73. Sayfa. 2. Referans.

Kutsal Kitap’ın insanlardan gizlenmesi. Okuyucu, bu bölümdeki metnin II. Vatikan konseyinden önce yazıldığını görecektir, bu konseyde Kutsal Yazılar’ın okunmasına ilişkin politikalar bir ölçüde değiştirilmişti.SZ 178.1

Yüzyıllar boyunca, Roma Katolik Kilisesi’nin Kutsal Yazılar’ın ruhban sınıfından olmayan insanlar arasında yaygın konuşma dillerindeki tercümelerinin dağıtılmasına karşı tavrı hep olumsuz olarak karşımıza çıkar. Örneğin bakınız: G. P. Fisher, The Reformation (Reform), 15. Bölüm, 16. Paragraf (1873 Basımı, S. 530-532); J. Cardinal Gibbons, The Faith of Our Fathers (Atalarımızın İmanı), 8. Bölüm (49. Baskı, 1897), S. 98-117; John Dowling, History of Romanism (Roma Kilisesi’nin Tarihi), 7. Kitap, 2. Bölüm, 14. Kısım; ve 9. Kitap, 3. Bölüm, 24.-27. Kısımlar (1871 Basımı, S. 491-496, 621-625); L. F. Bungener, History of the Council of Trent (Trent Konseyinin Tarihçesi), S. 101-110 (2. Edinburgh Baskısı, 1853, Çeviren: D. D. Scott); G. H. Putnam, Books and Their Makers During the Middle Ages (Ortaçağ Boyunca Kitaplar ve Bunların Yazarları), 1. Cilt, 2. Fasıl, 2. Bölüm, 49., 54.-56. Paragraflar. Ayrıca bakınız: Index of Prohibited Books (Yasaklanan Kitaplar Dizini - Vatican Polyglot Press, 1930), S. IX, X; Timothy Hurley, A Commentary on the Present Index Legislation (Mevcut Yasa Dizini Üzerine Bir Şerh - New York: Benziger Brothers, 1908), S. 71; Translation of the Great Encyclical Letters of Leo XIII (XIII. Leo’nun Önemli genelgelerinin Tercümesi - New York: Benziger Brothers, 1903), S. 413.SZ 178.2

Ancak son yıllarda bu konuda çarpıcı ve olumlu bir değişim meydana gelmiştir. Kilise bir yandan özgün dillere dayalı çeşitli çevirileri onaylarken; diğer yandan Kutsal Yazılar’ın ücretsiz dağıtım ve Kutsal Kitap enstitüleri aracılığıyla incelenmesini teşvik etmiştir. Ne var ki, kilise Kutsal Kitap’ı kendi gelenekleri ışığında yorumlama münhasır hakkını saklı tutmaya devam etmekte, böylece Kutsal Kitap öğretilerine uygun olmayan öğretileri haklı göstermektedir.SZ 178.3