Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

شهادتهایی برای کلیسا — جلد اول

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    فصل 74 - خطرات در پیش روی جوانان

    در ششم ژوئن سال ۱۸۶۳ برخی از خطرات در پیش روی جوانان بمن نشان داده شد. شیطان اذهان جوانان را کنترل میکند و پاهای بی تجربه آنان را به بیراهه هدایت میکند. آنان از این شیوه ها نا آگاهند و در این زمان خطرناک و وانفسا والدین باید بیدار شده و با پشتکار و سختی کار کنند تا راه نزدیک شدن دشمن را مسدود کنند. آنان باید فرزندان خود را ارشاد و راهنمایی کنند، وقتی که بیرون میروند، وقتی که می آیند، وقتی که بر میخیزند و وقتی که مینشینند و خط به خط و فرمان به فرمان، کمی اینجا و کمی آنجا آنها را بیاموزند. SBK1 164.1

    کار مادر با طفل آغاز میشود. او باید اراده و خلق و خوی فرزند خویش را مقهور سازد و آنرا تحت کنترل در آورد تا خطاها را اصلاح کند و با شکیبایی راه درست را به آنان نشان دهد. والدین مسیحی باید بدانند که آنان فرزندان خود را راهنمایی و ارشاد میکنند تا شایستگی فرزند خدا را داشته باشند. تمامی تجربیات دینی فرزندان با آموزه ها و ارشادات متاثر میگردد و شخصیت در کودکی شکل میگیرد. اگر اراده و خواست آنان مقهور و کنترل نگردد تا تسلیم خواست والدین شوند این کاری مشکل خواهد بود تا پس از سالها درسی را یاد بگیرند. آنگاه با تقلا و ستیز باید از آنان خواست تا خواست خود را تسلیم اراده شما کنند، خواسته هایی که هرگز مطیع خواسته های خدا نشده است. والدینی که از این کار مهم قصور میکنند، مرتکب اشتباه بزرگی میشوند و بر ضد فرزندان و بر ضد خدا مرتکب گناه گردیده اند. SBK1 164.2

    فرزندانی که تحت تربیت و انضباط سخت هستند گهگاهی احساسات ناخوشایندی دارند. آنان تحت محدودیت ناشکیبایی میکنند و آرزو دارند که ایکاش میتوانستند براه خود عمل کنند و همانگونه که دوست دارند بروند و بیایند. مخصوصا از سن ده تا هجده سالگی آنان اکثرا حسی میکنند که ضرری ندارد که بهمراه دوستان جوان خود به پیک نیک بروند با اینحال والدین باتجربه خطر را مشاهده میکنند. آنان با خلق و خوی خاصی فرزندان خود آشنا هستند و تاثیر این چیزها را بر اذهان آنان میدانند و بخاطر رستگاری آنان را از این سرگرمیهای هیجان انگیز دور نگاه میدارند. SBK1 164.3

    والدین باید فرزندان خود را تشویق کنند تا به آنان اعتماد داشته و محرم راز آنان باشند و اندوه های دل را از آنان بردارند و از دلخوری ها و رنجش و سختی های روزانه، آنان را سبکبال کنند. از اینرو والدین میتوانند بیاموزند که با فرزندان خود همدردی کنند و با آنان و برای آنان دعا کنند تا خداوند آنان را محافظت و هدایت کند. آنان باید فرزندان خود را به دوست وفادار همیشگی و مشاور هدایت کنند که احساسات ضعف و ناتوانی آنان را که وسوسه گردیده تحت تأثیر قرار دهد. SBK1 164.4

    شیطان فرزندان را وسوسه میکند تا توسط والدینشان پس زده شوند و جوانان بی تجربه را که نمیتوانند به آنان کمک کنند بلکه به آنان مشاوره بد میدهند، محرم راز و معتمد خود بدانند. دختران و پسران دور هم مینشینند و گپ میزنند و میخندند و جوک میگویند و مسیح و فرشتگان را با یاوه گوئیهای احمقانه خود از قلبهای خود بیرون میکنند. گفتگوهای مهمل و بی فایده بر عملکرد دیگران، حرفهای بیهوده در باره این پسر یا آن دختر، اصالت را ضایع میکند و افکار و احساسات روحانی را بر هم میریزد و خواسته های مقدسی و خوب را از قلب میرهاند و آنانرا از محبت واقعی برای خدا و حقیقت او دلسرد و تهی میکند. SBK1 164.5

    اگر فرزندان بیشتر با والدین خود آشنا شوند از بسیاری شرارتها نجات می یابند. والدین باید فرزندان خود را عادت دهند تا نسبت به آنان رک و راست باشند و مشکلات خود را نزد آنان بازگو کنند و وقتی که سرگشته هستند راه و روش درست را جویا شوند و موضوع را بی پرده و همانگونه که هست با والدین خود مطرح کنند و از آنان مشورت بخواهند. چه کسی بهتر از والدین دیندار میتواند خطر را ببیند و به آن اشاره کند؟ چه کسی بهتر از آنان میتواند خلق و خو و حالتهای خاصی فرزندان را ببیند؟ مادر که هر لحظه از طفولیت بچه را بهمراه داشته و بدین سبب با خلق و خوی ذاتی او آشناست بهترین مشاور فرزندان است. چه کسی مانند مادر و پدر میتواند خصوصیات شخصیت را کنترل و بررسی کند؟ SBK1 164.6

