Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Χριστιανική Εκπαίδευση

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

    «Διά να δώση νόηαιν εις τους απλούς, και
    εις τον νέον μάθησιν και διάγνωσιν.»
    (Παρ. 1:4).

    Ολόκληρους αιώνες η εκπαίδευση βασιζόταν κυρίως στη μνήμη. Αυτή η ικανότητα έχει επιβαρυνθεί στο έπακρον, ενώ οι άλλες πνευματικές ικανότητες δεν έχουν αναπτυχθεί στον ίδιο βαθμό. Οι μαθητές περνούσαν τον καιρό τους παρα-φορτώνοντας το μυαλό τους με γνώσεις, από τις οποίες πολύ λίγες θα μπορούσαν να τους φανούν χρήσιμες. Όταν έτσι το μυαλό επιβαρύνεται με κάτι που δεν μπορεί να χωνέψει και να αφομοιώσει, αδυνατίζει. Γίνεται ακατάλληλο για δυνατές και πηγαίες προσπάθειες, και ικανοποιείται εξαρτώμενο από την κρίση και την αντίληψη των άλλων.XE 218.1

    Αντιλαμβανόμενοι τα τρωτά σημεία της μεθόδου αυτής, μερικοί έφθασαν στο άλλο άκρο. Κατά τη γνώμη τους, ο άν-θρωπος χρειάζεται να αναπτύξει μόνο αυτό που έχει μέσα του. Μια τέτοια διαπαιδαγώγηση ωθεί το μαθητή στην αυτάρκεια, και έτσι τον αποκόβει από την πηγή της πραγματικής γνώσης και δύναμης.XE 218.2

    Η εκπαίδευση που συνίσταται στην εξάσκηση της μνήμης, τείνοντας να ενθαρρύνει την ανεξάρτητη σκέψη, έχει μια πολύ λίγο υπολογίσιμη επίπτωση. Όταν ο μαθητής θυσιάζει την ικανότητα να σκέπτεται και να κρίνει για τον εαυτό του, καταντάει ανίκανος να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και στην πλάνη, και πέφτει εύκολο θύμα της εξαπάτησης. Εύκολα εξωθείται να ακολουθήσει τις παραδόσεις και τις συνήθειες.XE 218.3

    Ένα πλατιά αγνοούμενο, αλλά ποτέ ακίνδυνο γεγονός είναι ότι η πλάνη ποτέ δεν παρουσιάζεται με τον πραγματικό χαρακτήρα της. Όταν αναμειγνύεται ή προσδένεται με την αλήθεια, τότε γίνεται αποδεκτή. Η βρώση του καρπού του δένδρου της γνώσης του καλού και του κακού έφερε την κα-ταστροφή των προπατόρων μας, και η ανάμειξη του καλού και του κακού είναι η καταστροφή ανδρών και γυναικών στις ημέρες μας. Ο νους που εξαρτάται από την κρίση των άλλων, είναι βέβαιο ότι νωρίς ή αργά θα αποπλανηθεί.XE 218.4

    Τη δύναμη της διάκρισης μεταξύ ορθού και εσφαλμένου μόνο με την προσωπική μας εξάρτηση από το Θεό μπορούμε να την αποκτήσουμε. Από Εκείνον πρέπει ο καθένας να μάθει για τον εαυτό του μέσα από το λόγο Του. Οι δυνάμεις της κρίσης μάς δόθηκαν για να τις χρησιμοποιήσουμε, και ο Θεός μάς θέλει να τις εξασκήσουμε. «Έλθετε τώρα και ας διαδικασθώμεν” μας προσκαλεί. Έχοντας εμπιστοσύνη σε Αυτόν, ο καθένας μας μπορεί να έχει τη σύνεση «να απορρίπτη το κακόν και να εκλέγη το αγαθόν.” (Ησ. 1:18, 7:15, Ιακ. 1:5).XE 219.1

    Σε κάθε πραγματική διδασκαλία το προσωπικό στοιχείο είναι απαραίτητο. Όταν δίδασκε ο Χριστός, ερχόταν σε προ-σωπική επαφή με τους ανθρώπους. Ήταν με την προσωπική επαφή και επικοινωνία που δίδασκε τους δώδεκα. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερης ακρόασης που συχνά συνίστατο από ένα μόνο ακροατή, που έδωσε τα πολυτιμότερα διδάγματά Του. Στον τιμημένο ραββίνο κατά τη νυχτερινή συνέντευξή τους στο Όρος των Ελαιών, στην περιφρονημένη γυναίκα στο πηγάδι της Σιχάρ, παρουσίασε τους πολυτι-μότερους θησαυρούς Του, επειδή σε αυτούς τους ακροατές διέκρινε την ανεπηρέαστη καρδιά, την ευρεία σκέψη, το επι-δεκτικό πνεύμα. Ούτε ακόμη και τα πλήθη που πολλές φορές συνωστίζονταν στα πόδια Του, αποτελούσαν για το Χριστό μια χωρίς διάκριση μάζα ανθρώπινων υποστάσεων. Μιλούσε κατευθείαν στην κάθε διάνοια και απευθυνόταν στην κάθε καρδιά. Παρατηρούσε τα πρόσωπα των ακροατών Του, πρόσεχε το φωτισμένο παρουσιαστικό τους, την εύστροφη ξύπνια ματιά τους που μαρτυρούσε ότι η αλήθεια είχε αγγίσει την ψυχή. Και η καρδιά Του παλλόταν από την ανταποκρινόμενη χορδή της συμπαθητικής χαράς.XE 219.2

    Ο Χριστός διέκρινε τις πιθανότητες της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν αποτραβιόταν με τη θέα ούτε ενός αδιάφορου εξωτερικού, ούτε ενός δυσμενούς περιβάλλοντος. Κάλεσε το Ματθαίο από το τραπέζι του φοροσυλλέκτη, τον Πέτρο και τους συντρόφους του από την ψαρόβαρκα για να μαθητεύ-σουν κοντά Του.XE 219.3

    Το ίδιο προσωπικό ενδιαφέρον, η ίδια προσοχή για την ατομική ανάπτυξη χρειάζονται στο εκπαιδευτικό σύστημα των ημερών μας. Πολλοί, φαινομενικά χωρίς ελπίδες επιτυχίας νέοι είναι προικισμένοι με ταλέντα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί. Τα χαρίσματά τους παραμένουν κρυμμένα, επειδή οι εκπαιδευτές τους απέτυχαν να τα ανακαλύψουν. Σε πολλά αγόρια και κορίτσια, άχαρα εξωτερικά σαν τη χονδροπελεκημένη πέτρα, μπορεί να βρίσκεται πολύτιμο υλικό, ικανό να αντέξει στη δοκιμασία της θύελλας, της κάψας και της σύνθλιψης. Ο πραγματικός εκπαιδευτής, έχοντας κατά νου τι μπορούν να γίνουν οι μαθητές του, θα αναγνωρίσει την αξία του υλικού με το οποίο εργάζεται. Θα δείξει ένα προσωπικό ενδιαφέρον στον κάθε μαθητή, και θα ζητήσει να αναπτύξει όλες του τις ικανότητες. Όσο και αν είναι ατελής, η κάθε προσπάθεια για τη προσαρμογή προς τις ορθές αρχές πρέπει να ενθαρρύνεται.XE 220.1

    Κάθε νέος πρέπει να διδαχθεί τη χρησιμότητα και τη δύ-ναμη της επιμέλειας. Από αυτή, πολύ περισσότερο από την ευφυΐα και το ταλέντο, εξαρτάται η επιτυχία. Χωρίς την επι-μέλεια, ακόμη και τα λαμπρότερα τάλαντα μικρή αξία έχουν, ενώ με την επιμελημένη προσπάθεια, άτομα με συνήθεις φυ-σικές ικανότητες έχουν κατορθώσει θαυμάσια πράγματα. Και η ευφυΐα εκείνη, της οποίας τα κατορθώματα θαυμάζουμε, είναι σχεδόν πάντοτε συνυφασμένη με την άοκνη και συγκεκριμένη προσπάθεια.XE 220.2

