Sa Walog sa Pagkamapainubsanon

Dili ang kopa nga walay sulod nga duna kitay kalisud sa pagdala; ang kopa nga puno kaayo maoy kinahanglan dadon sa maminatngonon nga pagtimbang. Ang kasakitan ug kawalad-on makapahimo sa dakung kalisud, ug magadala sa dakung suliran; apan ang pagkamainuswagon maoy katalagman sa espirituhanong kinabuhi. Gawas kon ang tawo sa iyang kaugalingon kanunay nagpailalum sa kabubut-on sa Dios, gawas siya nabalaan sa kamatuoran, ug adunay pagtuo nga nagabuhat sa gugma ug nagaputli sa kalag, ang pagkamainuswagon walay duha-duha sa seguro makapapukaw sa kinaiya sa paghilig pagkamapangahason kaayo.TP 166.1

Ang atong mga pag-ampo gikinahanglan pagayo alang sa mga tawo nga anaa sa mga tag-as nga katungdanan. Sila nagkinahanglan sa mga pag-ampo sa tibuok iglesia, tungod kay sila gikatugyanan sa kauswagan ug kabuyoan.TP 166.2

Sa walog sa pagkamapainubsanon, diin ang mga tawo nagasalig sa Dios sa pagtudlo kanila ug paggiya sa ilang matag lakang, aduna nay matandi nga kasegurohan. Apan pasagdi nga ang tagsa-tagsa nga adunay buhing kadugtongan kauban sa Dios maga-ampo alang sa mga tawo nga anaa sa mga dagkung kapangakohan, — ug alang niadtong nagabarug sa usa ka halandong mga katungdanan, ug nga, tungod sa ilang dagkung mga kapangakohan gihunahuna nga sila mga manggialamon. Gawas ang maong mga tawo magabati sa ilang kinahanglan sa usa ka Bukton nga kusgan pa kay sa bukton nga unod nga kasandigan, gawas nga ilang himuon ang Dios nga ilang saliganan, ang ilang panglantaw sa mga butang mahimong malubag, ug sila mangahulog. R. & H ., Dec. 14, 1905.TP 166.3