Nie potrafimy odczytywać intencji — Pamiętaj, że nie potrafisz czytać w sercach. Nie znasz motywacji, które podyktowały czyny oceniane przez ciebie jako złe. Wielu ludzi nie otrzymało właściwego wychowania. Ich charakter jest spaczony. Są twardzi i szorstcy, a ich postępowanie wydaje się pod każdym względem niewłaściwe. Łaska Chrystusa może ich jednak zmienić. Nigdy nie odrzucaj takich ludzi, nigdy nie doprowadzaj ich do zniechęcenia ani rozpaczy słowami: “Rozczarowałeś mnie, już ci nie pomogę”. Kilka słów wypowiedzianych bez zastanowienia, pod wpływem prowokacji — naszym zdaniem zasłużenie — może przeciąć więzy wpływu, które powinny łączyć ich serca z naszymi.UCO2 341.1

Konsekwentne życie, cierpliwa wytrwałość, niewzruszony duch wobec prowokacji to zawsze najmocniejsze argumenty i najuroczystsze kazanie. Jeśli miałeś możliwości i zalety, jakich nie dane było mieć wielu innym, miej to na względzie i zawsze bądź mądrym, uważnym, łagodnym nauczycielem.UCO2 341.2

Aby pieczęć wyraźnie, mocno odbiła się w wosku, nie przykłada się jej pośpiesznie i gwałtownie, lecz starannie przyciska do miękkiego tworzywa i spokojnie, stabilnie przytrzymuje, póki wosk na niej nie stwardnieje. Podobnie należy postępować z ludźmi. Tajemnicą siły chrześcijańskiego wpływu jest jego stałość, która zależy od niezłomnego przejawiania charakteru Chrystusa. Pomagaj błądzącym, opowiadając im swoje doświadczenia. Wskazuj im, jak w sytuacji, gdy popełniłeś poważne błędy, cierpliwość, uprzejmość i pomoc ze strony współpracowników dodały ci odwagi i nadziei. — Selection From the Testimonies Bearing on Sabbath School Work 116-117 (1900); Counsels on Sabbath School Work 100-101.UCO2 341.3

Walka z siłą, która zniewala ciało, duszę i umysł — Dzisiejszym światem zawładnął taki pęd jak nigdy przedtem. W zabawach, pogoni za zarobkiem, walce o władzę, w samej walce o byt tkwi jakaś straszliwa moc, która opanowuje ciało, umysł i duszę. A Bóg pośród tego obłędnego pośpiechu mówi: “Uspokójcie się, a wiedzcie, żem Ja Bóg”. Psalmów 46,11 (BG). — Education 260 (1903).UCO2 341.4

Leczenie problemów duchowych — Nasz świat jest wielkim domem dla trędowatych, ale Chrystus przyszedł uzdrawiać chorych i ogłosić wyzwolenie niewolnikom szatana. Jezus był ucieleśnieniem zdrowia i siły, udzielał więc swego życia chorym, utrapionym, opętanym. Nie odrzucił nikogo, kto przyszedł do Niego po uzdrawiającą moc. Wiedział, że ci, którzy prosili Go o pomoc, sami sprowadzili na siebie chorobę, ale nie odmawiał im pomocy. A gdy w te biedne dusze wlewała się moc Chrystusa, zaczynały rozumieć swój grzech i wiele ludzi równocześnie z uzdrowieniem fizycznym doznawało uzdrowienia duchowego. Ewangelia wciąż ma tę samą moc, dlaczego więc i my dzisiaj nie mielibyśmy być świadkami tych samych skutków? — The Desire of Ages 823 (1898).UCO2 342.1

Ludzie rękami aniołów — Ludzie są rękami aniołów, którzy posługują się nimi w praktycznej służbie. Ludzie jako pomocnicy aniołów mają pracować, wykorzystując ich wiedzę i możliwości. Dzięki zjednoczeniu z tymi wszechpotężnymi siłami możemy czerpać korzyści z ich wyższego wykształcenia i doświadczenia. W ten sposób stajemy się uczestnikami boskiej natury i usuwamy egoizm z naszego życia, w ten sposób otrzymujemy szczególne talenty służące pomaganiu bliźnim. Oto niebiański sposób gospodarowania zbawczą mocą. — Testimonies for the Church VI, 456-457 (1900).UCO2 342.2

Rola człowieka a rola Boga — Pan zawsze wyznacza ludziom pracę. Na tym polega współdziałanie Boga z człowiekiem. Człowiek ma pracować w posłuszeństwie światłu udzielonemu przez Boga. Gdyby Szaweł powiedział: “Panie, nie mam ochoty podążać w kierunku wskazanym przez Ciebie, aby sprawować swoje zbawienie”, to nawet gdyby Pan dał mu dziesięć razy więcej światła, zdałoby się ono psu na budę.UCO2 342.3

Dzieło człowieka to współpracować z Bogiem. Najsilniejszy i najbardziej zawzięty konflikt towarzyszy postanowieniu i decyzji człowieka, by nagiąć swą wolę i kierunek postępowania do woli Boga i do kierunku wskazanego przez Niego oraz by polegać na wpływie łaski, która ma towarzyszyć człowiekowi do końca życia. Człowiek musi wykonać pracę niezbędną do poddania swej woli, “albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie, i wykonanie”. Filipian 2,13. Charakter człowieka decyduje o jego postanowieniu i działaniu. Postępowanie to ma być zgodne nie z odczuciami ani skłonnościami, ale z objawioną wolą naszego Ojca, który jest w niebie. Podążaj za kierownictwem Ducha Świętego i bądź mu posłuszny. — Letter 135, 1898.UCO2 342.4

Mówić o mocy Bożej — Kiedy ktoś pyta, jak się czujesz, nie opowiadaj od razu o twoich smutkach, by wzbudzić współczucie. Nie mów o twoim braku wiary, o twoich zmartwieniach i cierpieniach. Kusiciel lubi słyszeć takie słowa. Kiedy rozmawiasz o przygnębiających sprawach, jemu oddajesz chwałę. Nie powinniśmy rozwodzić się nad wielką mocą szatana, którą on nas zwycięża. Często sami oddajemy się w jego ręce, mówiąc o jego mocy. Mówmy raczej o wielkiej mocy Boga, aby powiązać nasze sprawy z Jego sprawami. Mówmy o niezmierzonej mocy Chrystusa i opowiadajmy o Jego chwale. Całe niebo jest zainteresowane naszym zbawieniem. Aniołowie Boga, tysiące i dziesiątki tysięcy, są wysyłani, aby usługiwać tym, którzy będą dziedzicami zbawienia. Oni strzegą nas od złego i odpychają siły ciemności, które chcą nas zniszczyć. Czy nie mamy powodu do wdzięczności w każdej chwili, nawet wtedy, gdy trudności pojawiają się na naszej drodze? — Śladami Wielkiego Lekarza 178 (1905).UCO2 343.1

Nie mówić o negatywnych odczuciach — Jeśli nie jest nam lekko na sercu i nie czujemy się radośnie, nie opowiadajmy wszystkim o naszych odczuciach, nie rzucajmy cienia na życie innych. Zimna, pozbawiona słońca religia nigdy nie pociągnie dusz do Chrystusa. To odpędzi je od Niego w sieci, które szatan rozciąga pod stopami zbłąkanych. Zamiast myśleć o swoich niepowodzeniach, myśl o mocy, której możesz domagać się w imieniu Chrystusa. Niech twoja wyobraźnia uchwyci się rzeczy niewidzialnych. Skieruj swoje myśli na dowody wielkiej miłości Boga do ciebie. Wiara może przetrwać próbę, oprzeć się pokusie, nie tracić ducha w czasie rozczarowania. Jezus żyje jako nasz orędownik. Wszystko, co zapewnia Jego pośrednictwo, jest nasze. — Śladami Wielkiego Lekarza 362 (1905).UCO2 343.2

Uśmiech i radosne słowa — Jeśli dostrzegamy pozytywne strony życia, znajdziemy dość powodów, by zachować pogodę ducha i szczęście. Jeśli rozdajemy uśmiechy, te powrócą do nas. Jeśli wypowiadamy miłe, radosne słowa, takie same słowa usłyszymy od innych.UCO2 343.3

Kiedy chrześcijanie wydają się ponurzy i przygnębieni, jakby mieli się za osamotnionych, wydają złe świadectwo o swojej wierze. Niektórzy wręcz wyznają pogląd, że pogoda ducha kłóci się z godnością chrześcijańskiego charakteru. Taki pogląd całkowicie rozmija się z prawdą. Niebo jest pełne radości. — The Signs of the Times, 12 luty 1885.UCO2 344.1

Pogoda ducha rozjaśnia drogę — Obowiązkiem każdego jest pielęgnować pogodę ducha, zamiast rozmyślać o smutkach i problemach. Wielu w ten sposób nie tylko wpędza się w przygnębienie, ale też wskutek chorej wyobraźni traci zdrowie i szczęście. W ich otoczeniu znajdują się niemiłe rzeczy, więc wyrazem twarzy dobitniej niż słowami świadczą o swoim ciągłym niezadowoleniu.UCO2 344.2

Te przygnębiające emocje bardzo szkodzą zdrowiu, bo zakłócając proces trawienia, utrudniają przyswajanie pokarmów. O ile zgryzota i niepokój nie mogą naprawić najmniejszego zła, a tylko wyrządzają wielką szkodę, o tyle pogoda ducha i nadzieja rozświetlają innym ścieżkę, będąc “życiem dla tych, którzy je znajdują, i lekarstwem dla całego ich ciała”. Przypowieści 4,22. — The Signs of the Times, 12 luty 1885; My Life Today 153.UCO2 344.3

Pory posiłków a emocje — Sami musicie rozpoznać, co powinniście jeść, jakiego rodzaju pożywienie jest dla was najlepsze. A następnie trzymajcie się tego, co dyktuje wam rozsądek i sumienie. W czasie posiłku porzućcie troski i przygnębiające myśli. Nie śpieszcie się, ale jedzcie powoli i z radością, a wasze serca niech będą pełne wdzięczności dla Boga za wszystkie Jego błogosławieństwa. Nie przystępujcie do pracy umysłowej natychmiast po posiłku. Zamiast tego zażywajcie umiarkowanego ruchu na świeżym powietrzu i dajcie żołądkowi czas na rozpoczęcie jego pracy. — Słudzy ewangelii 163 (1892); Counsels on Health 565.UCO2 344.4

Trwanie w błędzie uniemożliwia rozwój umysłowy — Umysł, w którym raz zagnieździł się fałsz, nie może swobodnie rozwijać się w prawdzie, choćby dogłębnie ją badał. Dawne teorie będą domagać się uznania. Zrozumienie rzeczy prawdziwych, wzniosłych i uświęconych będzie zaburzone. Zabobonne poglądy, zawsze wywierające negatywny wpływ, wkradną się do umysłu i wymieszają z prawdziwymi.UCO2 344.5

Poznanie dane chrześcijaninowi cechuje absolutna wyższość w kwestii przygotowania do przyszłego, nieśmiertelnego życia. To poznanie odróżnia czytelnika Biblii i osobę wierzącą, która czerpie z drogocennych skarbów prawdy, od niedowiarka i wyznawcy filozofii pogańskiej.UCO2 344.6

Trzymajcie się słowa: “Napisano”. Usuńcie z umysłu wszelkie niebezpieczne, natrętne teorie, które, pielęgnowane, zniewolą umysł, tak że nie będziecie mogli stać się nowym stworzeniem w Chrystusie. Umysł należy cały czas chronić i kontrolować, karmiąc tylko tym, co wzmocni nasze religijne doświadczenie. — Manuscript 42, 1904; Medical Ministry 89.UCO2 345.1

Jedynie moc Boża daje nadzieję na zmianę — Bez Bożej mocy nie nastąpi żadna prawdziwa odnowa. Ludzkie zapory ochraniające przed nabytymi i naturalnymi skłonnościami są jak nędzny wał piasku mający chronić przed sztormem. Dopiero kiedy życie Chrystusa stanie się w naszym życiu ożywczą mocą, będziemy mogli przeciwstawić się pokusom atakującym od wewnątrz i z zewnątrz. — The Ministry of Healing 130 (1905).UCO2 345.2

Moc niebiańskich wpływów musi połączyć się z ludzkimi siłami. Jedynie dzięki temu możemy liczyć na skuteczność w działaniu. — Letter 34, 1891.UCO2 345.3

Nie skupiać się na swoich emocjach — Niemądrze czynimy, jeśli patrzymy tylko na siebie i analizujemy swoje emocje. Gdy będziemy tak postępować, wróg sprowadzi na nas trudności i pokusy, które osłabią wiarę i odbiorą odwagę. Rozkładanie na czynniki pierwsze swoich emocji i dawanie upustu uczuciom rodzi zwątpienie i robi w głowie mętlik. Mamy przenieść wzrok z siebie na Chrystusa. — The Ministry of Healing 249 (1905).UCO2 345.4

Duch Święty zmienia negatywne emocje — Kiedy Duch Boży bierze w posiadanie serce człowieka, zmienia jego sposób życia. Grzeszne myśli są usuwane, złe czyny porzucane. Miłość, pokora i pokój zajmują miejsce gniewu, zawiści i waśni. Pogodne usposobienie przepędza smutek, a twarz jaśnieje niebiańską radością. Nikt nie widzi ręki, która zdejmuje ciężar, ani światła spływającego z przybytków niebieskich. Błogosławieństwo przychodzi, gdy dusza przez wiarę poddaje się Bogu. Wówczas moc, której nie dostrzega ludzkie oko, tworzy nową istotę na obraz Boga. — The Review and Herald, 19 listopad 1908; My Life Today 46.UCO2 345.5

Potrzeba wielkiej mądrości — Leczenie chorób umysłowych wymaga wiele mądrości. Z cierpiącym, zranionym sercem, zniechęconym umysłem trzeba delikatnie postępować. (...). Takim ciężko chorym można pomóc, okazując im troskliwe współczucie. Najpierw należy zdobyć ich zaufanie, a potem wskazać Wielkiego Lekarza. Skierowanie zaufania ku Prawdziwemu Uzdrowicielowi w przekonaniu, że się nimi zajmie, przyniesie umysłowi ulgę, a ciału niejednokrotnie zdrowie. — The Ministry of Healing 244 (1905).UCO2 345.6

Delikatność Chrystusa w postępowaniu z ludźmi — Chrystus utożsamia się z ludzkością. Boskie uwierzytelnienie otrzymuje to dzieło, które, naznaczone duchem Jezusa, objawia Jego miłość, troskliwość i delikatność w postępowaniu z ludźmi. Ileż ujrzałby człowiek, gdyby uchylono zasłonę i moglibyście zobaczyć rezultaty waszego postępowania z błądzącymi, którzy potrzebowali rozważnego traktowania, aby nie zeszli z właściwej drogi! “Dlatego opadłe ręce i omdlałe kolana znowu wyprostujcie i prostujcie ścieżki dla nóg swoich, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej uzdrowione zostało”. Hebrajczyków 12,12-13. — Special Testimonies, seria A III, 9-10 (3 sierpień 1894); Testimonies to Ministers and Gospel Workers 184-185.UCO2 346.1

Strumienie życiodajnej energii — Potęga miłości Chrystusa objawiła się w Jego aktach uzdrowienia, i jedynie wtedy, gdy przez wiarę będziemy mieć udział w tej miłości, możemy się stać narzędziami w Jego dziele. Jeśli jednak zaniedbamy to i nie będziemy połączeni z Chrystusem w świętym związku, nie mogą płynąć z nas ku ludziom obfite strumienie życiodajnej energii. — Życie Jezusa 592 (1898).UCO2 346.2

Jedyne źródło trwałego pokoju — Jest tylko jedno źródło trwałego pokoju i prawdziwego wytchnienia dla ducha. Właśnie o tym mówił Chrystus w słowach: “Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie”. Mateusza 11,28. “Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję”. Jana 14,27. Pokój ten nie jest czymś, co Chrystus daje w oderwaniu od siebie samego: jest w Chrystusie, więc możemy go otrzymać wtedy, kiedy przyjmiemy Chrystusa. — The Ministry of Healing 174 (1905).UCO2 346.3

Doświadczenie Chrystusa ma się stać naszym udziałem — Dzięki Chrystusowi wołanie ludzkości dotarło do nieskończenie miłosiernego Ojca. Jako człowiek Jezus zanosił błagania do niebiańskiego tronu, dopóki Jego człowieczeństwo nie wypełniło się strumieniem z nieba, łączącym człowieka z Bogiem. Dzięki stałemu kontaktowi z Bogiem otrzymywał życie, aby móc obdarzać nim świat. Jego doświadczenie ma się stać naszym udziałem. — The Desire of Ages 363 (1898).UCO2 346.4

Rozdział 83 — Starość

Rozdział 85 — Doradzanie