    Οι νέοι πρέπει να διδαχθούν να αποβλέπουν στην εξέλιξη όλων των προσόντων τους μικρών και μεγάλων. Μερικοί έ-χουν την τάση να περιορίσουν τη μελέτη τους σε ορισμένους τομείς για τους οποίους έχουν μια φυσική προτίμηση. Αυτό είναι ένα λάθος που πρέπει να διορθωθεί. Οι φυσικές κλίσεις υποδεικνύουν την κατεύθυνση του βιοποριστικού επαγγέλ-ματος, και όταν είναι λογικές, πρέπει να καλλιεργηθούν προ-σεκτικά. Παράλληλα, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ένας ισορ-ροπημένος χαρακτήρας και οποιοδήποτε είδος ικανοποιητικής εργασίας, εξαρτώνται κατά μεγάλο βαθμό από τη σύμ- μετρη ανάπτυξη που είναι αποτέλεσμα της επιμελημένης και πολύπλευρης εκπαίδευσης.XE 220.3

    Ο δάσκαλος οφείλει να κατευθύνει την προσοχή στην α-πλότητα και στην αποδοτικότητα. Πρέπει να διδάσκει πάντοτε χρησιμοποιώντας παραδείγματα, και όταν ακόμη έχει να κάνει με πιο προχωρημένης ηλικίας μαθητές, πρέπει να προσέχει να παρουσιάζει την κάθε επεξήγηση με απλότητα και με σαφήνεια. Πολλοί μαθητές, παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους, έχουν περιορισμένη αντίληψη, σχεδόν παιδική.XE 221.1

    Ένας σημαντικός παράγοντας στον εκπαιδευτικό τομέα είναι ο ενθουσιασμός. Στο σημείο αυτό υπάρχει μια χρήσιμη υπόδειξη στην παρατήρηση που έκανε κάποτε ένας διάσημος ηθοποιός. Ο αρχιεπίσκοπος του Καρτέμπορι του είχε υποβάλει την ερώτηση γιατί οι ηθοποιοί ενός έργου συγκινούν τόσο βαθιά το ακροατήριό τους μιλώντας για πράγματα φαντασιώδη, ενώ οι κήρυκες του ευαγγελίου συχνά το επη-ρεάζουν τόσο επιφανειακά, παρά το γεγονός ότι μιλούν για πράγματα αληθινά. Ο ηθοποιός απάντησε: ‘’Με τον απαιτούμενο σεβασμό προς τη μακαριότητά σας, θα μου επιτρέ-ψετε να πω ότι ο λόγος είναι απλός. Βρίσκεται στη δύναμη του ενθουσιασμού. Εμείς στη σκηνή μιλάμε για πράγματα φανταστικά σαν να είναι πραγματικά, και εσείς μιλάτε για θέματα πραγματικά σαν να είναι φανταστικά.”XE 221.2

    Στην εργασία του ο δάσκαλος έχει να κάνει με πράγματα αληθινά, και θα πρέπει να αναφέρεται σε αυτά με όλη τη δύ-ναμη και τον ενθουσιασμό που η γνώση της πραγματικότητάς τους και της σπουδαιότητάς τους μπορεί να εμπνεύσει.XE 221.3

    Κάθε δάσκαλος πρέπει να είναι βέβαιος ότι το έργο του αποβλέπει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Πριν αποφασίσει να διδάξει ένα ορισμένο θέμα, πρέπει να έχει ένα συγκε-κριμένο σχέδιο στο νου του και να ξέρει τι ακριβώς επιδιώκει να επιτελέσει. Δεν πρέπει να μείνει ικανοποιημένος από την παρουσίαση ενός θέματος μέχρις ότου ο μαθητής να έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται, να αντιλαμβάνεται τη σημασία του και να είναι σε θέση να επαναλάβει καθαρά αυτό που έμαθε.XE 221.4

    Όταν ο σπουδαίος σκοπός της μόρφωσης λαμβάνεται υπόψη, οι νέοι πρέπει να ενθαρρύνονται να προχωρούν μέχρι το σημείο που επιτρέπουν οι ικανότητές τους. Αλλά πριν να ανεβούν τις ανώτερες βαθμίδες της μελέτης, οφείλουν να κατέχουν καλά τις κατώτερες. Το σημείο αυτό πολύ συχνά παραμελείται. Ακόμη και μεταξύ των μαθητών των ανωτέρων σχολών και πανεπιστημίων, παρατηρείται σοβαρή ανεπάρκεια γνώσεων στον τομέα των βασικών εκπαιδευτικών κλάδων. Πολλοί σπουδαστές αφιερώνουν τον καιρό τους στα ανώτερα μαθηματικά, ενώ είναι ανίκανοι να κρατούν απλούς λογαριασμούς. Πολλοί παρακολουθούν μαθήματα απαγγελίας με σκοπό να αποκτήσουν τη χάρη της ευγλωττίας, ενώ δεν είναι σε θέση να διαβάσουν με τρόπο κατανοητό και εντυπωσιακό. Πολλοί που έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές της ρητορικής, δεν μπορούν να γράψουν ένα συνηθισμένο γράμμα χωρίς συντακτικά και ορθογραφικά λάθη.XE 222.1

    Η βαθιά γνώση των ουσιωδών παραγόντων της εκπαί-δευσης δεν πρέπει να περιορίζεται στους όρους που επι-τρέπουν την προαγωγή σε μια ανώτερη τάξη, αλλά να προ-βαίνει σε διαρκή εξέταση για τη συνέχιση και την προαγωγή.XE 222.2

    Στον κάθε εκπαιδευτικό κλάδο υπάρχουν σπουδαιότεροι αντικειμενικοί σκοποί να επιτελεσθούν από εκείνους που ε-ξασφαλίζονται με την τεχνική μόνο γνώση. Ας πάρουμε τις γλώσσες για παράδειγμα. Πολύ μεγαλύτερη αξία από τη μά-θηση ξένων γλωσσών, ζωντανών ή νεκρών, έχει η ικανότητα να μιλάει κανείς και να γράφει τη μητρική του γλώσσα με ευκολία και ακρίβεια. Καμιά όμως μάθηση που αποκτάται με τη γνώση των γραμματικών κανόνων δεν μπορεί να συγκριθεί σε σπουδαιότητα με τη μελέτη της γλώσσας από μια ανώτερη άποψη. Με τη μελέτη αυτή είναι στενά συνδεδεμένη η επιτυχία ή η αποτυχία στη ζωή.XE 222.3

    Απαραίτητη προϋπόθεση στον τομέα της γλώσσας είναι ότι αυτή πρέπει να είναι καλή, αγνή και αληθινή - η εξωτερική έκφραση μιας εσωτερικής χάρης. Ο Θεός λέει: «Όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαι- νος, ταύτα συλλογίζεσθε.” (Φιλιπ. 4:8). Και όταν τέτοιες είναι οι σκέψεις, τέτοια θα είναι και η έκφραση.XE 222.4

    Το καλύτερο σχολείο για τη μελέτη αυτή της γλώσσας είναι το σπίτι. Επειδή όμως το έργο του σπιτιού πολλές φορές παραμελείται, η ευθύνη μεταβιβάζεται στο δάσκαλο για να βοηθάει τους μαθητές του να αποκτήσουν τις καλές συνήθειες της ομιλίας.XE 223.1

