Pagkamahinatagon Gibalusan
“Busa si Elias mitindog ug miadto sa Sarepta. Ug sa paghi-abut niya sa ganghaan sa dakbayan, ania karon, usa ka balo nga babaye didto nangahoy; ug iyang gitawag siya, ug miingon, “Dad-i ako, ako nagahangyo kanimo, ug madiyutay nga tubig sa usa ka sudlanan aron ako makainum. Ug sa diha nga nagapadulong na siya sa pagdala niana iyang gitawag siya, ug miingon, Dad-i ako, nagahangyo ako kanimo, ug usa ka buok nga tinapay sa imong kamot.”TP 193.2
Niini nga naigo sa kakabus nga puloyanan ang gutom hilabihan gayud; ug ang makaloluoy nga diutay kaayo nga pagkaon daw hapit nang mahurot. Ang pagabut ni Elias nianang adlaw diin ang balo nahadlok nga siya moundang na lang sa iyang pakigbisug aron sa pagsustinir sa kinabuhi, nagsulay kaniya sa kinatumyan sa iyang pagtuo diha sa gahum sa buhi nga Dios nga motagana alang sa iyang mga kinahanglan. Apan bisan pa sa kanihit ug tumang kalisdanan, siya misaksi sa iyang pagtuo pinaagi sa pagsugot sa usa ka hangyo sa usa ka langyaw nga nangayo kaniya sa pagpakigpahat sa iyang katapusang buok nga tinapay kauban kaniya.TP 193.3
Ingon nga tubag sa hangyo ni Elias alang sa pagkaon ug ilimnon, ang balo miingon, “Ingon nga si Jehova nga imong Dios buhi, wala akoy usa ka buok nga tinapay, apan usa ka hakop nga harina anaa sa baril ug usa ka diutayng lana anaa sa tibudtibud: ug ania karon, ako namunit duha ka lugas nga kahoy aron sumulod ug magluto niana alang kanako ugsa akong anak nga lalaki, aron kan-on namo kini, ug mamatay.” Si Elias miingon kaniya: “Ayaw kahadlok; lakaw ug buhata ingon sa imong gipamulong: apan buhati ako sa usa ka diutayng tinapay paguna, ug dad-a kanako, ug sa tapus niana pagbuhat alang kanimo ug alang sa imong anak nga lalaki. Kay kini mao ang gipamulong ni Jehova, ang Dios sa Israel, ang tadyaw sa harina dili mahutdan, ni mahutdan ang tibudtibud sa lana hangtud sa adlaw nga si Jehova magapaulan sa ibabaw sa yuta.”TP 194.1
Wala nay labing daku nga pagsulay sa pagtuo nga gikinahanglan sama niini. Ang balo hangtud dinhi nagtagad sa tanang langyaw uban sa ka maloloy-on ug pagkamahinatagon. Karon, bisan sa pagantus nga mosangput sa iyang anak ug kaniya, ug nagasalig diha sa Dios sa Israel sa paghatag kaniya sa matag kinahanglan, iyang gi-atubang kining kinalabwang sulay sa pagkamaabiabihon pinaagi sa pagbuhat “sumala sa giingon ni Elias.”TP 194.2
Katahum sa pagkama-abiabihon nga gipakita sa manalagna sa Dios niining babaye nga taga Penisia, ug sa kahibulongan ang iyang pagtuo ug pagkamanggihatagon gibalusan. “Ug siya, ug silang tanan kauban sa iyang balay, mingkaon sulod sa daghang mga adlaw.” Ang tadyaw sa harina wala makulangi, ni mahutdi ang tibudtibud sa lana, sumala sa pulong ni Jehova nga Iyang gipamulong pinaagi kang Elias.” . . .TP 194.3
Ang balo sa Sarepta mipahat sa iyang tinapay kauban kang Elias; ug sa balus, ang iyang kinabuhi ug sa iyang anak naluwas. Ug alang sa tanan nga, sa panahon sa pagsulay ug pagkinahanglan, magahatag sa kaluoy ug pagtabang sa uban nga labi pang nagkinahanglan, ang Dios nagasaad sa dakung panalangin. Wala siya mausab. Ang Iyang gahum wala makunhuri karon kay sa panahon sa mga kaadlawan ni Elias. PK 129-132.TP 195.1