Piotr i Jan uwolnieni z więzienia

Wkrótce po zstąpieniu Ducha Świętego, po okresie długiej i żarliwej modlitwy, Piotr i Jan, udając się na nabożeństwo do świątyni, ujrzeli nieszczęsnego kalekę. (...). Uczniowie popatrzyli na niego ze współczuciem. “A Piotr wraz z Janem, wpatrzywszy się uważnie w niego, rzekł:PA 160.2

— Spójrz na nas. (...) Srebra i złota nie mam, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, chodź!” Dzieje Apostolskie 3,4.6. — The Spirit of Prophecy III, 275-276.PA 160.3

Saduceusze, którzy nie wierzyli w zmartwychwstanie, słysząc apostołów świadczących, iż Chrystus zmartwychwstał, czuli się zagrożeni. Zdawali sobie sprawę z tego, że jeśli pozwolą apostołom głosić zmartwychwstałego Zbawiciela i czynić cuda w Jego imieniu, wówczas nauka o tym, że nie będzie zmartwychwstania, zostanie odrzucona przez wszystkich, a stronnictwo saduceuszy wkrótce zaniknie. — Działalność apostołów 45.PA 161.1

Niektórzy z urzędników świątynnych oraz dowódca straży świątynnej byli saduceuszami. Ów dowódca z pomocą innych saduceuszy aresztował dwóch apostołów i osadził ich w więzieniu, gdyż tego dnia było już za późno, by rozpatrzyć ich sprawę. — The Spirit of Prophecy III, 278.PA 161.2

Szatan triumfował, a wraz z nim cieszyli się źli aniołowie. Ale aniołowie Boży zostali posłani, by otworzyć drzwi więzienia oraz wbrew nakazowi arcykapłana i starszych polecili apostołom udać się do świątyni i głosić wszystkie słowa żywota. — Spiritual Gifts I, 83-84.PA 161.3

W tym czasie najwyższy kapłan i jego zwolennicy “zwołali Radę Najwyższą, to jest całą starszyznę synów Izraela”. Dzieje Apostolskie 5,21. Kapłani i przywódcy postanowili oskarżyć uczniów o podburzanie do powstania, zamordowanie Ananiasza i Safiry i spiskowanie w celu pozbawienia kapłanów ich władzy.PA 161.4

Jakże wielkie było ich zaskoczenie, gdy posławszy po więźniów, aby ich stawić przed Radą Najwyższą, dowiedzieli się, że choć drzwi więzienia były zamknięte na wszystkie spusty i pilnowane przez strażników, więźniów wewnątrz nie znaleziono.PA 161.5

Wkrótce nadeszła zdumiewająca wieść:PA 161.6

— “Mężowie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud.PA 161.7

Wówczas dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich bez użycia siły; obawiali się bowiem ludu, aby ich nie ukamienowano”. Dzieje Apostolskie 5,25-26. (...).PA 161.8

Gdy po raz drugi stawiono ich przed ludźmi dyszącymi żądzą mordu, w ich słowach i postawie nie sposób było dostrzec najmniejszego śladu lęku czy wahania. Przemówił najwyższy kapłan:PA 161.9

— “Nakazaliśmy wam surowo, abyście w tym imieniu nie uczyli, a oto napełniliście nauką waszą Jerozolimę i chcecie ściągnąć na nas krew tego człowieka”. Dzieje Apostolskie 5,28.PA 161.10

Na to Piotr odrzekł:PA 162.1

— “Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Dzieje Apostolskie 5,29.PA 162.2

To anioł z nieba uwolnił ich z więzienia i nakazał im nauczać w świątyni. — Działalność apostołów 46-47.PA 162.3

Wówczas ci mordercy wpadli w gniew. Znowu chcieli zbrukać swoje ręce we krwi, zabijając apostołów. Planowali, jak to zrobić, gdy anioł Boży został posłany do Gamaliela, by poruszyć jego serce, aby doradził kapłanom i przywódcom. Gamaliel powiedział:PA 162.4

— “Odstąpcie od tych ludzi i zaniechajcie ich; jeśli bowiem to postanowienie albo ta sprawa jest z ludzi, wniwecz się obróci; jeśli jednak jest z Boga, nie zdołacie ich zniszczyć, a przy tym mogłoby się okazać, że walczycie z Bogiem”. Dzieje Apostolskie 5,38-39.PA 162.5

Źli aniołowie działali na kapłanów i starszych, by ci uśmiercili apostołów, ale Bóg posłał swego anioła, by do tego nie dopuścić, podnosząc głos na rzecz apostołów w gronie starszyzny. — Spiritual Gifts I, 85.PA 162.6