    فرزندانی که مسیحی هستند محبت و تحسین والدین خداترسی خود را والاتر از برکتهای زمینی ترجیح میدهند. آنان والدین خود را دوست داشته و احترام میگذارند. این امر باید یکی از مطالعات اصولی زندگیشان باشد که چطور والدین خود را دلشاد سازند. در این عصر طغیان فرزندانی که آموزه های درست و تربیت را دریافت نکرده اند حسی کمی نسبت به وظیفه و التزام خود به والدین دارند. این اغلب موردی است که اگر والدین بیشتر برایشان انجام دهند آنان بیشتر ناسپاس خواهند بود و کمتر به آنان احترام میگذارند. فرزندانی که ناز و نوازش شده اند همیشه انتظار دارند و توقعی هستند و اگر انتظاراتشان برآورده نشود برای کمک به دیگران متوسل میشوند و از دیگران انتظار دارند تا به آنان لطف کنند و به آنها کمک کنند. و اگر با آنها مخالفت شود، حتی پس از اینکه بزرگ شده باشند، فکر میکنند که با آنان بدرفتاری شده است و از اینرو آنان نگران طریق خود در دنیا هستند و بسختی قادرند تا گلیم خود را از آب بیرون بکشند و اغلب گله و ناراحتی میکنند چرا که هیچ چیزی برای آنان خوشایند نیست. SBK1 164.7

    والدین خطاکار درسهایی به فرزندان خود میدهند که برای آنان ویرانگر است. آنان در مقابل قدمهای آنان خار میکارند. آنان فکر میکنند که با خشنود ساختن خواسته های فرزندانشان و اجازه دادن به پیروی کردن از تمایلاتشان، فرزندان میتوانند به محبت دست یابند. چه خطایی! فرزندان از اینرو لوسی بار آمده بدون اینکه مهار شوند در خواسته هایشان سرکش، در خلق و خو خودخواه، زورگو و سختگیر و از خود راضی و سلطه جو میگردند و برای خودشان و همه اطرافشان لعنت خواهند بود. شادی فرزندان در آینده در حد زیادی در دست والدین آنان است. کار مهم شکل دادن شخصیت فرزندان بعهده آنان است. آموزه های داده شده در کودکی در طول زندگی به آنان کمک خواهد کرد. والدین بذر میکارند که جوانه زده و میوه خواهد داد یا خوب یابد. آنان میتوانند پسران و دختران خود را برای خوشبختی و یا بدبختی آماده کنند. فرزندان باید در عنفوان کودکی تعلیم داده شوند تا برای خود مفیذ باشند و بدیگران کمک کنند. بسیاری از دختران این عصر میتوانند بدون عذاب وجدان ببینند که مادرانشان رنج میبرند، طبخ میکنند، شست و شو میکنند یا اتو میکشند، در حالیکه آنان در اتاق نشیمن نشسته و داستان میخوانند، کشبافی میکنند، قلابدوزی یا گلدوزی میکنند. قلب آنان مثل سنگ بی احساسی است. ولی این اشتباه از کجا نشات گرفته است؟ چه کسانی در این خصوص باید مورد سرزنش قرار گیرند؟ والدین فریب خورده بیچاره. آنان از خیریت آینده فرزندان خود چشم پوشی میکنند و در اشتباه خود میگذارند تا بیهوده بنشینند یا کاری کم اهمیت انجام دهند که نه به ریاضصت فکری نیاز دارد و نه جسمی و دختران تنبل خود را بخاطر ضعیف بودن معذور میدارند. چه چیزی آنان را کم بنیه کرده است؟ در بسیاری از موارد این بخاطر روش اشتباه والدین بوده است. کار مناسب و مقتضی باندازه کافی در خانه میتواند هم ذهن و هم جسم را رشد دهد. ولی فرزندان بخاطر ایده های غلط منع شده اند تا اینکه از کار کردن بیزار شده اند. این ناپسند است و مطابق با ایده های اصالت و نجابت نیست. این اندیشه غیر زنانه است که فکر شود که ظرف شستن، اتو کشیدن، یا در طشت لباسی شستن کاری زمخت است. این آموزه مد روز شده است که در این عصر و انفسا به فرزندان داده شده است. SBK1 164.8

    امت خدا باید با اصولی بالاتر از دنیا کنترل شوند. مخصوصا کسانی که فعالیتهای خود را با مد روز میسنجند. والدین خدا ترسی باید فرزندان خود را برای زندگی سودمند و هدفمند آموزش دهند. نباید طرز مدیریت آنان با تصورات عجیب و غریب که در این عصر و دوره رایج است لکه دار شود و آنان نباید خودشان را با سلیقه های امروزی مطابقت دهند و با نظرات و دیدگاههای دنیوی اداره شوند. آنان نباید اجازه دهند تا فرزندانشان رفیق انتخاب کنند. آنان را تعلیم دهید که این وظیفه شماست تا برای آنان انتخاب کنید. آنان را آماده کنید تا از همان اوان جوانی مسئولیت و تعهد را بپذیرند. اگر فرزندان شما با کار مانوسی نشده اند بزودی خسته و مانده خواهند شد. آنان از درد در پهلو و شانه و دست و پا گله میکنند. شما بواسطه همدردی و دلسوزی در خطر خواهید بود زیرا که کارها را خودتان انجام داده اید تا آنان کمتر دچار زحمت شوند. بگذارید تا مسئولیت فرزندان در ابتدا سبک باشد و سپس هر روز کمی بر آن بیفزایید تا اینکه بتوانند اندازه مناسبی از کار را بدون اینکه خسته شوند انجام دهند. عدم فعالیت دلیل عمده پهلو درد و شانه درد در فرزندان است. SBK1 165.1

    در این زمان قشری از بانوان جوان هستند که مخلوقات بلا استفاده ای شده اند. آنان تنها خوب هستند برای تنفسی، خوردن، پوشیدن، گپ زدن و حرف بی معنی و یاوه گفتن، در حالیکه قلابدوزی و یا گلدوزی میکنند یا اصلا کاری نمیکنند. ولی تعدادی از جوانان از خود کمی عقل سلیم نشان میدهند و عقیده صحیح و خوبی دارند. آنان زندگی پروانه وار دارند وبدور خود میچرخند بدون اینکه هدف خاصی داشته باشند. وقتی این قشر گروه دنیوی گرد هم می آیند تنها چیزی که میتوان از آنان شنید اظهار نظرات مسخره در باره لباس پوشیدن یا برخی موضوعات مهمل است و آنگاه آنان به نظرات خود میخندند که خیلی آنرا هوشمندانه تلقی میکنند. این کار در حضور افراد مسن بوفور انجام میشود که بخاطر بی احترامی به آنان اندوهگین میشوند. این جوانان حسی اعتدال و میانه روی و رفتار خوب را از دست داده اند. با اینحال رفتاری که با آن آموزش داده شده است آنانرا هدایت میکند تا فکر کنند که در اوج آقامنشی و بزرگی هستند. SBK1 165.2

    این روح مانند یک بیماری مسری است. امت خدا باید جامعه ای را برای فرزندان خود انتخاب کنند و آنان را تعلیم دهند تا از گروههای مادیگرا و بیهوده اجتناب کنند. مادران باید دختران خود را با خود به آشپزخانه ببرند و با صبوری آنان را تعلیم دهند. چنین کاری آنان را بنا میکند، عضلات آنها قوت خواهد گرفت و اندیشه های آنان بیشتر سالم خواهد بود و در پایان روز رفعت خواهد یافت. آنان ممکن است خسته باشند، ولی آسایش پس از کار بسیار دلپذیر است. خواب، مرمت کننده طبیعی دلنشین است و به جسم خسته نیرو میبخشد و آنرا برای وظایف روز بعد آماده میکند. به فرزندان خود القا نکنید که مسئله ای نیست که اگر کار کنید یا کار نکنید. به آنان تعلیم دهید که بکمک آنان نیاز است که زمان آنان ارزشمند است و اینکه شما به کار انان وابسته هستید. SBK1 165.3

    بمن نشان داده شد که گناه بیشتر از بیهودگی ناشی میشود. دستان و افکار فعال، زمانی پیدا نمیکنند تا به هر وسوسه ای اعتنا کنند که دشمن آنرا پیشنهاد میکند ولی دستان و افکار تنبل و بیهوده هم اکنون در دستان شیطان هستند تا کنترل شوند. ذهن وقتی بطور شایسته و مقتضی مشغول نشود، بر چیزهای ناشایست غور میکند. والدین باید فرزندان خود را تعلیم دهند که تنبلی و بیهودگی گناه است. من به حزقیال ۱۶: ۴۹ ارجاع داده شدم : «گناه سدوم و دخترانش این بود که چون همه چیز را به فراواني داشتند و در رفاه و آسایش زندگي مي کردند، مغرور شده بودند و به بینوایان و نیازمندان کمک نمي کردند. SBK1 165.4

    فرزندان باید احساسی کنند که مرهون والدین خود هستند زیرا که از آنان در طفولیت و بیماری مراقبت و پرستاری کرده اند. آنان باید درک کنند که والدین آنان بخاطر آنان بسیار در اضطراب و رنج بوده اند. مخصوصا والدین وظیفه شناسی و خداشناسی با علاقه شگرف احساسی کرده اند که فرزندانشان باید راه درست را انتخاب کنند. همچنان که خطاها را در فرزندانشان دیده اند چقدر دلنگران و اندوهگیبن شده اند. اگر فرزندانی که مسبب اندوه شده اند بتوانند تاثیر راه و روش خود را ببینند حتما و مطمئنا پشیمان خواهند شد. اگر میتوانستند اشکهای مادر را ببینند و دعاهای آنان را بشنوند، اگر میتوانستند حرف شنوی داشته باشند، قلبهای آنان میتوانست حس کند و میتوانستند بسرعت به اشتباهات خود اقرار کنند و درخواست بخشش کنند. کاری برای جوانان و بزرگسالان وجود دارد که باید انجام شود. والدین باید بهتر خود را حائز شرایط کنند تا وظیفه خود را برای فرزندان ادا کنند. برخی والدین فرزندان خویش را درک نمیکنند و واقعا با آنان آشنا نیستند. اغلب فاصله ای بزرگ بین فرزندان و والدین وجود دارد. اگر والدین بتوانند بیشتر احساسات فرزندان خود را بفهمند و درک کنند که در دلهای آنان چه میگذرد، تاثیر نافعی برای آنان خواهد داشت. SBK1 165.5

    والدین باید وفادارانه با جانهایی که به آنان بامانت سپرده شده اند رفتار کنند. آنان نباید غرور و افراط و عشق به تظاهر و خودنمایی را در فرزندان خود تشویق کنند. آنان نباید به به کودکان اجازه دهند تا شیطنتهای موذیانه را یاد بگیرند چرا که وقتی بزرگتر میشوند اصلاح کردن آنان مشکل خواهد بود. عادات شکل گرفته ابتدائی بسادگی فراموش نمیشوند. والدین، شما باید تربیت فکری فرزندان خود را وقتی که بسیار جوان هستند آغاز کنید و به تعلیمات خود ادامه دهید تا اینکه به مسیحی شدن آنان ختم گردد. بگذارید که تمام تلاشهای شما برای رستگاری آنان باشد. بگونه ای رفتار کنید که گوئی آنان تحت مراقبت شما هستند تا شایسته گردند و مانند جواهرات ارزشمند در ملکوت خدا بدرخشند. آگاه باشید که چگونه برای آنان لالایی میخوانید تا بخوابند. مبادا که در کنار چاه ویرانی بخوابند و وقتی بیدار میشوند بدرون چاه خطا بیفتند. آنگاه آنان باندازه کافی بزرگ نخواهند بود تا پاسخگو باشند و باندازه کافی بزرگ نیستند تا از گناهان خود توبه کرده و مسیح را اقرار کنند. SBK1 166.1

    نظر من به بسیاری از وعده های ارزشمند مکتوب برای کسانیکه منجی خود را جستجو میکنند جلب شد. جامعه ۱:۱۲ میگوید: «آفریننده خود را در روزهاي جوانیت به یادآور، پیش از آن که روزها و سالهاي سخت برسند” و بگويي: «من دیگر از زندگي لذتي نمي برم». امثال ۱۷:۸ «کساني که مرا دوست دارند، دوست مي دارم و هر که مرا بجوید، مرا به دست خواهد آورد”. شبان اعظم اسرائیل همچنان میگوید: «بگذارید بچه ها پیش من بیایند، مانع آنها نشوید چون پادشاهي خدا به چنین کساني تعلق دارد». مرقس ۱۰: ۱۴. بفرزندان خود تعلیم دهید که جوانی بهترین زمان برای جستجوی خداست. آنگاه بارهای زندگی برای آنان سنگین نخواهد بود و ذهنهای جوان آنان عاجز نخواهد بود و در این هنگام باید بهترین قوت خود را برای خدا اختصاص دهند. SBK1 166.2

    ما در عصری تاسف بار برای فرزندان خود زندگی میکنیم. موج سنگین نیستی بپایین موج میزند و بیش از تجربه و قوت کودکی نیاز است تا بر ضد جریان حرکت کرد و با آن سیل برده نشود. جوانان بنظر اسیر شیطان هستند و او و فرشتگان او آنان را به نابودی حتمی میکشانند. شیطان و سپاهیان او بر ضد حکومت خدا در جنگ هستند و بر ضد همه کسانی که خواستار تسلیم شدن به خدا و اطاعت از خواسته های او هستند. شیطان سعی میکند تا آنان را مغشوش کند و با وسوسه های خویش بر آنان غلبه یابد تا اینکه نومید شوند و از جنگ دست بردارند. SBK1 166.3

    والدین به فرزندان خود کمک کنید. از رخوت و خواب مرگ بلند شوید. مداوما مراقب باشید و جریانها را قطع کنید و سنگینی اهریمن و شیطان را پس بزنید که بر فرزندان شما ازدحام آورده است. فرزندان خودشان نمیتوانند چنین کنند ولی والدین میتوانند بیش از این انجام دهند. با دعاهای مشتاقانه و در ایمان زندگی کردن، پیروزیهای بزرگ بدست می آید. برخی از والدین مسئولیتی را که بر عهده آنان است را درک نکرده اند و از آموزشی مذهبی فرزندان خود کوتاهی میکنند. هر روز صبح در ابتدا فکر فرزندان باید به خدا معطوف گردد. کار و علاقه های شخصی باید در درجه دوم باشد. فرزندان باید تعلیم یابند تا ساعات دعا را محترم بشمارند. قبل از ترک خانه برای رفتن به کار همه خانواده باید دور هم فرا خوانده شوند و باید با شور و حرارت از خداوند درخواست کنند تا آنان را در طول روز محفاظت کند. با قلبی فروتن و رئوف و با حسی که وسوسه و خطر در پیش رویتان و فرزندانتان است بیاییدو با ایمان در محراب خانواده به خدا متوسل شوید. برای آنان برای مراقبت شدن از سوی خدا دعا کنید. فرشتگان خدمتگزار فرزندانی را که به خدا وقف شده اند را مراقبت خواهد نمود. این وظیفه والدین مسیحی است که در صبحگاه و شامگاه با دعای پرشور و ایمانی جزم در اطراف فرزندان خود حصار ایجاد کنند. آنان باید با صبوری آنان را ارشاد کنند، با مهربانی و بطور خستگی ناپذیر آنان را تعلیم دهید که چگونه زندگی کنند بخاطر اینکه خدا را خشنود سازند. SBK1 166.4

    بی طاقتی والدین، ناشکیبایی در فرزندان را تحریک میکند. احساسات تندی که توسط والدین آشکار میشود، در فرزندان احساسات تند ایجاد میکند و شرارتهای ذاتی آنان را تحریک میکند. برخی والدین فرزندان خود را بسختی در روح ناشکیبایی اصلاح میکنند و اکثرا با تندی. این قبیل اصلاحات نتیجه خوبی به بار نمی آورد. این گونه اصلاحات، اهریمن و شرارت را هم بوجود می آورند. سرزنش و کتک زدن، پوست بچه ها را کلفت میکند و آنان را از والدین جدا میکند. والدین باید یاد بگیرند که ابتدا خود را کنترل کنند آنگاه با موفقیت میتوانند فرزندان خود را کنترل کنند. هرزمان که خویشتنداری خود را از دست میدهند بر ضد خدا گناه ورزیده اند. آنان ابتدا باید برای فرزندان خود دلیل و برهان بیاورند و بطور واضح به اشتباهات آنان اشاره کنند و گناه آنان را نشان دهند و به آنان ابراز کنند که نه تنها آنان بر علیه والدین خود گناه ورزیده اند بلکه بر علیه خدا. با قلبی کنترل شده و مملو از ترحم و اندوه برای فرزندان خطاکار خود دعا کنید تا آنان اصلاح گردند. آنگاه اصلاحگری شما باعث نخواهد شد تا از شما نفرت داشته باشند. آنان شما را دوست خواهند داشت. آنان خواهند دید که شما آنان را بخاطر اینکه مسبب ناراحتی شما شده اند توبیخ نمیکنید یا بخاطر اینکه آنان را ناراحت کنید بلکه از روی حس وظیفه برای خیریت آنان که آنان به حال خود رها نشوند تا در گناه رشد کنند. SBK1 166.5

    برخی از والدین از آموزش دینی فرزندانشان قصور ورزیده اند و همچنین از آموزشی مدرسه فرزندانشان کوتاهی کرده اند. هیچکدام نباید غفلت شود. اذهان فرزندان فعال خواهد بود و اگر در کار جسمی دخیل نشوند و یا مطالعه نکنند در معرض تاثیرات اهریمنی خواهند بود. این برای والدین گناه است تا به فرزندان خود اجازه دهند تا در جهل رشد کنند. آنان باید برای فرزندان کتابهای سودمند و جالب تهیه کنند و باید به آنان تعلیم دهند تا کار کنند و ساعتهایی را برای کار جسمی در نظر بگیرند و ساعتهایی را برای مطالعه و خواندن. والدین باید در پی رفعت بخشیدن افکار فرزندان خود باشند و استعدادهای ذهنی آنان را رشد دهند. ذهنی که بحال خودش رها شود و پرورش داده نشود پست و نفسانی و فاسد میگردد. شیطان از فرصتهایش استفاده میکند و افکار تنبل و بیهوده را آموزشی میدهد. SBK1 166.6

    والدین فرشتگان ثبت کننده اعمال، هر چیز و کلام ناشکیبا و ناراحت کننده را که شما به فرزندانتان خطاب میکنید مینویسند. هر قصوری در سهم شما در دادن راهنمایی مناسب و مقتضی و نشان دادن گناه آلود بودن گناه و نتیجه نهایی روش گناه آلود بر علیه نام شما نوشته میشود. هر کلام بررسی نشده در برابر آنان که از روی بی مبالاتی و یا بذله گوئی باشد و هر کلامی که عفیف و متعالی نیست را فرشتگان ثبت کننده بعنوان لکه ای بر علیه شخصیت مسیحی شما نشان میدهند. همه اعمال شما ثبت میشود خواه خوب یا بد باشد. SBK1 167.1

    والدین نمیتوانند در اداره فرزندانشان بخوبی توفیق یابند مگر اینکه اینکه ابتدا خود را کاملا کنترل کنند. آنان باید ابتدا خود را رام و مقهور سازند، کلام خود و حالتهای صورت خود را کنترل کنند. آنان نباید لحن صدای خود را به بدی و با هیجان و احساسات تند بکار برند. آنان میتوانند تاثیری قطعی بر روی فرزندان داشته باشند. فرزندان ممکن است دوست داشته باشند تا درست کار کنند، آنان ممکن است در دلهای خود منظوری داشته باشند و گوش شنوا به والدین و سرپرستان خود داشته باشند ولی آنان به کمک و تشویق نیاز دارند. آنان میتوانند مسائل را خوب حل کنند، ولی بشرط اینکه اصول آنان با مذهب تقویت شده باشد و زندگی آنان با فیضی بازنو شده خدا متاثر شده باشد در غیر اینصورت بطور مشخصی شکست خواهند خورد. SBK1 167.2

