Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

ปลายทาง แห่งความหวัง

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    ซาตานถูกขับไล่

    บ้ดนี้เหตุการณ์ได้เกิดขึ้นตามที่บอกล่วงหน้าไว้แล้ว ในพิธีสำคัญ สุดท้ายของวันลบบาป เมื่อบาปของชาวอิสราเอลถูกนำออกไปจากสถาน บริสุทธ โดยการชำระของเลือดซึ่งเป็นเครื่องบูชา มีการนำแพะรับบาปที่ ยังมีชีวิตมาถวายเฉพาะพระพักตร์ของพระเจ้า ปุโรหิตใหญ่สารภาพ “บรรดาบาปของคนอิสราเอล และการทรยศทั้งหมดและบาปทั้งสิ้นให้ ตกลงบนหัวแพะนั้น” (เลวีนิดิ 16:21) โดยวิธีเดียวก้นนี้เมื่อการลบบาปใน สถานบริสุทธบนสวรรค์เสร็จสิ้นลง ความผิดบาปแห่งประชากรของ พระเจ้าจะถูกนำมาวางลงบนซาตาน เฉพาะพระพัดกร์ของพระเจ้า ต่อ หน้าเหล่าทูตสวรรค์ และต่อหน้าบรรดาคนที่ไถ่ให้รอดแล้ว พระเจ้าจะ ทรงประกาศว่า ความบาปทั้งหลายของประซากรพระองค์จะถูกวางบน ซาตาน ประกาศว่า มันคือผู้มีความผิดของความชั่วร้ายทั้งหมดมันคือ ด้นเหตุชักชวนให้คนเหล่านั้นกระทำผิด แพะรับบาปถูกปล่อยไปใน ดินแดนที่ไม่มีผู้คนอาศัยฉันใด ชาตานจะถูกขับไล่ไปยังแผ่นดินโลกที่ รกร้างว่างเปล่าและก้นดารที่ไม่มีผู้คนอาศัยฉันนั้นGrHTh 120.1

    หลังจากที่ได้กล่าวเหตุการณ์เกี่ยวก้บการเสด็จมาครั้งที่สองของ พระคริสต์แล้ว ผู้เขียนหนังสือวิวรณ์ได้กล่าวต่อไปว่า “ข้าพเจ้าเห็นทูต สวรรค์องค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ ท่านถือลูกกุญแจของบาดาลนั้นและถือ โซ่ใหญ่ ท่านได้จับพญานาคซึ่งเป็นงูดึกดำบรรพ์ ผู้ซึ่งเป็นพญามารและ ซาตานและม้ดมันไว้พันปี แล้วทิ้งมันลงไปในบาดาลนั้น แล้วได้ลั่นกุญแจ ประทับตราเพื่อไม่ให้มันล่อลวงบรรดาประชาชนได้อีกต่อไป จนครบกำหนด พันปีแล้วจึงจะต้องปล่อยมันออกไป” (วิวรณ์20:1-3) “บาดาล” หมายถึง แผ่นดินโลกที่วุ่นวายและมืดมิด ผู้เผยพระวจนะเยเรมืย์รอคอยวันสำค้ญ ของพระเจ้า ประกาศว่า “ข้าพเจ้ามองดูพื้นที่โลกและนี่แน่ะเป็นที่ร้างและ ว่างเปล่า และมองดูฟ้าสวรรคในนั้นก็ไม่มืความสว่าง ข้าพเจ้ามองดูภูเขา นี่แน่ มันกำลังลั่นอยู่ เนินเขาก็แกว่งไปแกว่งมา ข้าพเจ้ามองดู และนี่แน่ะ ไม่มีมนุษย์เลย นกทิ้งปวงแห่งท้องฟ้าได้หนีไปแล้ว ข้าพเจ้ามองดู และ นี่แน่ะ เรือกสวนไร่นาก็เป็นถิ่นทุรกันดารและหัวเมืองทิ้งสิ้นก็สล้กห้กพัง ไปต่อพระพักตร์พระเจ้า” (เยเรมืย์ 4:23-26)GrHTh 120.2

    สถานที่แห่งนี้จะเป็นที่อยู่ของซาตานกับเหล่าทูตสวรรค์ชั่วร้ายของ มันเป็นเวลา 1,000 ปี ซาตานต้องถูกกักขังอยู่ในแผ่นดินโลกและจะไม่ สามารถเข้าไปในโลกอื่นเพื่อล่อลวงและรบกวนคนทิ้งหลายที่ไม่เคยหลง กระทำผิด ในสภาพเช่นนี้หมายถึงมันถูก “มัดไว้” ไม่มีมนุษย์แม้แต่ คนเดียวเหลืออยู่ให้มันจะใช้อำนาจล่อลวงได้ มันถูกตัดขาดออกจากการ ล่อลวงและความพินาศที่เคยชอบทำมาตลอดGrHTh 121.1

    อิสยาห์เผิารอคอยเวลาที่ซาตานถูกล้มล้างและกล่าวว่า “โอ ดาว ประจำกลางวันเอํย พ่อโอรสแห่งพระอรุณ เจ้าร่วงลงมาจากฟ้าสวรรค์ แล้วชิ เจ้าถูกตัดลงมายังพื้นดินอย่างไรหนอ เจ้าผู้กระทำให้บรรดา ประชาชาติตกตั้าน่ะ เจ้ารำพึงในใจของเจ้าว่า ‘ข้าจะขึ้นไปยังฟ้าสวรรค์ เหนือดวงดาวทิ้งหลายของพระเจ้า ข้าจะตั้งพระที่นั่งของข้า ณ ที่สูงนั้น เจ้าจะนั่งบนขุนเขาชุมนุมสถาน ณ ที่อุดรไกล ข้าจะขึ้นไปเหนือความสูง ของเมฆ ข้าจะกระทำตัวของข้าเหมือนองค์ผู้สูงสุด’ แต่เจ้าถูกน่าลงมาสู่ แดนคนตาย ยังที่ลึกของปากแดนบรรดาผู้ที่เห็นเจ้าจะเพ่งดูเจ้าและจะ พิจารณาเจ้าว่า ‘ชายคนนี้หรือที่ทำให้โลกลั่นสะเทือน ผู้เขย่าราชอาณาจักร ทั้งหลาย ผู้ที่ได้กระทำให้โลกเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร และควาหัวเมือง ของโลกเสีย ผูใม่ยอมให้เชลยกลับบ้านของเขา’” (อิสยาห์ 14:12-17)GrHTh 121.2

    ตลอดเวลา 6,000 ปี ที่ชาตานได้จองจำกักขังประชากรของ พระเจ้าไว้ แต่พระคริสต์ได้ทำลายเครื่องจองจำของมัน ทรงปล่อยเชลย ที่ถูกคุมขังเป็นอิสระ เมื่ออยู่ตามลำพังกับเหล่าทูตสวรรค์ชั่วของมัน ทำให้มันระลึกถึงผลกระทบของความบาป “พระราชาทั้งสิ้นของบรรดา ประชาชาตินอนอยู่อย่างมีเกียรติ ต่างก็อยู่ในอุโมงค์ของตน แต่เจ้าถูก เหวี่ยงออกไปห่างจากหลุมศพของเจ้าที่น่าเกลียด สวมเสื้อของผู้ที่ถูกฆ่า คือที่ถูกแทงด้วยดาบซึ่งลงไปยังศิลาของหลุมศพที่ถูกเหยียบยํ่า เจ้า ไม่ได้รับการฝังศพร่วมกับเขา เพราะเจ้าทำลายแผ่นดินของเจ้า เจ้าได้ ลังหารประชาชนของเจ้า ขออย่าให้ใครเอ่ยถึงชื่อของเชื้อวงศ์แห่งผู้ กระทำความชั่วอีกเลย” (อิสยาห์ 14:18-20)GrHTh 122.1

    ตลอดเวลา 1,000 ปี ซาตานจะเห็นผลลัพธ์ของมันที่ได้กบฏต่อ พระบัญญัติของพระเจ้า ความทุกข์ยากอันแสนสาหัสที่มันได้รับ บ้ดนี้ มันได้ถูกทอดทั้งให้คิดถึงสิ่งที่ได้กระทำมาตั้งแต่ศิตก่อการกบฏ และ มองไปข้างหน้าด้วยความตกใจกลัวเมื่อรู้ว่ามันจะต้องถูกลงโทษGrHTh 122.2

    ระหว่างเวลา 1,000 ปี การเป็นชื้นมาจากความตายครั้งแรกกับ การคืนชีพครั้งที่สอง พระเจ้าจะมีการพิจารณาพิพากษาคนชั่ว เปาโล ได้ชื้ให้เห็นว่าการพิพากษาครั้งนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดชื้นภายหลังจาก การเสด็จกลับมาครั้งที่สอง (1 โครินธ์ 4:5) เมื่อบรรดาผู้ชอบธรรมจะ ครอบครองเป็นกษัตริย์และปุโรหิต อัครสาวกยอห้นกล่าวว่า “ข้าพเจ้า ก็ได้เห็นบัลลังก์หลายบัลลังก์และผู้ที่นั่งบนบัลลังก์นั้นเป็นผู้พิพากษา เขาจะเป็นปุโรหิตของพระเจ้าและองค์พระคริสต์ และจะครอบครอง ร่วมกับพระองค์ตลอดเวลาพันปี” (วิวรณ์ 20:4, ธ) ในเวลานี้ “ธรรมิกชน จะพิพากษาโลก” (1 โครินธ์ 6:2) คนเหล่านี้จะร่วมกับพระคริสต์ พิพากษาคนชั่ว ตัดสินทุกคนตามการกระทำเมื่อยังมีชีวิตอยู่ แล้วส่วน ของคนชั่วที่จะต้ลงถูกลงโทษตามการกระทำของเขา ตามที่มีเขียนไว้ ตรงกับชื่อของเขาในสมุดทะเบียนแห่งความตายGrHTh 122.3

