Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

บหัศจรรย์แห่อการรักษา

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First

    “เจาปรารกนาจะหายโรคหรอ”

    “ในกรุงเยรูซาเล็มที่ริมประตูแกะมีสระอยู่สระหนึ่งภาษาฮีบรูเรียก สระนั้นว่า เบธซาธา เป็นที่ซึ่งมีศาลาห้าหลัง ในศาลาเหล่านั้นมีคนปวย เป็นอันมาก คนตาบอด คนง่อย และคนเป็นอัมพาตนอนอยู่” ยอห์น 5: 2, 3 {MH 81.1}MHTh 74.1

    ในบางเวลานํ้าในสระนี้จะกระเพื่อม เชื่อกันโดยทั่วไปว่าสิ่งนี้เป็นผล อันเกิดจากอำนาจเหนือธรรมชาติ และถ้าผูใดได้ก้าวลงสระเป็นคนแรก หลังที่นํ้ากระเพื่อมขึ้น ก็จะหายจากโรคต่างๆ ที่เป็นอยู่ คนป่วยหลายร้อย คนได้พากันไปยังสถานที่แห่งนี้ แต่มีคนมาออกันอยู่เต็มไปหมด เมื่อนํ้า กระเพื่อมขึ้น พวกเขาก็กรูกันเข้าไป เหยียบยิ่ากัน ทั่งชาย ทั่งหญิง แม้ กระทั่งเด็กที่อ่อนแอกว่า หลายคนเข้าไปใกล้สระไม่ได้ และหลายคนล้ม ตายเมื่อไปถึงริมขอบสระ มีการสร้างศาลาเรียงรายอยู่โดยรอบบริเวณสระ เพื่อให้คนป่วยได้หลบไอแดดของเวลากลางวันและความหนาวเย็นใน เวลากลางคืน มีคนป่วยบางคนที่ค้างคืนอยู่ในศาลาเหล่านี้ พวกเขาค่อยๆ คลานไปยังขอบสระวันแล้ววันเล่า ด้วยความหวังที่จะได้รับการปลดเปลื้อง แต่ก็ไร้ผล {MH 81.2}MHTh 74.2

    พระเยซูทรงอยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม ทรงดำเนินไปตามลำพัง ทรงสำรวม จิตใจและพลางอธิษฐาน พระองค์เสด็จมาถึงสระเบธซาธา ทรงทอดพระ- เนตรเห็นเหล่าคนเจ็บป่วยที่น่าเวทนากำล้งคอยเฝัาดูสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นเพียง หนทางเดียวของเขาที่จะได้รับการรักษาให้หาย พระองค์ทรงประสงค์ที่จะ เปิดเผยฤทธิ้อำนาจในการรักษาของพระองค์และให้คนเจ็บป่วยที่ทนทุกข์ ทรมานอยู่นั้นหายจากโรค แต่วันนั้นเป็นวันสะบาโต คนเป็นอันมากกำล้ง ไปนมัสการพระเจ้าที่วิหาร พระองค์ทรงทราบดีว่าการรักษาคนป่วยในวัน สะบาโตย่อมจะปลุกป่นให้เกิดอคติขึ้นในบรรดาชาวยิว จนถึงกับทำให้พระ- ราชกิจของพระองค์ต้องยุติลงกลางค้นได้ {MH 81.3}MHTh 75.1

    แต่พระผู้ช่วยให้รอดทรงทอดพระเนตรเห็นคนป่วยที่แสนเวทนา อยู่คนหนึ่ง เป็นชายไร้ที่พึ่งที่ป่วยเป็นง่อยมานานสามสิบแปดปี ความเจ็บ ป่วยของเขาส่วนใหญ่เป็นผลมาจากอุปนิสัยชั่วร้ายของเขาเอง และใครๆ ก็คิดว่าเป็นการพิพากษาลงโทษจากพระเจ้า คนป่วยต้องทนทุกข์ทรมาน มาเป็นเวลาหลายปี เขาต้องโดดเดี่ยว ไร้ญาติขาดมิตร และรูัสึกว่าเขาถูก กีดกั้นให้พ้นจากพระเมตตาของพระเจ้า เมื่อถึงคราวที่ทุกคนคาดว่านํ้าใน สระจะกระเพื่อม พวกที่สงสารคนที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้นี้ก็ได้ช่วยกัน หามเขาไปยังศาลา แต่เมื่อถึงเวลาที่นํ้ากระเพื่อม ก็ไม่มีผูใดที่จะช่วยอุ้ม เขาลงไปในสระ เขาเคยเห็นนํ้าในสระกระเพื่อมเป็นระลอก แต่เขาก็ไม่อาจ ขยับไปไกลเกินขอบสระได้ คนอื่นๆ ที่แข็งแรงกว่าโผไปถึงสระได้ก่อน คน ป่วยที่หมดสิ้นหนทางและยากไร้ผู้นี้ไม่สามารถต่อสู้แข่งขันกับฝูงชนที่ ยื้อแย่งและเห็นแก่ตัวไต้ ความที่ต้องตะเกียกตะกายเพื่อให้ได้สิ่งที่มุ่งหวัง อยู่อย่างนั้น ความกลัดกลุ้มกังวลใจ และความท้อถอยที่ได้รับอยู่เสมอ ค่อยๆ กัดกร่อนเรี่ยวแรงที่ยังเหลืออยู่ให้หมดสิ้นไปอย่างรวดเร็ว {MH81.4}MHTh 75.2

    ชายป่วยผู้นั้นนอนอยู่บนที่นอนของเขาและบางคราวก็ผงกศีรษะขึ้น เพื่อมองดูนํ้าในสระ ครั้นเมื่อมีใบหน้าหนึ่งเปียมด้วยความอ่อนโยนและ เมตตาก้มลงมองดูเขาและกล่าวว่า “ท่านอยากจะหายเป็นปกติหรือเปล่า” ทำให้เขาต้องเหลียวกลับมาลู จากนั้นความหวังเจิดจ้าขึ้นในใจ เขารูสึก-ว่า เขาจะไต้รับการช่วยเหลือไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่นานต่อมา ความหวังที่ เรืองรองขึ้นมานั้นกลับเลือนหายไป เขาระลึกขึ้นไต้ว่า บ่อยครั้งที่เขา พยายามตะเกียกตะกายไปให้ถึงสระนํ้า และบัดนี้ ความหวังที่จะมีชีวิตอยู่ จนถึงเวลาที่นํ้ากระเพื่อมขึ้นอีกครั้งเหลือน้อยลงไปทุกที เขาหันกลับไป พลางตอบอย่างเหนื่อยอ่อนว่า“ท่านเจ้าข้า เมื่อนํ้ากำลังกระเพื่อมไม่มี ผูใดที่จะเอาตัวข้าพเจ้าลงไปในสระและเมื่อข้าพเจ้ากำลังไปคนอื่นก็ลงไป ก่อนแล้ว” {MH 83.1}MHTh 76.1

    พระเยซูทรงรับสั่งกับเขาว่า “จงลุกขึ้นยกแคร่ของเจ้าเดินไปเถิด’” ยอห์น 5: ธ-ย ชายป่วยผู้นั้นมองดูพระเยซูด้วยความหวังใหม่ พระพักตร์ ของพระองค์ นํ้าเสียงของพระองค์ที่แสดงออกมาไม่เหมือนผู้อื่น ประหนึ่ง ว่าความรักและฤทธิ้อำนาจได้ระบายออกมาจากพระพักตร์ของพระองค์ ความเชื่อของชายง่อยได้ยึดเอาก้อยค่าของพระคริสต่ไว้มั่น เขายอมเชื่อ ฟังโดยไม่ไดไต่ถามถึงสิ่งใด และเมื่อเขาทำเช่นนี้ ร่างกายทั้งหมดของเขา ก็ขานรับกับพระดำรัสสั่ง {MH 84.1}MHTh 76.2

    เส้นประสาททุกเส้นและกล้ามเนี้อทุกบัดได้ปลุกตื่นขึ้นสู่ชีวิตใหม่ และแข้งขาอันง่อยเปลี้ยของเขากลับเคลื่อนไหวได้อย่างแข็งแรง เขา กระโดดลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินไปอย่างมั่นคง คล่องตัวอย่างเต็มกำล้ง พลางสรรเสริญพระเจ้าและชื่นชมยินดีในพละกำลังใหม่ที่เขาได้รับ {MH 84.2}MHTh 76.3

    พระเยซูทรงมืใด้ประทานความมั่นใจให้กับชายง่อยว่าเขาจะได้รับ ความช่วยเหลือจากพระเจ้า ชายคนนั้นอาจจะพูดว่า “พระองค์เจ้าข้า หาก พระองค์ทรงโปรดให้ข้าพระองค์หายโรค ข้าพระองค์จะเชื่อฟังพระดำรัส ของพระองค์” เขาอาจหยุดคิดสงสัย และด้วยเหตุนี้จึงสูญเสียโอกาสที่มี เพียงครั้งเดียวที่จะได้หายจากโรค แต่เขามิได้ทำเช่นนั้น เขาเชื่อในพระ- ดำรัสของพระคริสต์ เชื่อว่าเขาจะได้รับการรักษาให้หายโรคได้ ท้นใดนั้น เมื่อเขาพยายามลุกขึ้นยืน พระเจ้าจึงประทานกำลังให้แก่เขา เขาตั้งใจเดิน และเขาก็เดินได้จริงๆ ด้วยการปฏิบตตามพระดำรัลฃองพระคริสต์ เขาจึง ได้รับการรักษาให้หาย {MH 84.3}MHTh 76.4

    ความสัมพีนธ์ในชีวิตที่เรามีต่อพระเจ้าต้องสิ้นสุดลง จิตวิญญาณ ของเราก็ง่อยเปลี้ยไป เพราะบาป โดยลำพังตัวเราเองแล้ว เราดำเนินชีวิต ในทางที่บริสุทธิ์ชอบธรรมไม่ได้มากไปกว่าชายง่อยที่ไม่สามารถจะเดินได้ ด้วยตัวเอง หลายคนตระหนักว่าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เขาปรารถนาที่จะ ได้’ชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณซึ่งจะนำเขาให้เข้าสนิทกับพระเจ้า พวกเขาดิ้นรน แสวงหา แต่ก็ไร้ผล ในความสิ้นหวังเขาจึงร้องขึ้นว่า “โอย ข้าพเจ้าเป็นคน น่าสมเพชอะไรเช่นนี้ ใครจะช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากร่างกายนี้ซึ่งเป็นของ ความตายได้” โรม 7:24 ขอให้ผู้ที่ท้อแท่สิ้นหวังและพยายามต่อสู้ดิ้นรน เงยหน้ามองดู พระผู้ช่วยให้รอดทรงกำลังโน้มพระกายลงมาเหนือคนทั้ง หลายที่พระองค์ได้ทรงไถ่ไว้ด้วยพระโลหิตของพระองค์และตรัสอย่างอ่อนโยน ด้วยพระทัยที่เมตตาอย่างที่มิอาจจะบรรยายได้ว่า “ท่านอยากจะหายเป็น ปกติหรือเปล่า,, พระองค์ทรงมีพระดำรัสสั่งให้ท่านลุกขึ้นด้วยสุขภาพ ร่างกายที่สมบูรณ์และมีสันติสุขในจิตใจ จงอย่ารอคอยจนกระทั้งรู้สึกว่า ท่านได้รับการรักษาให้หายแล้ว จงเชื่อในถ้อยคำของพระผู้ช่วยให้รอดจง ตั้งปณิธานที่จะยืนเคียงข้างกับพระคริสต์ ปรนนิบตรับใช้พระองค์และเมื่อ ได้ปฏิบัติตามพระดำรัสของพระองค์แล้ว ท่านก็จะได้รับกำลัง พระคริสต์ ทรงพระปรีชาสามารถและทรงปรารถนาที่จะช่วยให้ท่านได้หลุดพันจาก การกระทำที่ชั่วร้ายหรือจากการหมกมุ่นอยู่ในกิเลสตัณหาที่คอยผูกมัด จิตวิญญาณและร่างกายของเราไว้มาเป็นเวลาช้านาน พระองค์จะประทาน ชีวิตแก่จิตวิญญาณที่ “ตายแล้วโดยการละเมิด” เอเฟซัส2:1 พระองค์ จะทรงปลดปล่อยผู้ที่ตกเป็นทาสของความอ่อนแอ ความทุกข์เข็ญใจและ อยู่ในโซ่ตรวนของความผิดบาปให้เป็นอิสระ {MH 84.4}MHTh 77.1

    ความรู้สึกถึงความผิดบาปได้ท่าลายความสุขใจที่มีในชีวิต แต่พระ- คริสต์ตรัสว่า “เราจะรับบาปของเจ้า เราจะประทานสันติสุขให้แก่เจ้า เรา ไถ่เจ้าด้วยโลหิตของเราแล้ว เจ้าเป็นของเรา พระคุณของเราจะเพิ่มกำลัง แก่ความตั้งใจที่อ่อนเปลี้ยของเจ้าได้ ความเสียใจของเจ้าต่อบาปเราจะนำ ออกไป” เมื่อการทดลองโถมเข้ามายังท่าน เมื่อความกังวลใจและความ งุนงงสับสนห้อมล้อมท่าน เมื่อท่านทุกข์โศกและท้อถอย จนท่านรู้สึก หมดอาลัยในชีวิต จงพึ่งพาในพระเยซู แล้วแสงสว่างอันเจิดจ้าจากพระ- พักตร์ของพระองค์จักขับไล่ความมืดมิดที่ห้อมล้อมท่านอยู่ เมื่อบาปต่อสู้ เพื่อที่จะเอาชนะจิตวิญญาณของท่านและความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของท่าน ก็กลับกลายเป็นภาระหนัก จงพึ่งพาในพระผู้ช่วยให้รอด พระคุณของ พระองค์มีเพียงพอที่จะเอาชนะต่อความผิดบาปได้ จงให้จิตใจที่เป็นทุกข์ ถึงความไม่แน่นอนในชีวิต หันไปหาพระองค์ด้วยจิตใจที่ซาบซึ้งในพระ- มหากรุณาธิคุณ จงยึดมั่นในความหวังที่พระองค์ทรงวางไว้เบื้องหน้าท่าน พระคริสต์ทรงรอรับท่านเข้าไว่ในครอบครัวของพระองค์ กำลังของพระ- องค์จะช่วยท่านให้พันจากความอ่อนแอ พระองค์จะทรงน่าท่านไปทีละ ก้าว ๆ จงวางมือของท่านไว่ในพระหัตถ์ของพระองค์และยอมให้พระองค์ ทรงน่าท่านไป {MH 85.1}MHTh 78.1

    จงอย่าได้รู้สึกว่าพระคริสต์ทรงอยู่ห่างไกลท่าน พระองค์ประทับอยู่ ใกล้เสมอ ความรักของพระองค์ห้อมล้อมท่านไว้ จงแสวงหาพระองค์ เพราะพระองค์ทรงปรารถนาที่จะให้ท่านพบกับพระองค์ พระองค์ไม่ปรา- รถนาเพียงเพื่อจะให้ท่านแตะต้องฉลองพระองค์เท่านั้น แต่ให้ท่านไต้เดิน ไปกับพระองค์และติดสนิทกับพระองค์ตลอดไป {MH 85.2}MHTh 78.2