    والدین باید تلاشهای خود را برای رستگاری فرزندانشان دوبرابر کنند. آنان باید وفادارانه و صادقانه آنان را راهنمایی کنند تا به بهترین نحو درسی بخوانند و هیچ وقت آنانرا بحال خود رها نکنند. جوانان نباید از آموختن برای تشخیصی خوب و بد کوتاهی کنند چرا که در آینده خوبی حکمفرما خواهد شد و اهریمن تاثیر خود را از دست میدهد. شرارت بیشتر از خیریت رشد می یابد. شرارتی را که سالها پیش آموخته اند غیر ممکن است که پس از سالها ریشه کن شود ولی چه کسی مخاطره نموده است؟ زمان کوتاه است. راحت تر و امن تر است تا در دلهای فرزندان خود بذر پاکیزه و خوب بکارید تا اینکه پس از آن علفهای هرز را بخواهید ریشه کن کنید. این وظیفه والدین است که مراقب باشند مبادا تاثیرات پیرامونی تاثیر مضری بر فرزندانتان نداشته باشد. این وظیفه آنان است تا برای آنان معاشر پیدا کنند و نگذارند تا آنان برای خود انتخاب کننده باشند. چه کسی به این کار مبادرت خواهد کرد اگر والدین نکنند؟ آیا دیگران میتوانند برای فرزندان شما علاقه نشان دهند آنطور که شما میتوانید؟ آیا آنان میتوانند مراقبت دائمی داشته باشند و آیا میتوانند محبت عمیق که والدین را داشته باشند؟ SBK1 167.3

    فرزندان سبتی ممکن است که از محدود بودن عاجز شوند و فکر کنند که والدین بیش از حد سختگیر هستند. احساسی سختی ممکن است در دلهایشان پدید آید و ناخشنود شوند و افکار ناشاد داشته باشند ولی باید بدانند که والدین برای خیریت آینده آنان میکوشند. ولی در آینده اگر والدین در قید حیات باشند بخاطر آن مراقبتهای سختگیرانه و صادقانه در آن سالهای بی تجربگی فرزندان، خود را برکت خواهند داد. والدین برنامه رستگاری را ساده تر شرح بدهند تا افکار جوان آنان بتواند آنرا درک و تحلیل کند. فرزندان در سنین هشت یا ده یا دوازده سالگی باندازه کافی بزرگ هستند تا موضوع مذهب شخصی به آنان گفته شود. فرزندان خود را به آینده رجوع ندهید که بزرگ خواهند شد و بعدا ایمان خواهند آورد بلکه از همین الان آنانرا برای زندگی ایمانی تعلیم دهید. فرزندان اگر بطور شایسته ارشاد میتوانند وضعیت خودشان را بعنوان گناهکاران اصلاح کنند و از طریق مسیح راه نجات داشته باشند. فرصتهای طلایی کرارا برای جلب نظر فرزندان بدون اینکه رشد یافته باشند از دست میروند. SBK1 167.4

    تأثیر اهریمنی در اطراف فرزندانمان شایع شده اند. این تاثیرات افکار آنان را تباه میکنند و به فنا و نیستی میکشانند. افکار جوانان بطور ذاتی به نابخردی و بلاهت گرایش دارد و در سالهای اولیه قبل از اینکه شخصیت آنان رشد کند و توانایی تشخیصی و اظهار نظر داشته باشند، آنان کرارا علاقه خود را به معاشرت با کسانی که میخواهند تاثیر مضر بر آنها داشته باشند آشکار میکنند. برخی با جنسی مخالف پیوند میخورند که مغایر با خواسته های والدین آنهاست و فرمان پنجم را با بی حرمتی به آنان نقضی میکنند. این وظیفه والدین است تا مراقب آمد و شد فرزندان خود باشند. آنان باید فرزندان خود را تشویق کنند و انگیزه ها و کششهایی را در مقابل آنان بگذارند تا جذب خانه بشوند و آنان را هدایت کنند تا ببینند که والدین آنان به آنها علاقمندند. والدین باید خانه را برای فرزندان خود دلنشین و دلپذیر کنند. SBK1 167.5

    پدران و مادران، با مهربانی با فرزندان خود صحبت کنید. بیاد داشته باشید که چقدر حساسی هستید و برای انتقاد کم طاقت هستید و باید بدانید که فرزندان شما هم همینطور هستند. باری را که خودتان نمیتوانید حمل کنید بر دوشی آنان نگذارید. اگر تحمل انتقاد و سرزنش را ندارید، فرزندانتان نیز نخواهند داشت. (یک سوزن اول به خودت بزن بعد یک جوال دوز به دیگران). بگذارید تا کلام خوشایند و دلپذیر شما مانند پرتوهای آفتاب بر خانواده شما باشند. ثمرات خویشتنداری، با فکر و ملاحظه بودن و رنجبری صدبرابر خواهد شد. والدین حق ندارند بواسطه عیب جویی یا سرزنش شدید برای اشتباهات سهوی و جزیی ابرهای تیره را بر شادی فرزندان خود بگسترانند. اشتباهات واقعی و گناه، همانگونه که گناه آلود هستند باید جلوه داده شوند و شیوه ای قطعی و استوار باید دنبال شود تا از تکرار آن جلوگیری شود. فرزندان باید اشتباهات خود را حس کنند، با اینحال نباید نومید رها شوند، ولی باید تا حدی جرات پیدا کنند تا بتوانند بهبود یابند و اعتماد بنفسی کسب کنند. SBK1 167.6

    برخی از والدین با آزادی مفرط دادن به فرزندان خود در اشتباهند. آنان گاهی اوقات به آنان آنقدر اعتماد دارند که نمیتوانند خطاهای آنان را ببینند. این اشتباه است تا بفرزندان اجازه داده شود که با صرف هزینه ای بدون همراهی والدین و سرپرستانشان به مسافتی دور برای بازدید بروند. این تأثیر سوئی بر فرزندان دارد. آنان به حسی می آیند که تصور میکنند که برخی امتیازات به آنان تعلق دارد و اگر به آنان اعطا نگردد فکر میکنند که به حق آنان تجاوز شده است. آنان به فرزندانی اشاره میکنند که می آیند و میروند و بسیاری امتیازات دارند، در حالیکه آن تعداد خیلی کم هستند. SBK1 167.7

    و مادر از این میترسد که مبادا فرزندان او فکر میکنند که او بی انصاف است و فقط به خواسته های خود رضا میدهد در صورتیکه در پایان ثابت میشود که برای آنان مضر بوده است. ملاقات کنندگان جوان که والدین مراقبی ندارند تا اشتباهات آنان را اصلاح کنند اغلب تجربه هایی کسب میکنند که ماهها طول میکشد تا آن را از ذهن آنان دور کرد. من به موارد والدینی ارجاع داده شدم که فرزندان خوب و مطیعی دارند، به فرزندان خود اعتماد دارند تا به فاصله های دور برای ملاقات دوستان خود بروند. از آن زمان تغییری کلی در اخلاق و شخصیت فرزندانشان بوجود می آید. سابقا آنان در خانه راضی و خوشحال بودند و تمایل زیادی نداشتند تا در جمع جوانان دیگر باشند. وقتی که به والدین خود بازگشتند برای آنان محدودیت قائل شدن بظاهر بی انصافی است و خانه برای آنان مانند زندان میشود. این قبیل حرکتهای نابخردانه والدین، شخصیت فرزندان آنان را رقم میزند. SBK1 167.8

    با چنین ملاقاتهایی بعضی فرزندان تعلق خاطر هایی را شکل میدهند که به تباهی آنان ختم میشود. والدین، فرزندان را اگر ممکن است پیش خود نگاه دارید و با دقت زیاد مراقب آنان باشید. وقتی اجازه بدهید تا به فاصله دوری بروند گفتگوهای آنان اغلب بر محور چیزها و موضوعاتی است که آنان را خالصی نخواهد نمود و رفعت نخواهد داد و علاقه آنها را نسبت به چیزهای مذهبی افزایش نخواهد داد. هر چه بیشتر مجاز گردند تا به ملاقات بروند، اشتیاق آنان برای رفتن بیشتر میشود و بنظر خانه جذابیت خود را بیشتر از دست میدهد. SBK1 168.1

    فرزندان، خداوند شایسته دیده است تا شما را به والدینتان بامانت بسپارد تا راهنمایی و تربیت شوید. و سهم خود را برای شکل دادن شخصیت شما برای آسمان ایفا کنند. و با این وجود این بعهده شماست تا بگوئید که آیا شما شخصیت و خصوصیت خوب مسیحی شکل میدهید یا نه. با وجود همه اضطرابها و وفاداری والدین به تنهایی نمیتوانند آنان را رستگار کنند. کاری برای فرزندان وجود دارد تا انجام دهند. هر فرزندی مورد منحصر بفردی دارد تا به آن رسیدگی شود. والدین ایماندار، شما کار پرمسئولیتی در پیش رو دارید تا گامهای فرزندان خود را هدایت کنید، حتی در تجربه های مذهبی آنان. وقتی آنان واقعا خدا را دوست داشته باشند آنان شما را برکت داده و حرمت خواهند داد، برای مراقبتی که از آنان بعمل آوردید و برای خوش عهدی شما در محدود کردن خواسته های آنان و مقهور کردن اراده های آنان. SBK1 168.2

    تأثیر شایع در جهان جوانان را وادار کرده است تا از ذات و افکار خود پیروی کنند. و اگر در جوانی خود رای باشند، والدین میگویند که بعد از مدتی درست میشوند و وقتی شانزده و هجده ساله میشوند برای خودشان دلیل می آورند و عادتهای غلط خود را رها میکنند و سرانجام مردان و زنان مفیدی خواهند شد. چه اشتباهی ! برای سالها آنان به دشمن اجازه دادند تا در باغ دل فرزندانشان کشت و کار کنند، آنان اجازه دادند تا اصول غلط در آنان رشد کند و در بسیاری موارد هیچ چیزی از آن نمیروید. شیطان حیله گری استوار و دشمنی مرگبار است. هر جا کلامی با بی ملاحظگی گفته شود تا به جوانان آسیب برساند خواه در تملق یا نگاه کردن به بعضی گناهان، شیطان از آن سوء استفاده میکند و بذر اهریمنی را رشد میدهد تا ریشه داده و محصولی فراوان داشته باشد. برخی والدین فرزندان خود را مجبور کرده اند تا عادات غلط خود را حفظ کنند و خصوصیات آن در طول زندگی دیده شود. این گناه بعهده والدین است. این فرزندان ممکن است ادعا کنند که مسیحی هستند با اینحال بدون اینکه کار خاصی از فیضی در دلهای آنان صورت گرفته باشد و اصلاح شده باشند. عادات گذشته آنها در طول زندگی دیده خواهد شد و آنان خصوصیاتی را که والدین اجازه دادند تا شکل بگیرد را بنمایش میگذارند. SBK1 168.3

    معیار و استاندارد پرهیزگاری در میان مسیحیان خیلی پایین است مخصوصا کسانیکه دوست دارند تا مسیح را در خلوصی پیروی کنند، کار را دشوارتر میبینند. تاثیر مدعیان دنیوی به جوانان آسیب میزند. توده مسیحیان مدعی خط تمایز بین مسیحیان و دنیا را برداشته اند و در حالیکه مدعی هستند که برای مسیح زندگی میکنند ولی برای دنیا زندگی میکنند. ایمان آنان محدودیت کمی بر خوشگذرانیهای آنان دارد در حالیکه آنان مدعی هستند که فرزندان نور میباشند، در تاریکی گام بر میدارند و فرزندان شب و تاریکی هستند. کسانیکه در تاریکی گام بر میدارند نمیتوانند خدا را دوست بدارند و مخلصانه جلال او را بطلبند. آنان فکر روشنی ندارند تا علو و فضیلت چیزهای آسمانی را تشخیص دهند و بنابراین نمیتوانند صادقانه آنانرا دوست بدارند. آنان ادعا میکنند که مسیحی هستند زیرا که محترم شمرده شده و در نظر گرفته میشود ولی آنان صلیبی برای حمل کردن ندارند. انگیزه های آنان اغلب خودخواهانه است. برخی از آن قبیل مدعیان میتوانند به سالن رقصی بروند و تا میتوانند به همه سرگرمیها میپردازند. دیگران نمیتوانند به این حد بروند با این حال آنان میتوانند به مهمانی های عیاشانه، پیکنیک، مهمانی هایی برای اهداء و نمایشگاهها بروند. و اکثریت چشمهای بینا از تفتیش این قبیل مسیحیان قاصرند که نشانی از مسیح ندارند. نمیشود فرق ظاهر آنان را با بی ایمانترین فرد تشخیص داد. مسیحیان اقرار کرده، افراد بی بند و بار، استهزاء کنندگان دین و مذهب، و بی دینان آشکارا همگی با هم آمیخته اند. و خداوند آنان را در روح و عمل یکی در نظر میگیرد. SBK1 168.4

    ادعای مسیحیت بدون تطبیقی ایمان و عمل هیچ ارزشی و فایده ای ندارد. هیچ انسانی نمیتواند دو ارباب را خدمت کند. فرزندان بدکاران، خادمان اربابان خود هستند، کسانی که خود را مانند خادمان برای خدمت تسلیم میکنند و نمیتوانند خادمان خدا باشند، مگر اینکه از اهریمن و کارهای او تبری جویند. خادمان پادشاه سماوی نمیتوانند در خوشی ها و سرگرمیهایی که خادمان شیطان در آن دخیل هستند شرکت کنند گرچه کرار ادعا شده که این سرگرمیها بی ضرر هستند. خداوند حقایق مقدس را آشکار نموده است تا خود را از بی خدایان جدا کنند و خود را در او خالصی گردانند. ادونتیستهای روز هفتم باید در ایمان زندگی کنند. آنانیکه از ده فرمان اطاعت میکنند، وضعیت دنیا و چیزهای مذهبی را با دیدگاه مختلفی نسبت به مدعیانی که دوستدار عیاشی هستند نگاه میکنند، آنانیکه از صلیب دوری و از فرمان چهارم تخطی میکنند. در وضعیت حاضر جامعه، مهار کردن فرزندان کار ساده ای برای والدین نیست تا آنان را مطابق با قواعد درست کتاب مقدس راهنمایی کنند. مدعیان دین چنان از کلام خدا دور شده اند که وقتی امت او به کلام مقدس رجوع میکنند تا فرزندان خود را مطابق با احکام آن تعلیم دهند، و مانند ابراهیم کهن اهل بیت خود را فرمان دهند تا از او پیروی کنند، فرزندان بیچاره با تاثیر پیرامونی خود فکر می کنند که سختگیری والدین آنان غیرضروی است و بیش از حد مراقب معاشرتهای آنان هستند. آنان فطرتا خواهان پیروی از الگوهای دنیوی و عیاشی و لهو و لعب هستند. SBK1 168.5

    در این ایام وانفسا، آزار و جفا برای خاطر مسیح به ندرت درک میشود. فداکاری و خویشتنداری کمی لازم است تا فرمی از دینداری شکل بگیرد تا نام خود را بر دفتر کلیسا بعنوان عضو ثبت کرد ولی برای زیستن بطریقی که خدا را خشنود سازد و نامهای ما در دفتر حیات او نوشته شود، نیاز به مراقبه و دعا خویشتنداری و از خود گذشتگی است. مسیحیان مدعی الگوی خوبی برای جوانان نیستند و جوانان تنها باید از مسیح پیروی کنند. کردار درست ثمراتی بدیهی و مشهود از دینداری هستند. داور همه زمین، هر کسی را مطابق با اعمال وی داوری خواهد کرد. فرزندانی که مسیح را پیروی میکنند جنگی را در پیش رو دارند. آنان روزانه باید صلیب را بردارند و از دنیا جدا گردند و از زندگی مسیح تقلید کنند. SBK1 168.6

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents