43—Nagsulay Sa Pagalagad Sa Dios Ug Kang Mammon

Adunay katalagman sa pagkawala sa tanan sa pagtinguha sa kalibutanong ginansia; kay diha sa mainitong kaikag alang sa yutanong bahandi, ang labaw kaayo nga mga atimanon mahikalimtan. Ang mga kabalaka ug kalibug nga nahilakip sa pagtigum sa mga bahandi sa yuta, dili magabilin ug panahon, ni handum sa pag-isip sa bili sa walay katapusan nga mga bahandi. . . . “Kon hain ang imong bahandi, atua usab ang imong kasingkasing.” Ang imong mga hunahuna, ang imong mga laraw, ang imong mga katuyoan, makabaton sa yutanong holma, ug ang imong kalag mahugawan uban sa pagkamaibugon ug pagkahakug. ‘‘Kay unsa may kapuslanan sa usa ka tawo nga maangkon niya ang tibuok kalibutan, ug mawala kaniya ang iyang kalag?”. . . .TP 249.1

Ang kasingkasing sa tawo mahimo nga puloyanan sa Espiritu Santo. Ang pakigdait ni Kristo, nga nagalabaw sa pagsabut, moanha sa inyong kalag; ug ang makapausab nga gahum sa Iyang grasia magabuhat sa inyong kinabuhi, ug magapahaum kaninyo alang sa mga sawang sa himaya. Apan kon ang utok ug mga kaugatan ug kaunoran magamit tanan sa pagalagad sa kaugalingon, wala ikaw magahimo sa Dios ug langit nga unang tinamud sa imong kinabuhi. Dili gayud mahimo ang pagtagik sa mga grasia ni Kristo sa imong kinaiya samtang ikaw nagabutang sa tanan mong kusog sa dapit sa kalibutan. Magmalampuson tingali ikaw sa pagtigum ug mga bahandi sa yuta, alang sa paghimaya sa kaugalingon; apan “bisan asa ang imong bahandi, atua usab didto ang imong kasingkasing.” Walay katapusan nga mga pagtagad mahimong ikaduha lang sa kahinungdanon. Ikaw tingali makasalmot sa dagway sa gawas nga pagsimba; apan ang imong pagalagad usa ka dulumtanan sa Dios sa langit. Dili ikaw maka alagad sa Dios ug kang mammon. Makatugyan ka sa imong kasingkasing ug magbutang sa imong kabubut-on sa dapit sa Dios, o imo bang ihatag ang imong mga kusog sa pagalagad sa kalibutan. Ang Dios dili modawat sa hapaw-hapaw nga pagalagad. R. & H., Sept. 1, 1910.TP 249.2