τηνυιοθέτηση των συνήθειων των εθνικών. Εκείνοιόμως τις χρησιμοποίησαν για να οικοδομήσουν ένα τείχος που τους χώριζε από όλα τα υπόλοιπα έθνη. Υπέκλεβαν το Θεό από την υπηρεσία που απαιτούσε από αυτούς και τους συνανθρώπους τους, από τη θρησκευτική καθοδήγηση και το ιερόπρεπο παράδειγμα.ΠΑ 5.2

    Ιερείς και αρχηγοί προσηλώθηκαν σε μία ρουτίνα εθιμοτυπιών. Έμεναν ικανοποιημένοι με μία θρησκεία νομικισμού και τους ήταν αδύνατο να μεταδώσουν στους άλλους τις ζωτικές αλήθειες του ουρανού. Θεωρούσαν τη δικαιοσύνη τους υπεραρκετή και δεν επιθυμούσαν την εισροή κανενός νέου στοιχείου στη θρησκεία τους. Την καλοσύνη του Θεού προς τους ανθρώπους δεν τη θεωρούσαν σαν κάτι ξεχωριστό για αυτούς, αλλά τη συνέδεαν πάντοτε με την ατομική τους αξία που τους απένειμαν τα καλά τους έργα. Η πίστη που ενεργεί κινούμενη από αγάπη και καθαρίζει την ψυχή δεν μπορούσε να βρει τρόπο συσχετισμού με τη θρησκεία των Φαρισαίων η οποία αποτελείτο από ιεροτελεστίες και εντάλματα ανθρώπων.ΠΑ 6.1

    Για τον λαό του Ισραήλ ο Θεός κάνει την ακόλουθη δήλωση: «Εγώ σε εφύτευσα άμπελον εκλεκτήν, σπέρμα όλως αληθινόν πως λοιπόν μετεβλήθης εις παρεφθαρμένον κλήμα αμπέλου ξένης εις Εμέ;» (Ιεζ. 2:21). «Ο Ισραήλ είναι άμπελος ευκληματούσα εκαρποφόρησεν αφθόνως.» (Ωσηέ 10:1). «Και τώρα, κάτοικοι Ιερουσαλήμ και άνδρες Ιούδα, κρίνατε, παρακαλώ, αναμέσον Εμού και του αμπελώνος Μου. Τι ήτο δυνατόν να κάμω έτι εις τον αμπελώνα Μου και δεν έκαμον εις αυτόν; διατί λοιπόν, ενώ περιέμενον να κάμη σταφύλια, έκαμεν αγριοστάφυλα; Τώρα λοιπόν θέλω σας αναγγείλει τι θέλω κάμει Εγώ εις τον αμπελώνα Μου θέλω αφαιρέσει τον φραγμόν αυτού και θέλει καταφαγωθή θέλω χαλάσει τον τοίχον αυτού και θέλει καταπατηθή και θέλω καταστήσει αυτόν έρημον δεν θέλει κλαδευθή ουδέ σκαφθή, αλλά θέλουσι βλαστήσει εκεί τρίβολοι και άκανθαι θέλω προστάξει έτι τα νέφη να μη βρέξωσι βροχήν επ’ αυτόν. Αλλ’ ο αμπελών του Κυρίου των δυνάμεων είναι ο οίκος Ισραήλ και οι άνδρες Ιούδα το αγαπητόν Αυτού φυτόν και περιέμενε κρίσιν, πλήν ιδού, καταδυνάστευσις δικαιοσύνην, πλήν ιδού, κραυγή.» (Ησ. 5:3-7). «Δεν ενισχύσατε το ασθενές και δεν ιατρεύσατε το κακώς έχον και δεν εκάμετε επίδεσμα εις το συντετριμμένον και δεν επαναφέρατε το πεπλανημένον και δεν εζητήσατε το απολωλός αλλά εν βία και εν σκληρότητι εδεσπόζετε επ’ αυτά.» (Ιεζ. 34:4).ΠΑ 6.2

    Οι Ιουδαίοι αρχηγοί θεωρούσαν τον εαυτό τους παραπάνω από σοφό ώστε να χρειάζονται διδασκαλία, παραπάνω από δίκαιο ώστε να χρειάζονται σωτηρία, παραπάνω από τιμημένο για να χρειάζονται την τιμή που προέρχεται από το Χριστό. Γι’ αυτό ο Σωτήρας στράφηκε από αυτούς για να εμπιστευθεί σε άλλους τα προνόμια που εκείνοι είχαν καταχραστεί και το έργο που είχαν αγνοήσει. Η δόξα του Θεού έπρεπε να αποκαλυφθεί ο λόγος Του έπρεπε να εδραιωθεί. Η βασιλεία του Χριστού έπρεπε να εγκαθιδρυθεί στον κόσμο. Η σωτηρία του Θεού έπρεπε να γνωστοποιηθεί σε κάθε ερημωμένη περιοχή. Και οι μαθητές κλήθηκαν για να αναλάβουν το έργο που οι Ιουδαίοι ηγήτορες απέτυχαν να κάνουν.ΠΑ 7.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents