آماده كردن خاك براي كشت

در سراسر حكايت برزگر مسيح ماحصل كشت را منوط به خوبي و يا بدي خاك ميداند. در هر مورد برزگر و بذر يكي هستند. بنابر اين او بما تعليم ميدهد كه چنانچه كلام خدا در كار خود در قلبها و زندگي ما عقيم بماند دليل آنرا بايد در خودمان جستجو كنيم. ولي نتيجه خارج از كنترل نيست. درست است — ما نميتوانيم خود را تغيير بدهيم ولي قدرت انتخاب با ماست و در ما باقي خواهد ماند تا تعين شود كه چه ميخواهيم باشيم. مخاطبيني كه مانند كنار گذرگاه — زمين سنگلاخ و يا خارزار هستند ملزم نيستند كه همانگونه باقي بمانند. روح خدا در تلاش شكستن طلسم آن شيفتگي است كه بشر را در چيزهاي دنيوي مجذوب خود ساخته است. اين با آن روحي است كه بشر نسبت به آن بي اعتنا و بي توجه شده است و يا نسبت به كلام خدا مسامحه و اهمال ميورزد. آنان خودشان مسئول سخت شدن دلهايشان هستند كه آنان را از داشتن بذر هاي خوب و از داشتن ريشه هاي مستحكم بازميدارد و در اينجا شرارت نيز براي رشد خود دست به مقابله زده است.HAM 31.1

در باغ قلبها بايد كشت صورت پذيرد. خاك بايد با توبه عميق از گناه شكافته شود. گياهان شيطاني و زهرآگين بايد از خاك ريشه كن شوند. زميني كه از خارها پوشيده شده است بايد با سخت كوشي اصلاح گردد. پس ميتوان بر گرايشهاي شريرانه ذاتي غلبه يافت آنهم تنها با تلاشهاي بي شائبه در نام و قدرت عيسي مسيح. خداوند توسط نبي خود امر ميفرمايد ” زمين سخت دل خويش را شخم بزنيد و تخم خوب را در خارها نکارید ” ( ارمیا ۳:۴ ). ” بذر نيكوي عدالت بكاريد تا محصولي از محبت من درو كنيد ” ( هوشع ۱۰:۱۲ ).HAM 31.2

برزگر ها قلبها را براي دريافت انجيل آماده ميكنند. در بشارت كلام، موعظه هاي بسيار است و قلبها تپش كمي دارند. به كارگراني نياز است كه بتوانند جانهاي از دست رفته را باز يابند. در همدردي مسيح گونه، ما بايد بطور انفرادي به مردم نزديك شويم و در جستجوي بيدار كردن علاقه آنان به چيزهاي عظيم و حيات ابدي باشيم. قلبهاي آنان ممكن است سفت و سخت تر از راههاي كوبيده شده باشد و ظاهرا ممكن است تلاشي باطل باشد تا منجي را به آنها معرفي كرد. اما در حاليكه منطق از حركت باز بماند و استدلال براي متقاعد نمودن قوتي نداشته باشد، محبت مسيح در بشارت شخصي آشكار ميشود و ممكن است حتي قلبهاي سنگي را نرم كند و بدين ترتيب بذر حقيقت بتواند ريشه بدواند.HAM 31.3

پس برزگران بايد كاري كنند كه بذر با خارها احاطه نشده و بخاطر كم عمقي خاك بين نروند. در مرحله آغازين زندگي مسيحي هر ايمانداري بايد با اصول بنيادين تعليم داده شود. او بايد تعليم داده شود كه تنها بفيض و با فديه مسيح نجات داده نشده است بلكه او بايد زندگي خود را مانند مسيح نموده و صفات مسيح را در شخصيت خويش كشت نمايد. آنان بايد بياموزند كه بايد سختيها را تحمل كنند و از تمايلات غريزي بپرهيزند. آنان بايد به محبت وي اعتماد داشته باشند و توجهات خود را به او معطوف دارند. بايد بركتهاي كار مسيح را ياد بگيرند و با پيروي از او ترك نفس كنند و در سختي ها مانند يك سرباز تاب و تحمل داشته باشند. آنان بايد طعم آوردن جانها بسوي مسيح را بچشند. در علاقه به صيد جانهاست كه آنان توجه بخود را فراموش ميكنند. بدين خاطرخوشي و لذات دنيوي قدرت خويش را از دست داده و مجذوب گرانباران نوميد ميگردد.HAM 32.1