کاربرد برای قوم یهود

وقتيكه مسيح حكايت مرد ثروتمند و ايلعاذر را گفت بسياري از قوم يهود بودند كه در شرايط رقت انگيز آن مرد ثروتمند بودند كه خيريات خدا را براي كامراني خودخواهانه خود بكار ميبردند. آنان خود را آماده ميكردند تا اين جمله را بشنوند”خدا تو را وزن كرده و تو را ناقص ديده است”(دانیال ۲۷:۵). مرد ثروتمند از هر گونه بركات دنيوي و الهي برخوردار شده بود ولي او از همياري با خدا سرباز زد تا از اين بركات براي خدا استفاده كند. قوم يهود نيز چنين بودند. خداوند يهوديان را امانت دار حقيقت مقدس ساخته بود. او آنان را بعنوان ناظرين فيض تعين كرده بود. آنان از مزاياي دنيوي و روحاني برخوردار بودند و او آنان را فراخواند تا اين بركات را به جهان توزيع كنند. در خصوص رفتار با برادراني كه به تباهي افتاده بودند - غريباني كه كنار درهايشان چشم انتظارنشسته بودند و فقيراني كه در ميانشان بودند دستور العمل خاصي به آنان داده شده بود. آنان نبايد در طلب بدست آوردن هر چيزي براي سود خود ميبودند بلكه براي بياد آوردن كساني كه نيازمندند تا با آنها بمشاركت بپردازند. و خدا وعده داده بود تا آنان را مطابق با اعمال محبت آميز و ترحمانه آنان بركت دهد. ولي مانند مرد ثروتمند آنان دست ياري براي كمك ندادند تا ضروريات دنيوي و روحاني بشر ستمديده را ترفيع نمايند. آنان پر از غرور بوده و خود را بعنوان امت برگزيده و محبوب خدا در نظر گرفته بودند. با اين وجود نه خدمتي به خلق مي كردند و نه عبادتي در حق خالق خويش روا ميداشتند. آنان در واقع خود را فرزندان ابراهيم دانسته و به او توكل و وابستگي داشتند.” آنان با غرور گفتند كه ما از ذريت ابراهيم هستيم”(یوحنا ۸:۳۳). وقتي كه بحران فرا رسيد آشكار گرديد كه آنان از خدا جدا شده اند و به ابراهيم متمسك شده بودند گويي كه ابراهيم خدا بود.HAM 212.1

مسيح اشتياق داشت تا نور را در اذهان تارك شده امت يهود بتاباند. او بايشان گفت”اگر شما فرزندان ابراهيم بوديد شما نيزاز رفتار خوب ابراهيم سرمشق ميگرفتيد. من حقايقي را كه از خدا شنيده ام به شما گفته ام با اين حال شما ميخواهيد مرا بكشيد. ابراهيم هرگز چنين كاري نميكرد”(یوحنا ۳۹،۴۰:۸).HAM 212.2

مسيح هيچ نشاني از تقوي و پرهيزگاري در نسل آنان نديد. او تعليم داد كه پيوند روحاني جاي خود را به رابطه طبيعي سپرده است. يهوديان ادعا كردند كه از اجداد ابراهيم هستند ولي با قصور از تعاليم ابراهيم ثابت كردند كه آنان فرزندان واقعي او و از ذريت او نيستند. تنها كسانيكه اثبات ميكنند كه در روش روحاني در هماهنگي و همنوائي با ابراهيم هستند با اطاعت از نداي خدا بعنوان نسل حقيقي بشمار مي آيند. گرچه فقير در طبقه اي محسوب ميشد كه با ديدگاه انساني بعنوان رتبه پست و پائين باو نگاه ميشد ولي مسيح او را بعنوان فردي كه ابراهيم او را بعنوان دوستي نزديك و صميمي بحساب مي آورد تشخيص ميداد.HAM 213.1

مرد متمول اگرچه با همه نعمات زندگي احاطه شده بود ولي چنان نادان بود كه ابراهيم را در مقام خدا قرار داد. اگر او قدردان امتيارات عالي خود بود و اجازه داده بود تا روح خدا قلب و ذهن او را قالب بگيرد و فرم دهد او ميتوانست وضعيت كاملا متفاوتي داشته باشد. و همچنين است در مورد قومي كه او معرف يا نماينده آنان بود. اگر آنان به فراخوان الهي پاسخ داده بودند آينده آنان بطور كلي متفاوت بود. آنان ميتوانستند بصيرت روحاني حقيقي را بنمايش بگذارند. آنان استطاعت و توانايي داشتند كه خدا ميتوانست آنرا باندازه كافي افزايش دهد تا تمام جهان را از بركات منور سازد. ولي اكنون از تدبير خدا جدا شده بودند بگونه اي كه زندگي آنان از مسير درست منحرف شده بود. آنان بعنوان ناظران و مباشران خدا از كاربرد عطاياي خود قصور ورزيدند كه مطابق با حقيقت و عدالت بود. ابديت و آخرت در حساب آنان آورده نشده بود و نتيجه بدعهدي آنان تباهي را براي همه قوم بارمغان آورده بود.HAM 213.2

مسيح ميدانست كه در نابودي اورشليم، يهوديان هشدار او را بياد مي آوردند. و اينچنين نيز بود. وقتيكه مصيبت بر اورشليم نازل شد وقتي كه گرسنگي و انواع رنج بر مردم واقع گرديد آنان كلام مسيح را بياد آوردند و معني اين تمثيل را فهميدند. آنان براي خدا اهتمام نورزيدند تا نور الهي را بر جهان بيفشانند و رنج و مصيبت را بر خود مستولي داشتند.HAM 213.3