Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Ek

    73. Sayfa. Josiah Strong’Dan Alintilar:

    Josiah Strong, Our Country (Ülkemiz) adlı eserinin ilk basımında, birincil kaynaklara erişimi olmadığı için Papa IX. Pius’a atfedilen ifadeleri yanlış olarak almıştır.SZ 176.1

    İlk alıntının doğru referansı Papa XVI. Gregor’un 15 Ağustos 1832 tarihli genelge’si olmalıdır. İlgili paragraf aşağıda bütünüyle alıntılanmıştır:SZ 176.2

    Vicdan Özgürlüğü

    “Bu utanç verici tarafsızlık furyası, herkes için vicdan özgürlüğü sağlanması gerektiği şeklindeki saçma ve hatalı iddiaya yol açıyor. Kutsal ve kamusal konularda yıkımı yaygınlaştırıyor, buna rağmen bazı kişiler büyük bir küstahlıkla dinin de bundan fayda gördüğünü defalarca tekrarlıyorlar. Augustinus’un hep dediği gibi, “fakat ruhun ölümü hata yapma özgürlüğünden daha kötüdür.” İnsanları hakikatin dar yolunda tutan tüm kısıtlamalar ortadan kaldırıldığında, zaten kötülüğe eğilimli olan tabiatları onları yıkıma doğru iter. Böylece gerçekten Yuhanna’nın gördüğü, güneşi karartan dumanın çıktığı ve içinden çekirgeler yağarak yeryüzünü mahvettiği ‘dipsiz derinliklerin kuyusu’ açılır. Buradan, zihinlerde dönüşüm, gençlerin yozlaşması, kutsal şeylere ve kutsal yasalara saygısızlık - başka bir deyişle, kişi için her şeyden daha ölümcül olan bir salgın hastalık gelir. Tecrübeler, en eski zamanlardan itibaren zenginlikleri, egemenlikleri ve görkemleriyle tanınan kentlerin tek bir kötülüğün, yani ölçüsüz düşünce özgürlüğünün, serbest konuşma ruhsatının ve yenilikçilik arzusunun sonucunda yok olduklarını göstermektedir.” Alıntı yapan kaynak: Claudia Carlen, IHM, The Papal Encyclicals (Papalık genelgeleri), 1740-1878 (Ann Arbor, Michigan: The Pierian Press, 1990), Cilt 1, S. 238.SZ 176.3

    İkinci alıntı, Papa IX. Pius’un 8 Aralık 1864 tarihli genelgesi’ nin ekinde bulunan yanılgılar cetveline atfedilmelidir. Aforoz edilen 80 yanılgının arasında aşağıdakiler de yer alıyordu:SZ 177.1

    “24. Kilisenin güç kullanma yetkisi yoktur, doğrudan veya dolaylı herhangi bir dünyasal yetkisi de yoktur. —Kilise Mektubu Ad Apostolicae,’ 22 Ağustos 1851.SZ 177.2

    “78. Bazı Katolik ülkelerde kanun tarafından yerinde olarak karar verildiği üzere, oraya yerleşmeye gelen kişiler kendi dinlerinin ibadetlerini özgürce yerine getirebileceklerdir. — Hitabe ‘Acerbissimum,’ 27 Eylül 1852.SZ 177.3

    “79. Ayrıca, her ibadet biçimine özgürlük tanınmasının, ve her türlü kanaatin ve düşüncenin alenen ve açıkça ifade edilmesi için herkese tam yetki verilmesinin, insanların ahlâki değerlerini ve zihinlerini daha kolay yozlaştırdığı ve tarafsızlık belasının yayılmasına neden olduğu doğru değildir. —Hitabe ‘Nunquam Fore,’ 15 Aralık 1856.” —Alıntı yapan kaynak: Anne Fremantle, Ed., The Papal Encyclicals In Their Historical Context (Tarihsel Bağlamlarında Papalık genelgeleri) - New York: G. P. Putnam’s Sons, 1956, S. 146, 152.SZ 177.4

    Ayrıca, Strong'dan yapılan alıntının ikinci paragrafında yer alan Papa’ya bağlılık yemininin, kardinaller tarafından edilen yemin değil, piskoposların yemini olduğu da belirtilmelidir.SZ 177.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents