หลักการไนการประกอบธุรกจการงาน

ตามพระวจนะของพระเจ้านั้น พระเจ้าทรงมิได้มีแผนการให้คนกลุ่ม หนึ่งกลุ่มใดรารวยมั่งคั่งจากการกดขี่ข่มเหงและความทุกข์ยากของผู้อื่น ใน การติดต่อเกี่ยวข้องด้านธุรกิจนั้น พระวจนะของพระเจ้าสั่งสอนเราให้ วางตัวของเราในจุดยืนของผู้ที่เรากำลังติดต่อด้วยว่าเราจะมีความรูสึกเช่น ไร อย่าให้เราคิดถึงแต่ประโยชน์ของเราแต่เพียงฝ่ายเดียว แต่ขอให้เราได้ คิดถึงอีกฝ่ายหนึ่งด้วย ผู้ที่เอารัดเอาเปรียบในความทุกข์ยากของผู้อื่นเพื่อ ที่จะหาผลประโยชน์เข้าตัวเองหรือผู้ที่คอยขูดรีดเพื่อหาประโยชน์ใส่ตัวจาก ความเสียเปรียบหรือความอ่อนด้อยของผู้อื่น ย่อมจะกลายเป็นผู้ที่ล่วง ละเมิดต่อทั้งหลักการและบทบัญญัติในพระวจนะของพระเจ้า {MH 187.2}MHTh 200.2

“ท่านทั้งหลายอย่าให้เสียความยุติธรรมซึ่งควรได้แก่คนต่างด้าว หรือควรได้แก่ลูกกำพร้าและอย่ารับเสื้อผ้าของหญิงม่ายไว้เป็นประกัน” “เมื่อท่านทั้งหลายให้พี่น้องขอยืมสิ่งใด อย่าเข้าไปในเรือนของเขาและเอา สิ่งที่เขาใช้เป็นประกัน ท่านจงยืนอยู่ภายนอก และคนที่ยืมนั้นจะนำของ ประกันออกมาให้ท่านเอง ถ้าเขาเป็นคนยากจน อย่าเอาของประกันนั้น เก็บไว้จนข้ามคืน” “ถ้าเจ้าได้รับเสื้อคลุมของเพื่อนบ้านไว้เป็นของประกัน จงคืนของนั้นให้เขาก่อนตะวันตกดิน เพราะเขาอาจมีเสื้อคลุมตัวนั้นตัว เดียวเป็นเครื่องปกคลุมร่างกาย มีฉะนั้นเวลานอนเขาจะเอาอะไรห่มเล่า เมื่อเขาทูลร้องทุกข์ต่อเรา เราจะสดับฟังเพราะเราเป็นผู้มีเมตตากรุณา” “เจ้าจะขายนาให้เพื่อนบ้านก็ดี หรือซื้อจากเพื่อนบ้านก็ดี เจ้าอย่าโกงกัน” เฉลยธรรมบัญญัติ 24:1 7,1 0-1 2; อพยพ 22;26, 27; เลวีนิติ 25:1 4 {MH 187.3}MHTh 200.3

“เจ้าอย่ากระทำผิดในการพิพากษา ในการวัดยาว หรือชั่งน้ำหนัก หรือนับจำนวน” “ท่านอย่ามีลูกตุ้มสำหรับตาชั่งต่างกันไว้ในถุง อันหนึ่ง หนักอันหนึ่งเบา ในเรือนของท่านอย่าให้มีเครื่องตวงสองชนิด ใหญ่ อันหนึ่งเล็กอันหนึ่ง” “เจ้าจงใช้ตาชั่งเที่ยงตรง ลูกตุ้มเที่ยงตรง เอฟาห์ เที่ยงตรงและฮินเที่ยงตรง”เลวีนิติ 19:35,เฉลยธรรมปัญญัติ 25:13, 14,เลวีนิติ 19:36 {MH 188.1}MHTh 201.1

“ถ้าเขาจะขอสิ่งใดจากท่าน ก็จงให้อย่าเมินหน้าจากผู้ที่อยากขอ ยืมจากท่าน” “คนอธรรมขอยืมและไม่จ่ายคืน แต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้าง ขวางและแจกจ่าย” มัทธิว 5:42;สดุดี 37:21 {MH 188.2}MHTh 201.2

“จงให้คำปรึกษา จงอำนวยความยุติธรรม จงทำร่มเงาของท่านเหมือน กลางคืน ณ เวลาเที่ยงวัน จงช่วยซ่อนผู้ถูกขับไล่ อย่าได้หักหลังผู้ลี้ภัย” “ให้ผู้ถูกขับไล่...อาศัยอยู่ทำมกลางท่าน จงเป็นที่กำบังภัยแก่เขาให้พ้น จากผู้ทำลาย” อิสยาห์ 16:3, 4 {MH 1 88.3}MHTh 201.3

แผนการในการดำเนินชีวิตที่พระเจ้าได้ทรงโปรดประทานให้แก่ชนชาติ อิสราเอลนั้น พระองค์ทรงมีพระประสงค์เพื่อจะให้เป็นบทเรียนแก่มวล มนุษย์ หากในวันนี้ มนุษย์จะได้ปฏิบัติตามในแผนการของพระองค์ โลก ใบนี้ย่อมจะเป็นสถานที่ ๆ แตกต่างไปจากโลกที่เป็นอยู่มากมายสักเพียงไร {MH 188.4}MHTh 201.4

ในเขตแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลของธรรมชาติ ยังคงมีที่ว่างมากพอ ที่จะให้คนที่กำลังทนทุกข์ลำบากและคนที่ยากไร้ขัดสนได้มีบ้านสักหลัง หนึ่ง ในอ้อมกอดของธรรมชาตินั้น ยังคงมีความอุดมสมบูรณ์อย่างเพียง พอที่จะเป็นอาหารเพื่อคอยเลี้ยงดูพวกเขาได้ ใต้ผืนพระสุธายังมีพระพร ของพระเจ้าที่เก็บซ่อนไว้สำหรับคนทั้งหลายที่มีใจกล้า มีความตั้งใจอัน ม่งมั่นและมีความมานะบากบั่นที่จะเก็บเกี่ยวเอาขุมทรัพย์เหล่านั้น {MH 188.5}MHTh 202.1

พระเจ้าทรงมอบหมายงานในการเพาะปลูกพรวนดินให้แก่มนุษย์!,น สวนเอเดนอันเป็นการเปิดโอกาสให้บรรดามนุษย์มากมายได้รู้จ้กเลี้ยงชีวิต ของตนเองMHTh 202.2

“จงวางใจในพระเจ้า และกระทำความดี
ท่านจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและชื่นบานอยู่กับความปลอดภ้ย’”MHTh 202.3

สดุดี 37:3 {MH 1 89.1}

ผู้คนนับพันนับหมื่นแทนทีจะทำงานในไร่นาต่างพากันเข้าไปแออัด อาศัยอยู่ในเมืองเพื่อเฝัามองหาโอกาสทำงานหาเลี้ยงชีพที่ได้เงินเพียงเล็ก น้อย ในหลายกรณี เงินรายได้อันแสนน้อยนิดนี้มืได้นำไปใช้เพื่อซื้อหา อาหาร แต่กลับถูกนำไปใส่ไว่ในลิ้นชักเก็บเงินของคนขายสุรา ซึ่งเป็นสิ่ง ที่มีผลทำลายทั้งต่อจิตวิญญาณและร่างกาย {MH 189.2}MHTh 202.4

หลายคนเห็นว่าการประกอบอาชีพนั้นเป็นงานที่หนักหนาน่าเบื่อ หน่าย และพวกเขาจึงพยายามที่จะทำมาหาเลี้ยงชีวิตโดยการใช้อุบาย เล่ห์เหลี่ยมมากกว่าที่จะทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ความปรารถนาใน การเลี้ยงชีพโดยที่มีด้องทำงานนี้เองที่ได้เปิดประตูไปสู่ความทุกข์ยาก ความชั่วร้ายและอาชญากรรมที่แทบจะไร้ขอบเขต {MH 189.3}MHTh 202.5