บทที่ 130 - ความชื่นชมยินดีในศาสนา

สถานที่พำนักในอนาคตของผู้ชอบธรรมและบำเหน็จยั่งยืนนิรันดร์กาลเป็นเรื่องสง่างามและมีคุณค่าสูงส่งที่เยาวชนจำต้องใคร่ครวญ จงยึดมั่นอยู่ในแผนการแห่งความรอดอันน่ามหัศจรรย์และการเสียสละอันยิ่งใหญ่ขององค์จอมราชันแห่งพระสิริเพื่อพวกคุณจะถูกยกชูให้คู่ควรด้วยพระโลหิตของพระองค์และด้วยการเชื่อฟัง ในที่สุดพวกคุณจะได้รับเกียรติไปอยู่เบื้องพระที่นั่งของพระคริสต์ เรื่องนี้จะต้องใช้สติไตร่ตรองด้วยความสง่างามมากที่สุด เพื่อเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้า ช่างเป็นสิทธิพิเศษอะไรปานนั้. . . . {MYP 383.1}MYPTh 317.1

เพื่อนเยาวชนทั้งหลาย ดิฉันเห็นว่า ด้วยกิจกรรมเช่นนี้และสันทนาการดังนี้ พวกคุณก็น่าจะมีความสุขแล้ว แต่เหตุผลที่พวกคุณยังกระวนกระวายใจก็เพราะพวกคุณยังไม่แสวงหาต้นกำเนิดที่แท้จริงของความสุข คุณกำลังพยายามแสวงหาความสนุกสนานเพลิดเพลินจากภายนอกพระคริสต์มาตลอดซึ่งสิ่งนี้จะพบได้จากภายในองค์พระคริสต์เท่านั้น ในพระองค์ไม่มีคำว่าไม่สมหวัง การอธิษฐานเป็นสิทธิพิเศษอันล้ำค่าที่ถูกละเลยไปมากเพียงไร การอ่านพระวจนะของพระเจ้าเป็นการเตรียมจิตใจเพื่อการอธิษฐาน เหตุผลสำคัญที่สุดที่ทำให้คุณขาดอารมณ์ที่จะอยู่ใกล้ชิดพระเจ้าด้วยการอธิษฐานคือคุณทำตนเองให้ไม่คู่ควรกับกิจกรรมศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วยการอ่านเรื่องที่น่าเคลิบเคลิ้มหลงใหลที่กระตุ้นจินตนาการและเร่งเร้าตัณหาอันไม่บริสุทธิ์ พระวจนะของพระเจ้าหมดรสชาติ จนลืมเวลาการอธิษฐานไป การอธิษฐานเป็นพละกำลังของคริสเตียน เมื่ออยู่ตามลำพัง เขาจะไม่โดดเดี่ยว เขาจะสัมผัสถึงการทรงร่วมสถิตด้วยของพระองค์ผู้ตรัสว่า “และนี่แน่ะ เราจะอยู่กับท่านทั้งหลายเสมอไป” มัทธิว 28:20 {MYP 383.2}MYPTh 317.2

เยาวชนต้องการอยู่สิ่งเดียวที่พวกเขาไม่มี นั่นคือศาสนา ไม่มีสิ่งใดจะทดแทนสิ่งนี้ได้ การอ้างตนว่าเป็นคริสเตียนเพียงอย่างเดียวไม่มีความหมายอะไร แม้ชื่อจะถูกจดไว้ในทะเบียนของคริสตจักรบนโลกแต่ไม่ใช่ในหนังสือแห่งชีวิตบนสวรรค์ ดิฉันมองเห็นว่าไม่มีเยาวชนแม้เพียงคนเดียวในยี่สิบคนที่รู้ว่าการเชื่อศาสนาในทางปฏิบัตินั้นคืออะไร พวกเขาปรนนิบัติตนเอง และกลับอ้างว่าเป็นผู้รับใช้พระคริสต์ แต่นอกเสียจากมนตร์คาถาที่อยู่เหนือพวกเขาจะถูกทำลายลงไปแล้ว ในไม่ช้าพวกเขาก็จะตระหนักว่าการล่วงละเมิดเป็นของพวกเขา ในเรื่องการปฏิเสธตนเองหรือการเสียสละในนามของสัจธรรมนั้น พวกเขาได้ค้นพบหนทางที่ง่ายกว่า ส่วนในเรื่องการทูลขอพระเจ้าอย่างจริงจังด้วยน้ำตาและเสียงร้องไห้เพื่อได้รับพระคุณแห่งการอภัยของพระองค์และเพื่อกำลังจากพระองค์ในการต่อต้านการทดลองของซาตานนั้น พวกเขาพบว่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องทำอย่างกระตือรือร้นและจริงใจ พวกเขาอยู่ได้โดยไม่ต้องมีเรื่องเหล่านี้ พระคริสต์ราชันแห่งพระสิริเสด็จตามลำพังไปยังเนินเขาและที่สันโดษบ่อยครั้งเพื่อทูลขออย่างหมดจิตวิญญาณของพระองค์ต่อพระบิดา แต่มนุษย์บาปซึ่งไม่มีกำลังกลับคิดว่าเขาดำเนินชีวิตได้โดยไม่ต้องอธิษฐาน--“Testimonies for the Church,” Vol. I, pp. 503-505. {MYP 383.3}MYPTh 317.3