در سنگزارها

خاكي كه زيرش سنگ باشد قلب كسي را نشان ميدهد كه تا پيغام خدا را ميشنود فورا با شادي آنرا قبول ميكند ولي چون آنرا عميقا درك نكرده است در دل او ريشه اي نميدواند و به محض اينكه آزار و اذيتي بخاطر ايمانش ميبيند شور و حرارت خود را از دست ميدهد و از ايمان بر ميگردد. (متی ۱۳:۲۰ ).HAM 21.2

بذري كه بر زمين سنگلاخ افتاد عمق كمي براي ريشه زدن يافت. گياه سريعا جوانه ميزند اما نميتواند در سنگ و صخره ريشه بدواند تا بتواند تغذيه كافي براي بقا پيدا كند و زود از بين ميرود. بسياري از افرادي كه به مذهب اقرار ميكنند شنوندگان سنگلاخ هستند. همانگونه كه در زير لايه هاي خاك سنگ و صخره وجود دارد بهمين گونه نيز غرور و خودپسندي در زير خواسته هاي خوب قرار دارد. عشق و خودپسندي مهار نشده است. و قلب تحت حس تقصير فروتن و متواضع نشده است. اين طبقه را ميتوان براحتي متقاعد كرد و افراد متحول شده اي بنظر مي آيند ولي اين تنها يك مذهب سطحي است.HAM 21.3

اين بدين دليل نيست كه انسان كلام را بي درنگ دريافت كرده است وضمنا نه به اين خاطر كه در آن خوشي وجود دارد. به محض اينكه متي از طرف منجي بخدمت فرا خوانده شد او بيدرنگ آماده شده و همه چيز را پشت سر گذاشت و از او پيروي كرد . به مجرد اينكه كلام الهي در قلبهاي ما قرار گرفت خداوند از ما ميخواهد كه آنرا بپذيريم و به حق است كه آنرا با خوشي بپذيريم.” با توبه يك گناهكار گمراه و بازگشت او بسوي خدا در آسمان شادي بيشتري رخ ميدهد” (لوقا ۱۵:۷ ). و در دلهايي كه به مسيح ايمان بياورند حظ و خوشي بوجود خواهد آمد. ولي دراين تمثيل سنگلاخ، آنانيكه كلام را آنا دريافت ميكنند هزينه و ارزش آنرا نميدانند. آنان در نظر نميگيرند كه كلام خدا چه چيزي از آنها ميخواهد. آنان نميتوانند بفهمند كه كلام خدا چه پندي به آنها ميدهد. آنان پيام كتاب مقدس را به زندگي خود پيوند نميدهند و بنابر اين مفهوم آن اينست كه آنان خود را كاملا تسليم كلام خدا نكرده اند.HAM 22.1

ريشه هاي گياه در عمق خاك فرو رفته و از نظر ها پنهانند ولي در حال تغذيه هستند. به همين طور در مورد مسيحيان با پيوند و اتحاد نامرئي جان با مسيح از طريق ايمان است كه زندگي روحاني تغذيه ميشود و. لي مخاطبان سنگلاخ بخودشان وابسته اند و نه به مسيح. آنان به اعمال و انگيزه هاي خوب خود اعتماد دارند و در عدالت خويش نيرومندند. آنان در خداوند و توانايي او قوي نيستند. كسيكه در دل خود ريشه اي ندارد به اين دليل است كه به مسيح وصل نيست.HAM 22.2

حرارت خورشيد در تابستان غلات و دانه ها را ميرساند و آنها را سفت ميكند و خوشه آنهايي را كه ريشه قوي ندارند را تباه ميكند. پس آنكسيكه ريشه اي در دل ندارد براي مدتي دوام مي آورد ولي در هنگام سختي و يا جفا از ايمان خود باز ميگردد. بسياري از مردم انجيل را در عوض اينكه بعنوان رهايي دهنده دائمي از گناه قبول كنند آنرا بعنوان راهي مقطعي براي فرار از رنج ها قبول ميكنند. آنان بطور مقطعي در وجد و شادي بسر ميبرند زيرا كه خيال ميكنند كه مذهب آنان را از سختي ها و رنج ها ميرهاند. در حاليكه زندگي با ملايمت سپري ميشود آنان بنظر مسيحيان ثابت قدمي مي آيند. وليكن آنان از بوته آزمايش سخت بسلامت گذر نميكنند. آنان تحمل سرزنش و انتقاد را بخاطر مسيح ندارند. وقتي كه خداوند به برخي از گناهها اشاره ميكند و يا اينكه از آنان ميخواهد كه خود را انكار نموده و براي مسيح فداكاري كنند آنان رنجش خاطر پيدا ميكنند. براي آنان بسيار سنگين خواهد بود تا تغيير بنيادين را در زندگي خود بوجود بياورند. آنان به مشكل فعلي نگاه ميكنند و واقعيتهاي جاوداني را فراموش ميكنند. مانند حواريون مسيح كه عيسي را ترك كردند آنان آماده اند تا بگويند خيلي مشكل است بفهميم كه چه ميخواهي بگوئي؟ (یوحنا ۶:۶۰ ).HAM 22.3

افراد زيادي وجود دارند كه ادعا ميكنند كه خواهان خدمت كردن به خدا هستند وليكن هيچ تجربه روحاني از او نداشته اند. تمايل انجام اراده او بر اساس خواسته ها و اميال خودشان است و نه بر اساس اعتقاد راسخ به روح القدس. كارهاي آنان با احكام خدا در هماهنگي نيست. آنان به مسيح به عنوان منجي خود اعتراف ميكنند ولي اعتقاد ندارند كه او به آنان قدرت خواهد داد تا بر گناهان غلبه كنند. آنان با منجي زنده ارتباط شخصي ندارند و رفتار و منش آنان آشكار كننده سستي آنان در وصف ذاتي و اكتسابي است.HAM 23.1

بايد با وساطت و شفاعت روح القدس موافقت كنيم و او را بعنوان ملامت كننده گناه و ندا دهنده براي توبه و بازگشت از گناه بپذيريم. خيلي ها حس كرده اند كه با خدا غريب شده اند و در اسارت خود و گناه بسر ميبرند بهمين خاطر در تلاش مي افتند تا اصلاحاتي را انجام دهند وليكن نفس خود را مصلوب نميكنند. آنان خود را كاملا به دستهاي مسيح نميسپارند و بدنبال قدرت الهي بمنظور انجام اراده او نيستند. آنان نميخواهند تا در قالب الهي ذوب شده و شبيه او گردند. بطور كل آنان نقص خود را اعتراف ميكنند وليكن گناههاي خاص خود را رها نميكنند. با انجام كار اشتباه طبيعت كهنه نفس عماره تقويت شده و دوباره جان ميگيرد.HAM 23.2

تنها اميد براي اين افراد اين است كه كلام مسيح را در باره نيقوديموس درك كنند: “بايد از نو متولد شويد”.”كسيكه دوباره از روح متولد نشود نميتواند ملكوت خدا را ببيند” (یوحنا ۳،۳:۷).HAM 24.1

قدوسيت حقيقي خدمت تمام و كمال ه ب خداست. اين وضعيتي است كه مسيحيان واقعي در آن زندگي ميكنند. مسيح طالب قدوسيت آشكار براي خدمت كامل و بي نقص است. او قلب و ذهن و جان و توانايي ما را ميطلبد. كسيكه براي خود و در وجود خود زندگي ميكند مسيحي نيست.HAM 24.2

محبت بايد اصل و پايه اي براي كردار خوب و محبت آميز باشد. محبت شالوده اساسي حكومت خداوند در آسمان و زمين است. و اين موضوع بايد شالوده اي براي شخصيت مسيحيان باشد. اين امر بتنهايي ميتواند او را ثابت قدم و استوار نمايد. و اين موضوع به تنهايي ميتواند او را در مقابل آزمونها و وسوسه ها مقاوم نمايد.HAM 24.3

و محبت در فداكاري و از خود گذشتگي خود را آشكار ميكند. نقشه رهايي در فداكاري برنامه ريزي شده بود — فداكاري و از خود گذشتگي عظيمي كه بي اندازه و عظيم بود. مسيح خود را براي ما فدا كرد و آنانيكه مسيح را بپذيرند آماده اند تا هر چيز را در راه مسيح فدا كنند. انديشيدن به حرمت نهادن به او و جلال دادن او بايد قبل از هر چيز ديگري ارجحيت داشته باشد.HAM 24.4

اگر ما مسيح را دوست داريم بايد دوست داشته باشيم كه براي او زندگي كنيم و شكر گزار او بوده و براي او كار كنيم. كار او سبك و راحت ميباشد. براي خاطر او بايد خواهان درد و محنت و فداكاري باشيم. بايد براي رستگاري انسانها با او همدردي نموده و شفقت داشته باشيم. ما بايد همان احساس محبت آميزي را داشته باشيم كه او براي ديگران داشت.HAM 24.5

اين بيانگر مذهب و آئين مسيح است. هر كوتاهي و قصوري بدكاري و نيرنگ است .نه تئوري حقيقت محض و نه اقرار به مريد بودن ميتواند جاني را نجات بخشد. ما متعلق به مسيح نخواهيم بود مگر اينكه كاملا خود را به او سپرده باشيم. با بيعلاقگي در زندگي مسيحي است كه بشر سست و ضعيف ميشود. تلاش براي خدمت به خود و مسيح موضوع مورد خطاب سنگلاخ است و فردي كه بذر خود را در سنگلاخ بكارد تاب تحمل آزمونها را نخواهد داشت و براحتي ريشه كن خواهد شد.HAM 25.1