Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Życie i działanie Ellen G. White

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Nieszczęście

    Gdy byłam dzieckiem rodzice przeprowadzili się z Gorham do Portland w Maine. Tutaj, kiedy liczyłam dziewięć lat, zdarzył się wypadek, który miał wpływ na całe moje życie. Szłam z moją siostrą-bliźniaczką i z jedną koleżanką szkolną przez łąkę w Portlandzie kiedy jakaś dziewczyna w wieku około trzynastu lat z powodu jakiejś drobnostki wpadła w gniew i rzuciła kamieniem, który mnie uderzył w nos. Zostałam okaleczona, straciłam przytomność i upadłam na ziemię.ZD 17.2

    Kiedy znowu powróciłam do świadomości, znajdowałam się w składzie kupieckim. Jakiś miły obcy człowiek zaoferował że mnie zawiezie do domu swym powozem ale ja nie zdając sobie sprawy z mojej słabości powiedziałam że pójdę spacerem. Obecni tam ludzie nie byli świadomi jak poważna była moja rana więc pozwolili mi iść. Lecz po ujściu kilku kroków osłabłam i zemdlałam. Moja siostra wraz ze szkolną koleżanką zaniosły mnie do domu.ZD 17.3

    Nie pamiętam niczego co się wydarzyło po tym wypadku. Moja mama mówiła że nie reagowałam na nic i że leżałam nieprzytomna przez trzy tygodnie. Nikt oprócz niej nie wierzył w możliwość mojego wyzdrowienia. Tylko moja mama z jakiegoś powodu czuła że będę żyć.ZD 18.1

    Kiedy ponownie wróciła mi świadomość, miałam wrażenie jakobym cały czas spała. Nie pamiętałam tego wydarzenia i nie znałam przyczyny mej choroby. Zrobiono dla mnie dużą kołyskę i leżałam w niej przez wiele tygodni. Schudłam tak że wyglądałam jak szkielet.ZD 18.2

    W tym czasie zaczęłam prosić Pana aby przygotował mnie na śmierć. Kiedy odwiedzili rodziców chrześcijańscy przyjaciele, pytali się mojej matki czy rozmawiała ze mną o śmierci. Podsłuchałam tę rozmowę, która mną bardzo wstrząsnęła. Pragnęłam zostać chrześcijanką i modliłam się żarliwie o przebaczenie moich grzechów. W rezultacie tego poczułam pokój i miłość w sercu i myślach. Miłowałam wszystkich i pragnęłam aby wszyscy mieli odpuszczone grzechy i umiłowali Jezusa jak ja.ZD 18.3

    Wracałam do sił bardzo wolno. Gdy mogłam już się przyłączyć do zabaw z moimi przyjaciółmi, musiałam doznać przykrego doświadczenia że wygląd zewnętrzny często jest przyczyną różnego traktowania przez naszych towarzyszy.ZD 18.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents