Capitulo 38 - Ang Ganti Sa Mga Balaan

Dayon akong nakita ang daghang mga manolonda nga nagadala gikan sa ciudad og mahimayaong mga corona; usa ka corona sa matag usa ka balaan nga sinulatan sa iyang ngalan; ug sa pagtawag ni Jesus alang sa mga corona, gihatag kini ngadto kaniya, ug ang matahum nga Jesus, uban sa iyang toong kamot, nagbutang sa corona ibabaw sa mga ulo sa mga balaan. Sa sama nga pagkaagi ang mga manolonda nagdala og mga alpa, ug gihatag usab kini sila ni Jesus ngadto sa mga balaan. Ang pangulong manolonda maoy unang mikaskas sa nota, ug gipatugbaw ang matag usa ka tingog diha sa mapasalamaton, malipayon nga pagdayeg, ug matag usa ka kamot hanas kaayo nga mikablit sa mga cuerdas sa alpa, nga nagpadala sa mananoy nga musica diha sa maanindot ug hingpit nga mga tono. Dayon akong nakita si Jesus nga maoy nangulo sa panon sa mga tinubos ngadto sa ganghaan sa ciudad. Iyang gikuptan ang ganghaan ug giabli-sira ang mga pultahan niini sa nagasidlak nga mga bisagra, ug nagtawag sa kanasuran nga nagtuman sa kamatuoran sa pagsulod niini. May mga butang sulod sa ciudad nga makatagbaw sa mga mata sa pagtan-aw. Ang maanindot nga himaya ilang makita bisan diin. Dayon mitan-aw si Jesus sa iyang mga tinubos nga mga balaan; ang ilang mga dagway nagasidlak uban sa himaya; ug sa pagtutok sa iyang mahigugmaong mga mata kanila, miingon siya, uban sa iyang maanindot, mananoy nga tingog, akong nakita ang pag-agulo sa akong kalag, ug natagbaw ako. Kining maanindot nga himaya imong mapahimuslan sa walay katapusan. Natapus na ang inyong mga kasubanan. Wala na unyay kamatayon, ni kasubo, ni paghilak, ni may kasakitan pa. Akong nakita ang panon sa mga tinubos nga nangyukbo ug miitsa sa ilang nagagilaw-gilaw nga mga corona sa tiilan ni Jesus, ug dayon, sa pagbayaw sa iyang matahum nga kamot, ilang gitandog ang ilang bulawan nga mga alpa, ug nagpuno sa tibook langit sa ilang musica; ug mga alawiton ngadto sa Cordero.ADA 159.1

Dayon akong nakita si Jesus nga nangulo sa panon ngadto sa kahoy sa kinabuhi, ug nadungog na usab namo ang iyang matahum nga paningog, labaw pa ka anindot kay sa bisan unsa nga musica nga nadunggan sa mamalatyon nga igdulongog, nga nag-ingon, Ang mga dahon niining kahoya tambal alang sa mga nasud. Kaona ninyo ang tanan niini. Anaa sa kahoy sa kinabuhi ang labing matahum nga bunga, nga maambitan sa mga balaan nga libre. Anaa ang labing mahimayaon nga trono sulod sa ciudad, ug gikan sa ilalum sa trono nagagikan ang putli nga suba sa tubig sa kinabuhi, ingon ka tin-aw sa bildo. Sa bisan diin nga daplin niining suba sa kinabuhi anaa ang kahoy sa kinabuhi. Sa mga kanto sa maong suba may matahum nga mga kahoy nga mamunga og mga bunga nga maayong kaonon. Huyang ra kaayo ang mga pulong sa paghulagway bahin sa langit. Samtang mipataas sa akong atubangan ang maong talan-awon nawagtang ako sa kahibulong; ug nalingaw kaayo uban sa labaw nga katahum ug sa labing hataas nga himaya, akong gibutang ang igsusulat, ug nakaingon ako, O daw unsa nga gugma! Unsa ka kahibulongang gugma! Ang labing nabantug nga pinulongan dili arang makahulagway sa himaya sa langit, ni ang walay ikatandi nga kaladmon sa gugma sa Manluluwas.ADA 159.2

Tan-awa sa Isaias 53:11; Pinadayag 21:4, 22:1-2.ADA 159.3