Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Umysł, charakter, osobowość II

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Część 16 — Zasady i ich zastosowanie

    Rozdział 81 — Bezpieczne leczenie duchowe*Właściwe podejście do nastawienia i leczenia duchowego uwydatniono w formie metod opisanych w całej książce, często na zasadzie wyraźnego skontrastowania z niewłaściwymi koncepcjami. Uwzględnienie w niniejszym rozdziale wszystkich tego rodzaju wypowiedzi wymagałoby znacznej liczby niepotrzebnych powtórzeń, więc zawarliśmy tu jedynie garść pomocnych przestróg, mówiących coś nowego. Zob. rozdział 42.

    Właściwe wykorzystanie wpływu umysłu — W leczeniu chorego nie należy przeoczyć skutków wpływu umysłu, który to wpływ, odpowiednio wykorzystany, staje się jednym z najskuteczniejszych czynników w zwalczaniu choroby. — The Ministry of Healing 241 (1905).UCO2 321.1

    Rada dla lekarza — Biedni, udręczeni ludzie, z którymi masz styczność, potrzebowali z twojej strony więcej troski i zainteresowania, niż w rzeczywistości otrzymali. W twojej mocy leży zachęcanie ich do spoglądania na Jezusa, aby przez to patrzenie byli przekształcani na Jego podobieństwo. — Letter 121, 1901; Medyczna praca misyjna 116.UCO2 321.2

    Bezpieczeństwo w ciągłej walce przeciwko złym wyobrażeniom — Niech każdy, kto pragnie być uczestnikiem boskiej natury, zrozumie, że musi unikać skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość. Trzeba nieustannie, gorliwie zmagać się ze złymi wyobrażeniami umysłu, stale opierać się pokusie zgrzeszenia myślą lub czynem. Człowiek musi zachować się od wszelkiej skazy przez wiarę w Tego, który może zachować od upadku.UCO2 321.3

    Powinniśmy rozważać teksty Pisma Świętego, myśląc trzeźwo i szczerze o sprawach dotyczących naszego wiecznego wybawienia. Nieskończone miłosierdzie i miłość Jezusa, objawione w ofierze złożonej za nas, wzywają nas do niezwykle poważnej i głębokiej refleksji. Powinniśmy rozmyślać o charakterze naszego drogiego Odkupiciela i Pośrednika. Powinniśmy starać się zrozumieć znaczenie planu zbawienia. Powinniśmy rozmyślać o posłannictwie Tego, który przyszedł zbawić od grzechów swój lud.UCO2 321.4

    Gdy będziemy stale rozważać niebiańskie sprawy, będziemy wzrastać w wierze i miłości. Nasze modlitwy będą coraz milsze Bogu, jako coraz bardziej połączone z wiarą i miłością. Będą rozumniejsze i gorętsze. Będziemy mieli coraz większe zaufanie do Jezusa i codzienne, żywe doświadczenie, obdarzeni chęcią i mocą Chrystusa do ratowania na zawsze tych, którzy przychodzą przez Niego do Boga. — The Review and Herald, 12 czerwiec 1888; Our High Calling 113.UCO2 322.1

    Dusza ożywiona przez łączność z Nieskończonym — Powinniśmy rozważać dzieła Boga w przyrodzie, studiując Jego charakter widoczny w dziełach Jego rąk. Umysł zostaje wzmocniony przez poznawanie Boga, dostrzeganie Jego cech w stworzonych przez Niego rzeczach. Gdy patrzymy na piękno i wspaniałość przyrody, nasze uczucia kierują się ku Bogu. I choć nasza dusza jest przepełniona podziwem, a duch nabiera uległości, dusza doznaje ożywienia przez łączność z Nieskończonym za pośrednictwem Jego zdumiewających dzieł. Łączność z Bogiem przez pokorną modlitwę rozwija i wzmacnia zdolności umysłowe i moralne, a siły duchowe wzrastają przez rozmyślanie o duchowych sprawach. — The Youth's Instructor, 13 lipiec 1893.UCO2 322.2

    Strzec dróg duszy — Apostoł starał się uświadomić wierzącym, jak ważne jest zachowanie umysłu z dala od zakazanych tematów i marnowania energii na błahostki. Ci, którzy nie chcą paść ofiarą knowań szatana, muszą dobrze strzec dróg duszy, unikając czytania, oglądania i słuchania tego, co może budzić nieczyste myśli. Umysł nie może być pozostawiony bez opieki, aby zajmować się byle tematem, jaki podsunie mu wróg ludzkości.UCO2 322.3

    Serca należy wiernie strzec, bo inaczej zło z zewnątrz obudzi zło wewnątrz, a dusza zacznie się błąkać w ciemnościach. — The Acts of the Apostles 518 (1911).UCO2 322.4

    Wpływ osobistej atmosfery — Wpływ myśli i czynów człowieka otacza go jak niewidzialna atmosfera, którą nieświadomie oddychają wszyscy w jego otoczeniu. Atmosfera ta jest często obciążona toksycznymi wpływami, które niechybnie powodują moralną degenerację. — Testimonies for the Church V, 111 (1882).UCO2 322.5

    Roztaczanie atmosfery światła i pokoju — Chrystus zapewnił wszystko, aby Jego Kościół był przemienionym ciałem, rozjaśnionym Światłością świata, chwałą Immanuela. Chce, aby każdy chrześcijanin roztaczał wokół siebie duchową atmosferę światłości i pokoju. Pragnie, byśmy objawiali w życiu Jego radość.UCO2 322.6

    Obecność w sercu Ducha Świętego objawi się emanowaniem na zewnątrz niebiańską miłością. Pełnia boskości będzie przepływać przez uświęcone narzędzia ludzkie, promieniując na innych. — Christ's Object Lessons 419 (1900).UCO2 323.1

    Ciągłe poleganie na Bogu — Wielu nie jest zdolnych podejmować stanowczych planów na przyszłość. Ich życie jest niespokojne. Nie potrafią dostrzec rezultatów danej sprawy i to często napełnia ich trwogą i niepokojem. Pamiętajmy jednak, że życie dzieci Bożych na tym świecie jest życiem pielgrzyma. Nie mamy tyle mądrości, by zaplanować własne życie, nie do nas należy kształtowanie naszej przyszłości. “Przez wiarę usłuchał Abraham, gdy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie”. Hebrajczyków 11,8.UCO2 323.2

    Chrystus w czasie swego życia na ziemi nie układał żadnych planów dotyczących swej osoby. Przyjmował Boże plany co do siebie, które Ojciec dzień po dniu Mu wyjawiał. Zatem i my powinniśmy polegać na Bogu, aby nasze życie mogło stać się zwykłym wypełnieniem Jego woli. Jeśli powierzymy Jemu nasze drogi, On pokieruje naszymi krokami. — Śladami Wielkiego Lekarza 354 (1905).UCO2 323.3

    Wartość terapii zajęciowej — Ukazano mi, że dla większości pacjentów byłoby znacznie lepiej, gdyby wykonywali umiarkowaną pracę, nawet pod namową, niż trwali w bezczynności. Jeśli siła woli będzie stale działać, budząc drzemiące zdolności, wówczas okaże się największą pomocą w odzyskaniu zdrowia. Zakazanie wszelkiej pracy tym, którzy ciężko pracowali przez całe życie, w 90% przypadków szkodzi.UCO2 323.4

    Zasada ta potwierdziła się na moim mężu. Pokazano mi, że aktywność fizyczna na świeżym powietrzu jest znacznie lepsza niż zajęcia w pomieszczeniu. Jeśli jednak nie ma innej możliwości, to także lekkie prace w pomieszczeniu pozwolą zająć umysł i zapobiegną ciągłemu rozmyślaniu o chorobie i dolegliwościach oraz tęsknocie za domem*Zob. opis pozytywnego wpływu autorki na wyzdrowienie jej męża Jamesa White’a, w Wybrane poselstwa II, 288-290.. — Testimonies for the Church I, 567-568 (1867).UCO2 323.5

    Dobrze pomyślane ćwiczenia fizyczne — Osoby ciężko chore, niemające czym zająć swego czasu ani uwagi, zaczynają skupiać myśli na sobie, robią się ponure i drażliwe. Rozmyślają często o swoim złym samopoczuciu, wyolbrzymiając dolegliwości, aż w końcu stają się całkowicie niezdolne do wszelkiego działania.UCO2 324.1

    We wszystkich takich przypadkach dobrze pomyślane ćwiczenia fizyczne stałyby się skutecznym (a czasem nawet są niezbędnym) środkiem do odzyskania zdrowia. Wola kształtuje się przy pracy: ciężko chorzy potrzebują pracy, aby obudziła się w nich siła woli. Kiedy siła woli pozostaje w uśpieniu, wyobraźnia wynaturza się i nie sposób oprzeć się chorobie. — The Ministry of Healing 239 (1905).UCO2 324.2

    Pocieszając innych, sami doznajemy pocieszenia — Często zanoszone są modlitwy za strapionych, smutnych i zniechęconych i to jest słuszne. Powinniśmy się modlić, by Bóg zesłał światło na przyćmione umysły i pokrzepił smutne serca. Lecz Bóg odpowiada na modlitwy takich, którzy sami włączają się w nurt Jego błogosławieństw zsyłanych na innych. Kiedy modlimy się za zasmuconych, powinniśmy zachęcać ich, aby starali się pomagać innym, którzy są w większej potrzebie od nich. Ciemność ustąpi z ich serc, gdy zajmą się problemami innych. Kiedy zaczniemy pocieszać innych, sami zostaniemy pocieszeni, błogosławieństwo powróci do nas. — Śladami Wielkiego Lekarza 180 (1905).UCO2 324.3

    Odpoczynek i regeneracja (rada autorki dla syna) — Mam Ci coś do powiedzenia. Czy nie powinieneś się zobowiązać, że nie będziesz dłużej osłabiał ani niszczył Bożej świątyni, pracując, gdy powinieneś odpoczywać? Aby mieć odpowiednie myśli i mówić odpowiednie słowa, musisz dać mózgowi odpocząć. Zbyt mało czasu przeznaczasz na odpoczynek. Zmęczony mózg i wyczerpane nerwy doznałyby ożywienia, gdybyś dokonał na tym polu zmiany. (...).UCO2 324.4

    Musimy pilnie dyscyplinować siebie, odrzucając wszystko, co mogłoby osłabiać siły fizyczne, umysłowe i moralne. Musisz mieć czysty, cierpliwy umysł, który wytrwa w każdej sytuacji. Potrzebujesz mocnego kierownictwa z góry. Okaż wiarę, a rezultaty pozostaw Bogu. Gdy uczynisz wszystko, co najlepsze, bądź mężny. Wierz, wierz i mocno się trzymaj. Wróg będzie usiłował skłonić Cię do poczynienia kroków wiodących do porażki, ale nie wolno Ci tego robić. Nie możesz sobie pozwolić na podejmowanie niepewnych kroków. Potrzebujesz odpowiedniego wpływu, który możesz zyskać, okazując mądrość i rozwagę. — Letter 121, 1904.UCO2 324.5

    Relaks i odpoczynek niezbędne — Ukazano mi, że lud świętujący sobotę pracuje zbyt ciężko, nie pozwalając sobie na odmianę ani okresy odpoczynku. Wypoczynek jest potrzebny tym, którzy ciężko pracują fizycznie, a jeszcze bardziej potrzebny osobom pracującym głównie umysłowo. Nie jest konieczne dla naszego zbawienia ani dla chwały Bożej, byśmy stale i nadmiernie eksploatowali umysł, choćby to były sprawy religijne.UCO2 325.1

    Niektórych rozrywek, np. tańców, kart, szachów czy warcabów, nie możemy pochwalać, gdyż potępia je niebo. Rozrywki te otwierają drogę wielkiemu złu: nie dają korzyści, tylko wywołują ekscytację, budząc w niektórych umysłach namiętność do tych zabaw i gier, które prowadzą do hazardu i marnotrawstwa. Chrześcijanie powinni potępiać wszelkie tego typu gry i wprowadzać w ich miejsce rzeczy absolutnie nieszkodliwe. — Testimonies for the Church I, 514 (1867).UCO2 325.2

    Poleganie na Bogu zwalcza zniechęcenie (rada dla przepracowanej osoby na kierowniczym stanowisku) — Pan łaskawie oszczędził Ci życie, byś pracował w służbie dla Niego. Nie chce, żebyś pracował o własnych siłach, niezależny od jedynej mocy, która może skutecznie zrealizować Jego zamierzenia. Nie narzekaj więc, tylko ufaj, patrząc na Jezusa, Sprawcę i Dokończyciela Twojej wiary. Nie śpiesz się nad miarę. Czyń to, co możesz uczynić, nie nadwerężając sił fizycznych ani umysłowych, ale nie wmawiaj sobie, że musisz wziąć na siebie tyle trosk i brzemion, że nie możesz zachować własnej duszy w miłości Bożej.UCO2 325.3

    Winnica należy do Pana: wszystkie gałęzie dzieła należą do Niego, a On pragnie, żebyś w pracy nie nadwerężał sił fizycznych, umysłowych ani moralnych. Pamiętaj, że współdziałasz z niebem. Nie pozwalaj wrogowi wtrącać się do Twojej pracy. Przyjmuj rozkazy od Boga i w żaden sposób nie zniechęcaj się z tego powodu, że możesz wykonać tylko tyle pracy, ile w jest w stanie znieść słaby śmiertelnik. Nieskończony będzie działał w swojej mocy, byś był skuteczny.UCO2 325.4

    Nie myśl, że jesteś zobowiązany do czynienia rzeczy niemożliwych. Nie oczekuj też rzeczy niemożliwych od innych ludzi. Paweł może sadzić, Apollos podlewać, a wzrost daje sam Bóg. Zobacz 1 Koryntian 3,6. “Tyś z dawna założył ziemię, a niebiosa są dziełem rąk twoich. One zginą, Ty zaś zostaniesz”. Psalmów 102,26-27. “Wszystkie jako szata zestarzeją się i jako płaszcz je zwiniesz, jako odzienie, i przemienione zostaną; ale tyś zawsze ten sam i nie skończą się lata twoje”. Hebrajczyków 1,11. — Letter 86a, 1893.UCO2 325.5

    Potrzeba osobistego wysiłku — Ci, którzy stali się ofiarami nałogów, muszą sobie uzmysłowić, że konieczny jest wysiłek z ich strony. Jeśli sami nie podejmą walki o siebie, na nic zdadzą się gorliwe starania bliźnich, aby ich podźwignąć, na nic zda się hojna oferta łaski Bożej, namowy Chrystusa, służba aniołów. (...).UCO2 326.1

    Czując straszliwą moc pokus, siłę pragnienia prowadzącego do folgowania sobie, niejeden wykrzykuje w rozpaczy: “Nie mogę oprzeć się złu!”. Powiedzcie mu, że jest w stanie się oprzeć i musi to zrobić. Człowiek może raz po raz przegrywać, ale wcale nie musi być tak zawsze. Jest słaby moralnie, opanowany przez nawyki grzesznego życia. Jego obietnice i postanowienia są jak bicze ukręcone z piasku. Świadomość złamanych przyrzeczeń i niespełnionych zobowiązań osłabia zaufanie we własną szczerość i stwarza poczucie, jakoby Bóg nie mógł go przyjąć ani wesprzeć jego wysiłków. Człowiek taki nie musi jednak poddawać się rozpaczy. — The Ministry of Healing 174-174 (1905).UCO2 326.2

    Znaczenie celu — Osiągnięcie jakiegokolwiek sukcesu wymaga sprecyzowania celu. Kto chce zdobyć prawdziwy sukces, musi mieć stale przed oczyma cel, godny jego wysiłku. Taki właśnie cel jest wytyczony dzisiejszej młodzieży. — Wychowanie 184 (1903).UCO2 326.3

    Najwyższa kultura umysłowa — Poznanie Boga zdobywa się przez Jego Słowo. Praktyczne (przez codzienne poświęcenie się w służbie Bożej) poznanie prawdziwej pobożności zapewnia najwyższą kulturę umysłu, duszy i ciała. Takie poświęcenie wszystkich sił Bogu zapobiega wywyższaniu się. Udzielenie mocy Bożej jest uhonorowaniem naszych szczerych wysiłków w dążeniu do mądrości potrzebnej do sumiennego używania naszych najwyższych zdolności dla chwały Boga i dobra bliźnich. Ponieważ zdolności te pochodzą od Boga, a nie od nas samych, należy je wysoko cenić jako talenty, które Bóg dał nam do wykorzystania w służbie dla Niego. — Manuscript 16, 1896.UCO2 326.4

    Pozytywne cechy sprzyjają zdrowiu — Odwaga, nadzieja, wiara, współczucie i miłość sprzyjają zdrowiu i przedłużają życie. Zadowolenie i pogodny duch to zdrowie dla ciała i wzmocnienie dla duszy. “Wesołe serce647 jest najlepszym lekarstwem”. Przypowieści 17,22. — The Ministry of Healing 241 (1905).UCO2 326.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents