Μια Ματιά στο Μέλλον

Στον Αδάμ αποκαλύφτηκαν σημαντικά μελλοντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά από την έξοδό του από την Εδέμ, στην εποχή του κατακλυσμού και στη συνέχεια μέχρι την πρώτη παρουσία του Χριστού στη γη. Η αγάπη του Θεού για τον Αδάμ και τους απογόνους του, θα οδηγούσε τον Υιό του Θεού να καταδεχτεί να πάρει την ανθρώπινη φύση, για να εξυψώσει με τη δική Του ταπείνωση όλους όσους θα πίστευαν σ’ Αυτόν. Του φανερώθηκε ότι παρόλο που η αξία της θυσίας του Ιησού ήταν αρκετή για τη σωτηρία όλου του κόσμου, πολλοί θα προτιμούσαν τη ζωή της αμαρτίας από τη ζωή της μετάνοιας και της υπακοής. Η θυσία του Χριστού είχε τέτοια ανυπολόγιστη αξία, ώστε ο άνθρωπος που θα τη δεχόταν θα γινόταν πολυτιμότερος από το καθαρό χρυσάφι.ΙΑ 30.1

Ο Αδάμ είδε στις μετέπειτα γενεές να αυξάνεται η εγκληματικότητα, η ενοχή και η διαφθορά ολοένα και περισσότερο, επειδή ο άνθρωπος θα έκλεινε, λόγω της διεφθαρμένης πλέον φύσης του, προς την αμαρτία. Παρόλο όμως το κύμα της ανθρώπινης μιζέριας και συμφοράς, θα υπήρχαν πάντοτε μερικοί οι οποίοι θα διατηρούσαν τη γνώση του Θεού και θα παρέμεναν αμόλυντοι ανάμεσα στην επικρατούσα ηθική κατάπτωση. Ο Αδάμ κατάλαβε τι είναι η αμαρτία: είναι η παράβαση του νόμου. Είδε ότι η φυλή θα κατέληγε στην ηθική, στην πνευματική και στη σωματική εξαθλίωση εξαιτίας της παρανομίας, μέχρι που ο κόσμος θα γέμιζε από κάθε είδους ανθρώπινη δυστυχία.ΙΑ 30.2

Η διάρκεια ζωής του ανθρώπου θα συντόμευε εξαιτίας του αμαρτωλού τρόπου ζωής του. Τελικά, η ανθρώπινη φυλή θα υποβιβαζόταν τόσο πολύ και θα γινόταν ολοένα κατώτερη, σχεδόν ανάξια. Οι άνθρωποι θα καταντούσαν ανίκανοι να εκτιμήσουν τη θυσία στο Γολγοθά και το σχέδιο της σωτηρίας, λόγω της εντρύφησης στις σαρκικές σκέψεις και στα πάθη. Και όμως, παρά την αδυναμία και τις εξασθενημένες πνευματικές, ηθικές και σωματικές δυνάμεις της ανθρωπότητας, ο Χριστός εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τον αδύναμο, διεφθαρμένο και υποβιβασμένο άνθρωπο και τον καλεί να έρθει σ’ Αυτόν για να αναπληρώσει την αδυναμία και να καλύψει όλες τις ανάγκες του.ΙΑ 30.3