บทที่ 15 - ชาวยิวตัดสินใจฆ่าเปาโล

บรรดาปุโรหิตใหญ่และผู้ปกครองบ้านเมืองถูกปลุกเร้าด้วยความเกลียดชังเปาโล เมื่อเขาทั้งหลายได้เห็นผลกระทบจากการบอกเล่าเรื่องประสบการณ์ของท่าน เขาทั้งหลายได้เห็นท่านประกาศออกพระนามของพระเยซูโดยใจกล้าหาญ และทำการอัศจรรย์ในพระนามของพระองค์ และฝูงชนได้ฟังท่านและหันเหไปจากประเพณีของของพวกเขา และมองพวกเขาว่าเป็นพวกฆาตกรที่ฆ่าพระบุตรของพระเจ้า ความโกรธของพวกเขาได้ถูกทำให้ลุกเป็นไฟ และพวกเขาได้รวมตัวกันปรึกษาหารือกันว่าจะต้องทำอย่างไรจึงเป็นการดีที่สุดที่จะทำให้เรื่องน่าตื่นเต้นนี้คลายลง พวกเขาเห็นพ้องกันว่ามีหนทางเดียวที่ปลอดภัยสำหรับพวกเขาคือต้องฆ่าเปาโลเสีย แต่พระเจ้าได้ล่วงรู้ถึงความตั้งใจของพวกเขา และทูตสวรรค์ได้รับบัญชาการให้มาปกป้องรักษาท่าน เพื่อว่าท่านจะได้มีชีวิตเพื่อกระทำภารกิจของท่านให้เสร็จสิ้น และทนทุกข์เพื่อพระนามของพระเยซูGCTh 41.1

เปาโลได้รับแจ้งว่าชาวยิวกำลังตามเอาชีวิตของท่าน ซาตานนำให้ชาวยิวที่ไม่เชื่อคอยเฝ้าอยู่ที่ประตูเมืองดามัสกัสทั้งกลางวันและกลางคืน ด้วยว่าเมื่อเปาโลเดินผ่านประตูเมืองไปนั้น พวกเขาจะได้ฆ่าท่านได้ทันที แต่เหล่าสาวกได้หย่อนท่านลงจากกำแพงเมืองในเข่งใหญ่ในเวลากลางคืน โดยเหตุการณ์นี้ชาวยิวถูกทำให้อับอายจากความล้มเหลวของพวกเขาและจุดมุ่งหมายของซาตานก็ได้พ่ายแพ้ไป ครั้นเปาโลไปถึงกรุงเยรูซาเล็มเพื่อจะคบให้สนิทกับพวกสาวก แต่เขาทั้งหลายกลัวท่าน พวกเขาไม่เชื่อว่าท่านเป็นสาวกคนหนึ่ง ชีวิตของท่านถูกล่าโดยชาวยิวเมืองดามัสกัส และพี่น้องของท่านเองกลับไม่ต้อนรับท่าน แต่บารนาบัสได้พาท่านไปหาพวกอัครสาวก แล้วประกาศแก่พวกท่านว่าท่านได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าที่กลางทางอย่างไร และว่าท่านได้ประกาศออกพระนามพระเยซูโดยใจกล้าหาญในเมืองดามัสกัสGCTh 41.2