    พระคริสต์และประชากรของพระองค์เป็นผู้พิพากษาชาตาน และ เหล่าทูตสวรรค์ที่ชั่วของม้น เปาโลกล่าวว่า “ท่านทั้งหลายไม่รูหรือว่า เราทั้งหลายจะต้องพิพากษาพวกทูตสวรรค์” (1 โครินธ์ 6:3) ยูดา กล่าวว่า “เหล่าทูตสวรรค์ที่ไม่พอใจอธิปไตยที่ทรงประทานให้ แต่ไต้ละ ทั้งถิ่นฐานอ้นเหมาะสมของตนนั้น พระองค์ก็ไต้ทรงจองจำไว้ด้วย พันธนาการอ้นไม่รู้จักสลาย ขังไว้ในที่มืดจนกว่าจะถึงเวลาพิพากษาใน จันสำคัญยิ่งนั้น” (ยูตา บฑที่ 6)GrHTh 123.1

    เมื่อสิ้น.สุด 1,000 ปี จะมีการคืนชีพครั้งที่สอง บรรดาคนชั่วร้าย จะเป็นขึ้นจากตายและปรากฏคัวต่อพระพักตร์พระเจ้าเพื่อรับการ ลงโทษ “ตามคำพิพากษาที่บันทึกไว้แล้ว” (สดุดี 149:9) ดังนั้นยอห์น ผู้เขียนพระธรรมวิวรณ์จึงกล่าวว่า “นอกจากคนเหล่านี้ คนอื่นๆ ที่ตาย แล้วไม่ไต้กล้บมีชีวิตอีกจนกว่าจะครบกำหนดพันปี นี่แหละคือการฟืน จากความตายครั้งแรก” (วิวรณ์ 20:50) อิสยาห้ใต้กล่าวถึงบรรดา คนชั่วว่า “เขาทั้งหลายจะถูกรวบรวมไว้ด้วยกันดั่งนักโทษในคุกมีด เขา ทั้งหลายจะถูกกักขังไว้ในคุกและต่อมาหลายจันเขาจึงจะถูกลงโทษ” (อิสยาห์ 24:12)GrHTh 123.2

    *****GrHTh 123.3

    เวลาพิพากษาบรรดาทุรชนจะเกิดขึ้นหลังจากคนชอบธรรมเข้าสู่ แผ่นดินสวรรค์ ชาตานจะต่อสู้เฮือกสุดท้าย และจะถูกพิพากษาพร้อมกับคน อธรรม พระเจ้าจะทรงเปิดเผยแผนการชั่วของซาตานให้ทั้งโลกได้เห็น คน อธรรมทุกคนยอมร้บการต้ดสินของพระเจ้า ยอมรับในความบริสุทธและ ยุติธรรม จะไม่มีผูใดโต้แย้ง คนชั่วจะยอมร้บว่าการที่เขาได้รับโทษอย่างนั้น เหมาะสมแล้ว เมื่อไฟแห่งพระพิโรธจะเผาผลาญทุกคนจนหมดสิ้น ซาตาน ศ้ตรูตัวสุดท้ายก็’จะถูกทำลาย ความบาปและสิ่งชั่วร้ายจะถูกทำลายไปพร้อม กับมันGrHTh 125.1

    วันแห่งความชื่นชมยินดีก็มาถึงอีกครั้ง เมื่อบุตรของพระเจ้าจะมีชีวิต อยู่ในสวนเอเดนใหม่ น้บแต่นี้ต่อไปทุกชีวิตจะอยู่อย่างเป็นสุขตลอดนิจนิรันดรGrHTh 125.2

    วันนี้เมื่อท่านระลึกถึงพระดำรัสของพระเยซูที่ทรงตรัสว่า “อย่าให้ใจ ท่านทั้งหลายวิตกเลย ท่านวางใจในพระเจ้าจงวางใจในเราด้วย ในพระนิเวศ ของพระบิดาเรามีที่อยู่เป็นอ้นมาก ถ้าไม่มีเราคงได้บอกท่านแล้ว เพราะเรา ไปจ้ดเตรียมที่ไวัสำหรับท่านทั้งหลาย เมื่อเราไปจัดเตรียมที่ไวัสำหรับท่านแล้ว เราจะกลับมาอีกรับท่านไปอยู่กับเรา เพื่อว่าเราอยู่ที่ไหนท่านทั้งหลายจะอยู่ ที่นั่นด้วย” (ยอห้น 14:2-3) ขอให้พระธรรมข้อนี้เป็นคำหนุนใจเพื่อให้ท่าน มีกำลังใจในการรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดไปGrHTh 125.3

    *****GrHTh 125.4

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents