Zachęcenie dla starszego Morse

Podczas odwiedzin w domu starszego Wahfington Morse, byłam bardzo chora. Modlitwa została złożona w mojej sprawie i Duch Boży spoczął na mnie. Zostałam podniesiona do widzenia i niektóre rzeczy zostały mi ukazane odnośnie przypadku brata Morse a mające związek z rozczarowaniem w 1844 roku.ZD 77.3

Starszy Morse mocno i konsekwentnie wierzył że Pan przyjdzie w tym czasie. Ale kiedy okres ten minął bez oczekiwanego wydarzenia był zmieszany i niezdolny do wyjaśnienia tej zwłoki. Chociaż gorzko się rozczarował nie wyrzekł się wiary jak niektórzy nazywający to fanatycznym szaleństwem ale był zbity z tropu i nie mógł zrozumieć stanowiska ludu Bożego co do czasu proroczego. Był tak żarliwy w głoszeniu że przyjście Pana jest bliskie że kiedy czas wyznaczony upłynął, był przygnębiony i nic nie uczynił dla zachęcenia rozczarowanych ludzi, którzy byli jak owce bez pasterza, pozostawione na pożarcie wilkom.ZD 77.4

Przedstawiono mi przypadek Jonasza. Starszy Morse był w podobnym położeniu, jak ten zniechęcony prorok. Głosił że Pan powróci w 1844 roku. Ale czas upłynął. Strach który częściowo działał na lud został oddalony, zaczęto wyśmiewać się z tych, którzy na próżno wypatrywali Jezusa. Brat Morse poczuł że jest przedmiotem szyderstwa oraz żartów ze strony swoich sąsiadów i że nie będzie mógł powrócić do swej pozycji. Nie myślał o tym że miłosierdzie Boże daje światu dłuższy czas na przygotowanie się do powtórnego przyjścia, że ostrzeżenie o czasie sądu może być słyszane bardziej i że lud jest doświadczany przez większe światło. Myślał tylko o upokorzeniu sług Bożych.ZD 78.1

Zamiast być zniechęcony z powodu tego rozczarowania podobnie jak był Jonasz, brat Morse powinien odłożyć na bok samolubny smutek i zbierać dalej promienie drogocennego światła, które Bóg dał swojemu ludowi. Powinien cieszyć się że światu dano łaskawie odroczenie wykonania wyroku śmierci. Powinien także być gotowy aby pomagać w kontynuowaniu dzieła, które jeszcze musi być wykonane na ziemi aby doprowadzić grzeszników do pokuty i zbawienia.ZD 78.2