Rozdział 9 — Nabożeństwo rodzinne

Jeśli kiedykolwiek był czas by każdy dom był domem modlitwy to nadszedł on teraz. Niewierność i sceptycyzm triumfują. Obfituje niegodziwość. Zepsucie zatruwa strumienie duszy a bunt przeciw Bogu wkrada się do życia. Spętane grzechem siły moralne znajdują się pod tyranią szatana. Dusza staje się igraszką jego pokus i dopóki czyjeś potężne ramię nie zostanie wyciągnięte do pomocy, człowiek idzie tam gdzie prowadzi go arcybuntownik.S7 42.1

A przecież w tym tak straszliwie niebezpiecznym czasie wyznający że są chrześcijanami nie prowadzą nabożeństw rodzinnych. Nie czczą Boga w domu, nie uczą swych dzieci miłości i bojaźni Bożej. Wielu odsunęło się tak daleko od Niego że odczuwają się potępieni zbliżając się do Niego. Nie potrafią przyjść “ufnie do tronu łaski” “wznosząc swe święte ręce bez gniewu i zwątpienia”. Hebrajczyków 4,16; 1 Tymoteusza 2,8. Nie mają żywego związku z Bogiem. Jest to kształt pobożności bez jej mocy.S7 42.2

Myśl że modlitwa nie jest konieczna jest jednym z najbardziej skutecznych zwiedzeń szatańskich prowadzących do zrujnowania duszy. Modlitwa jest społecznością z Bogiem, źródłem siły i pokoju oraz szczęścia. Jezus modlił się do Ojca “z mocnym wołaniem i ze łzami”. Paweł nawołuje wierzących aby “modlili się bez przestanku”, by we wszystkim przez modlitwę i wstawiennictwo z dziękowaniem czynili swe prośby znane Bogu. “Módlcie się jedni za drugich” — mówi Jakub — “wiele może modlitwa sprawiedliwego”. Hebrajczyków 5,7; 1 Tesaloniczan 5,17; Jakuba 5,16.S7 42.3

Przez szczerą żarliwą modlitwę rodzice wybudują ogrodzenie wokół swoich dzieci. Powinni się modlić w pełni wiary że Bóg zamieszka z nimi i że święci aniołowie ochronią ich i ich dzieci przed okrutną mocą szatana.S7 42.4

W każdej rodzinie powinien być przeznaczony czas na poranne i wieczorne nabożeństwo. Jakże stosowne jest dla rodziców zgromadzić dzieci wokół siebie przed śniadaniem by podziękować niebieskiemu Ojcu za Jego opiekę podczas nocy i prosić Go o Jego pomoc, prowadzenie i opiekę podczas dnia! Jak trafne jest też gdy zapada zmrok by rodzice i dzieci zebrali się raz jeszcze przed Nim by podziękować Mu za błogosławieństwa minionego dnia.S7 43.1

Ojciec, a w jego nieobecności matka, powinien poprowadzić nabożeństwo wybierając fragment Pisma Świętego, który jest interesujący i łatwo zrozumiały. Nabożeństwo powinno być krótkie. Gdy czytamy długi fragment Pisma Świętego i zanoszona jest długa modlitwa, nabożeństwo staje się męczące a przy jego zakończeniu doznaje się uczucia ulgi. Bóg jest hańbiony gdy godzina nabożeństwa jest sucha, nieprzyjemna czy też mało interesująca że dzieci się jej boją.S7 43.2

Ojcowie i matki, uczyńcie godzinę nabożeństwa głęboko interesującą. Nie ma powodu, dla którego ta godzina nie miałaby być przyjemna i miła, bardziej niż pozostałe godziny dnia. Krótka myśl włożona w jej przygotowanie uzdolni nas do uczynienia jej interesującą i pożyteczną. Od czasu do czasu urozmaićcie nabożeństwo. Na temat przeczytanego fragmentu Pisma Świętego mogą być zadane pytania i wymienić można kilka szczerych aktualnych myśli. Można zaśpiewać pieśń chwały. Zanoszone modlitwy powinny być krótkie i rzeczowe. Niech prowadzący w prostych szczerych słowach okaże w modlitwie wdzięczność Bogu za Jego dobroć i prosi Go o pomoc. Jeśli pozwalają na to okoliczności, niech dzieci przyłączą się do czytania i modlitwy. Jedynie wieczność odsłoni dobro jakim obfitują takie chwile nabożeństw.S7 43.3

Życie Abrahama, przyjaciela Bożego, było życiem modlitwy. Gdziekolwiek rozbijał swój namiot, obok budował ołtarz, na którym ofiarował poranną i wieczorną ofiarę. Gdy składał namiot, ołtarz pozostawał. A gdy wędrujący Chananejczyk przychodził do takiego ołtarza, wiedział kto tu wcześniej był. Gdy rozbijał swój namiot, odnawiał ołtarz i czcił żywego Boga.S7 44.1

Domy chrześcijańskie powinny być tak samo światłami na świecie. Rano i wieczór powinna się z nich unosić do Boga modlitwa jak słodkie kadzidło. A jak poranna rosa Jego łaski i błogosławieństwa spłyną na proszących.S7 44.2

Ojcowie i matki, każdego ranka i wieczora zbierzcie swoje dzieci wokół siebie i w pokornym wstawiennictwie podnieście serca o pomoc do Boga. Wasi ukochani wystawieni są na pokusy. Codzienne kłopoty przegradzają ścieżki młodych i starszych. Kto chce żyć życiem cierpliwym, pełnym miłości i radości, musi się modlić. Tylko dzięki otrzymywaniu stałej pomocy od Boga, możemy osiągnąć zwycięstwo nad sobą.S7 44.3

Każdego poranka poświęcajcie siebie i swoje dzieci Bogu na dany dzień. Nie myślcie o miesiącach czy latach. One nie należą do was. Został wam dany jeden krótki dzień. Gdyby to miał być wasz ostatni dzień na ziemi, pracujcie w jego godzinach dla Mistrza. Złóżcie wszystkie swoje plany przed Bogiem by zostały spełnione albo odrzucone gdy Jego opatrzność tak wskaże. Przyjmijcie Jego plany zamiast własnych, nawet gdy ich przyjęcie wymaga porzucenia wypielęgnowanych planów. Wtedy życie będzie coraz bardziej i bardziej wymodelowane na Boże podobieństwo a “pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum strzec będzie serc i myśli waszych przez Jezusa Chrystusa”. Filipian 4,7.S7 44.4