    Ο δάσκαλος μπορεί να συμβάλει πολύ στο να αποτρέψει την κακή συνήθεια, την κατάρα αυτή της κοινωνίας, της γει-τονιάς και του σπιτιού που είναι η κακογλωσσιά, το κουτσο-μπολιό και η άδικη επίκριση. Σε αυτή δεν πρέπει να φεισθεί κανένα κόπο. Τονίστε στους μαθητές το γεγονός ότι η συνή-θεια αυτή φανερώνει έλλειψη καλλιέργειας, λεπτότητας και πραγματικής καλοσύνης ψυχής. Κάνει τον άνθρωπο ακα-τάλληλο για τη συναναστροφή των πραγματικά καλλιεργημέ-νων και εκλεπτυσμένων αυτού του κόσμου, όπως και για τη συντροφιά των αγίων του ουρανού.XE 223.2

    Σκεπτόμαστε με φρίκη τον κανίβαλο που ευωχείται με τη ζεστή ακόμη σάρκα του θύματός του. Αλλά είναι μήπως τα αποτελέσματα και αυτής ακόμη της συνήθειας τρομερότερα από την αγωνία και την καταστροφή που προξενείται από τα διαστρεβλωμένα κίνητρα, τη δυσφημισμένη υπόληψη, τον κουρελιασμένο χαρακτήρα; Τα παιδιά και οι νέοι πρέπει να μάθουν τι λέει ο Θεός για τα πράγματα αυτά: «Θάνατος και ζωή είναι εις την χείρα της γλώσσης.» (Παρ. 18:21).XE 223.3

    Αυτοί που κακολογούν πίσω από την πλάτη, η Γραφή λέει ότι είναι «μισόθεοι. . . εφευρέται κακών . . . άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι», «γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας.” Κατά «την δικαιοσύνην του Θεού οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου.» Εκείνος που λογίζεται από το Θεό πολίτης της Σιών είναι «ο λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού”, «ο μη καταλαλών διά της γλώσσης αυτού”, «μηδέ δεχόμενος ονειδισμόν κατά του πλησίον αυτού.» (Ρωμ. 1:30,31,29,32, Ψαλμ. 15:2,3).XE 223.4

    Ο λόγος του Θεού καταδικάζει επίσης και τη χρήση των διφορούμενων εκφράσεων και επιφωνημάτων που εγγίζουν τα όρια της αισχρολογίας. Καταδικάζει τους εξαπατητικούς ε- παίνους, την παράκαμψη της αλήθειας, τις υπερβολές, τις παραπλανητικές περιγραφές του εμπορίου που είναι τόσο του συρμού στην κοινωνία και στον επαγγελματικό κόσμο. «Ας είναι ο λόγος σας, Ναι, ναι, Ου, ου, το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού.» (Ματ. 5:37).XE 223.5

    «Ως ο μανιακός όστις ρίπτει φλόγας, βέλη και θάνατον, ούτως είναι ο άνθρωπος όστις απατά τον πλησίον αυτού και λέγει, Δεν έκαμον εγώ παίζων;” (Παρ. 26:18,19).XE 224.1

    Στενά συνδεδεμένος με το κουτσομπολιό είναι και ο συγκαλυμμένος υπαινιγμός, τα ύπουλα υπονοούμενα με τα ο-ποία αυτοί που έχουν ακάθαρτη καρδιά επιδιώκουν να συγκαλύψουν το κακό που δεν τολμούν να εκφράσουν φανερά. Οι νέοι ας διδάσκονται να αποφεύγουν κάθε προσέγγιση στις συνήθειες αυτές, όπως αποφεύγει κανείς τη λέπρα. Στη χρήση της γλώσσας δεν υπάρχει ίσως λάθος που νέοι και γέροι δικαιολογούν στον εαυτό τους με μεγαλύτερη ευκολία από τις βιαστικές, απότομες κουβέντες. Θεωρούν αρκετή τη δικαιολογία που προβάλουν: ‘’Δεν πρόσεξα, και στην πραγ-ματικότητα δεν εννοούσα αυτό που είπα.” Ο λόγος του Θεού όμως δεν το παίρνει στα ελαφρά. Η Γραφή λέει:XE 224.2

    «Είδες άνθρωπον ταχύν εις τους λόγους αυτού; περισσοτέρα ελπίς είναι εκ του άφρονος, παρά εξ αυτού.» «Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.” (Παρ. 29:20, 25:28).XE 224.3

    Μέσα σε μια στιγμή η βιαστική, οργισμένη και απρόσεκτη γλώσσα μπορεί να κάνει τέτοιο κακό, που η μετάνοια μιας ο-λόκληρης ζωής δεν μπορεί να επανορθώσει. Ω, πόσες καρ-διές έχουν ραγίσει, πόσοι φίλοι έχουν χωρίσει, πόσες ζωές έχουν ναυαγήσει με τα απότομα και σκληρά λόγια εκείνων που θα μπορούσαν να προσφέρουν βοήθεια και γιατρειά!XE 224.4

    «Ο φλύαρος είναι ως τραύματα μαχαίρας, η δε γλώσσα των σοφών ίασις.» (Παρ.12:18). Ένα από τα χαρακτηριστικά που ιδιαίτερα πρέπει να εκτιμηθεί και να καλλιεργηθεί από το παιδί είναι η ανιδιοτέλεια, αυτή που προσδίδει στη ζωή τέτοια φυσική χάρη. Από όλες τις αρετές του χαρακτήρα, αυτή είναι από τις ωραιότερες, και για το κάθε πραγματικό έργο της ζωής αυτή είναι ένα από τα απαραίτητα προσόντα.XE 224.5

    Τα παιδιά χρειάζονται την εκτίμηση, τη συμπάθεια, την ενθάρρυνση, αλλά προσοχή πρέπει να δοθεί με τρόπο που να μη γεννηθεί μέσα τους η αγάπη για τον έπαινο. Δεν είναι φρόνιμο να γίνεται συνεχώς λόγος γι’αυτά, ή να επαναλαμ-βάνονται μπροστά τους τα έξυπνα λεγόμενά τους. Ο γονέας και ο δάσκαλος που λαμβάνει υπόψη το αληθινό ιδανικό του χαρακτήρα και τις πιθανότητες για κατορθώματα, δεν πρέπει να ενθαρρύνει στους νέους την επιθυμία να επιδεικνύουν την ικανότητα και την επιδεξιότητά τους. Αυτός που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο, πρέπει να είναι ταπεινός, να κατέχεται από αξιοπρέπεια που δεν αναστατώνεται ούτε θορυβείται από την εξωτερική επίδειξη του ανθρώπινου μεγαλείου.XE 225.1

    Οι αρετές του χαρακτήρα δεν εξελίσσονται με κάποιον αυθαίρετο νόμο ή κανόνα, αλλά με ό,τι υπάρχει στην ατμό-σφαιρα αγνό, ευγενές, αληθινό. Και οπουδήποτε υπάρχει α-γνότητα της καρδιάς με ευγένεια του χαρακτήρα, θα αποκαλυφθεί στην αγνότητα και ευγένεια των πράξεων και λόγων.XE 225.2

    «Όστις αγαπά την καθαρότητα της καρδίας, ο βασιλεύς θέλει είσθαι φίλος αυτού.» (Παρ. 22:11).XE 225.3

    Ό,τι συμβαίνει με τη γλώσσα, ισχύει και για κάθε άλλο μάθημα. Πρέπει να κατευθύνεται έτσι ώστε να αποβλέπει στη βελτίωση και στην ανύψωση του χαρακτήρα. Αυτό για κανένα άλλο μάθημα δεν αληθεύει περισσότερο από ό,τι για την ιστορία. Αυτή πρέπει να εξετάζεται από τη θεϊκή άποψη.XE 225.4

    Όπως συνήθως διδάσκεται, η ιστορία ελάχιστα διαφέρει από την αναφορά της ανόδου και της πτώσης των μοναρχών, τις ραδιουργίες των βασιλικών αυλών, τις νίκες και τις ήττες των στρατευμάτων - μια εξιστόρηση φιλοδοξίας και απληστίας, εξαπάτησης, αγριότητας και αιματοχυσίας. Διδασκόμενη με το σύστημα αυτό δεν μπορεί παρά να έχει βλαβερά αποτελέσματα. Η θλιβερή συνεχής επανάληψη των εγκλημάτων και ωμοτήτων, τα ανοσιουργήματα, οι περιγραφόμενες αγριότητες ρίχνουν σπόρους που θα καρποφορή-σουν στη ζωή πολλών με ένα θερισμό κακού.XE 225.5

    Είναι πολύ καλύτερα αν οι αιτίες που προκαλούν την άνοδο και την άνοδο των βασιλειών διδάσκονται κάτω από το φως του λόγου του Θεού. Οι νέοι πρέπει να μελετήσουν τις ιστορικές αυτές καταχωρήσεις για να δουν πώς η πραγματική ευημερία των εθνών συνδυάζεται με την παραδοχή των θεϊκών αρχών. Πρέπει να διαβάσουν το ιστορικό των μεγάλων μεταρρυθμιστικών κινημάτων και να καταλάβουν πόσες φορές οι αρχές αυτές θριάμβευσαν, μολονότι μισητές και περιφρονημένες, χάρη στις θυσίες των υπερασπιστών τους που ρίχθηκαν στη φυλακή ή ανεβάσθηκαν στο ικρίωμα.XE 225.6

    Μια τέτοια μελέτη θα προσδώσει ευρύτερες και πληρέ-στερες απόψεις της ζωής. Θα βοηθήσει τους νέους να κατα-νοήσουν κάπως τις σχέσεις και τις εξαρτήσεις της, και το θαυμάσιο τρόπο με τον οποίο αλληλοσυνδεόμαστε στη μεγάλη αδελφοσύνη κοινωνίας και εθνών, και το τεράστιο μέγεθος της ζημίας που υφίστανται όλοι εξαιτίας της καταδυνάστευσης και εξαχρείωσης ενός μέλους.XE 226.1

    Μελετώντας την αριθμητική, η μελέτη πρέπει να γίνεται με τρόπο έμπρακτο. Κάθε νέος και κάθε παιδί πρέπει να μάθει όχι μόνο να λύνει θεωρητικά προβλήματα, αλλά να τηρεί ακριβή λογαριασμό των ατομικών εσόδων και εξάδων του. Πρέπει να μάθη τη σωστή χρήση του χρήματος χρησιμοποιώντας το. Είτε το προμηθεύονται από τους γονείς, είτε το κερδίζουν μόνοι τους, αγόρια και κορίτσια πρέπει να μάθουν να διαλέγουν και να αγοράζουν οι ίδιοι τα ρούχα τους, τα βιβλία τους και άλλα χρειώδη. Και τηρώντας λογαριασμό των δαπανών τους, θα διδαχθούν καλύτερα από κάθε άλλο τρόπο την αξία και τη χρήση του χρήματος. Αυτή η εξάσκηση θα τα βοηθήσει να κάνουν τη διάκριση της οικονομίας ανάμεσα από τα δύο άκρα αντίθετα - τη φιλαργυρία και τη σπατάλη. Με ορθή καθοδήγηση θα ενθαρρυνθούν να κάνουν ευεργεσίες. Η οικονομία θα βοηθήσει τους νέους να προσφέρουν όχι απλώς ωθούμενοι από μια στιγμιαία παρόρμηση που επιδρά στα αισθήματά τους, αλλά τακτικά και συστηματικά. Με αυτό τον τρόπο κάθε σπουδή μπορεί να καταστεί βοήθεια για την επίλυση του μεγαλύτερου των προβλημάτων: την εκπαίδευση ανδρών και γυναικών για την καλύτερη εκτέλεση των υποχρεώσεων της ζωής.XE 226.2

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents