ความเห็นอกเห็นไจต่อผูกตองแบกภาระอันหนัก

คนจานวนมากแบกภาระน้อยนัด จิตใจของคนเหล่านิแทบจะไม่รู้ อะไรเกี่ยวกับความทุกข์ยากที่แท้จริง แทบไม่รู้สึกถึงความวุ่นวายและ ท้อแท้ใจของคนอื่น จนคนเหล่านี้ไม่เข้าใจถึงงานของผู้แบกรับภาระตัวจริง พวกเขาไม่ซาบซึ้งถึงภาระของเขาเหมือนเช่นเด็กน้อยที่ไม่เข้าใจภาระ ของผู้เป็นบิดาของเขา เด็กคนนั้นอาจจะสงสัยในความวิตกกังวลและความ ทุกข์ร้อนของบิดา และมองว่าไม่มีความจำเป็น แต่เมื่อความจัดเจนต่อชีวิต เพิ่มมากขึ้น เมื่อตัวเขาเองมีภาระต้องรับผิดชอบ เขาก็จะหวนระลึกถึงชีวิต ของบิดาของเขาและจะตระหนักในสิ่งที่ครั้งหนึ่งเขาไม่อาจจะเข้าใจได้ ประสบการณ์ที่ขมขื่นได้จุดประกายปัญญาแก่เขา {MH 483.3}MHTh 549.2

ยังมีผลงานของผู้ที่แบกภาระจำนวนมากไม่เป็นที่เข้าใจและไม่ได้รับ การชื่นชมถึงคุณค่า จนความตายยุติหน้าที่ของเขา เมื่อคนอื่นเข้ามาแบก รับภาระที่เขาทำค้างไว้ และต้องประสบกับความยากลำบากเช่นเดียวกับ ที่เขาไต้เผชิญ เขาทั้งหลายจึงค่อยเข้าใจว่าเขานั้นต้องถูกทดลองความเชื่อ และกำลังใจอย่างไรบ้าง บ่อยครั้งความผิดพลาดของเขาที่เขาทั้งหลายใจร้อน ตำหนิติเตียนเหมือนอย่างแต่ก่อนไม่ปรากฏให้เห็น ประสบการณ์สอนเขา ทั้งหลาย’ให้มีความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น พระเจ้าทรงโปรดประทานหน้าที่ รับผิดชอบต่างๆ แก่มนุษย์ทั้งหลาย เมื่อเขาทั้งหลายกระทำผิด พระองค์ ทรงมีสิทธิอำนาจที่จะแกไขหรือย้ายเขาออกไป เราจึงควรระมัดระวังไม่นำ อำนาจการพิพากษาตัดสินซึ่งเป็นพระราชกิจของพระเจ้ามาดำเนินการเอา เอง {MH 484.1}MHTh 549.3

การกระทำของดาวิดที่ปฏิปติต่อกษัตริย์ซาอูลเป็นบทเรียนที่ดี ด้วย พระบัญชาของพระเจ้า ซาอูลได้รับการทรงเจิมให้ดำรงเป็นกษัตริย์ของ ชนชาติอิสราเอล เพราะเหตุที่กษัตริย์ซาอูลไม่ได้เชื่อฟังพระบัญชาของ พระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงประกาศยึดคืนอาณาจักรของซาอูล ถึง กระนั้น ดาวิดก็ยังปฏิบัติต่อกษัตริย์ซาอูลด้วยความสุภาพอ่อนโยนและ ด้วยความอดทนอดกลั้นมากยิ่งเพียงไร เพื่อตามล่าเอาชีวิตของดาวิด ซาอูลเดินทางมาถึงถิ่นทุรกันดารและหลงเข้าไปในถํ้าที่ดาวิดซ่อนตัวอยู่กับ พวกทหารโดยไม่มีผู้ที่ติดตามไปด้วย “คนของดาวิดก็เรียนท่านว่า วันนี้ เป็นวันที่พระเจ้าตรัสกับท่านว่า...เราจะได้มอบศัตรูของเจ้าไว้ในมือของเจ้า และเจ้าจะทำกับเขาตามที่เจ้าเห็นควร...ท่านว่าแก่คนของท่านว่า ขอ พระเจ้าทรงห้ามไม่ให้ข้าพเจ้ากระทำสิ่งนี้ต่อเจ้านายของข้าพเจ้า ซึ่งเป็น ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมตั้งไว้ คือที่จะเหยียดมือออกต่อสู้กับท่าน ด้วยว่าท่าน เป็นผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมไว้” พระผู้ช่วยให้รอดทรงรับสั่งแก่เราว่า “อย่า กล่าวโทษเขา เพื่อพระเจ้าจะไม่ทรงกล่าวโทษท่าน เพราะว่าท่านทั้งหลาย จะกล่าวโทษเขาอย่างไร พระเจ้าจะทรงกล่าวโทษท่านอย่างนั้นและท่านจะ ตวงให้เขาด้วยทะนานอันใด พระเจ้าจะได้ทรงตวงให้ท่านด้วยทะนานอัน นั้น” จงระลึกไว้ว่า อีกไม่นานนัก สมุดทะเบียนประจำชีพของท่านก็จะ ถูกส่งไปให้พระเจ้าทรงตรวจสอบ และจงจดจำไว้ด้วยว่า พระองค์ตรัสว่า “เหตุฉะนั้น มนุษย์เอ๋ย ไม่ว่าท่านจะเป็นใคร เมื่อท่านกล่าวโทษผู้อื่น นั้น....ท่านก็ได้กล่าวโทษตัวเองด้วยเพราะว่าท่านที่กล่าวโทษเขา ก็ยัง ประพฤติอยู่อย่างเดียวกับเขา” 1 ซามูเอล 24: 4-6;มัท่ธิว 7:1, 2; โรม 2:1. {MH 484.2}MHTh 550.1