บกกี่ 10 - การช่วยเหลือ ผู้ที่ตกอยู่ในการกดลอง

การที่พระคริสต์ทรงรักเรานั่นมิใช่เพราะว่าเราได้มีใจรักในพระองค์ ก่อน แต่“ในขณะที่เรายงเป็นคนบาป” พระองค์ใต้ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อ เรา พระองค์มิได้ทรงปฏิบัติต่อเราตามการกระทำที่เราสมควรจะไต้รับ ถึง แม้ว่าบาปของเราจะทำให้เราสมควรที่จะได้รับโทษก็ตาม แต่พระองค์ก็หา ได้ทรงพิพากษาลงโทษเราไม่ ปีแล้วปีเล่าที่พระองค์ใต้ทรงอดทนต่อความ อ่อนแอและความโง่เขลาของเรา ความอกต้ญฌูต่อพระคุณและความดื้อรั้น ของเรา แม้ว่าเราจะไต้เหินห่างไปจากพระองค์ มีจิตใจที่แข็งกระด้าง หรือ เพิกเฉยต่อพระวจนะอันบริสุทธิ์ของพระองค์ พระหัตถ์ของพระองค์ก็ยังทรง เหยียดออกเพื่อเราอยู่เสมอ {MH 161.1}MHTh 168.1

พระคุณเป็นพระลักษณะของพระเจ้าที่ประทานให้แก่มนุษย์ผูัไม่ สมควรจะได้รับ เรามิได้แสวงหาพระคุณนั้น แต่พระเจ้าได้ทรงแสวงหาเพื่อ ที่จะประทานพระคุณนั้นให้แก่เรา พระเจ้าทรงยินดีที่จะประทานพระคุณ ของพระองค์ให้แก่เรา มิใช่เพราะเรามีค่าคู่ควรที่จะได้รับ แต่เพราะเราไม่มี ค่าคู่ควรอย่างสิ้นเชิงที่จะได้รับพระคุณนั้นต่างหาก สิ่งเดียวที่เราจะทูลขอ พระราชทานพระมหากรุณาธิคุณจากพระองค์ ก็คือ ความจำเป็นอย่างยิ่งยวด ของเราเท่านั้น {MH 161.2}MHTh 169.1

โดยอาศัยพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเหยียดพระหัตถ์ ของพระองค์ตลอดทั้งวันเพื่อที่จะเชื้อเชิญมนุษย์ที่หลงกระทำผิดบาปให้เข้า มาหาพระองค์พระองค์ทรงยอมรับทุกคน พระองค์ทรงต้อนรับทุกคนด้วย ความยินดี การอภ้ยโทษต่อผู้ที่กระทำผิดบาปมากที่สุดนั้นเป็นสิ่งที่สำแดง ถึงสง่าราศีของพระองค์ พระองค์จะทรงนำเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายออกมาจาก ซาตานผู้มีอำนาจ พระองค์จะทรงปลดปล่อยเชลยให้ใต้รับความเป็นไท พระองค์จะทรงฉวยดุ้นฟืนออกมาจากกองเพลิง พระองค์จะทรงโรยโซ่ทอง แห่งพระเมตตาคุณของพระองค์จากสวรรค์ลงสู่เบื้องลึกที่สุดในความทุกข์ ยากของมนุ,ษย์ และจะทรงยกซูจิตวิญญาณที่แปดเปื้อนด้วยบาป {MH 161.3}MHTh 169.2

พระคริสต์ทรงสนพระทัยและทรงรักใคร่ในมนุษย์ทุกคน พระองค์ ทรงยอมสละพระชนม์ของพระองค์เพื่อที่จะนำมนุษย์ให้กลับคืนดีกับ พระเจ้า จิตวิญญาณที่หลงกระทำผิดและช่วยเหลือตัวเองไม่ไต้ซึ่งตกอยู่ ในสภาพพร้อมจะถูกทำลาย ด้วยเล่ห์อุบายและบ่วงแร้วของซาตานจะ ได้รับการดูแลและฟื้นฟูเหมือนด้งเช่นผู้เลี้ยงที่คอยปกป้องฝูงแกะของตน {MH 162.1}MHTh 169.3

แบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอดจะต้องเป็นมาตรฐานแห่งการปรนนิบติ รับใช้ของเราต่อผู้ที่ลูกทดลองและหลงกระทำผิด ความสนพระทัย ความ สุภาพอ่อนโยนและความอดทนนานที่พระองค์ใต้ทรงสาธิตต่อเรานั้น เรา จะต้องสำแดงสิ่งเดียวกันนี้ให้เป็นที่ประจักษ์ต่อผู้อื่นด้วย พระองค์ตรัสว่า “เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้าจงรักก้นและก้นด้วยอย่างนั้น” ยอห์น 13:34หากพระคริสต์สถิตอยู่ในเรา เราก็จะต้องเปิดเผยถึงความ รักที่ไม่เห็นแก่ตัวของพระองค์ต่อทุกๆ คนที่เราติดต่อเกี่ยวข้องด้วยเมื่อ เราพบเห็นมนุษย์ชายหญิงที่ต้องการความเห็นอกเห็นใจและความช่วย เหลือ เราจะไม่ถามว่า “เขาเป็นผู้สมควรที่จะไต้รับการช่วยเหลือหรือไม่” แต่เราควรจะถามว่า “ข้าพเจ้าจะทำประโยชน์อะไรให้แก่เขาเหล่านั้นไต้ บ้าง” {MH 162.2}MHTh 169.4

ทั้งคนมั่งมีและคนยากจน คนชั้นสูงและคนชั้นตา ไทและทาสล้วน เป็นทรัพย์สมบ้ติของพระเจ้า พระองค์ผู้ทรงสละพระชนม์ของพระองค์เพื่อ จะไก่มนุษย์ทั้งหลายให้รอดพ้นจากบาปนั้น ทรงมองเห็นว่ามนุษย์ทุกคน ล้วนมีค่ามากเกินกว่าจะประมาณไต้ โดยความลํ้าลึกและสง่าราศีของ กางเขนนั้น เราจึงไต้มองเห็นถึงการประเมินค่าต่อจิตวิญญาณมนุษย์ของ พระองค์ เมื่อเราไต้ทราบอย่างถ่องแท้เช่นนี้แล้ว เราย่อมจะรู้สึกว่ามนุษย์ ทุกคนไม่ว่าจะเลวทรามตาช้าสักเพียงใด เขาก็มีค่าเกินกว่าที่จะไต้รับการ ปฏิบ้ติด้วยความเย็นชาหรือด้วยการดูถูกเหยียดหยาม เราควรจะตระหนัก ถึงความสำค่ญของงานที่เราจะกระทำเพื่อเพื่อนมนุษย์ด้วยก่นว่าเขาควร ได้รับการยกซูให้สงขึ้นสู่พระที่นั่งของพระเจ้า {MH 1 62.3}MHTh 170.1

ในคำอุปมาของพระผู้ช่วยให้รอดเกี่ยวกับเรื่องเหรียญเงินที่หายไป นั้น แม้ว่าจะตกอยู่ในกองขยะโสโครกก็ตาม เหรียญนั้นก็ยังเป็นเหรียญเงิน อยู่เช่นเติม เจ้าของเหรียญย่อมจะเสาะแสวงหาเพราะมันเป็นสิ่งที่มีค่า ดัง นั้น จิตวิญญาณทั้งหลาย แม้ว่าจะเสื่อมทรามไปเพราะความผิดบาป ก็ยัง มีค่าประเสริฐในสายพระเนตรของพระเจ้า เช่นเดียวกับเหรียญเงินที่มี พระฉายาลักษณ์และคำจารึกของกษัตริย์ผู้มีอำนาจครอบครองประเทศ ฉันใด มนุษย์ที่พระเจ้าทรงสร้างย่อมมีพระฉายาและคำจารึกของพระเจ้า ประทับอยู่ฉันนั้น ถึงแม้ว่าในเวลานี้จิตวิญญาณเหล่านั้นจะได้เสื่อมเสียและMHTh 170.2

มัวหมองไปเพราะอิทธิพลของความผิดบาป แต่กระนั่นร่องรอยของคำจารึก ก็ยังคงหลงเหลืออยู่ในจิตวิญญาณทั้งหลายเหล่านั่น พระเจ้าทรงปรารถนา ที่จะนำจิตวิญญาณเหล่านั่นกลับคืนมาและประทับพระฉายาแห่งความ ชอบธรรมและความบริสุทธิ์ของพระองค์ลงไปอีกครั้ง {MH 163.1}MHTh 170.3

เราต่างมีความเข้าใจถึงความเห็นอกเห็นใจตามแบบอย่างของพระ- คริสต์แต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว สิ่งนี้ควรจะเป็นสายใยที่ได้ ผูกพ้นเรากับพระองค์ไว้อย่างแนบแน่นที่สุด อันเป็นความเห็นอกเห็นใจ ด้วยความเมตตาสงสารต่อจิตวิญญาณที่ตาช้า จิตวิญญาณที่หลงกระทำ ผิดและต้องทนทุกข์ทรมาน และสุดท้ายก็ต้องตายไปด้วยการล่วงละเมิด และความผิดบาป ความไร้มนุษยธรรมต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันถือว่าเป็น ความผิดบาปที่ร้ายแรงที่สุดของเรา หลายคนคิดว่าเขาเป็นแบบอย่าง ความยุติธรรมของพระเจ้า แต่ในขณะเดียวกันเขาหาได้แสดงถึงแบบอย่าง ความสุภาพอ่อนโยนและความรักอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ต่อผู้อื่นไม่ บ่อย ครั้งที่เขาได้ปฏิบัติต่อคนทั้งหลายด้วยความเกรี้ยวกราดและความรุนแรง จนคนเหล่านั้นต้องตกอยู่ในภาวะที่กดดันและอาจจะต้องฟายแพ้ต่อการ ทดลอง ซาตานกำลังพยายามที่จะฉกฉวยแย่งชิงจิตวิญญาณเหล่านี้ไป ดังนั้น ถ้อยคำที่เกรี้ยวกราดหยาบคายและปราศจากความเห็นอกเห็นใจ จะทำให้คนเหล่านั้นเกิดความท้อถอยและผลักไสคนเหล่านั้นต้องตกเป็น เหยื่อต่ออำนาจของผู้ทดลอง {MH 163.2}MHTh 171.1

การเข้าถึงจิตใจของคนทั้งหลายนั้นเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน มีเพียง พระเจ้าผู้ทรงอ่านจิตใจของมนุษย์ใต้เท่านั้นที่ทรงน่ามนุษย์ให้กลับใจใหม่ ไต้ มีเพียงพระปัญญาของพระองค์เท่านั้นที่จะท่าให้เราประสบผลในการ เข้าถึงคนที่หลงหายได้ท่านอาจจะยืนตัวตรงและรู้สึกว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้ บริสุทธิ์ชอบธรรมกว่าตัวท่าน” และไม่ว่าเหตุผลของท่านจะถูกต้องอย่างไร หรือถ้อยคำของท่านจะเป็นความจริงมากสักเพียงไร ถ้อยคำนั้นย่อมมิอาจ ที่จะเข้าถึงและสัมผัสจิตใจของผูใดได้ ความรักของพระคริสต์ที่ได้สำแดง ให้ปรากฏในคำพูดและการกระทำต่างหาก ที่จะทำให้ประสบผลในการเข้า ถึงจิตใจของผู้อื่นได้ ในขณะที่การกล่าวซํ้าซากถึงข้อบงคับคำสั่งสอนหรือ การโต้แย้งย่อมไม่ก่อให้บังเกิดผลแต่ประการใด {MH 163.3}MHTh 171.2

เราต้องมีความเห็นอกเห็นใจตามแบบอย่างของพระคริสฅ์ให้มากยิ่ง ขึ้น ซึ่งมิใช่ความเห็นอกเห็นใจต่อผู้ที่เราเห็นว่าเป็นคนที่ปราศจากตำหนิ ด่างพร้อยเท่านั้น แต่เราต้องแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อคนยากคนจน คนที่ตกทุกข์ไต้ยากและจิตวิญญาณที่กำลังต่อสู้ดิ้นรน ซึ่งถูกครอบงำอยู่ ในความผิดบาป และจมอยู่กับความรูสึกเสียใจที่ได้กระทำผิดไป ต้องลูก การทดลองและมีจิตใจที่ท้อแท่สิ้นหวัง เราจะต้องเข้าไปหาเพื่อนมนุษย์ด้วย การเข้าถึงและสัมผัสจิตใจพวกเขาด้วยความรู้สึกถึงความอ่อนแอของพวก เขา เหมือนด้งเช่นพระมหาปุโรหิตของเราผัูทรงกอปรด้วยพระทัยกรุณา {MH 164.1}MHTh 172.1

คนที่สังคมรังเกียจเดียดฉันท์ คนเก็บภาษีและคนบาป ซึ่งประชาชน ต่างดูถูกเหยียดหยามเหล่านั้นต่างหากที่พระคริสต์ทรงเรียกและด้วยความ รักอันมั่นคงของพระองค์ เป็นแรงเร่งเร้าคนเหล่านั้นให้เข้ามาหาพระองค์ มีบุคคลจำพวกเดียวที่พระคริสต์มิทรงยอมรับ นั้นก็คือผู้ที่ถือว่าตนเอง ดีเลิศและดูถูกเหยียดหยามผูอื่น {MH 164.2}MHTh 172.2

พระคริสต์ทรงรับสั่งแก่เราว่า “จงออกไปตามทางใหญ่ซอกน้อยและ เร่งเร้าเขาให้เข้ามา เพื่อเรือนของเราจะเต็ม” ในการที่จะปฏิบัติตาม พระดำรัสสั่งนี้เราจะต้องไปหาผู้ที่ยังไม่ได้นับถือพระเจ้าทั้งที่อยู่ใกล้เราและ อยู่ห่างไกลออกไป“คนเก็บภาษีและหญิงเพศยา” จะต้องไดัยินคำเชื้อเชิญ ของพระผู้ช่วยให้รอด โดยอาศัยความเมตตากรุณาและความอดทนของทูต ผู้นำข่าวของพระองค์ คำเชื้อเชิญของพระคริสต์จะกลายเป็นฤทธิ์อำนาจที่ จะช่วยยกซูผู้ที่จมดิ่งลึกลงสู่ถ้นบึ้งของความผิดบาปให้ชื้นมาได้ {MH 1 64.3}MHTh 172.3

แรงบันดาลใจในการทำงานของคริสเตียนย่อมต้องการความตั้งใจ ที่มุ่งมั่น ความเอาใจใส่อย่างต่อเนื่อง และความปรารถนาอย่างไม่ลดละต่อ จิตวิญญาณทั้งหลายที่ซาตานพยายามทำลายเสีย อย่าให้มีสิ่งใดมาทำให้ ความร้อนรนและความปรารถนาอันลึกซึ้งที่จะช่วยผู้ที่หลงหายให้ไต้รับ ความรอดนั้นต้องเยือกเย็นลงไป {MH 164.4}MHTh 172.4

จงสังเกตลูว่าในพระวจนะของพระเจ้าที่มีอยู่ทั้งหมดนั้น ล้วนเป็น ถ้อยคำที่ทรงเรียกร้องให้มนุษย์ชายหญิงกลับมาหาพระคริสต์อย่างเร่งด่วน เราจำต้องฉกฉวยทุก ๆ โอกาสที่มีทั้งเป็นการส่วนตัวและในที่สาธารณชน โดยนำเสนอเหตุผลทั้งปวง ถ่ายทอดแรงกระตุ้นในทุกระดับ เพื่อชักนำมนุษย์ ให้กลับมาหาพระผู้ช่วยให้รอด เราจะต้องเร่งเราคนทั้งหลายด้วยกำลังทั้งหมด ของเรา ให้มองไปที่พระเยซู และยอมรับเอาชีวิตที่เสียสละและไม่เห็นแก่ ตนของพระองค์ เราจะต้องแสดงให้เห็นว่าเราหวังที่จะให้คนเหล่านั้นทำให้ พระคริสต์ทรงมีพระทัยชื่นชมยินดี ด้วยการที่เราไดีใช้ของประทานทุกอย่างMHTh 173.1