Rozdział 87 — Psychologia a teologia

Psychologia zawarta w Piśmie Świętym — W Piśmie Świętym można znaleźć prawdziwe zasady psychologii. Człowiek nie zna własnej wartości. Postępuje zgodnie ze swoim nienawróconym charakterem, bo nie kieruje wzroku na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary. Kto przychodzi do Jezusa, wierzy w Niego i bierze z Niego przykład, ten zdaje sobie sprawę ze znaczenia słów: “Wszystkim tym jednak, którzy Je [Słowo] przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi”. Jana 1,12 (BT).UCO2 362.1

A gdy zajmuje miejsce u stóp Jezusa, widzi jak w zwierciadle swoje nikczemne, grzeszne życie, straszliwą deprawację, do jakiej może dojść nienawrócone ludzkie serce. Zaczyna dostrzegać czysty charakter Bezgrzesznego, doskonałość, która jest udzielana skruszonemu, nawróconemu grzesznikowi. Odziany w świetlistą szatę charakteru Odkupiciela, zasiada z Chrystusem w okręgach niebieskich. — Manuscript 121, 1902.UCO2 362.2

Bóg doskonale rozumie działanie ludzkiego umysłu — Bóg jest doskonały, nieomylny w swoim pojmowaniu. Rozumie funkcjonowanie ludzkiego umysłu, zasady działania istot, które stworzył. Rozumie, jak wpływają na ludzi rozmaite czynniki w ich otoczeniu oraz jak będą oni postępować wobec każdej pokusy, przez którą zostaną poddani próbie, i w każdych okolicznościach, w jakich się znajdą.UCO2 362.3

“Gdyż przed oczyma Pana jawne są wszystkie drogi człowieka i On zważa na wszystkie jego ścieżki”. Przypowieści 5,21. “Oczy Pana są na każdym miejscu”. Przypowieści 15,3. “Bo tylko On patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem”. Joba 28,24. “Pan bada wszystkie serca i przenika wszystkie zamysły”. 1 Kronik 28,9. On wie o wszystkim, co się dzieje w naszym umyśle. Zna każdą naszą myśl. “Nie ma stworzenia, które by się mogło ukryć przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami tego, przed którym musimy zdać sprawę”. Hebrajczyków 4,13. — Letter 18, 1895.UCO2 362.4

Bóg zna wszystkie tajemnice działania ludzkiego umysłu — Czy ludzie zastanawiają się nad tym, jak Bóg patrzy na istoty, które stworzył? On ukształtował ludzki umysł. Nie potrafimy pomyśleć ani jednej szlachetnej myśli, która by nie pochodziła od Pana. On zna wszystkie tajemnice działania ludzkiego umysłu, bo czyż sam go nie stworzył? Bóg widzi, że grzech poniżył nas i upodlił, ale patrzy na nas z litością i współczuciem, widząc, że szatan trzyma człowieka w swojej mocy. — Manuscript 56, 1899; SDA Bible Commentary VI, 1105.UCO2 363.1

Pobożność przynosi pokój i szczęście — Sugeruje się, jakoby pobożność szkodziła zdrowiu. Nie należy wyznawać tego błędnego poglądu. Prawdziwa pobożność przynosi pokój, szczęście i zadowolenie. Pobożność przynosi pożytek zarówno w tym, jak i w przyszłym życiu. — Letter 1b, 1873.UCO2 363.2

Siedzieć u stóp Jezusa, zamiast skłaniać się do ludzkich poglądów — Chrystus musi być połączony ze wszystkimi naszymi myślami, uczuciami i skłonnościami. Musi być naszym przykładem w najdrobniejszych sprawach codziennej służby w dziele, które nam powierzył. Kiedy zamiast skłaniać się do ludzkich poglądów albo dostosowywać do mądrości świata, siądziemy u stóp Jezusa, chłonąc Jego słowa, ucząc się od Niego i mówiąc: “Panie! co chcesz, abym ja uczynił?” (Dzieje Apostolskie 9,6, BG), wtedy nasza naturalna niezależność, poleganie na sobie i samowola zostaną zastąpione przez ducha dziecięcego poddania i gotowości uczenia się. Gdy będziemy mieć właściwą więź z Bogiem, uznamy władzę Chrystusa nad nami, Jego kierownictwo i Jego wymóg bezwzględnego posłuszeństwa. — Letter 186, 1902; Our High Calling 99.UCO2 363.3

Połączenie nauki o prawdziwej pobożności z nauką o umyśle — Bóg nie dał żadnego dodatkowego światła, które by miało zająć miejsce Jego Słowa. To światło ma prowadzić zagubione umysły do Jego Słowa, które, spożyte i przyswojone, jest dla duszy życiodajną siłą. Wówczas pojawią się dobre uczynki, niczym światło świecące w ciemności.UCO2 363.4

Gdybyś studiując naukę o umyśle, pilnie studiował naukę o prawdziwej pobożności, Twoje chrześcijańskie doświadczenie byłoby inne niż obecnie. Dlaczego odwróciłeś się od czystych strumieni Libanu, by pić na równinie mętną wodę w postaci zwodniczych ludzkich wymysłów? Serce potrzebuje mocy, która znajduje się jedynie w Słowie Bożym. Ta moc jest chlebem żywota: jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki. Trzeba nie tylko od czasu do czasu próbować tego chleba, który z nieba zstępuje. Trzeba żyć słowami, które są duchem i żywotem dla tego, kto je przyjmuje. Gorliwe przyjęcie prawdy i osobiste stosowanie słów Chrystusa przeobrażają charakter człowieka. — Letter 130, 1901.UCO2 363.5

Duch Święty napełnia oczyszczony umysł — Powinniśmy nieustannie napełniać umysł Chrystusem, a oczyszczać go z egoizmu i grzechu. (...). Gdy tylko oczyścisz swój umysł z próżności i lekkomyślności, pustka zostanie wypełniona darem, który Bóg pragnie ci dać: Duchem Świętym. Wtedy z dobrego skarbca serca będziesz wydobywał dobre rzeczy, wspaniałe klejnoty myśli, a inni będą przyjmować twoje słowa. (...). Twoje myśli i uczucia będą skupione na Chrystusie, a oświecające cię promienie Słońca Sprawiedliwości będą promieniować na innych ludzi. — The Review and Herald, 15 marzec 1892; Our High Calling 115.UCO2 364.1

Zasady mają zastosowanie w każdych okolicznościach — Pan wypowiedział się w swoim świętym Słowie. Te błogosławione stronice, pozostające w zgodzie z prawdą, są wypełnione wskazówkami i życiem. Są doskonałą regułą postępowania. Udzielone pouczenia i wyłożone zasady mają zastosowanie w każdych okolicznościach życia, nawet jeśli pewne konkretne przypadki nie zostały opisane. Objawione zostało wszystko, co niezbędne do pełnego systemu wierzeń i właściwych praktyk. Każdy obowiązek nałożony na nas przez Boga został nam objaśniony, więc jeśli ktokolwiek utraci życie wieczne, to tylko dlatego, że czuł się samowystarczalny, pokładał zaufanie w sobie, był zarozumiały i w kwestii zbawienia nie polegał wyłącznie na zasługach przelanej krwi Chrystusa. Z właściwej ścieżki nie zbłądzi nikt, kto pokornie i uczciwie uznaje Biblię za swój przewodnik, polegając na niej jak na najlepszym doradcy. — Letter 34, 1891.UCO2 364.2

Prawda jest czynną zasadą — Prawda jest czynną, działającą zasadą, która kształtuje serce i postępowanie człowieka, tak że stale dąży on wzwyż. (...). Z każdym krokiem w tej wspinaczce wola zyskuje nową motywację do działania. Moralne oblicze człowieka coraz bardziej upodabnia się do usposobienia i charakteru Chrystusa. Wzrastający chrześcijanin otrzymuje łaskę i miłość, które przewyższają zrozumienie, gdyż dany przez Boga wgląd w charakter Chrystusa wywiera przemożny wpływ na jego uczucia. Chwała Boża widoczna u szczytu drabiny może zostać doceniona jedynie przez tego, kto idzie coraz wyżej, wciąż patrząc w górę ku szlachetnym celom objawionym przez Chrystusa. W proces ten muszą być zaangażowane wszystkie zdolności umysłu i ciała. — Manuscript 13, 1884; Our High Calling 68.UCO2 364.3

Pozytywne podejście — Niebo zauważa tego, kto roztacza wokół siebie atmosferę pokoju i miłości. Taki człowiek otrzyma swoją nagrodę. Ostoi się w wielkim dniu Pana. — Manuscript 26, 1886; Our High Calling 234.UCO2 365.1

Rady i wyszkolenie nie wykluczają potrzeby osobistej więzi z Bogiem — Choć wykształcenie, wyszkolenie i rady osób doświadczonych są ważne, pracowników należy uczyć, że nie wolno im całkowicie zdawać się na osąd drugiego człowieka. Jako wolni słudzy Boga, mają prosić Go o mądrość. Kiedy uczeń polega całkowicie na myślach innego człowieka i ogranicza się jedynie do przyjmowania jego planów, wtedy widzi cudzymi oczami i staje się tylko echem innego śmiertelnika. Bóg traktuje nas jako istoty ponoszące osobistą odpowiedzialność. Działa przez Ducha Świętego, wpływając na umysł, którym obdarzył człowieka, jeśli tylko ten pozwala Mu działać i uznaje Jego poczynania. Bóg pragnie, by każdy używał własnego umysłu i sumienia. Nie chce, aby ktokolwiek stawał się echem drugiego człowieka, powtarzającym tylko to, co zasłyszał od innych. — Testimonies for the Church V, 724-725 (1889).UCO2 365.2

Bóg uznaje jedynie najwyższą kulturę umysłu — Najwyższa kultura umysłu, uświęcona przez miłość i bojaźń Bożą, zyskuje pełną aprobatę Boga. Pokorni ludzie wybrani przez Chrystusa przebywali z Nim trzy lata, poddani oczyszczającemu wpływowi Władcy nieba. Chrystus był najlepszym wychowawcą, jakiego świat kiedykolwiek znał. — The Review and Herald, 21 czerwiec 1877; Fundamentals of Christian Education 47-48.UCO2 365.3

Umysł źródłem wszystkich czynów, dobrych czy złych — Bóg przygotował tę żywą siedzibę umysłu, cudownie stworzoną świątynię, którą sam przygotował na mieszkanie dla Ducha Świętego. Umysł panuje nad całym człowiekiem. Wszystkie nasze czyny, dobre czy złe, mają źródło w umyśle. To umysłem czcimy Boga i wchodzimy w sojusz z niebiańskimi istotami. Wielu jednak przeżywa całe życie, nigdy nie dowiadując się, jak wielki skarb zawiera ta szkatuła. — Special Testimonies on Education 33 (11 maj 1896); Fundamentals of Christian Education 426.UCO2 365.4

Skierowany ku niebu albo wypaczony — Intelekt uszlachetniony, oczyszczony i skierowany ku niebu jest powszechną mocą w budowaniu królestwa Bożego. Intelekt wypaczony ma całkowicie odwrotny wpływ: prowadzi do zepsucia, choć jego siła została dana człowiekowi po to, by była pomnażana w gorliwym działaniu ku dobremu. Wypaczony umysł zwodzi i niszczy.UCO2 366.1

Bóg wystarczająco wyposażył człowieka, by uczynić go zdolnym i mądrym do posuwania naprzód Bożego dzieła. Dał mu też na tyle siły i łaski, aby reprezentował wspaniałe dzieła Pańskie wobec tych wszystkich, którzy kochają Boga i przestrzegają Jego przykazań. Pragnie, żeby człowiek zachowywał Jego przykazania, bo służy to zdrowiu i życiu wszystkich ludzi.UCO2 366.2

Powierzone nam talenty nakładają na nas świętą odpowiedzialność. Nikt nie powinien pożądać talentów inaczej, jak przez gorliwą modlitwę o mądrość z góry, która pozwoli należycie ocenić wszystkie dane przez Boga zdolności, aby czcić i wielbić Boga wszystkimi otrzymanymi zdolnościami. Przyjęcie z wiarą świętego światła otrzymanego od Boga i udzielanie go tym, którzy tkwią w ciemności błędu, jest wspaniałą rzeczą, ponieważ światło udzielane niesamolubnie, bezinteresownie po to, by pomagać ginącym duszom, uszczęśliwiać je i ratować, staje się dla wiernego pracownika niebiańskim skarbem, który czyni go kimś więcej niż milionerem w niebie. Jest on dziedzicem Boga i współdziedzicem Jezusa Chrystusa, a odziedziczył przeogromną obfitość wiekuistej chwały. — Manuscript 63, 1900.UCO2 366.3

Człowiek stworzony do szlachetnych celów — Człowieka czyni nie poczucie wyższości, lecz prawdziwa wzniosłość myśli. To właściwe rozwijanie zdolności umysłowych sprawia, że człowiek jest tym, kim jest. Uszlachetniające zdolności są udzielane po to, by służyć kształtowaniu charakteru do przyszłego, nieśmiertelnego życia. Człowiek został stworzony do wyższego, świętszego stanu radości, niż ten świat może pojąć. Został stworzony na podobieństwo Boga do wzniosłych, szlachetnych celów, jakie pochłaniają uwagę aniołów. — Testimonies for the Church IV, 438 (1880).UCO2 366.4

Kierunek myśli wymaga zmiany — Umysł wielu ludzi funkcjonuje na tak niskim poziomie, że Bóg nie może działać ani dla nich, ani we współpracy z nimi. Kierunek myśli musi zostać zmieniony, a moralna wrażliwość rozbudzona, tak by człowiek czuł spoczywające na sobie wymagania Boże. Sumą i sednem prawdziwej pobożności jest posiadanie oraz stałe wyrażanie — słowami, wyglądem i zachowaniem — osobistej więzi z Bogiem. Pokora winna zająć miejsce pychy, trzeźwość lekkomyślności, pobożność niedbałości i obojętności. — Testimonies for the Church IV, 582 (1881).UCO2 367.1

Umysł motywuje do służby — Widziałam, że minionego lata panował duch czerpania z życia pełnymi garściami. Przykazania Pana nie są zachowywane. Umysłem służymy prawu Bożemu, ale umysły wielu służą światu. Gdy ich umysły były zajęte sprawami ziemskimi i służeniem sobie, nie mogły służyć prawu Bożemu. — Testimonies for the Church I, 150 (1857).UCO2 367.2

Służba akceptowana przez Boga — Wielu czuje, że wady charakteru uniemożliwiają im osiągnięcie standardu wyznaczonego przez Chrystusa. Ale wszystko, co tacy ludzie mają uczynić, to na każdym kroku uniżać się, zdając się na kierownictwo potężnej ręki Pana. Chrystus ocenia człowieka nie przez ilość pracy, którą ten wykonał, lecz przez ducha, w jakim ją wykonał.UCO2 367.3

Kiedy widzi ludzi podnoszących brzemiona, usiłujących nieść je w pokorze, ufających nie sobie, lecz Bogu, wtedy dodaje do ich pracy swoją doskonałość i wystarczalność, a Ojciec ją akceptuje. Jesteśmy przyjęci w Umiłowanym. Wady grzesznika zostają okryte doskonałością i pełnią Pana Sprawiedliwości naszej. Ci, którzy ze szczerą wolą i skruszonym sercem czynią pokorne wysiłki, by żyć zgodnie z wymaganiami Boga, są przedmiotem miłosiernej, troskliwej miłości Ojca, który traktuje ich jak swoje posłuszne dzieci. Sprawiedliwość Chrystusa jest im przypisana. — Letter 4, 1889.UCO2 367.4

Poznanie Chrystusa daje życie umysłowi — Chrystus jest źródłem życia. To, czego wielu potrzeba, to lepiej Go poznać. Należy ich cierpliwie i życzliwie, a przy tym rzetelnie pouczyć, jak całymi sobą mogą się otworzyć na zsyłane przez niebo lekarstwa. Kiedy światło miłości Bożej rozjaśni mroczne zakamarki duszy, nieustające znużenie i malkontenctwo znikną: niosące zadowolenie powody do radości dadzą umysłowi siły, a ciału zdrowie i energię. — The Ministry of Healing 247 (1905).UCO2 367.5

Z Chrystusem nie grozi nam klęska — Obronę każdej skruszonej duszy stanowi wszechmocna siła Ducha Świętego. Jezus nie pozostawia na pastwę wroga nikogo, kto ze skruchą i wiarą wzywa Jego pomocy. Zbawiciel zawsze stoi po stronie swoich kuszonych i doświadczanych dzieci. Z Nim nie może nas spotkać porażka ani strata, niemoc ani klęska. Wszystko możemy w Tym, który nas wzmacnia. — The Desire of Ages 490 (1898).UCO2 368.1