แต่ซาตานกำลังปลุกปั่นชาวยิวให้ทำลายเปาโล และพระเยซูทรงสั่งให้ท่านออกจากกรุงเยรูซาเล็มไป และเมื่อท่านเข้าไปในเมืองต่าง ๆ ประกาศออกพระนามของพระเยซูและทำการอัศจรรย์มากมาย หลายคนได้หันกลับใจใหม่ และเมื่อชายคนหนึ่งได้รับการรักษาให้หายจากการเป็นง่อยมาตลอดนั้น ประชาชนที่กราบไหว้รูปเคารพก็กำลังจะถวายเครื่องบูชาแด่เหล่าสาวก เปาโลรู้สึกเป็นทุกข์ใจยิ่งนักและได้บอกแก่พวกเขาว่า พวกท่านเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาและเขาทั้งหลายจะต้องนมัสการพระเจ้าผู้ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก และทะเลและสิ่งสารพัดที่มีอยู่ในที่เหล่านั้น เปาโลยกย่องสรรเสริญพระเจ้าต่อหน้าพวกเขา แต่กระนั้นท่านก็ยังยับยั้งประชาชนเหล่านั้นไว้ได้ยาก ความรู้อันแรกเรื่องความเชื่อในพระเจ้าองค์เที่ยงแท้ และการนมัสการและถวายเกียรติแด่พระองค์ได้ก่อตัวขึ้นในหัวใจของพวกเขา และเมื่อพวกเขาได้ฟังเปาโลอยู่นั้น ซาตานก็ได้กระตุ้นชาวยิวที่ไม่เชื่อบางคนจากเมืองอื่น ๆ ให้ติดตามเปาโลไปเพื่อทำลายการงานอันดีที่ท่านได้กระทำ ชาวยิวได้ปลุกปั่นวุ่นวายและจุดไฟใส่ในจิตใจของพวกที่กราบไหว้รูปเคารพเหล่านั้นโดยรายงานเท็จเกี่ยวกับเปาโล ความอัศจรรย์ใจและความชื่นชอบของประชาชนบัดนี้ได้เปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง และพวกที่ก่อนหน้านี้ไม่นานพร้อมที่จะกราบไหว้เหล่าสาวก ก็ได้เอาหินข้วางเปาโล และลากท่านออกไปจากเมือง คิดว่าท่านตายแล้ว แต่พวกสาวกได้กำลังยืนล้อมท่านไว้และร้องไห้คร่ำครวญถึงท่าน แล้วท่านก็ลุกขึ้นสร้างความปีติยินดีให้แก่พวกเขา และท่านก็เข้าไปในเมืองกับพวกเขาGCTh 41.3

เมื่อเปาโลได้ประกาศออกพระนามของพระเยซูนั้น มีหญิงสาวคนหนึ่งที่มีผีหมอดูเข้าสิงได้ติดตามพวกเขาไปร้องว่า “คนเหล่านี้เป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าผู้สูงสุด มากล่าวประกาศทางรอดแก่เราทั้งหลาย” นางทำอย่างนั้นติดตามเหล่าสาวกอยู่หลายวัน ฝ่ายเปาโลเป็นทุกข์มาก เนื่องจากการร้องเช่นนี้ตามหลังพวกเขาได้หันจิตใจของประชาชนไปจากความจริง จุดมุ่งหมายของซาตานในการนำพาให้เธอทำสิ่งนี้ก็เพื่อทำให้ประชาชนเกิดความรังเกียจและทำลายอิทธิพลของเหล่าสาวก แต่พระวิญญาณของเปาโลได้ถูกรบเร้าอยู่ภายในท่าน และท่านจึงหันหน้ามาทางหญิงนั้นและสั่งผีนั้นว่า “เราสั่งเจ้าว่า ในพระนามของพระเยซูคริสต์ เจ้าจงออกมาจากเขา” และผีร้ายนั้นก็ถูกตำหนิและออกจากเธอไปGCTh 41.4

บรรดานายของเธอต่างพอใจที่นางได้ร้องตามเหล่าสาวกนี้ไป แต่เมื่อผีร้ายนั้นได้ออกจากเธอไปแล้ว และพวกเขาเห็นเธอกลายเป็นสาวกที่อ่อนน้อมของพระคริสต์ พวกเขาก็โกรธเดือดดาล พวกเขาได้เงินเป็นอันมากจากการทำนายโชคของเธอ และบัดนี้ความหวังที่จะได้เงินหมดไปแล้ว จุดมุ่งหมายของซาตานได้พ่ายแพ้ไป หากแต่ทาสผู้รับใช้ของมันได้จับเปาโลและสิลาสลากมาถึงเจ้าเมืองและเจ้าหน้าที่ยังที่ว่าการเมือง และกล่าวว่า “คนเหล่านี้เป็นพวกยิวก่อการวุ่นวายมากในเมืองของเรา” ประชาชนก็ได้ฮือกันขึ้นต่อสู้พวกท่าน และเจ้าหน้าที่ได้กระชากเสื้อของท่านทั้งสองออก แล้วสั่งให้โบยตีพวกท่าน ครั้นเมื่อพวกเขาได้โบยตีพวกท่านไปหลายทีแล้ว พวกเขาก็ผลักไสพวกท่านไว้ในคุกและกำชับนายคุกให้รักษาพวกท่านไว้ให้มั่น นายคุกเมื่อรับคำสั่งอย่างนั้นแล้วจึงผลักไสพวกท่านไปจำไว้ในห้องชั้นในเอาเท้าใส่ขื่อไว้แน่นหนา ฝ่ายทูตสวรรค์ของพระเจ้าได้อยู่กับพวกท่านในคุก การถูกจำคุกของพวกท่านได้ประกาศพระสง่าราศีแด่พระเจ้า และสำแดงให้คนเหล่านั้นรู้ว่าพระเจ้าทรงสถิตอยู่ในงานนั้นและอยู่กับผู้รับใช้ที่ทรงเลือกสรรของพระองค์ และกำแพงคุกนั้นก็สามารถสั่นสะเทือน และสลักเหล็กอันแข็งแกร่งมั่นคงก็สามารถถูกเปิดออกได้อย่างง่ายดายโดยพระองค์GCTh 42.1

เวลาเที่ยงคืนเปาโลกับสิลาสก็อธิษฐานและร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า และในทันใดนั้นเกิดแผ่นดินไหวใหญ่จนรากฐานคุกสะเทือนสะท้าน และข้าพเจ้าได้เห็นทูตสวรรค์ของพระเจ้าได้ปลดเครื่องพันธนาการของทุกคนออกโดยทันที ฝ่ายนายคุกตื่นขึ้นและตกใจกลัวเมื่อเขาเห็นประตูคุกเปิดอยู่ เขาคาดว่านักโทษทั้งหลายได้หลบหนีไปหมดแล้ว และเขาจะต้องถูกลงโทษถึงตาย ในขณะที่เขากำลังจะฆ่าตัวตายนั้น เปาโลได้ร้องเสียงดังว่า “อย่าทำร้ายตัวเองเลย เราทั้งหลายอยู่พร้อมด้วยกันทุกคน” ฤทธิ์เดชของพระเจ้าได้ทำให้นายคุกผู้นี้สำนึก เขาจึงสั่งให้นำไฟมา แล้วกระโดดเข้าไปตัวสั่นล้มลงที่เท้าของเปาโลกับสิลาส และพาท่านทั้งสองออกมาแล้วว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าจะต้องทำอย่างไรจึงจะรอดได้” แล้วท่านทั้งสองจึงกล่าวว่า “จงเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์เจ้า และท่านจะรอดได้ ทั้งครอบครัวของท่านด้วย” นายคุกจึงรวบรวมคนทั้งปวงที่อยู่ในบ้านของเขา และเปาโลจึงได้กล่าวสั่งสอนออกพระนามพระเยซูให้พวกเขาฟัง หัวใจของนายคุกได้หลอมเป็นหนึ่งเดียวกับพี่น้องเหล่านั้น และเขาจึงล้างแผลของทั้งสองที่ถูกเฆี่ยน และนายคุกพร้อมทั้งครัวเรือนของเขาก็ได้รับบัพติศมาในคืนนั้นเอง แล้วเขาได้จัดโต๊ะเลี้ยงท่านและยินดีปรีดาเป็นอย่างยิ่ง ได้เชื่อถือพระเจ้าพร้อมกับทั้งครอบครัวแล้ว ข่าวอันน่ายินดีเกี่ยวกับฤทธิ์เดชอันประเสริฐของพระเจ้าซึ่งได้สำแดงในการเปิดประตูคุกและการหันกลับใจใหม่และรับบัพติศมาของนายคุกและครอบครัวของท่านได้แพร่กระจายออกไป ฝ่ายผู้ปกครองบ้านเมืองได้ยินเรื่องเหล่านี้ก็เกิดความกลัว จึงได้ส่งข่าวไปยังนายคุกขอให้เขาปล่อยเปาโลและสิลาสไป แต่เปาโลจะไม่ออกไปจากคุกเป็นการลับ ท่านกล่าวแก่เขาทั้งหลายว่า “เขาได้เฆี่ยนเราผู้เป็นคนสัญชาติโรมต่อหน้าคนทั้งหลายก่อนได้ตัดสินความ และได้จำเราไว้ในคุก บัดนี้เขาจะเสือกไสให้เราออกไปเป็นการลับหรือ ทำอย่างนั้นไม่ได้ ให้เขาเองมาพาเราออกไปเถิด” เปาโลและสิลาสไม่สมัครใจที่การสำแดงฤทธานุภาพของพระเจ้าจะถูกปิดบังซ่อนไว้ พวกนักการจึงนำความไปแจ้งแก่เจ้าหน้าที่ เมื่อเจ้าหน้าที่ได้ยินว่าพวกท่านเป็นคนสัญชาติโรมก็ตกใจกลัว จึงมาวิงวอนท่านทั้งสอง ครั้นพาออกไปแล้วจึงขอให้พวกท่านออกไปเสียจากเมืองGCTh 42.2

โปรดดู กิจการของอัครทูต บทที่ 14 และ16 GCTh 42.3