طبقه راحت طلب [راضی بودن از وضعیت موجود بدون تلاش برای کمک به انجام کاری]

طبقه ای به من نشان داده شد که آگاه هستند از این که از انگیزه های سخاوتمندانه و احساسات فداکارانه و علاقه به کارهای نیک برخوردارند، با این وجود همزمان هیچ کاری نمی کنند. آنان حس رضایت از وضعیت موجود دارند، و خود را فریب می دهند که اگر فرصت داشتند، یا در وضعیت مطلوب قرار داشتند، می توانستند کاری خوب و بزرگ انجام دهند؛ ولی آنان منتظر فرصت هستند. آنان کوته فکران لئیمی هستند که از روی بدخواهی حتی خرده پولی به نیازمند نمی دهند. KM 38.5

آنان می بینند که او برای خودش زندگی می کند، از لاک خود بیرون نمی آید تا کار خوبی برای دیگران انجام دهد، تا آنان را با استعدادهای تاثیرگذاری و از منابعی که به او سپرده شده است بهره برساند، و نه این که از آن سوء استفاده کند، و می گذارند تا استعداد ها زنگار زده و در زیر زمین مدفون بماند. آنانی که خود را در خساست و خودخواهی رها کرده اند، برای کردارهای لئیم خود پاسخگو خواهند بود و مسئول استعدادهایی هستند که به هدر رفته و یا از آن به بدی استفاده شده است. KM 39.1

ولی کسانی که احساسات سخاوتمندانه دارند مسئول ترند و بطور طبیعی امور روحانی را سریعاً تشخیص می دهند، و چنانچه غیر فعال باقی بمانند، منتظر فرصتی باشند که خیال می کنند هنوز نرسیده است، با این وجود آمادگی خود را با تمایل یک خسیس مقایسه می کنند، و اینگونه بازتاب می دهند که وضعیت آنان بهتر از همسایگانی است که روحی پست دارند. این قبیل افراد خود را فریب می دهند. دارائی ها و کیفیت هایی که استفاده نشده باشند، فقط باعث افزایش مسئولیت می شوند؛ و اگر سکه های ارباب خود را افزایش ندهند یا آن را پنهان کنند، وضعیت آنان بهتر از همسایگانی نیست که جانهای آنان در وضعیتی چنین حقارت بار است. به آنان گفته خواهد شد، «شما خواسته ارباب خود را می دانستید ولی به آن عمل نکردید».- شهادتهایی برای کلیسا ۲: ۲۵۰ و ۲۵۱.KM 39.2